τὸν δὲ πολυκτέανον καὶ πλούσιόν ἐστι δίκαιον κλῄζειν, ὃς χρῆσθαι τοῖς ἀγαθοῖς δύναται. εἰ δέ τις ἐν ψήφοις κατατήκεται ἄλλον ἐπ' ἄλλῳ σωρεύειν αἰεὶ πλοῦτον ἐπειγόμενος,

οὗτος ὁποῖα μέλισσα πολυτρήτοις ἐνὶ σίμβλοις μοχθήσει, ἑτέρων δρεπτομένων τὸ μέλι.

13.

Εἰς Τύχην.

Αγρός Αχαιμενίδου γενόμην ποτέ, νῦν δὲ Μενίππου, καὶ πάλιν ἐξ ἑτέρου βήσομαι εἰς ἕτερον.

καὶ γὰρ ἐκεῖνος ἔχειν μέ ποτ ̓ ᾤετο, καὶ πάλιν οὗτος οἴεται, εἰμὶ δ ̓ ὅλως οὐδενός, ἀλλὰ Τύχης.

14.

Εἰς εὐτυχεῖς.

Εὖ πράττων φίλος εἶ θνητοῖς, φίλος εἶ μακάρεσσι, καί σευ ρηϊδίως ἔκλυον εὐξαμένου.

ἢν πταίσῃς, οὐδεὶς ἔτι σοι φίλος, ἀλλ ̓ ἅμα πάντα ἐχθρὰ Τύχης ῥιπαῖς συμμεταβαλλόμενα.

15.

Εἰς Τύχην.
?

Πολλὰ τὸ δαιμόνιον δύναται, κἂν ᾖ παράδοξα, τοὺς μικροὺς ἀνάγει, τοὺς μεγάλους κατάγει.

cobsius. αὐτήν PV et alius cod. apud Dorvill. edd. vett.: αὐτή edd.

κτείνων] ἀγαθῶν Brunckius.

ed. Steph. τόνδε ν. 5. ἐν] εὖ m no.

ἐν V. σύμβλοις m no. – 8. δρεπτομένων Iacobsius. δρεπομένων PI. V. δρεψομένων edd. Luciani.

13. Α. Ρ. 9, 74. Εἰς Τύχην] in V: ἀδέσποτον εἴς τινα ἀγρὸν ̓Αχαιμενίδου ἀπ ̓ ἄλλου εἰς ἄλλον μετερχόμενον. Dorvillius.

14. A. P. 10, 35. 1. εὖ πράττων V. μὴ πταίων ν. 2. σεν γ. σου ν. - 3. ἢν V et alii. ὢν ν. ἔτι] ἐστι Ρ. - 4. Τύχης ῥιπαῖς] τυχῆς τε ῥοπαῖς v. “a tribus codd. inter quos Vaticanus, abest με ante ῥοπαῖς. licet autem ροπαὶ τύχης recte dicantur, praeferenda tamen lectio quae in unius codicis contextu, in alterius codicis margine conspicitur τύχης ῥιπαῖς.” Dorvillius.

15. A. P. 10, 122. et hoc epigramma Lucillii, non Luciani,

678

καὶ σοῦ τὴν ὀφοὺν καὶ τὸν τύφον καταπαύσει,

κἂν ποταμὸς χρυσοῦ νάματά σοι παρέχῃ.

στὸ οὐ θρύον, οὐ μαλάχην ἄνεμός ποτε, τὰς δὲ μεγίστας ἢ δρύας ἢ πλατάνους οἶδε χαμαὶ κατάγειν.

680

16.

Εἰς φρόνησιν.

Η βραδύπους βουλὴ μέγ' αμείνων, ἡ δὲ ταχεῖα αἰὲν ἐφελκομένη τὴν μετάνοιαν ἔχει.

17.

Εἰς βίον.

Εξ ὧραι μόχθοις ἱκανώταται, αἱ δὲ μετ ̓ αὐτὰς γράμμασι δεικνύμεναι ζῆθι λέγουσι βροτοῖς.

18.

Εἰς βόρον.

Εἰ ταχὺς εἰς τὸ φαγεῖν καὶ πρὸς δρόμον ἀμβλὺς ὑπάρχεις, τοῖς ποσί σου τρωγε καὶ τρέχε τῷ στόματι.

19.

Εἰς ἀδύνατον.

Εἰς τί μάτην νίπτεις δέμας Ινδικόν; ἴσχεο τέχνης, οὐ δύνασαι δνοφερὴν νύκτα καθηλιάσαι.

20.

Εἰς ἀγωνιστάς.

Οἱ συναγωνισταὶ τὸν πυγμάχον ἐνθάδ ̓ ἔθηκαν
Απιν, οὐδένα γὰρ πώποτ ̓ ἐτραυμάτισεν.

eiusdem testimonio codicis. ab alio nomen Luciani abest. Dorvil

16. A. P. 10, 37.

1. μέγ] μετ' m n. - 2. εφελκομένη V. ἐφελ

κομένην v. in alio cod. εφελκομένων teste Dorvillio.

13. Α. Ρ. 10, 43. άδηλον non solum modo in edd. verum etiam codd., ut nesciam quo iure inter Lucianea locum sibi vindicarit. videatur Salmas. Plinian, Exerc. p. 447. Dorvillius.

18. A. P. 11, 431.

19. Α. Ρ. 11, 428. Εἰς ἀδύνατον] in V lemma est εἰς Ινδον. a cod. quodam Luciani nomen abest, in quo etiam νίπτοις. Dorvillius. 20. A. P. 11, 80. hoc epigramma abiudicat Luciano V et Lucillio tribuit, me non invito. Dorvillius. 2.Απιν Iacobsius. "Απιν ν. Αππιον Graefius. μηδένα Dorvillius. at vide Iacobsium.

21.

Εἰς τὸ αὐτό.

Πᾶσαν ὅσαν Ἕλληνες ἀγωνοτεθοῦσιν ἅμιλλαν πυγμῆς, ̓Ανδρόλεως πᾶσαν ἀγωνισάμαν.

ἔσχον δ ̓ ἐν Πίσῃ μὲν ἓν ὠτίον, ἐν δὲ Πλαταιαῖς ἓν βλέφαρον· Πυθοῖ δ ̓ ἄπνοος ἐκφέρομαι. Δαμοτέλης δ ̓ ὁ πατὴρ καρύσσετο σὺν πολιήταις. ἆραί με σταδίων ἢ νεκρὸν ἢ κολοβών.

22.

Εἰς γραμματικούς.

Πλαθι Γραμματικὴ φυσίζον, ἵλαθι λιμού, φάρμακον εὑρομένα μῆνιν ἄειδε θεά. ἐχρῆν νηὸν καὶ σοὶ περικαλλέα δωρήσασθαι καὶ βωμὸν θυέων μήποτε δευόμενον.

καὶ γὰρ σοῦ μεσταὶ μὲν ὁδοί, μεστὴ δὲ θάλασσα καὶ λιμένες, πάντων δέκτρια Γραμματική.

23.

Εἰς δυσώδεις.

Δαίμονα πολλὰ λαλῶν ὀξόστομος ἐξορκιστής ἐξέβαλ ̓ οὐχ ὅρκων ἀλλὰ κόπρων δυνάμει.

24.

Εἰς δυσώδεις.

Οὔτε Χίμαιρα τοιοῦτον ἔπνει κακὸν ἡ καθ' Ομηρον,

οὐκ ἀγέλη ταύρων, ὡς ὁ λόγος, πυρίπνους,

οὐ Λήμνος σύμπασα καὶ Αρπυιῶν τὰ περισσὰ οὐδ ̓ ὁ Φιλοκτήτου ποῦς ἀποσηπόμενος.

21. Λ. Ρ. 11, 81. nec hoc Lucianum sed Lucillium agnoscit parentem auctoritate eiusdem membranae V. Dorvillius.

Valiique. ὅσην ν.

et alii. Πίσση ν.

μ ̓ ἐκ σταδίων ν.

-

2. ἀγωνισάμαν V. ἀγωνισάμην ν. 5. καρύσσετο V. ἐκορύσσετο ν.

22. A. P. 11, 400.

-

6. με σταδίων V.

1. φυσίζωε edd. Luciani. λιμοῦ Brunckius. μούσα ν. — 2. εὑρομένα V. εὑρομένη ν. — 3. νηὸν ἐχρῆν καὶ σοὶ περικ. δωρήσασθαι Anthol. ἐχρῆν γὰρ καὶ σοὶ περικ. δωρήσασθαι edd. Luciani.

23. A. P. 11, 427.

21. Α. Ρ. 11, 239. Λουκίλλου non Λουκιανοῦ in V. Dorvillius. — 3. σύμπασα καὶ V. σύμπασ', οὐχ ν.

681

682

683

684

ὥστε σε παμψηφεί νικᾶν, Τελέσιλλα, Χιμαίρας, σηπεδόνας, ταύρους, όρνεα, Λημνιάδας.

25.

Ποιητὴς ἐλθὼν εἰς Ισθμια πρὸς τὸν ἀγῶνα εὑρὼν ποιητὰς εἶπε παρίσθμι ̓ ἔχειν.

μέλλει δ ̓ ἐξορμῶν εἰς Πύθια· κἂν πάλιν εὕρῃ, εἰπεῖν οὐ δύναται, καὶ παραπύθι' ἔχω.

26.

Ειπέ μοι εἰρομένῳ, Κυλλήνιε, πῶς κατέβαινεν
Λολλιανοῦ ψυχὴ δῶμα τὸ Φερσεφόνης ;
θαῦμα μέν, εἰ σιγῶσα· τυχὸν δέ τι καί σε διδάσκειν
ἤθελε· φεῦ, κείνου καὶ νέκυν ἀντιάσαι.

27.

Τὸν τοῦ δειπναρίου νόμον οἴδατε· σήμερον ὑμᾶς,
Αύλε, καλῶ καινοῖς δόγμασι συμποσίου.

οὐ μελοποιὸς ἐρεῖ κατακείμενος, οὔτε παρέξεις
οὔθ ̓ ἕξεις αὐτὸς πράγματα γραμματικά.

28.

Εἰς βρέφη.

Παϊδά με πενταέτηρον ἀκηδέα θυμὸν ἔχοντα
νηλειὴς Αΐδης ἥρπασε Καλλίμαχον.
ἀλλά με μὴ κλαίοις· καὶ γὰρ βιότοιο μετέσχον
παύρου καὶ παύρων τῶν βιότοιο κακῶν.

25. A. P. 11, 129. omissum ab collectore epigrammatum Luciani, licet eius nomen praeferat. in V tamen non Λουκιανού, sed Κεραλίου 5. Κερεαλίου potius esse perhibetur. Dorvillius. 4. in cod. quodam pro έχω scribitur ἔχειν. idem.

26. A. P. 11, 274. etiam neglectum, licet auctoris nostri nomen in ed. et codd. conspiciatur. 1. κατέβαινεν V. κατέδυνε ν. 27. Α. Ρ. 11, 10. transmissum, licet Luciani nomen praescriptum, revera tamen in V Λουκιλλίου esse perhibetur. Dorvillius. 1. ἡμᾶς cod. quidam apud Dorv.

25. Α. Ρ. 7, 308. inscriptio in V Λουκιανοῦ. εἰς παῖδα Καλλίμαχον πέντε χρόνους ζήσαντα. Dorvillius.

29.

Εἰς ἄγαλμα Ηχούς [ὡς παρὰ τοῦ Πανός]. Ηχὼ πετρήεσσαν ὁρᾷς, φίλε, Πανὸς ἑταίρην, ἀντίτυπον φθογγὴν ἔμπαλιν ἀδομένην, παντοίων στομάτων λάλον εἰκόνα, ποιμέσιν ἡδὺ παίγνιον· ὅσσα λέγεις, ταῦτα κλύων ἄπιθι.

30.

Εἰς ἄγαλμα Αφροδίτης τῆς ἐν Κνίδῳ. Τὴν Παφίην γυμνὴν οὐδεὶς ἴδεν· εἰ δέ τις εἶδεν, οὗτος ὁ τὴν γυμνὴν στησάμενος Παφίην.

31.

Εἰς τὸ αὐτό.

Σοὶ μορφῆς ἀνέθηκα τεῆς περικαλλὲς ἄγαλμα,
Κύπρι, τεῆς μορφῆς φέρτερον οὐδὲν ἔχων.

32.

Εἰς ἕτερον Πριήπου.

Εἰς τὸ κενόν με τέθεικε νόμου χάριν ὧδε Πρίηπον
Ευτυχίδης, ξηρῶν κληματίδων φύλακα.

καὶ περιβέβλημαι κρημνὸν βαθύν. ὃς δ ̓ ἂν ἐπέλθῃ,
οὐδὲν ἔχει κλέψαι πλὴν ἐμὲ τὸν φύλακα.

33.

̓Από γυναικῶν.

Ελλάδα νικήσασαν ὑπέρβιον ἀσπίδα Μήδων
Λαΐς θῆκεν ἑῷ κάλλεϊ ληϊδίην.

29. A. Plan. 4, 154. quam incerto adscribatur Luciano, vulgati libri ostendunt. ego magis Archiae arguto stilo, quam Luciani naso convenire tales lusus censuerim. Dorvillius. αδομένην codd. quidam et edd. quaedam, inter eas prima. Dorvillius. ᾀσομένην ν. 30. A. Plan. 4, 163.

31. A. Plan. 4, 164. in P et in aliis nullus auctor laudatur. Dorvillius.

32. A. Plan. 4, 238. Πριήπου cod. Πρίηπον ν. duo ultimi versus a codice absunt. Dorvillius, - 4. ἔχει ed. Flor. Anth. ἔχοι ν. 33. Α. Ρ. 6, 20. Από γυναικῶν] remove illud ἀπὸ γυν. et repone: ἐπὶ τῷ κατόπτρῳ τῆς Λαΐδος ἀνατεθέντι τῇ Αφροδίτῃ. licet autem

685