Constat Aventinæ tremuisse cacumina silvæ,
Terraque subsedit pondere pressa Jovis.
Corda micant regis, totoque e pectore sanguis
Fugit, et hirsutæ deriguêre comæ.
Ut rediit animus, "Da certa piamina" dixit
"Fulminis, altorum rexque paterque deûm,
Si tua contigimus manibus donaria puris:

Hoc quoque, quod petitur, si pia lingua rogat.”
Annuit oranti; sed verum ambage remotâ

Abdidit, et dubio terruit ore virum.

200

205

Parebimus" inquit;

210

"Cædenda est hortis eruta cepa meis."

215

Addidit hic" Hominis:" "Summos" ait ille "capillos."
Postulat hic animam: cui Numa "piscis" ait.
Risit; et "His" inquit " facito mea tela procures,
O vir colloquio non abigende deûm.
Sed tibi, protulerit cum totum crastinus orbem
Cynthius, imperii pignora certa dabo."
Dixit, et ingenti tonitru super æthera motum
Fertur, adorantem destituitque Numam.
Ille redit lætus, memoratque Quiritibus acta :
Tarda venit dictis difficilisque fides.
"At certè credemur," ait, "si verba sequetur

Exitus; en audi crastina, quisquis ades:
Protulerit terris cum totum Cynthius orbem,
Juppiter imperii pignora certa dabit."
Discedunt dubii promissaque tarda videntur;
Dependetque fides a veniente die.

The Sacred Shield.

Mollis erat tellus roratâ mane pruinâ ;

Ante sui populus limina regis adest.

220

225

Prodit, et in solio medius consedit acerno.:

Innumeri circà stantque silentque viri.

230

Ortus erat summo tantummodo margine Phoebus:

Sollicita mentes speque metuque pavent.

Constitit, atque caput niveo velatus amictu
Jam bene dîs notas sustulit ille manus ;

240

Atque ita, "Tempus adest promissi muneris," inquit: 235
"Pollicitam dictis, Juppiter, adde fidem.”
Dum loquitur, totum jam sol emoverat orbem,
Et gravis æthereo venit ab axe fragor.
Ter tonuit sine nube deus, tria fulgura misit.
Credite dicenti: mira, sed acta, loquor.
A mediâ cælum regione dehiscere cœpit :
Submisêre oculos cum duce turba suo.
Ecce levi scutum versatum leniter aurâ
Decidit: a populo clamor ad astra venit.
Tollit humo munus cæsâ priùs ille juvencâ,
Quæ dederat nulli colla premenda jugo,

245

Atque ancile vocat, quòd ab omni parte recisum est;
Quaque notes oculis, angulus omnis abest.

Tum, memor imperii sortem consistere in illo,

Consilium multæ calliditatis init.

Plura jubet fieri simili cælata figurâ,

Error ut ante oculos insidiantis eat.

250

Mamurius, morum fabræne exactior artis,

Difficile est, illud, dicere, clausit opus.

Cui Numa munificus "Facti pete præmia" dixit: "Si mea nota fides, irrita nulla petes."

255

Jam dederat Saliis a saltu nomina dicta,

Armaque et ad certos verba canenda modos.

Tum sic Mamurius: "Merces mihi gloria detur,

Nominaque extremo carmine nostra sonent."

260

Inde sacerdotes operi promissa vetusto
Præmia persolvunt, Mamuriumque vocant.

The Infant Jupiter.

Una nota est Martî Nonis, sacrata quòd illis
Templa putant lucos Vejovis ante duos.
Romulus ut saxo lucum circumdedit alto,

"Quilibet huc" inquit "confuge, tutus eris."

265

O quam de tenui Romanus origine crevit:
Turba vetus quam non invidiosa fuit!
Ne tamen ignaro novitas tibi nominis obstet,
Disce, quis iste deus, curve vocetur ita.

Juppiter est juvenis, — juvenalis aspice voltus:
Aspice deinde, manu fulmina nulla tenet.

270

Fulmina post ausos cælum adfectare gigantas

Sumpta Jovi: primo tempore inermis erat.

Ignibus Ossa novis et Pelion altius Ossâ

275

Arsit, et in solidâ fixus Olympus humo.

Stat quoque capra simul; nymphæ pavisse feruntur
Cretides; infanti lac dedit illa Jovi.

Nunc vocor ad nomen: vegrandia farra colonæ

280

Quæ malè creverunt, vescaque parva vocant. Vis ea si verbi est, cur non ego Vejovis ædem Ædem non magni suspicer esse Jovis?

Bacchus and Ariadne.

Jamque, ubi cæruleum variabunt sidera cælum,

Suspice Gorgonei colla videbis equi.

Creditur hic cæsæ gravidâ cervice Medusæ
Sanguine respersis prosiluisse jubis.

Huic supra nubes et subter sidera lapso
Cælum pro terrâ, pro pede pinna fuit.
Jamque indignanti nova frena receperat ore,
Cum levis Aonias ungula fodit aquas.
Nunc fruitur cælo, quod pinnis ante petebat,

Et nitidus stellis quinque decemque micat.

285

290

Protinus aspicies venienti nocte Coronam
Gnosida: Theseo crimine facta dea est.

Jam bene perjuro mutârat conjuge Bacchum,
Quæ dedit ingrato fila legenda viro.

295

Sorte tori gaudens "Quid flebam rustica?" dixit:

"Utiliter nobis perfidus ille fuit."

Intereà Liber depexos crinibus Indos

Vicit, et eoo dives ab orbe redit.

300

Inter captivas facie præstante puellas
Grata nimis Baccho filia regis erat.
Flebat amans conjunx, spatiataque litore curvo
Edidit incultis talia verba comis:

"En iterum, fluctus, similes audite querellas!
En iterum lacrimas accipe, arena, meas!
Dicebam, memini, perjure et perfide Theseu!

305

Ille abiit; eadem crimina Bacchus habet.

Nunc quoque nulla viro clamabo femina credat !

Nomine mutato causa relata mea est:

310

O-utinam mea sors, quâ primum cœperat, îssit,

Jamque ego præsenti tempore nulla forem!

Quid me desertis perituram, Liber, arenis
Servabas? potui dedoluisse semel.

Bacche levis, leviorque tuis, quæ tempora cingunt,
Frondibus, in lacrimas cognite Bacche meas,
Heu ubi pacta fides? ubi, quæ jurare solebas?
Me miseram, quotiens hæc ego verba loquar?
Thesea culpabas, fallacemque ipse vocabas:
Judicio peccas turpiùs ipse tuo.

315

320

Ne sciat hoc quisquam, tacitisque doloribus urar,
Ne totiens falli digna fuisse puter.

Illa ego sum, cui tu solitus promittere cælum.

Ei mihi, pro cælo qualia dona fero!"

Dixerat: audibat jamdudum verba querentis

325

Liber, ut a tergo forte secutus erat.

Occupat amplexu, lacrimasque per oscula siccat,
Et "Pariter cæli summa petamus" ait.

"Tu mihi juncta toro mihi juncta vocabula sumes: Nam tibi mutatæ Libera nomen erit.

330

Sintque tuæ tecum faciam monumenta coronæ,

Volcanus Veneri quam dedit, illa tibi."

Dicta facit, gemmasque novem transformat in ignes.

Aurea per stellas nunc micat illa novem.

Anna Perenna.

Idibus est Annæ festum geniale Perennæ,

335

Haud procul a ripis, advena Thybri, tuis.
Plebs venit, ac virides passim disjecta per herbas
Potat, et accumbit cum pare quisque suâ.

Sub Jove pars durat; pauci tentoria ponunt;
Sunt quibus e ramis frondea facta casa est;
Pars ubi pro rigidis calamos statuêre columnis,
Desuper extentas imposuêre togas..

340

Sole tamen vinoque calent, annosque precantur,

Quot sumant cyathos, ad numerumque bibunt.

Invenies illic, qui Nestoris ebibat annos,

345

Quæ sit per calices facta Sibylla suos.

Illic et cantant, quicquid didicêre theatris,
Et jactant faciles ad sua verba manus:
Et ducunt posito duras cratere choreas,
Cultaque diffusis saltat amica comis.

350

Cum redeunt, titubant, et sunt spectacula volgi,
Et fortunatos obvia turba vocat.

Occurri nuper: visa est mihi digna relatu

Pompa; senem potum pota trahebat anus.

Quæ tamen hæc dea sit, quoniam rumoribus errat,

355

Fabula proposito nulla tacenda meo.

Arserat Æneæ Dido miserabilis igne,

Arserat exstructis in sua fata rogis:

Compositusque cinis, tumulique in marmore carmen

Hoc breve, quod moriens ipsa reliquit, erat:

PRÆBUIT ÆNEAS ET CAUSAM MORTIS ET ENSEM:

IPSA SUA DIDO CONCIDIT USA MANU.

Protinus invadunt Numidæ sine vindice regnum,
Et potitur captâ Maurus Iarba domo.

360

Seque memor spretum, "Thalamis tamen " inquit "Elissæ En ego, quem totiens reppulit illa, fruor."

Diffugiunt Tyrii, quò quemque agit error, ut olim

Amisso dubiæ rege vagantur apes.