Handbuch der forst- und jagdgeschichte Deutschlands, Volume 1

Copertina anteriore
J. Springer, 1886
 

Pagine selezionate

Altre edizioni - Visualizza tutto

Parole e frasi comuni

Brani popolari

Pagina 35 - Causa transeundi fuit quod ab Suebis complures annos exagitati bello premebantur et agricultura prohibebantur. Sueborum gens est longe maxima et bellicosissima Germanorum omnium. Hi centum pagos habere dicuntur, ex quibus quotannis singula milia armatorum bellandi causa ex finibus educunt. Reliqui, qui domi manserunt, se atque illos alunt. Hi rursus in vicem anno post in armis sunt, illi domi remanent. Sic neque agricultura nee ratio atque usus belli intermittitur. Sed privati ac separati agri apud...
Pagina 14 - Agriculturae non student; majorque pars eorum victus in lacte, caseo, carne consistit; neque quisquam agri modum certum aut fines habet proprios ; sed magistratus ac principes in annos singulos gentibus cognationibusque hominum qui una coierunt, quantum et quo loco visum est agri attribuunt atque anno post alio transire cogunt.
Pagina 14 - Agri pro numero cultorum ab universis in vices occupantur, quos mox inter se secundum dignationem partiuntur : facilitatem partiendi camporum spatia praestant. Arva per annos mutant : et superest ager...
Pagina 77 - Ut silvae vel forestes nostrae bene sint custoditae .... et censa nostra exinde diligenter exactent. Et judices, si eorum porcos ad saginandum in silvam nostram miserint, vel majores nostri aut homines eorum, ipsi primi illam decimam donent ad exemplum bonum proferendum, qualiter in postmodum ceteri homines illorum decimam pleniter persolvent; vgl.
Pagina 146 - ... acker fahrt, und wie wit und hoch er mit der lenggen hand, wann er uffem schellrädli stath, die est erlangen mag, dieselbigen abhowen, ob er wälle und damit nit gefräfflet haben, (öfnung zu Schwartzenbach).
Pagina 43 - ... et nihilominus navalia ligna ibi succidimus ad necessaria nostra per lacum asportanda ; insuper et grex porcorum de monasterio ad eundem saltum deducebatur ad pastum.
Pagina 223 - ich han der hunde rät, niwan einen bracken, der so genozzen hat daz er die verte erkenne der tiere durch den tan. wir komen wol ze jegede", sprach der Kriemhilde man.
Pagina 37 - Kulturland zu erweitern, nicht entgehen, ja es ist das rasche Anwachsen der grossen Grundherrschaften in dieser Zeit ganz besonders auf solche Vorgänge zurückzuführen. Daneben dauerte in dieser Periode die Rodung des Kulturlandes durch die kleinen freien Grundbesitzer in der Allmende ebenfalls noch fort. Arnold6) unterscheidet deshalb zwei Arten von solchen Niederlassungen im Waldland: grosse, die von den herrschaftlichen Höfen aus angelegt wurden, regelmässig zur Entstehung neuer Orte führten...
Pagina 211 - Achizuuila pertinet, in qua prius erat communis omnium civium venatio, nullus venandum audeat ingredi nisi licentia ejusdem abbatis Hadamari. a. 951. 14) G r. III. 688. : Auch ist zu merkhen, als wier haben zu richten über das pluet, alsso haben wir den wiltpan, als weit unsere gründt sind auf wasser und auf landt. (Rechte der Freien zu Rachendorf a. 1460). 15) Gr. III. 658.: Item mer ist ain perg da gelegn, der haisset der Kramer . . wer da an...
Pagina 79 - Ut venatores nostri et falconarii vel reliqui ministeriales, qui nobis in palatio absidue deserviunt consilium in villis nostris habeant, secundum quod nos aut regina per litteras nostras iusserimus, quando ad aliquam utilitatem nostram eos miserimus, aut siniscalcus et buticularius de nostro verbo eis aliquid facere praeceperint.

Informazioni bibliografiche