verunt. Credo autem simulatae Theramenis irae veram opponi Aristarchi ideoque non verto cum St. „rei veritatem aegre ferebant", sed cum Valla „re vera indignabantur". 11 av seclusi cum Kr. et St. nisi forte εἶναι excidit. 93, 1 ἐξεκκλησίασαν codd. ἐξεπλησίασαν St. De xxlno. vid. Bh. 94, 1 seclusa idoneis causis damnat St. πολλῶν V, ὁπλιτῶν volg., πολλῶν ὁπλιτῶν rel. codd. optt. Una cum tav secl. St. 3 oi d' ovv St. de Bk. coni. Mihi videtur d' av Atheniensium festinationem cunctationi Agesandridae bene opponere. - η (V) nunc seclusi cum al. flagitante sententia. Sic τοῦ ἰδίου est pro ἢ ὁ ἴδιος.

21

In eandem sententiam servato

coni., quos Pp. nominat: Duker ov μɛíšovos, Dorvill. μείονος, Koen. μείζονος ἢ τοῦ ἰδίου π., Dobr. denique in ἢ latere suspicatur ἤδη. 95, 2 βουλόμενοι ἐν τάχει rel. – 3 ἐς Εὔβοιαν optt. — ἀνήγαγε et 5 ἀναγόμενοι rel. 6 of de codd. Emend. Steph. ἐπιτείχισμα rel. 'EQɛrqiaia legitur inde a Bk., qui id ex uno cod. mediocri intulit; nam eius in ed. min. silentium videtur esse neglegentiae. ἐν τῇ Ἐρετρία etiam de agro Eretriensi recte ponitur; vid. ad 3, 91, 5. 7 où roll otεgov rel. οὐ πολλῷ ὕστερον Tɛ, om. in uno cod., recte seclusisse videtur St. 96, 4ε emendatio est Bk., codd. . – τὰ μέχρι Εὐ Boías rel. Secl. haec St., suspecto in difficilioribus remedio, praesertim ubi temere nescio cuius obscuritatis interpretatio fingitur. Ego nihil inepti video in Atheniensium imperio Boeotiae finibus terminato. - 5 zal vavτınñ ágzй καὶ ναυτικῇ ἀρχῇ rel. 97, 1 oiлeo St. de obvia sane coni. Herw. undeμia dox codd. et Bh. Emend. Pp. - 99 éπéπlεvoav ἐπέπλευσαν vel άñéлλ. codd. paene omn., red recte volg. xai om. rel. 100, 3 лoτη rel. Cf. 44, 2. 22, 2. 4 ὅτε pro ὡς rel. 5 ai ante Mŋð. om. rel. Mno. St. add. Tέvτe de coni. Dobr. 101, 1 αἱ om. rel., pauci ante x ponunt. δυσὶν ἡμέραις codd. Emend. plures. où additum de coni. Haack. 2 'Aqуevovoбαis Αργενούσσαις V, Αργεννούσαις rel. boni et Bh., Αργινούσσαις St. In

at ante

post

secl. St. auctore Dobr.

Kr. et Dobr.

re dubia (cf. Herodian. I, 270. II, 477) posui nunc volg. Tns εiqov secl. St. auctore Kr. 3 post лαдατῆς ἠπείρου πλεύσαντες plerique codd. add. τὴν Κύμαιαν, e superiori male repetitum. Secl. St. - Λέκτον multi codd., Λάρισσαν omn., Ῥοίτιον paene omn. 102, 1 τὰς τῶν π. ναῦς 2 Tоιοúμεvoι codd. Emend. πάσαις St. de coni. Rsk. πάσας V et unus e rel. — ἠπείρου pro Ἴμβρου plerique rel. 104, 2 onτa nai Eýnovta codd. Emend. Acacius, falsus tamen de altero numero. 105, 2 τὸ Κυνός σῆμα secl. St. de coni. Herw., qui plerumque appositionibus vel explicationibus Thucydidem uti non patitur. διώκειν St. contra optt. codd. Vid. ad 4, 63, 1. 3 St. cum al. non ante τas, sed post έлexoúбas interp., ut hoc significet „aliquantum subsistere". ἠμύνοντο fere rel. 106, 3 Πελ ληναίων plerique rel. 108, 1 Tois ante IIɛλ. om. rel.

2 άoxovτas rel., xal om. plerique. 4 στρατείαν St. de coni. A. Porti valde dubia ob 7, 17, 1, ubi ea locutione aliud dici non credo. 5 nai aua St. de sua coni. Sed videntur iniuriis Antandriorum (adıxovμevo) aliae opponi vexationes, velut imposita tributa. - 109, 1 τὰς διαβολὰς καὶ secl. St., una cum ἀπώσηται, quod quidam codd. addunt, interpretis esse iudicans. Quae ad tuendam codd. scripturam dici possunt attulit Pp. Extrema verba spuria esse primus iudicavit Dodwell.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ ΞΥΓΓΡΑΦΗΣ Ε

Τοῦ δ ̓ ἐπιγιγνομένου θέρους αἱ μὲν ἐνιαύσιοι σπονδαὶ διελέλυντο μέχρι Πυθίων· καὶ ἐν τῇ ἐκεχειρία Αθηναῖοι Δηλίους ἀνέστησαν ἐκ Δήλου, ἡγησάμενοι κατὰ παλαιάν τινα αἰτίαν οὐ καθαροὺς ὄντας ἱερῶσθαι, καὶ ἅμα ἐλλι πὲς σφίσιν εἶναι τοῦτο τῆς καθάρσεως, ᾗ πρότερόν μοι δεδήλωται ὡς ἀνελόντες τὰς θήκας τῶν τεθνεώτων ὀρθῶς ἐνόμισαν ποιῆσαι. καὶ οἱ μὲν Δήλιοι Ατραμύττιον Φαρνάκου δόντος αὐτοῖς ἐν τῇ Ασίᾳ ᾤκησαν, οὕτως ὡς ἕκαστος ώρμητο.

2. Κλέων δὲ 'Αθηναίους πείσας ἐς τὰ ἐπὶ Θράκης χωρία ἐξέπλευσε μετὰ τὴν ἐκεχειρίαν, 'Αθηναίων μὲν ὁπλίτας ἔχων διακοσίους και χιλίους καὶ ἱππέας τριακοσίους, τῶν δὲ ξυμμάχων πλείους, ναῦς δὲ τριάκοντα. σχὼν δὲ ἐς Σκιώνην πρῶτον ἔτι πολιορκουμένην καὶ 2 προσλαβὼν αὐτόθεν ὁπλίτας τῶν φρουρῶν, κατέπλευ σεν ἐς τὸν Κωφὸν λιμένα, τῶν Τορωναίων ἀπέχοντα οὐ πολὺ τῆς πόλεως. ἐκ δ ̓ αὐτοῦ, αἰσθόμενος ὑπ ̓ αὐ-3 τομόλων ὅτι οὔτε Βρασίδας ἐν τῇ Τορώνῃ οὔτε οἱ ἐνόντες ἀξιόμαχοι εἶεν, τῇ μὲν στρατιᾷ τῇ πεζῇ ἐχώρει ἐς τὴν πόλιν, ναῦς δὲ περιέπεμψε δέκα ἐς τὸν λιμένα περιπλεῖν. καὶ πρὸς τὸ περιτείχισμα πρῶτον ἀφικνεῖται, ὃ προσ-4 περιέβαλε τῇ πόλει ὁ Βρασίδας, ἐντὸς βουλόμενος ποιῆσαι τὸ προάστειον καὶ διελὼν τοῦ παλαιοῦ τείχους μίαν αὐτὴν ἐποίησε πόλιν.

3. Βοηθήσαντες δὲ ἐς αὐτὸ Πασιτελίδας τε ὁ Λακε

THUCYDIDES. U.

1

δαιμόνιος ἄρχων καὶ ἡ παροῦσα φυλακὴ προσβαλόντων τῶν ̓Αθηναίων ἠμύνοντο. καὶ ὡς ἐβιάζοντο καὶ αἱ νῆες ἅμα περιέπλεον αἱ ἐς τὸν λιμένα περιπεμφθεῖσαι, δείσας ὁ Πασιτελίδας μὴ αἵ τε νῆες φθάσωσι λαβοῦσαι ἐρῆμον τὴν πόλιν καὶ τοῦ τειχίσματος ἁλισκομένου ἐγκαταληφθῇ, 2 ἀπολιπὼν αὐτὸ δρόμῳ ἐχώρει ἐς τὴν πόλιν. οἱ δὲ ̓Αθη ναῖοι φθάνουσιν οἵ τε ἀπὸ τῶν νεῶν ἑλόντες τὴν Τορώ νην καὶ ὁ πεζὸς ἐπισπόμενος αὐτοβοεί, κατὰ τὸ διῃρημένον τοῦ παλαιοῦ τείχους ξυνεσπεσών. καὶ τοὺς μὲν ἀπέκτειναν τῶν Πελοποννησίων καὶ Τορωναίων εὐθὺς ἐν χερσί, τοὺς δὲ ζῶντας ἔλαβον καὶ Πασιτελίδαν τὸν ἄρχοντα. Βρασίδας δὲ ἐβοήθει μὲν τῇ Τορώνῃ, αἰσθόμενος δὲ καθ ̓ ὁδὸν ἑαλωκυίαν ἀνεχώρησεν, ἀποσχὼν τεσσαρά 4 κοντα μάλιστα σταδίους μὴ φθάσαι ἐλθών. ὁ δὲ Κλέων καὶ οἱ ̓Αθηναῖοι τροπαῖά τε ἔστησαν δύο, τὸ μὲν κατὰ τὸν λιμένα, τὸ δὲ πρὸς τῷ τειχίσματι, καὶ τῶν Τορω ναίων γυναῖκας μὲν καὶ παῖδας ήνδραπόδισαν, αὐτοὺς δὲ καὶ Πελοποννησίους καὶ εἴ τις ἄλλος Χαλκιδέων ἦν, ξύμ παντας ἐς ἑπτακοσίους, ἀπέπεμψαν ἐς τὰς Αθήνας· καὶ αὐτοῖς τὸ μὲν Πελοποννήσιον ὕστερον ἐν ταῖς γενομέναις σπουδαῖς ἀπῆλθε, τὸ δὲ ἄλλο ἐκομίσθη ὑπ' Ὀλυνθίων, ὁ ἀνὴρ ἀντ ̓ ἀνδρὸς λυθείς. εἷλον δὲ καὶ Πάνακτον Αθηναίων ἐν μεθορίοις τεῖχος Βοιωτοὶ ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρό 6νον προδοσία. καὶ ὁ μὲν Κλέων φυλακὴν καταστησάμε νος τῆς Τορώνης ἄρας περιέπλει τὸν ̓Αθων ὡς ἐπὶ τὴν Αμφίπολιν.

4. Φαίαξ δὲ ὁ Ἐρασιστράτου τρίτος αὐτὸς ̓Αθη ναίων πεμπόντων ναυσὶ δύο ἐς Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν πρεσβευτὴς ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον ἐξέπλευσε. Λεοντίνοι γὰρ ἀπελθόντων Αθηναίων ἐκ Σικελίας μετὰ τὴν ξύμ βασιν πολίτας τε ἐπεγράψαντο πολλοὺς καὶ ὁ δῆμος τὴν γῆν ἐπενόει ἀναδάσασθαι. οἱ δὲ δυνατοὶ αἰσθόμενοι Συ

ρακοσίους τε ἐπάγονται καὶ ἐκβάλλουσι τὸν δῆμον. καὶ οἱ μὲν ἐπλανήθησαν ὡς ἕκαστοι· οἱ δὲ δυνατοὶ ὁμολογήσαντες Συρακοσίοις καὶ τὴν πόλιν ἐκλιπόντες καὶ ἐρημώ σαντες, Συρακούσας ἐπὶ πολιτεία ᾤκησαν. καὶ ὕστερον πάλιν αὐτῶν τινες διὰ τὸ μὴ ἀρέσκεσθαι ἀπολιπόντες ἐκ τῶν Συρακουσῶν Φωκαίας τε, τῆς πόλεως τι τῆς Λεοντίνων χωρίον καλούμενον, καταλαμβάνουσι καὶ Βρικιννίας, ὃν ἔρυμα ἐν τῇ Λεοντίνῃ. καὶ τῶν τοῦ δήμου τότε ἐκπεσόντων οἱ πολλοὶ ἦλθον ὡς αὐτούς, καὶ καταστάν τες ἐκ τῶν τειχῶν ἐπολέμουν. ἃ πυνθανόμενοι οι Αθη- 5 ναῖοι τὸν Φαίακα πέμπουσιν, εἴ πως πείσαντες τοὺς σφί σιν ὄντας αὐτόθι ξυμμάχους καὶ τοὺς ἄλλους, ἢν δύ νωνται, Σικελιώτας κοινῇ, ὡς Συρακοσίων δύναμιν πε ριποιουμένων, ἐπιστρατεῦσαι, διασώσειαν τὸν δῆμον τῶν Λεοντίνων. ὁ δὲ Φαίαξ ἀφικόμενος τοὺς μὲν Καμαρι- 6 ναίους πείθει καὶ ̓Ακραγαντίνους, ἐν δὲ Γέλᾳ ἀντιστάντος αὐτῷ τοῦ πράγματος οὐκέτι ἐπὶ τοὺς ἄλλους ἔρχεται, αἰσθόμενος οὐκ ἂν πείθειν αὐτούς, ἀλλ' ἀναχωρήσας διὰ τῶν Σικελῶν ἐς Κατάνην, καὶ ἅμα ἐν τῇ παρόδῳ καὶ ἐς τὰς Βρικιννίας ἐλθὼν καὶ παραθαρούνας, ἀπέπλει.

5. Ἐν δὲ τῇ παρακομιδῇ τῇ ἐς τὴν Σικελίαν καὶ πά λιν ἀναχωρήσει καὶ ἐν τῇ Ἰταλίᾳ τισὶ πόλεσιν ἐχρημά τισε περὶ φιλίας τοῖς Αθηναίοις, καὶ Λοκρῶν ἐντυγχάνει τοῖς ἐκ Μεσσήνης ἐποίκοις ἐκπεπτωκόσιν, οἳ μετὰ τὴν Σικελιωτῶν ὁμολογίαν στασιασάντων Μεσσηνίων καὶ ἐπαγαγομένων τῶν ἑτέρων Λοκροὺς ἔποικοι ἐξεπέμφθη σαν καὶ ἐγένετο Μεσσήνη Λοκρών τινα χρόνον. τούτοις 2 οὖν ὁ Φαίαξ ἐντυχών τότε κομιζομένοις οὐκ ἠδίκησεν· ἐγεγένητο γὰρ τοῖς Λοκροῖς πρὸς αὐτὸν ὁμολογία ξυμβάσεως πέρι πρὸς τοὺς Αθηναίους. μόνοι γὰρ τῶν ξυμμά- 3 χων, ὅτε Σικελιῶται ξυνηλλάσσοντο, οὐκ ἐσπείσαντο Αθηναίοις, οὐδ ̓ ἂν τότε, εἰ μὴ αὐτοὺς κατεῖχεν ὁ πρὸς