Publii Virgilii Maronis Aeneis, Volume 1

Copertina anteriore
H. Hübner, 1834

Dall'interno del libro

Pagine selezionate

Altre edizioni - Visualizza tutto

Parole e frasi comuni

Brani popolari

Pagina 103 - ... ac numine, eosdemque optime de genere hominum mereri et, qualis quisque sit, quid agat, quid in se admittat, qua mente, qua pietate colat religiones, intueri piorumque et impiorum habere rationem ; 16 his enim rebus inbutae mentes haud sane abhorrebunt ab utili aut a vera sententia.
Pagina 588 - Unvollkommne gebunden, an Zeit und Ort ; und wird dadurch gehindert und gehalten und von dem väterlichen Boden getrennt. Und darum hat er hier keine Ruhe, wendet und mühet sich hin und her, sinnet und sorgt und ist in beständiger Bewegung zu suchen und zu haben, was ihm fehlt und ihm in dunkler Ahndung vorschwebt.
Pagina 330 - SO vereinigen sich in der Poesie der Alten die verflochtenen Redetheile inniger zu stetigen und harmonischen Massen. Der Zwang des Bedürfnisses verschwand , freie Schönheit trat als ein höchstes Gesetz an die Stelle vieler ändern, und man konnte von der Griechischen Dichtersprache beinahe sagen wie vom goldnen Zeitalter: erlaubt ist was gefällt ". Satzgefüge, wandelbar durch Zusammenrücken gröfserer und kleinerer Reihen, Verschränkung und Erweiterung , Umstellung und Verschmelzung.
Pagina 422 - Diti sacrum iussa fero teque isto corpore solvo.' sic ait .et dextra crinem secat: omnis et una dilapsus calor atque in ventos vita recessit.
Pagina 606 - Qui regno ita potitus urbem novam , conditam vi et armis , iure eam legibusque ac moribus de integro condere parat.
Pagina 352 - Accipe munus, ait. laevaque a parte Medusae Ipse retroversus squalentia prodidit ora. Quantus erat, mons factus Atlas, nam barba comaeque In silvas abeunt, iuga sunt humerique manusque : Quod caput ante fuit, summo est in monte cacumen : 660 Ossa lapis fiunt.
Pagina 478 - Ida in magna radicibus ernta pinus. Consurgunt studiis Teucri et Trinacria pubes ; 450 It clamor caelo, primusque accurrit Acestes, .¿Equaevumque ab humo miserans attollit amicum. At non tardatus casu neque territus heros Acrior ad pugnam redit, ac vim suscitat ira.
Pagina 28 - ire tarnen restât, Numa quo devenit et Ancus ' ; С 4, 7, 14, ' nos ubi decidimus | quo pater Aeneas, quo dives Tullus et Ancus.' ' Death lays his icy hands on kings [ Sceptre and crown ] Must tumble down | And in the dust be equal made,
Pagina 212 - Porte verstärkt den Ausdruck der blos als Annahme gehegten Vorstellung: es wird nicht sein, aber doch forte!
Pagina 230 - ... sonitus insanaque saxa. saxa neque illa viris, sed praecipitata profundo siderei pars visa poli. dumque ocius instant, ferre fugam maria ante ratem, maria ipsa repente diffugere adversosque vident discedere montes, 645 omnibus et gelida rapti formidine remi. » ipse per arma volans et per iuga summa carinae hortatur supplexque manus intendit lason nomine quemque premens.

Informazioni bibliografiche