Der zweite punische krieg und seine quellenN.G. Elwert, 1875 - 223 pagine |
Dall'interno del libro
Prova ad ampliare la ricerca a tutti i volumi: Vermuthung
Risultati 1-0 di 0
Altre edizioni - Visualizza tutto
Der zweite Punische Krieg und seine Quellen: Eine historische Untersuchung Keller Visualizzazione completa - 1875 |
Parole e frasi comuni
abermals Afrika Annalisten Ansicht Appian Bedeutung beiden bemerkenswerth benutzt Bericht Betrachtung bezw Buch Carthager Cassius Dio Coelius Compilation daher Darstellung Dekade derart derselbe durchaus Ereignisse Erörterung ersten Eruirung Erzählung Fabius Feinde Feldherrn finden findet folgenden Friedersdorff ganze gemeinsamen Geschichtschreibung gewisse gleiche grossen Grund Hannibal Hasdrubal Hiempsal historischen höchst indess Juba Jubas Kämpfe keineswegs konnte Laelius lässt leicht letzteren lich Livianischen Livius und Polybius Massinissa merkwürdig Minucius Mittheilung muss Nachrichten nahe nothwendig Notiz numidischen Parteischrift Partien Piso Pisos Plinius Polyb Punier Quellen Relation Resultate Römer römische Geschichte Sagunt scheint Schilderung Schlacht bei Baecula Schlacht bei Zama Schriftsteller Scipio Silenus Spanien Stande Stelle Syphax Thaten Thatsache Theil Ticinus Tradition Ueberlieferung unserer Untersuchung unseres Autors Urquellen Ursprung Urtheil Valerius Antias Verhältniss Vermuthung verwerthet Verwerthung vollkommen vorhanden Wahrheit Weise Werk wesentlichen wichtige wissen Worte XXIX XXVI XXVIII Zonaras zunächst zwei zweiter punischer Krieg δὲ καὶ τὴν τῆς
Brani popolari
Pagina 85 - Numidam ex fama rerum gestarum admiratio viri substitueratque animo speciem quoque corporis amplam ac magnificam; ceterum maior praesentis veneratio cepit: et praeterquam quod suapte natura multa maiestas inerat, adornabat promissa caesaries habitusque corporis non cultus munditiis, sed virilis vere ac militaris, et aetas erat in medio virium robore, quod plenius nitidiusque ex morbo velut renovatus flos iuventae faciebat. Prope attonitus ipso congressu Numida gratias de fratris filio remisso agit....
Pagina 206 - ... admirationem et ipsum et omnes qui circa erant converterunt. ut constituta sunt ante tribunal signa, pro- 2 gressus ante alios magister equitum, cum patrem Fabium appellasset, circumfusosque militum eius totum agmen patronos consalutasset, „parentibus...
Pagina 159 - ... per nocturnas visa species aut velut divinitus mente monita agens, sive et ipse capti quadam superstitione animi, sive ut imperia consiliaque velut sorte oraculi missa sine cunctatione exsequerentur.
Pagina 193 - Servis quoque dominos prosecutis libertatem proponit bina8 que pro iis manclpia dominis se redditurum. Eaque ut rata scirent ' fore, agnum laeva manu, dextra silicem retinens, si falleret, lovem ceterosque precatus deos, ita se mactarent quem ad modum ipse agnum mactasset, secundum precationem caput pecudis saxo elisit.
Pagina 82 - Scipio conlaudato Laelio ad contionem advocavit pronuntiavitque , se satis compertum habere Q. Tiberilium et Sex. Digitium pariter in murum escendisse seque eos virtutis causa coronis muralibus donare.
Pagina 66 - ... predilection and a tendency to glorify special persons. The latter may have arisen when the aristocracy had gained greater importance by the downfall of the Royal power; the chronicles of the Fabian gens seem to have been the oldest. 1. Privata monumenta, Liv. VI 1. 2. Ipsae familiae sua quasi ornamenta ac monumenta servabant, et ad usum . . et ad memoriam laudum domesticarum et ad illustrandam nobilitatem suam, Cic. Brut. 16, 62. 3. Naegele, Studies p. 303 sqq. Schwegler I p. 12 sqq.: for further...
Pagina 87 - Romanis, sed hostem etiam infestissimum facunde adloquendo sibi conciliarit; mira- 7 bilioremque sibi eum virum congresso coram visum prae se ferebat quam bello rebus gestis, nee dubitare, quin Syphax re- 8 gnumque eius iam in Romanorum essent potestate: eam artem illi viro ad conciliandos animos esse.
Pagina 84 - Venisse tempus, quo et nefandam commilitonum 8 necem et in semet ipsos, si eodem fuga delati forent, instructam fraudem ulciscerentur, et in omne tempus gravi documento sancirent, ne quis unquam Romanum civem militemve in ulla fortuna opportunum iniuriae duceret.