Immagini della pagina
PDF
ePub

voir la defcription de la Charte Gallicane. Paris, Alain Lotrian, 1539, in 8. m. r. 4471 Géographie ancienne abrégée, par M. d'Anville. Paris, Merlin, 1769, in fol. v. f.

4472 Antonii Galatei Licienfis Philosophi & Medici, liber de fitu Japygiæ. Bafilea, Pet. Perna, 1558, in 8. m. r.

4473 Le Catalogue des Villes & Cités affifes ez trois Gaules, c'est à fçavoir; Celtique, Belgique & Acquitaine, par Gilles Corrozet. avec un Traité des fleuves & fontaines, par Claude Champier. 1540, in 8. goth. m. r.

4474 Cours des principaux fleuves & rivieres de l'Europe, compofé & imprimé par S. M. Louis XV, Roi de France. Paris, dans l'Imprimerie du Cabinet de S. M. dirigé par J. Collombat, 1718, in 8. v. m.

Géographes anciens, Grecs.

4475 Geographiæ veteris fcriptores græci minores. Græcè, cum interpretatione latina, differtationibus, ac annotationibus, Henrici Dodwelli, Joannis Hudson & Edwardi Wells. Oxonia, ¿ Theatro Sheldoniano, 1698, 1703, 1712, tomus quartus. 1697, 4 vol. in 8. v. b.

4476 Dionyfius Alexandrinus de fitu orbis è græco in latinum translatus per Antonium Bechariam

Veronenfem. Venetiis, per Francifcum Renner de Hailbrun, 1478. in 4. m. r.

CE VOLUME a des fignatures depuis a -- c. A la fin il y a cette foufcription:

Impreffum eft hoc opufculu Venetijs per Francifcum renner de Hailbrun. M. CCCC. LXXVIII.

Suit un dénombrement des Royaumes & Provinces de l'Univers.

4477 Strabonis de fitu orbis, libri XVII. græcè ex recenfione Benedicti Tyrrheni. Venetiis, in Edibus Aldi & Andrea foceri, menfe Novembri, 1516. in fol. m. r.

PREMIERE EDITION.

4478 Strabonis rerum geographicarum libri XVII, græcè & latinè, cum notis Ifaaci Cafauboni & aliorum, ex recenfione Theodori Janfonii ab Almeloveen. Amfteladami, Joannes Wolters, 1707. in fol. G. P. vél.

4479 Claudii Ptolomæi, de geographia libri octo, græcè. Parifus, Wechelus, 1546. in 4. v. f. 4480 Claudii Ptolomæi cofmographiæ libri octo.

[ocr errors]

græco in latinum tranflati, & emendati à Gemisto Philofopho, &c. ex recenfione Domitii Calderini, cum tabulis Eneis. (Roma,) anno 1478, in fol. m. r.

CE VOLUME Commence au verfo du premier feuillet,

par

par une Epître Dédicatoire au Pape Sixte IV. Elle porte pour

fommaire:

Claudii Ptolomei Alexandrini Philofophi Cofmographia.

Le texte commence au feuillet fuivant, & fur la premiere colonne du verfo du dernier feuillet il y a cette foufcription en lettres capitales :

Numeros Matematicos inexplicabile ferme terre Aftrorum

que opus.

Claudii Ptolemaei Alexandrini Philofophi Geographiam Arnoldus Buckinck e Germania Rome Tabulis Aeneis in Piduris formatam impressit.

Sempiterno Ingenii Artificiique monumento. Anno Dominici natalis. M.CCCC. LXXVIII. VI. idus Octobris. fedente Sixto IIII, Pont, Max. Anno eius. VIII.

Sur la feconde colonne il y a le registre. On trouve enfuite les cartes géographiques, qui font au nombre de 16. Il devroit y en avoir 27. Voici celles qui font dans cet Exemplaire. La premiere eft la Mappemonde des trois parties connues dans ce temps.

10 Cartes pour l'Europe. 4 Cartes pour l'Afrique. 1 Carte pour l'Afic.

Cette partie du monde doit en avoir XII. Il manque par conféquent les XI dernieres.

Comme le paffage fuivant de l'Epître Dédicatoire est très curieux, nous pensons qu'on le verra ici avec plaifir: .... Qua in re ne librariorum infcitia tue fanctitatis aures offenderet. Domitius Calderinus Veronenfis cui huius emendationis prouintia demädata fuerat eam cură fufcepit afferens cum uetuftiffimo greco manu Gemifti Philofophi emedato latinos codices fe collocaturuz Magifter uere Tom. III.

C

Conradus Suueynheym Germanus a quo formandor Rome libroru aṛs primi profecta eft. Occafione hinc u mpta pofteritati confulens animum primum ad hanc doctrinam capefcendam applicuit. Subinde mathematicis adhibitis uiris quemodmodum tabulis eneis imprimerentur edocuit. triennioq3 in hac cura confumpto diem obiit. In cuius uigiliaru laborumqz partem no inferiori ingenio ac ftudio Arnoldus Buckinck e Germania uir apprime eruditus ad imperfectum opus fuccedens ne Domitii Conradiq obitu eorum uigilie emědationefqz fine teftimonio perirent neue uiroru eruditoru cenfuram fugerent immenfe fubtilitatis machinamenta examussim ad unum perfecit ....

Cet Ouvrage est le fecond dont les planches ont été gravées fur métail en taille-douce. Les lettres y font frappées par des poinçons à coup de marteau, comme il eft pratiqué par les Orfevres, quand ils marquent l'argenterie.

4481 Claudii Ptolomæi Alexandrini cofmographiæ libri octo. è greco in latinum tranflati à Jac. Angelo, & cum caftigationibus Hieronymi Manfredi, Pet. Boni, Galleotti Martii, Colle Montani, extremam manum impofuit Phil. Beroaldus. Bononia, Dominicus de Lapis, 1462. in fol. m. r. cum figuris æri incifis.

La date de cette Edition qui a des fignatures, eft évidemment fauffe par une erreur de chiffre; nous la croyons de l'an 1482. Voici ce que M le Baron de Heniken dit à fon fujer, pag. 145 & 146 de fon Idée d'une collection d'Eftampes :

Comme il eft dit dans l'avertiffement à la tête des tables géographiques que Philippus Broaldus (c'est Beroalde) a mis la derniere main à cette Edition, & que ce Savant

naquit en 1453. Il n'a pu travailler en 1462 à l'âge de 9 ans à un tel Ouvrage. Je crois que ceux qui la mettent en 1482, ont plutôt raison, fi ce n'est comme M. Breitkopf préfume que l'Imprimeur a pris un I au lieu d'un L & qu'il a voulu mettre, fuivant l'ancienne maniere M. CCCC. LXLI. c'est-à-dire 1491. Il est vrai qu'il y en a qui veulent prouver par le défordre & par la difformité des caracteres, que cette Edition eft antérieure aux autres ; mais on ne peut jamais tirer un argument de la mauvaise impreffion, pour conftater l'ancienneté d'un livre ; cependant les Cartes Géographiques au nombre de 26, ont véritablement l'air de l'antiquité; elles font exécutées d'une maniere bien rude, & il eft évident par les trois zigzags que les Orfevres mettent ordinairement fur l'argenterie, que c'eft l'ouvrage d'un tel Artiste.

4482 Cl. Ptolomæi cosmographiæ libri octo, latinè redditi à Donno Nicolao Germano, cum litteris capitalibus & tabulis geographicis depictis. Ulma, per Leonardum Hol, 1482. in fol. m. r.

4483 Ptolomæi geographia latinè reddita. cum tabulis geographicis depictis. Roma

> arte ac

impenfis Petri de Turre, 1490. in fol. m. r.

4484 Cl. Ptolomæi geographia, latinè reddita, correcta à Marco Beneventano & Joanne Cofta. cum tabulis geographicis depictis. Roma, Evangelifta Tofinus, 1508. in fol. m. r.

4485 Claudii Ptolomæi geographia è græco in latinum translata, edita curis Jacobi Efzler &

C2

« IndietroContinua »