ἀπόντος 1 2. Κλέων δὲ ̓Αθηναίους πείσας ἐς τὰ ἐπὶ Θρά- Κλέων στρατεύει ἐς τὰ κης χωρία ἐξέπλευσε μετὰ τὴν ἐκεχειρίαν, ̓Αθη- ἐπὶ Θράκης, ναίων μὲν ὁπλίτας ἔχων διακοσίους καὶ χιλίους καὶ Τορώνῃ καὶ ἱππέας τριακοσίους, τῶν δὲ ξυμμάχων πλείους, Βρασίδου 2 ναῦς δὲ τριάκοντα. σχὼν δὲ ἐς Σκιώνην πρῶτον προςβάλλει. ἔτι πολιορκουμένην, καὶ προςλαβὼν αὐτόθεν ὁπλί τας τῶν φρουρῶν κατέπλευσεν ἐς τὸν Κολοφωνιων λιμένα [;] τῶν Τορωναίων ἀπέχοντα οὐ 3 πολὺ τῆς πόλεως. ἐκ δ ̓ αὐτοῦ αἰσθόμενος ὑπ ̓ αυτομόλων, ὅτι οὔτε Βρασίδας ἐν τῇ Τορώνῃ οὔτε οἱ ἐνόντες αξιόμαχοι εἶεν, τῇ μὲν στρατιά τῇ πεζῇ ἐχώρει ἐς τὴν πόλιν, ναῦς δὲ περιέπεμψε 4 δέκα [ἐς] τὸν λιμένα περιπλεῖν. καὶ πρὸς τὸ Croesi fratre repetat, et numis Αδραμύτιον exhibentibus stabiliatur. Sed r comparandum cum eo, quod in πελινός et Αταλάντη vocibus invenitur. Cf. adn. II, 49, 4. 100, 3. Cap. 2. §. 3. Vulgo male οὐδὲ Βρ. Οὔτε Βρασίδας Bekk. ex nostra coniectura. 'Es interposuit Bekk. „Et praepositio hic omnino necessaria videtur; naves enim non, ut portum Torones, sed ut promontorium inter Colophoniorum portum et illum interiacens circumveherentur, missae sunt. [Cf. περιπλεῦσαι ἐς τὸν λιμένα ΙΙΙ, 81,2. et ibi adn.] Et quanquam unus vel duo similes loci reperiuntur, ubi in mss. eadem praepositio omittitur, ut VIII, 38. διαβεβηκότος τὴν Χίον, nihilominus emittit, quae [in] portum (nimirum §.3. Αισθόμενος ὑπ' αὐ- ἁλίσκεται. τὰ περιτείχισμα πρῶτον ἀφικνεῖται, δ προςπεριέβαλε τῇ πόλει ὁ Βρασίδας, ἐντὸς βουλόμενος ποιῆσαι τὸ προάστειον, καὶ διελων τοῦ παλαιοῦ τείχους Ἡ Τορώνη, μίαν αὐτὴν ἐποίησε πόλιν. 3. βοηθήσαντες δὲ 1 τοῖς έμφρου. ἐς αὐτὸ Πασιτελίδας τε ὁ Λακεδαιμόνιος ἄρχων ροῦσι ξυμ- καὶ ἡ παροῦσα φυλακὴ προςβαλόντων τῶν ̓Αθηβάντα. αἱρεῖ· ναίων ἠμύνοντο. καὶ ὡς ἐβιάζοντο, καὶ αἱ νῆες Πάνακτον. ἅμα περιέπλεον αἱ ἐς τὸν λιμένα περιπεμφθεῖσαι, ται καὶ δείσας ὁ Παστελίδας, μὴ αἵ τε νῆες φθάσωσι recentissimi editores recte eam videntur restituisse. Cap. 3. S. 1. Αἱ ἐς. „Adieci articulum αἱ e cod. Cam. Nam τειχίσματος. I. e. τοῦ πε- S. 2. Αὐτοβοεί cum ἐπι- A ναίων εὐθὺς ἐν χερσί, τοὺς δὲ ζῶντας ἔλαβον 3 καὶ Πασιτελίδαν τὸν ἄρχοντα. Βρασίδας δὲ ἐβοή θεῖ μὲν τῇ Τορώνῃ, αισθόμενος δὲ καθ ̓ ὁδὸν ἑαλωκυῖαν ἀνεχώρησεν, αποσχων τεσσαράκοντα 4 μάλιστα σταδίους μὴ φθάσαι ἐλθών. ὁ δὲ Κλέων καὶ οἱ Ἀθηναῖοι τροπαῖά τε ἔστησαν δύο, τὸ μὲν κατὰ τὸν λιμένα, τὸ δὲ πρὸς τῷ τειχίσματι, καὶ τῶν Τορωναίων γυναῖκας μὲν καὶ παῖδας ἠνδραπόδισαν, αὐτοὺς δὲ καὶ Πελοποννησίους καὶ εἴ τις άλλος Χαλκιδέων ἦν, ξύμπαντας ἐς ἑπτακοσίους, απέπεμψαν ἐς τὰς Ἀθήνας· καὶ αὐτοῖς τὸ μὲν Πελοποννήσιον ὕστερον ἐν ταῖς γενομέναις σπουδαῖς ἀπῆλθε, τὸ δὲ ἄλλο ἐκομίσθη ὑπ ̓ Ὀλυν 5 θίων, ἀνὴρ ἀντ ̓ ἀνδρὸς λυθείς. εἷλον δὲ καὶ Πάνακτον Αθηναίων ἐν μεθορίοις τεῖχος Βοιω 6 τοὶ ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον προδοσία. καὶ ὁ μὲν Κλέων φυλακὴν καταστησάμενος τῆς Τορώνης ἄρας περιέπλει τὸν Αθων ὡς ἐπὶ τὴν Ἀμφίπολιν. 1 4. Φαίαξ δὲ ὁ Ἐρασιστράτου τρίτος αὐτός, στάσεις τῶν §. 6. Περιέπλει. Aug. Cl. Ven. Pal. ?) Vat. H. G. K. περιπλεῖ, quod vix aptum est; nam ad haec c. 6. referuntur verba ὁ δὲ Λεοντίνων, ριποιήσων· ἀποπλεῖ. οὓς Φαίαξ Αθηναίων πεμπόντων, ναυσὶ δύο ἐς Ἰταλίαν καὶ πέμπεται πε Σικελίαν πρεσβευτὴς ὑπὸ τὸν αὐτὸν χρόνον ἐξέ τῷ δὲ ἐν Γέ- πλευσε. Λεοντῖνοι γάρ, ἀπελθόντων Αθηναίων 2 λα οὐ προ- ἐκ Σικελίας μετὰ τὴν ξύμβασιν, πολίτας τε ἐπεχωροῦντος τοῦ πράγμα- γράψαντο πολλούς, καὶ ὁ δῆμος τὴν γῆν ἐπενόει τος πάλιν αναδάσασθαι. οἱ δὲ δυνατοὶ αισθόμενοι Συρα- 3 κοσίους τε ἐπάγονται καὶ ἐκβάλλουσι τὸν δῆμον. καὶ οἱ μὲν ἐπλανήθησαν ὡς ἕκαστοι· οἱ δὲ δι νατοὶ ὁμολογήσαντες Συρακοσίοις, καὶ τὴν πόλιν ἐκλιπόντες καὶ ἐρημώσαντες, Συρακούσας ἐπὶ πολιτεία ᾤκησαν. καὶ ὕστερον πάλιν αὐτῶν τινὲς 4 διὰ τὸ μὴ ἀρέσκεσθαι απολιπόντες ἐκ τῶν Συ ρακουσῶν Φωκέας τε τῆς πόλεως τι τῆς Λεοντί νων χωρίον καλούμενον καταλαμβάνουσι καὶ Βρι κιννίας ἂν ἔρυμα ἐν τῇ Λεοντίνῃ. καὶ τῶν τοῦ Κλέων ὡς . . . περιέπλευσεν ἐπὶ τὴν Ἀμφίπολιν, atque imperfecto res inchoata significatur, aoristo c. 6. perfecta. Cf. adn. II, 25, 4. Cap. 4. §. 3. Συρακούσας. Cass. Aug. Pal. Συρακούσσας recte, ut videtur. Urbem Συρακούσσας vocant antiquissimi codd., nec tamen sibi constant." BEKK. ad III, 86. Vulgaris forma Evgánovca ne Atticis quidem Platonis et Xenophontis aetate_usitata fuit, ut monui ad dialogum, qui legitur inter Platonicos, Eryxiam cap. 1." BOECKH. ad Pind. Olymp. VI, 6. Cf. Buttm. Gr. max. II. p. 387. ed. 1. et sd. VI, 3. §. 4. Φωκέας] οἱ μὲν ἐκτεταμένως αναγιγνώσκουσιν, ὡς Πρασίας, οἱ δὲ συνεσταλμένως. Schol. Φωκαίας It. Vat. Η. Bekk. et S. 4. Αὐτῶν τινες. Reliqui quando in patriam redierint, disces e Xen. Hist. Gr. II, 3, 5. — ở ę έσκεσθαι. Sine complemento iterum 37, 4. legitur, id quod Bloomfieldii causa adnotandum est. ἀπολιπόντες ἐκ τῶν Σ. Cf. Matth. Gr. S. 495. 1. 535. adn. 2. 578. a. extr. Ros t. §. 139. 9. c. Pflugk. ad Eur. Herc. f. v. 133. supra III, 10, 2. τῆς πόλεως... χωρίον καλούμενον. Quum ἡ πόλις ἡ Λεοντίνων a τῇ Λεοντίνῃ distinguatur, χωρίον in urbe ipsa quaerendum eiusque locus (cf adn. 1, 63, 1. III, 97, 2.) et fortasse regio (ein Viertel) existimanda est. Fallitur igitur Mannert. Geogr. IX. 2. p. 301. ő v. Cf. δήμου τότε ἐκπεσόντων οἱ πολλοὶ ἦλθον ὡς αὐτ τούς, καὶ καταστάντες ἐκ τῶν τειχῶν ἐπολέμουν. 5 & πυνθανόμενοι οἱ Ἀθηναῖοι τὸν Φαίακα πέμ πουσιν, εἴ πως πείσαντες τοὺς σφίσιν ὄντας αὐτ τόθι ξυμμάχους καὶ τοὺς ἄλλους, ἢν δύνωνται, Σικελιώτας κοινῇ, ὡς Συρακοσίων δύναμιν περιποιουμένων, ἐπιστρατεῦσαι, διασώσειαν τὸν δῆμον 6 τῶν Λεοντίνων. ὁ δὲ Φαίαξ ἀφικόμενος τοὺς μὲν Καμαριναίους πείθει καὶ ̓Ακραγαντίνους· ἐν δὲ Γέλᾳ ἀντιστάντος αὐτῷ τοῦ πράγματος, οὐκέτι ἐπὶ τοὺς ἄλλους ἔρχεται, αἰσθόμενος οὐκ ἂν πεί θειν αὐτούς, ἀλλ' ἀναχωρήσας διὰ τῶν Σικελῶν ἐς Κατάνην καὶ ἅμα ἐν τῇ παρόδῳ καὶ ἐς τὰς Βρικιννίας ἐλθὼν καὶ παραθαρούνας ἀπέπλει. 15. ἐν δὲ τῇ παρακομιδῇ τῇ ἐς τὴν Σικελίαν καὶ ἐν δὲ τῇ παπάλιν αναχωρήσει καὶ ἐν τῇ Ἰταλία τισὶ πόλεσιν ἐχρημάτισε περὶ φιλίας τοῖς Αθηναίοις, καὶ Λοκρῶν ἐντυγχάνει τοῖς ἐκ Μεσσήνης ἐποίκοις ἐκ in marg. Cl., nisi quod Gailius ex H. proprie Φοκαίας affert. Utrum in paenultima e melius sit an αι, nos ignoramus. Ven. Φωκεάς. Bernh. Synt. p. 337. Kuehn. Gr. in us. schol. §. 241. 6. τότε. Cf. adn. I, 101, 2. και ταστάντες ́ ἐπολέμουν. Phrasis καταστάντες ἐπολέμουν hic fortassis non aliam significationem habet, quam II, 1. καταστάντες τε ξυνεχῶς ἐπολέμουν.“ DUK. At ibi ex superioribus ἄρχεται πόλεμος ἐν ᾧ facile repetas ἐς αὐτόν. Hic sign. quum ibi constitissent, Posto gefasst hatten. [Ita Bloomf.] Unde enim sumptum repetas vel suppleas ἐς τὸν πόλεμον? Et vero hoc iam antea factum erat." BAU. Cf. adn. I, 59, 2. ἐπο λέμουν] πρὸς τοὺς Συρακουσίους. Schol. §.5. Τούς...ξυμμάχους. Urbes Chalcidicas et Camarinaeos, id quod e III, 86. al. notum est. τοὺς ἄλλους. Ε quibus paulo post Agrigentini et Gelenses nominantur. §. 6. Ἀντιστάντος αὐτῷ τοῦ πράγματος, quum ei res non successisset. Cf. 34, 4. Αντιστατοῦντος τοῦ πρά γματος Procop. p. 129. 200. αἰσθόμενος ... πείθειν. Cf. Matth. Gr. §. 549. adn. 2. Rost. §. 129. 4. c. infra VI, 59, 3. διὰ τῶν Σικελῶν. Terrestri igitur itinere. Simul tamen naves quoque Catanam misisse existimandus est. Cap.5. S. 1. Εχρημάτισε λόγους προςήνεγκε. Schol. Cf. adn. I, 87, 5. et Duk. ad V, 61. φιλίας τοῖς Αθηναίοις. Cf. Rost. Gr. S. 105. 6. Λοκρών. Τῶν ̓Επιζεφυρίων. · ἐποίκοις. Cf. adn. II, 27, 1. ρακομιδή Λοκροῖς ἐν τυχών, οὓς δι ̓ ὁμολογίαν γεγενημένην |