23. 8. Pomifero grave tempus anno.] Lege Pomiferi et anni.

Vide not. ad Statium Sylv. i. 3. 24. 5. Si figit adamantivos Summis verticibus dira necessitas

clavos;] Lege Sic, et dura, i. 35. v. 17. quem locum

] vide. Summis verticibus) id est, rebus altissimis, personis clarissimis. Sic rò Culmina sæpe usurpatur, ut hic verticibus. (Totam sententiam pro parentheticâ

notavit vir doctus.) 22. alterius viri] Forsan, tori. 62. Scilicet improbæ crescunt divitiæ:) Comma ponendum

post divitia, et forsan legendum sed licet, vel cui licet,

et crescant. 27. 21. puerique cæcos] Forsan, sævos. 22. motus orientis austri,] Virg. Æn. vii. “primâque oriens

erepta juventa est:" i. e. surgens, adolescens. 38. Virginum culpæ.] Forsan, Virginis. Propert. iv. 4. v.

91. Florus, i. 3. 71. Cum tibi] Lege, Jam. 28. 6. Sentis ; ac veluti] Sic punge; “Sentis, ac veluti.”

29. 60. Tyriæque] Lege, Tyriæve. CARMM. IV. 1. 18. riser it æmuli,) Forsan vicerit. (Hanc notam postea

Marklandus delevit.) 2. 14. cecidere justá Morte) An justo Marte?

55. largis juvenescit herbis] Forsan, latis, ut Od. iv. v. 13. 10. 2. Insperata tuæ cum veniet pluma superbiæ,] Legendum

puto ruga: cum rugæ venerint, quas tu superbus jam non metuis. Propert. lib. iii. El. xxiii. 32. hunc locum videtur exscribere :

Et veniat formæ ruga sinistra tuæ.
Insperata tuæ superbiæ, i. e. tibi superbo, ut passim
apud poëtas; qui etiam rugas et lapsum comarum fre-
quentissimè conjungunt: vid. Ovid. passim: Nostrum
Od. xiii. v. 11. huj. lib. Ita Autbolog.

Νυν ρυτίδες και θρίξ πολιή, και σώμα ρακώδες.
Tibullus :

Inducat rugas, inficiatque comas.

Cic. de Senect. c. xviii. 12. 8. Regum est] Forsan, Threcúm. 13. 21. notaque et artium Gratarum facies : sed Cinaræ brevis]

sensu.

Forsan; “notaque, et artium Gratarum : facili sed

Cinaræ," &c. Alibi vocat bonam Cinaram, eodem 14. 32. sine clade victor :] Forsan, fraude ; ut Carm. Sæc. v. 41.

Stat. Sylv. ii. 3. i.e. Sine damno. 15. 1. volentem prælia-increpuit lyra ;] Forsan, volente et

lyram. Ovid. Heroid. iii. 118. (Hanc notam postea

delevit Marklaudus.) EPODD.

1. 12. et Caucasum,] Forsan, aut. 2. 27. Fontesque lymphis] Lege, Frondesque. 43. exstruat lignis] Lege, exstruens, vel juvans supra, v. 39.

pro juvet. (Locum “Sabina-Appuli;” uncinis in

eludit M.) 51. Eois intonata] Forsan, intonatos. 65. Positosque vernas,] Forsan, Pastosque : sic verna satur,

Martial. Sed non opus est ulla mutatione. 3. 22. Extremâ et in spouda] Lege, aut: non enim conjungi

hæc possunt: si enim savio manum opponat, quomodo potest simul in extrema sponda cubare? Disjungenda

igitur. 4. 17. tot ora navium] ora navium, i. e. naves : sic ora bige

pro biga apud Sen. Herc. Æt. v. 518. Vide quæ notavi

ad Stat. Sylv. ii. 1. v. 215. 6. 12. Parata tollo] Legi posset, Irata. 9. 21. tu moraris] Forsan, cur. 11. 16. ventis dividat] Forsan, dedicet, ut i. 25. ad fin. dedicet

Euro. 13. 9. nardo juvat,] Forsan, juvet. 16. 48. lympha desilit pede.] Lege, Nympha : propter tò pede. 51. Nec vespertinus, &c.] Forsan, vespertinum. Hoc magis

poëticuin est. Sic Serm. i. 6. v. 113.
52. intumescit alta] Forsan, alma.
64. aureum; Ære dehinc ferro] Lege, "aureum,

Ærea, d. f." 17. 60. ditasse Pelignas] Forsan, vicisse. CARM. SÆC. 40. Sospite cursu:] Mallem, Hospite terra; ut Tibull. vocat

"errantes hospita terra Lares." 41. sine fraude] i. e. sine damno. VOL. XVIII. Cl. JI.

NO. XXXV. 1

65. Si Palatinas] Forsan, Qui. SERMM. I. 1. 3. Gravis annis] Bapùs éviavroīs, Theocr. Idyll. xxxiv. 100. 19. atqui licet esse beatis. Quid causæ, &c.] Lege, “ at

queis licet esse beatis, Quid c.” &c. 27. (Sed tamen amoto quæramus seria ludo.)] Vix est Ho

ratii. 51. “ Mille aret? (Av.) At suave est ex magno tollere acervo.

(HOR.) Dum ex parvo,” &c. (Personas inseruit Mark

landus.) 63. jubeas miseram esse libenter, Quatenus] "jubeas mise

ram esse, libenter Q." (Sic interpungit M.) 75. Indormis iphiaps] Forsan, Qui dormis. ï. 3. v. 108. 80. (Av.) “At si condoluit, &c._ propinquis. (HOR.) Non uxor," &c. (Sic pangit et personas instruit M.)

& 88. An, si, &c. Forte, Non. 92. cumque habeas] Lege, quoque: i. e. quanto plus habeas,

tanto minus metuas pauperiem. Cic. de Senect. c.

xviii. 95. (Punctum post dịves amovit M.) 101. (Av.) “Quid mi igitur suades ? ut vivam Mænius, aut

sic ut Nomentanus? (Hor.) Pergis,” &c. (Sic pungit

et personas constituit M.) 107. citraque nequit] Lege, citrave. 2. 36. Cupiennius albi.] Forsan, alti, i. e. nobilis : ut v. 70. 59. an tibi abunde] Corruptus locus, forte ex præcedente

unde. 72. "Magno patre nata puella est ?" (Sic M. interrogative.) 134. Deprendi miserum est:] Lege, “Deprendi miserum,

Fabio vel judice, vincam;" omisso tú est. Evincam

miserum esse deprendi. 3. 35. Concute, numqua] Forsan, Ercute. 38. llluc prævertamur; amatorem quod] “ Illuc præverta

mur: amatoremque ut," &c. (Sic legit atque pungit

M.) 40. (Sententiam “veluti-Hagnæ" uncinis includit M.) 43. At, pater ut gnati, sic nos debemus, amici] Forsan,

gnato et amico. 51. Postulat ut videatur.] Lege, Postulet, ut dicatur, habe.

59. nullique malo] Forsan, dolo. (Mox, v. 60. locum

“ Cum genus crimina” includit uncinis M.)
70. vitiis. bona; pluribus] (Sic paulo levius Bentleio in-

terpuugit M.)
85. (Totum locum sic interpungit M.)

(Quod nisi concedas, habeare insuavis) acerbus

Odisti et fugis, ut Rusonem debitor æris? 107. (Totum locum ex “ Nam fuit” usque ad “in grege

taurus," pro parenthetico constituit M. hisce notatis ad v. cunnus, quam delevit: “Mulier. hæc vox de

nupta proprie dici videtur, i. 2. 36.” 5. 26. Impositum saxis late] Forsan, longe.

73. flamma culinam) An caminum?
76. atque omnis] Forsan undis. (Sententiam de hac lectione

postea retraxit M.) 6. 7. Cum referre negas,} Forsan, leges. Cum est quando

quidem. (Mox v. 8. plene pungit post ingenuus M.) 20. Censorque moveret, &c.] Lege Censorne. (Mox post

natus pungit interrogative M.) 22. (MÆC.) Vel merito, quoniam in propria non pelle quies

sem.

9.

(HOR.) Sed fulgente, &c.
(Ita personas ordinavit M. boc insuper addito, legen-

dum fortasse quiessis.)
67. inspersos reprendas] Forte, deprendas.
1. (Locum sic distinguit M.)

Ibani ut forte via Sacra, (sicut meus est mos,

Nescio quid meditans nugarum, totus in illis.)
16. iter est tibi. (HOR.) Nil] (Personam inseruit M.)
22. me novi,] Forte, nosti vel noris.

(Totum locum, ex v. 19. ad 28. ob insertas personas

exscribam.)
(A.) Nil habeo quod agam, et non sum piger; usque

sequar te.
(H.) Demitto auriculas, ut iniquæ mentis asellus,

Cum gravius dorso subit onus. Incipit ille:
(A.) Si bene me novi, non Viscum pluris amicum,

Non Varium facies: nam quis me scribere pluris
Aut citiùs possit versus ? quis membra movere
Molliùs ? invideat quod et Hermogenes, ego canto.

Interpellandi locus hic erat: (HOR.) Est tibi

mater, Cognati, quis te salvo est opus ? '(A.) Haud

mihi quisquam :

Omnes composui. (HOR.) Felices ! 49. ego (ut contendere durum Cum victore) sequor.] (Sie

interpungit M.) 50. officit, inquam,] Forsan, unquam. 10... 8. (Locum "et est virtus," uncinis includit M.) 30. Verba foris malis, Canusini] An Venusini? Serm. ii.

1. v. 35. Pro foris lege foras ; quo pacto vitetur am

biguum, et homoioteleuton, “ foris malis." 46. (Locum "experto

aliis" uncinis M. includit.) 64. Ambustum propriis) Lege, Combustum.

69. recideret omne, quod] (Comma post 'omne amovit M.) SERMM. II. 1. : 22. Nomentanumve] Alludit Trebatius ad versum Horatii,

libro superiore, Eclog. viii. v. 11. unde melius videtur

que quam ve: 34. Sequor hunc, Lucanus an Appulus; (anceps, Nam Venusinus

Incuteret violenta) sed hic stilus, &c.] (Sic omnino constituit M. hac notà superinjectà: “Sic connectendus est sensus : Hunc Lucilium sequor ego Horatius, Lucanus, sive Appulus ; (nam utervis baberi possum, utpote Venusinus.) tamen (sed) hic

.:') 68. atqui Primores] Forsan, atqui is P. 2. 22. juvare] De rebus edulibus sæpe usurpatur hæc vox.

Sic Epod. ii. 49. X. 22. 62. parcus aceti.] Forte, largus. (Hanc notam postea