fionis interruptionem. Nos ergo fupra-dictorum fratrum, quos in hoc negotio noftri vice judices dedimus, litterarum præfentium decreto judicium confirmamus, & fupra-dictam cellam de Gordanico tibi, cariffime Petre abbas prædicti Anianenfis monafterii, tuifque fuccefforibus firmam & quietam in perpetuum manere fancimus, præcipientes & interdicentes ne fuper hac ulterius querimonia Cafe-Dei fratres Anianenfe cœnobium inquietare præfumant, fed ut quiete ac libere fub Anianenfis cœnobii jure ac poffeffione in perpe

tuum confervetur cum omnibus pertinentiis ac poffeffionibus fuis, ficut a Lodoico imperatore Caroli-magni imperatoris filio conceffum ac traditum Anianenfi cœnobio per inftrumenti regalis memoriam declaratur. Si qua igitur in futurum ecclefiaftica quælibet fæcularifve perfona hanc noftræ confirmationis paginam fciens, contra eam temere venire tentaverit, poteftatis honorifque fui dignitate careat, reumque fe divino judicio exiftere de perpetrata iniquitate cognofcar, & a facratiffimo corpore ac fanguine Dei & Domini redemptoris noftri Jefu-Chrifti aliena fiat, atque in extremo examine districtæ ultioni fubjaceat, nifi fecundo tertiove commonita præfumptionem fuam congrua fatisfactione correxerit. Cunctis autem eidem cœnobio jufta fervantibus fit pax Domini noftri Jefu-Chrifti, quatenus & hic fructum bonæ actionis percipiant, & apud diftrictum judicem præmia æternæ pacis inveniant. Amen, amen, amen.

Ego Pafchalis catholicæ ecclefiæ epifcopus SS. Datum Laterani per manum Johannis fanctæ Romanæ ecclefiæ cardinalis ac bibliothecarii, 11. idus Aprilis, indictione vi*. incarnationis dominicæ anno MCXIIII. pontificatus quoque domni Pafchalis fecundi XIIII. papæ

Ono divina gratia Præneftinus epifcopus,

Capoftolica ledis legatus, omnibus fidelibus

tam præfentibus quam futuris. Cum legatione in Francia fungeremur, adverfus Henricum abbatem fancti Quintini de Monte, de quadam terra de Botencurt, fcilicet quam cyrographo fibi defendebat, a quibufdanı monachis fancti Vedafti calumnia exorta eft. Abbas tamen fancti Vedafti &

vIII. Huic confirmationi teftes interfuerunt. S.Radulphi archiepifcopi, S. Godefridi Ambianenfis epifcopi, S. Gualonis Parifienfis epifcopi, S. Guillelmi Catalaunenfis epifcopi, S. Johannis Morinenfis epifcopi, S. Johannis Aurelianenfis epifcopi, S. Philippi Trecenfis epifcopi, S. Rotberti Attrebatenfis.

plures ex fratribus ejus illi cyrographo teftimonium perhibebant & affenfum non negabant. Cum igitur caufa ifta ad nos ufque perlata fuiffet, ad illos monachos litteras noftras direxinus, ut vel ab injusta calumnia quiefcerent, aut fi quid contra cyrographum fe habere confiderent, in concilio, quod Catalaunis futurum indixeramus, calumniam fuam ad diffinitionem præfentarent. In indicto igitur termino cum concilium celebraremus, neminem illorum, qui adverfus abbatem fancti Quintini vel cyrographum ejus quidquam dicerent, adeffe cognovimus. Sic itaque judicio concilii cyrographum illud ratum probavimus, & ut deinceps ftabile & inconvulfum permaneat, authoritate apoftolicæ fedis in hujus pagine patrocinio confirmavimus. Actum Catalaunis anno incarnationis dominicæ M C xv. indictione

X C.

Seledenfis monafterii fundatio.

Ad lib. 72. n. 115.

Fbus quam futuris. Princeps nobilis Geraldus Rater P*. Cluniacenfis abbas, tam præfenti- * Pontius. pro amore Dei deftructo caftello fuo, voluit fieri monafterium in proprio alodio fuo Seleden, do-nans illud in manu noftra Deo & beato Petro Cluniacenfi, ideo fcilicet ut fanctimoniales noftras illuc transferri mandaremus; antea enim manebant Bolifwilere. Donatio autem ista facta eft nobis, præfente Bertolfe duce, fcilicet advocato loci, Bertolfo comite, & Adelberto de .... & legato epifcopi Bafilienfis domni Rodolfi, Siginando Grandivalenfi præpofito, & ceteris venerabilibus plurimis. Statuimus autem ut monafterium Seleden neque Cella, neque alicui umquam monafterio fubjaceat, nifi tantum Cluniaco. Interdicimus vero, ut in prædictarum monafterio fanctimonialium nulla umquam femina recipiatur, nifi per abbatem Cluniacenfem præcipiatur. Decrevimus quoque, ut omnes poffeffiones, quæ pro fufceptione feu fuftentatione fanctimonialium, fratribus de Cella aliquando donatæ funt, qui earum curam multo tempore gefferunt, fanctimoniales ex integro ut proprias fibi recipiant. Diffinivimus etiam quatenus quæcumque monachi de Cella de fuis propriis poffeffionibus ad fuftentationem fanctimonialium caritative contulerunt, ex integro recipiant. Illas vero poffeffiones, quas fpecialiter pro monialibus quibufdam, videlicet Gisela, Sigeburg, Mathilt, Luigard, Mathilt, pro victu & veftitu earum monachi de Cella diftribuerunt, unaquaque earum moriente statim recipiant. Actum anno incarnati Verbi м c xv.

Romanorum imperatore augufto Henrico V.

X C I.

Ad lib. 72.

Sermo de corylo fancti Gratiani martyris. Elebrantes hodie, fratres cariffimi, beati n. 116.

,

Beccenfi.

Grabrani praeclaris (feanna canto majorean Ex mf. codd. caufam lætitiæ fpiritalis habemus, quanto fami- Columbensi & liarius pro noftris exceffibus Domino fuplicat in cælis, cujus hic facratiffimum corpus pio completentes amore veneramur in terris.Omnes quippe fanctos æternæ beatitudini conjunctos pro prædeftinatis exorare, fibique focios optare nequa quam dubitamus. Sed fi eos proprios patronos nos habere credamus, quos devotioribus obfequiis venerantes, velut advocatos mittimus ad judicem, non erramus. Pro grativa igitur noftri Gratiani, fummi judicis ira placabitur, fi nos fuæ feftivitati viderit intentos, & debita devote reddentes obfequia. Cujus noftris licet exigentibus peccatis ignoremus paffionem, quantum tamen de lapide pretiofo coronatus, fole lucidior ante Dominum refplendeat, nimis evidenti declaratur miraculo. Quod quamvis fuæ magnitudinis inau

Eft igitur in Ambianenfi pago brevis ambitu, magna virtutibus ecclefia quædam pretiofi martyris hujus nomini dicata, cunctis mortalibus admiranda, se juxta pofitam arborem habens, quæ fancti Gratiani corylus ab incolis appellatur. Hic virum Dei martyrium fufcepiffe tradit antiquitas, qui dum ab impiis decolaretur, ficcum colurinum baculum, quem manu tum forte geftabat,in terram fixit, &, ô res nova! ficcitas recipit humorem, ariditas viriditatem, truncus illico vertitur in arborem. Inhærefcens humo firmatur imis radicibus, furfum pullulans diftenditur in ramos, veftitur foliis, fructibus adornatur. Natura miratur, tempus non exfpectare coacta; mutat ordinem, dum veteri plantario fubminiftrat novas vires. Quid longius protraham ? Videte miraculum, ne credatur Gratianus mori dum moritur, lignum quod diu fuerat mortuum revivifcit. Quam beata vita perpetua vivens in gloria perfruatur, evidenter teftatur miraculum, quod in corpore moriens

operatur.

Talia funt tua munera, Deus magne largitor, tales tuæ retributiones, benigne remunerator, qui bonis quæ tribuis, fi non negligantur, meliora retribuis; qui fanctos tuos in terra gloriofe magnificans, gloriofius in cælo coronans, pro fingularibus multiplicia, pro temporalibus rependis æterna. Sed, ut verius loquar, tibi famulantes mortalitatis hujus ergaftulo diffolutos de multiplicitate veram perducis ad unitatem per exterioris tabernaculi laboriofas immolationes, interius eos introducens requietionis tabernaculum, ad te fcilicet unum & verum Deum fine velamine videndum, fine fpeculo cognofcendum, fine defectione diligendum, femper contemplando defiderandum, defiderando femper contemplandum. Gratianum noftrum de hofte fuperbo triumphantem, fuper alta cælorum cacumina hodie fublimafti. Gratia num noftrum pro præfentis vitæ certamine ferto perpetuitatis adornasti. Gratianum noftrum quantum diligas ubi tecum vivit, hic ubi pro te mortuus eft, tali tantoque miraculo declarafti. Sed mirandis majora fuccedunt: immo, fratres mei, parum, comparatione fequentium, quidquid de arbore fuperius narratum eft.

Tantam gratiam Gratiano fuo confert divina benignitas, ut non huic fimile toto terrarum orbe poffit reperiri miraculo. Nam decimo calendas Novembris, quando facræ paffionis martyris hujus annua dies agitur, arbor juxta temporis qualitatem arbores ut cetera fructibus viduata, foliis etiam exfpoliata, rurfum, quod mirabile dictu, natura mirante pubefcit, frondefcit, nuces parit, quas antequam hora diei fexta compleatur, ad maturitatem perducit, & temporis non oblita, quo plantata fuit, martyris paffionem terrigenis recolendam prædicat, diemque denuntiat. Circumfluit ad tale fpectaculum diverfis e partibus ingens populorum multitudo, & ludentes, velut apertius rem probaturi, purgant arborem foliis veteribus, fi quæ fortaffe remanferint, novæ pubertatis alia diluculo vifuri, novos fructus quos gratia Gratiano confert collecturi. Sero nihil in

ea dignum admiratione reperiunt, divinam in ea virtutem operatam nocte fuifle mane comperiunt. Poft deifici myfterii celebrationem certatim a populo curritur, divini muneris ubertas e cælo mifla lætabunde colligitur. Vid..... inibi fanctam arborem manibus festinantium discerpi, futuro tamen anno nullum propter hoc damnum paffam fuiffe cognofceres; neicit enim gratia cedere na turæ. Denique novo refecti cibario, læti remeantes ad propria, ad infirmorum curationem partes refervant in pofterum. Si quis enim ægrotus, maxime febricitans, de Gratiani dono guitaverit, in divino judicio mereatur affligi, puttinam fanitatem fe recipere gratulatur, quod noftro tempore noftraque patria, non folum de fructu, verum quoque de ramufculis certis experimentis verum effe didicimus. Dicant alii quid fenferint; ego quidem fateor me nunquam audifle, nuf quam tale legiffe miraculum.

O quam magnum effet, fi fanctus baculus verfus in arborem aliarum arborum confuetudinem fequeretur, & ad teftimonium martyrii vivens or dine naturali,tempore fructuum fuos etiam fructus afferret ? Sed parum id effe Gtatiano divina munificentia judicavit, ni paffionis illius infignia nobis annuo & nunquam deficiente repræfentaret miraculo. Si enim fortaffe contigerit aliquotiens naturales fructus deeffe, gratia Gratiano, velut debito coacto, fuos deeffe fructus non patitur. Evenit nempe, quod filentio præterire non debemus, pretiofiffimi martyris ecclefiam igne concremari, & quia parietibus illius erat contigua, fanctam arborem fic omnino fuiffe combuftam, ut nec revivifcendi fpes maneret ulterius : fed adeft rurfus mira Dei potentia, quantique meriti fit apud eum Gratianus evidens declarat indicium. Ne debiti muneris martyri deeffèt largitio, prodeunt ex radicibus virgulta multiplicia, quæ contra naturalem morem novæ pullulationis eodem anno die folito tributa reddidere. Quid dicam? Majus effe procul dubio perfpicatur; intuentibus aperte liquet nova fcilicet virgulta, naturaliter fecunditatis nefcia, hyemali prope tempore fructificaffe, quam fi Gratiani meritis arbor ab igne fervaretur intacta ; illud enim haberet exempla quam plurima, hoc autem habet nullum.

Nonne tibi modo fuo loqui manifeftiffime tenera virgulta videntur,& dicere:Nos noftram quidem matrem ante tempora nativitatis amifimus ; fed ne fimus ingrati Gratiano, cujus merito meruimus nafci, contra pubertatem noftram fervitia materna rependimus? Sperabat fe maximum damnum christianis hoftis invidus intuliffe, miraculum, per quod Dei magnalia prædicantur, funditus extinxiffe; fed fuis vinculis irretitus, promiffionis fuæ damna nunc lugeat, feque tantum licuifle fraude fua deceptus nunc doleat. Quis hæc audiens non admiretur & obftupefcat ? Quis pie confiderans non excitetur ad lacrymas? O miraculum ! Calo refidens immortalitatis laurea coronatus, & capitis abfcifione candidato martyrum choro junctus, nec uno anno fui redditus munere Gratianus privatur martyris. Si centum in annis femel fieret, nonne dignum admiratione, dignum effet relatione? Quanto magis nunc admirandum & prædicandum eft, quod gratia novo genere neceffitati fubacta, velut fui conftitutum folem

A.

Imperatrix, an ei infcripta Victoris III.
epiftola 237. b.

.c.

Aalidis S. Bernardi mater, vide Aletha.
Aaron infula, nunc S. Maclovii urbs; a
quo primum illuc tranflata fedes epifcopalis? 621. a.
Abaëlardus, (Petrus) ortus ejus & parentes. Guillelmi
de Campellis auditor, prima facta, 382. c. Unde di-
&tus Cucullatus? 324. b. Cum magiftro diffidet, ibid.
383. a. b. Meliduni fcholas tenet, deinde Corbolii,
383. a An Rofcelini difcipulus? 261. c. 383.a. 384.
Parifiis docet, 383. b. In patriam reverfus, iterum
redit theologie addifcendæ caufa, 383. c. 384. a.
An auctor epiftolæ contra Rofcelinum? 384. a. b. c.
Ejus fcripta, ibid. b. Viros abbatiffæ fubjici non pro-
bat, 423. b. Ei fcribit Fulco Diogili prior, ss2. b.
Laudunum adit Anfelmum auditurus, 585 b. iniquius
de eo fentit, ibid. c. inde altercationes, ibid. Glofandi
opus ei interdicitur, 585. c. Parifios redit, & fcho-
las tenet, ibid. 586. a. Ejus adverfarii, ibid. mife-
riæ & calamitates, 586. a. A Gofvino palam impu-
gnatur, 89. b. Parifiis litteras facras profitetur,
612. b. Lapfus ejus & varia fortuna, ibid. Heloïf-
fam velari curat, ibid. c. Dionyfianorum odium in
fe concitat, necnon magiftrorum quorumdam invi-
diam, ibid. 613. a Fulconis confolatoria ad eum epi-
ftola ,512. c. Ob tractatum de Trinitate apud epif-
copos traductus, 613. a.
Abbamonte, vide Boamundus.

A

Abbas nonnifi fepulto anteceffore eligatur, 265. c. Ele-
&tioni præmittatur jejunium, 281. a. De monachis
monafterii affumatur, modo adfit idoneus, 317. c.
Etiam ex his qui probabili caufa, fuo relicto, ad
alia fecefferint monafteria, 299. a. 307.b. Etiam
novitius eligitur, 307. a. b. Ex monacho abfque
abbatis fui venia fieri non debet, 261. c. 347. b. 381.
b. c. Factus ab ejus jurifdictione liber, 347. c. 389.
b. c. 381. a. Ante fufceptos facros ordines non ordi-
netur, 307. b. Etiam diaconus eligitur, 312. a.
413. c. Prefbyter fiat aut prælationem amittat, 127.
a. 416. c. Ejus ordinatio in quo confiftit? 402. b.
An proprie dicta confecratio? 402. b. Effentialis non
eft ad munia peragenda, 421. a. Ab epifcopo dicece-
fano fiat, 229. c. Nufquam à fchifmatico, 402. b.
Majoris-monafterii abbas a quocumque epifcopo in-
terdum confecrari poteft, 272. b. Exemtus profef-
fionem non faciat, 363. c. Ne quidem fedi metropo-
litanæ, 402, a. b. Ejufdem formula, 595. a. Obe-
dientia promiffio inutilis, ex Anfelmo, 261. a. In-
veftitionis modus, 234. a. 281. a. 638. feqq. De ma-
nu laïca abbatiam non accipiat, 237. a. Ordinati
prima receptio, 638. In ea Te Deum cantatum
326. b.
Sit regularis difciplinæ ftudiofus, 526
c. Ab ejus jugo ipfe non liber, 375. c. Exem-
plo virtutem fuadeat, 58. b. c. 600. a. Scandali aut

.

murmuris occafionem non det, 399. b. Pastor, non
tyrannus, nec alienarum rerum invafor, 58. b. c.
Peculium non habeat, 35. c. Efcis communibus fit
contentus, 399. b. Propria commoda negligat, 11.
c. In eadem domo cum monachis reficiatur & dor-
miat, 450. b. Animæ fuæ cuftodiam commiffi fibi
gregis neceffitatibus non præponat, 132. b. Deum
in oratione confulat, 604. c. Caritati ftudeat erga
egenos, 554. c. Pauperes curet, 600. b. Erga infir-
mos follicitus, 321. c. 322. a. 659. feqq. Eos quo-
tidie vifitet, 371. c. Ut fe gerat in monachos de-
linquentes,leves,imperfectos,5 44. b. 596.b. 659.
feqq. Erga cos nec indulgentior, nec feverior, $29.
b. Improbos corripiat & patienter ferat, 374. b. c.
Sui detractores fevere excipiat, immo excommu-
nicet, 596.b. Etiam fibi fubjectum priorem, 532.
c. Ejus facta aut dicta non dijudicanda, 346. b.
Priores cellarum revocare poteft pro arbitrio, 273.
a. Monafterii privilegia cuftodiat, 375. a. b. Amif-
fas poffeffiones recuperare curet, 489. b. Studio-
fus fit litterarum, 322. c. Bibliothecam curet
$48. a. Et libros colligat, 322. c. 323. a. Pietatis
ac religionis fpecie regimen non dimittat, 374. b.
Etiam vexatus, 132. b. Gregem indocilem facile
non deferat, 374. b. c. Relinquens improbatur,
269. b. Abfque epifcopi venia non dimittat, 298. c.
520. a. Abdicandi modus, 595. b. Tranflationes,
22. c. 23. a. b. 600. c. & paffim. An licite dupli-
cem abbatiam teneat ? 39. c. 40. a. 117. c. A plu-
ribus retenta, 310. C. 447. C. 493. b. Inconfultis
epifcopo & principe altiorem gradum non afcendat,
304. b. 305.a. Monachorum confenfus requiritur,
ut epifcopus fiat, 305. a. b. c. 381. c. Abbatiam fi-
mul & epifcopatum non teneat, 93. c. 358. c. 359.a.
Secus monafterio detrimentum affert, 483. a. Plu-
res utrumque retinent,299. a. 376. b. 391. c. 519. c.
Quandonam licitum ? 672. Exauctoratur ob Simo- -
niæ crimen, 16. b. Simoniace cuidam electo digni-
tate frui permittitur, 247.a. Nepotem fibi fuccef-
forem eligens, carpendus, 93. b. Quidam obedien-
tias affignant pro anniverfarii vel confecrationis die,
525. a. Morti proximus fratres abfolvit, ofcula-
tur, & benedicit, 330. b. 355. c. 410. c. Quomodo
fepelitur, ibid.

Abbati concefla ecclefiaftica munia. Baptifmi jus, 8.
c. 284. a. Et fepulchri, 284. 2. Confeffiones ex-
ternorum audit, 554. c. Ecclefiam reconciliat pe-
tita prius aqua benedicta ab epifcopo diœcefano,
532. c. Excommunicat, 378. b. 379. a. Suis mo-
nachis tonfuram confert, 428. a. His dat faculta-
tem prædicandi, confeffiones audiendi, $39. b.
450. a. Pœnitentiam abfque proprii epifcopi licen-
tia non injungat, 127. a. 416. b. Ei epifcopalia in-
fignia a fummo pontifice conceffa, 106. c. 127. a

Et confirmata, 463- c. Secus non utatur, 428. a.
Data facultas ferendi tintinnabulum capellæ, 463. c.
Calices & ornamenta benedicendi, 478.a. Mitra ufus
& anuli indultus, 415. a. 292. c. Sceptrum imperia-
le geftat loco baculi paftoralis, 46. a. 308. c. Ca-
pellam habet, 293. a. Capellanum, 9. b. 299. b.
Camerlarium, 23. c. Dapiferum, 258. a. Bajulum
feu monachum domefticum, 244. a. Proprium fi-
gillum, 46. a. 308. c. Ejus portio a communi diftin-
cta, 130.c.

Abbas Cluniacenfis magno comitatu incedit & curiam
tenet, 580. a. b. Frater appellatus a fummo ponti-
fice, 407. b. Sanétiffimi etiam titulo donatus, 251. C.
Abbates non faciant milites, 450. a. Armorum ufus
eis non infrequens in locis quibufdam, 590. c. 591.a.
An probandus? 591. a. Partes fuas armis tueri illi-
citum, 287. b. Ecclefias ac decimas a laïcis non
recipiant, abfque epifcopi confenfu vel Romani pon-
tificis, 265. b.

Abbates conciliis adfunt & fubfcribunt, 14. a. b. 26.
c. 57. b. 87. b. 97. b. 127. b. 357. b. Abfque me-
tropolitani venia in concilio loquuntur ficut epifcopi,
98. b. Conventus abbatum duplicis provincia, 80.c.
Inter abbates inita focietas, 258. b. De facro fonte
reges fufcipiunt, 553. b. Plures, cœnobiis relictis,
iter facrum arripiunt, 365. a. Item monachi abfque
abbatis venia; an prudenter? ibid.

Abbas cardinalis apud Glannafolium, 391. a.
Abbates papæ legati, 87. c. 149. b. feqq.

Abbates epifcopi, 30. c. 62. a. b. 258. b. 290.c.
Abbas fimul & epifcopus, 559. c.

Abbates canonici nati, 302. b.

Abbates canonici, 87. a.

Abbas fanctimonialium, 191. 2.

Abbas fæcularis, 101. C.

Abbas commendatarius, 292. b.
Abbas laïcus, 127. b.

Abbates imperiales feu imperialium monafteriorum,
corum privilegia & officia; dicti facrorum principes,
600. b. Quotuplices in Germania? ibid. c.
Abbates generales, fub quibus abbates vicarii, 621. C.
Abbas abbatum folus Cafinenfis, 615.c. Talem se jacti-
tabat Cluniacenfis, 580. a. 615. c.
Abbates duplicis monafterii, 319. c. 581. c.
Abbatiæ de manu laïca non accipiendæ, 237. a. Cum
epifcopatu illicite tenentur, 93. c. 358. c. 359. a.
A multis tamen retentæ, 299. a. 376. b. 391. c. 559.
c. Necnon plures abbatiæ ab uno abbate, 310. c.
447. c. 493. b. an licite? 39. c. 40. a. 1,17. c. A rc-
gibus retenta, 211. a. Una fanctimonialium epif-
copo conceffa, 191. a. Earum nundinationes in
Germania fub Heinrico IV. 212. c. Non dimittendæ
abfque confenfu metropolitani, epifcopi & conven-.
tus, 475. c. Refignandi modus, 404. c. 495. b
559. c. Eas disjungere aut coadunare, penes fum-
mum pontificem, 358. b.

Abbatiole, cellæ appellate, 271. C. 273. a.
Abbatifla a fanctimonialibus eligatur, cum confilio
epifcopi, 658. Regimen non dimittat abfque venia
metropolitani, epifcopi, & conventus, 475. c. An
monachi ei recte fubjiciantur? 423. C.
Abbatiffe ad fynodum vocatæ, 449. C.
Abbo Floriacenfis ortus ex fchola Aurelianenfi, 539. C.
Nantoliacum adit, 164. b.

Abderames Maurorum rex, 317. b.
Abdicationis epifcopatus modus, 587. b.
Abdua, Leadda, flumen agri Bergomenfis, 599.b.
Ablutio manuum & pedum tribus pauperibus fer. V. in
cana Domini apud Cormaricum, 161. b.
Abraha-mons prope Hildebergam, 349. c. 341. a.
vide Abrinfbergenfe monafterium, in indice peculiari.
Abrincacenfes epifcopi, Johannes, 3. b. Michaël, 187.
a. 199. a. Richardus, 187. b. Turgifius, 579. c.
Absentium vitia, maxime prælatorum, non publice
enumeranda aut carpenda, 425.1
.b.
Abfolutio generalis cruce fignatis indulta a fummo pon-
tifice , 359. c. 360. a. Excommunicatis concefla
poft mortem; trita res apud Græcos, 590.a. Data
ab abbate morti proximo, 330. b.

Abftinentia a carnibus fabbato nondum in ufu, 530. c.
Quo tempore inducta & quomodo? 147. a. b. Item
a vino feria fexta, ibid..

Abundantia crescente cupiditas crefcit, 5 3 2. 2.

Academia apud Beccum, 260. b. vide Schola.
Acedia feu dæmonium meridianum; nihil monachis
exitialius, maxime tironibus, 589. c. Remedia, ibid.
Acha-dus Cabilonenfis ep. Anfæ concilio intereft
26. c. Ejus opera data Infulæ- Barbara S. Laurentii
cella, ibid. 27. a. Chartæ fubfcribit, ibid.
Achardus fit S. Sergii abbas. Magna contentio inter
cum & S. Albini abbatem, 186. c. Item lis cum Si-
mone S. Jovini abbate, 243. c. Obit, 243. C. 334. C.
Achardus Remenfis chartæ fubfcribit pro Molimo,

672.

Achardus miraculi annui S. Gratiani teftis, 620. a.
Achardus miles de Monte-merulo Monti-Bertaldo do-
nationem facit, 365.b.

Acheruntinus archiep. Petrus, 668.a.

1

Acuis Calenfis monacha Elifabetha Rofeti fundatrici
fe adjungit, 467.c.
Ada Viromandenfis comitifla in S. Quintinum de monte
munifica, 349. c. 442. b. Ejus filii, ibid.
Ada Theoderici de Avefniis uxor, Leicienfe monafte-
rium inftaurat, & ad illud fecedit, 351. a. 556. a.
Varii ejus mariti, ibid.

Ada B. Mariæ de Rofeto abbatiffa, ei donatio facta,
468. a.

Ada prioriffa B. Maria de Rofeto, 468. a.
Adacius abbas Tutelenfis III. 672.c.
Adalaïdis Willelmi Tiernenfis principis uxor, Magen-
ciaco factam donationem confirmat, 101. b.
Adalafia nobilis fœmina fundatrix Pinarolienfis mona-
fterii, 138. a.

Adalafia Rogerii Sicilia ducis uxor, fepulturæ locus,
342. b.

Adalbero ex primicerio Mettenfi archiep. Trevirenfis,
589. a. An fuerit monachus ? ibid.

Adalbero archiep. Remenfis, S. Theoderici reformator,
ejus anniverfarium ibi inftitutum, 575. b..
Adalbero Mettenfis ep. obit, 54. a.
Adalbero IV. Mettenfis ep. Trudonianum monafterium
adit ad fedandas turbas, 5 13. c. 514. a. Item Aquif-
granum cum imperatore, ibid. b. Virdunum pergit
ad imperatorem, 513. b. Rodulfo Trudoniano duas
fcribit epiftolas, ibid. Herimannum comitem abfol-
vit ob injurias Senonienfi monafterio illatas, 564. a.
Adalbero Virdunenfis ep. 29. C.

Adalbero Wirziburgenfis ep. Ejus genus, Lamba-
cum fede pulfus fecedit, 258. c. Ejus loci clericos
in monachos convertit, & ecclefiam dedicat, 259. a.
Adalbero S. Benigni Divion. abbas, 27. b. Ejus obitus,
ibid. 115. c.

Adalbero S. Udalrici abbas, ejus obitus, 46. b.
Adalbero S. Vincentii Laudunenfis abbas'; ejus elogium;
Philippi regis & plurimorum epifcoporum benevo-
lentiam ac munificentiam fibi conciliat, 243. b. Do-
nationes eo abbate, 179. a 347. a. 480. c. Et acta,.
573. c. Pafchali II. apud Lingonas occurrit, 500.
a. Chartis fubfcribit pro Novigento, 348. c. S. Pe-
tro Remenfi, 348. a. Majori-monafterio, 574. b.
Adalbero Frifingenfis ecclefiæ decanus fubmerfus perit,
287. b.

Adalbero Gladbacenfis abbs; fub eo monafterium
floret, 526. b.

Adalbero feu Albero Wiffembrunenfis abbas in S. Udal-
rici monafterium intruditur, 542. a.
Adabero Prumienfis abbas, vide Albero.
Adalbertus monachus & Cardinalis Claromontano con-
cilio intereft, 357. a.

Adalbertus Hammaburgenfis archiep. ejus diffidia cum
Annone Colonienfi, 43. b. Ei donata Corbejenfis &
Laurishamenfis abbatiæ, 43. b.
Adalbertus Bremenfis archiep. ejus obitus, 52. b.
Adalbertus Heinrici imperatoris, Cancellariorum om-
nium celeberrimus, Moguntinus fit archiep. 682. c.
I. col.

Adalbertus Laureshamenfis abbas, poftea depofitus,
89. b.
Adalbertus fit Scafufenfis abbas, 412. c. Apud epifco-
pum Conftantienfem fe purgat, ibid.
Adalbertus comes, Hirfaugia advocatus & destructor

45. C.

Adalburgis Seveiraci prima abbatissa, 461. a.
Adalelmus Cafe-Dei monachus & abbas, 131. b. Ge-
nus ejus & patria, ibid. c. In Hifpaniam miffus,
131.c. Miraculis & fanctitate florens ab Alfonfo