(6, the lefetaforu allice is at the they look to you for relief and in and an you thy silentt implove you to place , pey cum Phill. LioL.31, Cap. 6 day bound to act in conformite with It praction of you ancutor. (@) Your most important rever danger. those of Asia being restte mone valuable and mon schable than any other which must be guanded not only again disaster, but the fear of disaster. revesmas مه ساره in Trommo Roman city as the powmoribsand the publicana will be practice from for attending taldi bercings, walk the fear of invasio waverted, you must be more this fear, if you expect to enjoy Thise , profitant my . bott pondere anche include is and should be guarded from a matine le I humanity, as call us out of regard to the state. 27-guno etanum otin 'corum.bee 3.6271ac othes Z. Gaytad / Joy with first el Bag Buboyfribitong Tempnay them # means of making #forme officer, being in forniskewill nothane a new contract, while others will be detened from doing so by the danger of a the end. 't redoven the revineul lost the publicans (as that would be on to the usual tapes) a similar result. for the endit, and prosperity of tay lélish with the fall multitude of hu citizen on mind, me abroad vigatio conquiescit. Ita neque ex portu, neque ex decumis, neque ex scripturâ, vectigal conservari potest. Quare sæpe totius anni fructus uno rumore periculi, atque uno belli terrore, amittitur. Quo tandem animo esse existimatis aut eos qui vectigalia 5 nobis pensitant, aut eos qui exercent atque exigunt, cùm duo reges cum maximis copiis propè adsint? cùm una excursio equitatûs perbrevi tempore totius anni vectigal auferre possit ; cùm publicani familias maximas, quas in salinis habent, quas in agris, quas in portubus atque custodiis, magno periculo se 10 habere arbitrentur. Putatisne vos illis rebus frui posse, nisi eos, qui vobis fructuosi sunt, conservaveritis, non solùm (ut antea dixi) calamitate, sed etiam calamitatis formidine, liberatos ? VII. Ac ne illud quidem vobis negligendum est, quod mihi 15 ego extremum proposueram, cùm essem de belli genere dicturus, quod ad multorum bona civium Romanorum pertinet; quorum vobis, pro vestrâ sapientiâ, Quirites, habenda est ratio diligenter. Nam et publicani, homines et honestissimi et ornatissimi, suas rationes et copias in illam provinciam con- 20 tulerunt; quorum ipsorum per se res et fortunæ curæ vobis esse debent. Etenim, si vectigalia nervos esse reipublicæ semper duximus; eum certè ordinem, qui exercet illa, firmamentum cæterorum ordinum rectè esse dicemus. Deinde cæteris ex ordinibus homines navi et industrii par- 25 tim ipsi in Asiâ negotiantur, quibus vos absentibus consulere debetis; partim suas et suorum in eâ provinciâ pecunias magnas collocatas habent. Erit igitur humanitatis vestræ, magnum eorum civium numerum calamitate prohibere; sapientiæ, videre, multorum civium calamitatem a republicâ sejunctam 30 esse non posse. Etenim illud primum parvi refert, vos publicanis amissa vectigalia postea victoriâ recuperare. Neque enim iisdem redimendi facultas erit, propter calamitatem, neque aliis voluntas, propter timorem. Deinde, quod nos eadem Asia atque idem iste Mithridates, 35 initio belli Asiatici, docuit; id quidem certè, calamitate docti, memoriâ retinere debemus. Nam tum cùm in Asiâ res magnas permulti amiserant, scimus, Romæ, solutione impeditâ, fidem concidisse. Non enim possunt unâ in civitate multi rem atque fortunas amittere, ut non plures secum in 40 eandem calamitatem trahant. A quo periculo prohibete rempublicam, et mihi credite, (id, quod ipsi videtis) hæc fides, atque hæc ratio pecuniarum, quæ Romæ, quæ in foro versatur, implicita est cum illis pecuniis Asiaticis, et cohæret. Ruere illa non possunt, ut hæc non eodem labefactata motu 45 concidant. Quare videte, num dubitandum vobis sit, omni studio ad id bellum incumbere, in quo gloria nominis vestri, salus sociorum, vectigalia maxima, fortunæ plurimorum civ ium, cum republicâ defendantur. 5 VIII. Quoniam de genere belli dixi, nunc de magnitudine pauca dicam. Potest enim hoc dici : belli genus esse ita necessarium, ut sit gerendum, non esse ita magnum, ut sit pertimescendum. In quo maximè laborandum est, ne fortè a vo bis, quæ diligentissimè providenda sunt, contemnenda esse 10 videantur. Atque, ut omnes intelligant, me L. Lucullo tantum impertiri laudis, quantum forti viro, et sapientissimo homini, et magno imperatori, debeatur; dico, ejus adventu, maximas Mithridatis copias omnibus rebus ornatas atque instructas 15 fuisse; urbemque Asiæ clarissimam, nobisque amicissimam, Cyzicenorum, obsessam esse ab ipso rege maximâ multitudine, et oppugnatam vehementissimè ; quam L. Lucullus virtute, assiduitate, consilio, summis obsidionis periculis li beravit : ab eodem imperatore classem magnam et ornatam, 20 quæ, ducibus Sertorianis, ad Italiam studio inflammato ra peretur, superatam esse atque depressam: magnas hostium preterea copias multis præliis esse deletas: patefactumque nostris legionibus esse Pontum, qui antè populo Romano ex omni aditu clausus esset : Sinopen atque Amisum (quibus in 25 oppidis erant domicilia regis, omnibus rebus ornata atque re ferta), cæterasque urbes Ponti et Cappadociæ permultas, uno aditu atque adventu esse captas: regem, spoliatum regno patrio atque avito, ad alios se reges atque alias gentes sup plicem contulisse : atque hæc omnia, salvis populi Romani 30 sociis, atque integris vectigalibus, esse gesta. Satis opinor hoc esse laudis; atque ita, Quirites, ut hoc vos intelligatis, a nullo istorum, qui huic obtrectant legi atque causæ, L. Lucullum similiter ex hoc loco esse laudatum. IX. Requiretur fortasse nunc, quemadmodum, cùm hæc 35 ita sint, reliquum possit esse magnum bellum. Cognoscite, Quirites: non enim hoc sine causâ quæri videtur. Primùm, ex suo regno sic Mithridates profugit, ut ex eodem Ponto Medea illa quondam profugisse dicitur; quam prædicant, in fugâ, fratris sui membra in iis locis, quâ se parens perseque 40 retur, dissipavisse, ut eorum collectio dispersa, mærorque patrius, celeritatem persequendi retardaret. Sic Mithridates, fugiens, maximam vim auri atque argenti, pulcherrimarumque rerum omnium, quas et a majoribus acceperat, et ipse, bello superiore ex totâ Asiâ direptas, in suum regnum congesserat, 45 in Ponto omnem reliquit. Hæc dum nostri colligunt omnia |
Trova questo libro nella versione stampata
0 Recensioni Google non verifica le recensioni, ma controlla e rimuove i contenuti falsi quando vengono identificati Scrivi recensione |