tuque regis sortes, per te praesentit haruspex, lubrica signauit cum deus exta notis : te duce Romanos numquam frustrata Sibylla, 15 abdita quae senis fata canit pedibus ! Phoebe, sacras Messalinum sine tangere chartas uatis, et ipse precor quid canat illa doce. haec dedit Aeneae sortes, postquam ille parentem dicitur et raptos sustinuisse Lares 20 nec fore credebat Romam, cum maestus ab alto et facta agresti lignea falce Pales; exiguus pulsa per uada linter aqua. illac saepe, gregis diti placitura magistro, ad iuuenem festa est uecta puella die, 25 309 35 cum qua fecundi redierunt munera ruris, caseus et niueae candidus agnus ouis.) 'Impiger Aenea, uolitantis frater Amoris, 40 45 ut succensa sacris crepitat bene laurea flammis, مان omine quo felix et sacer annus erit! laurus ubi bona signa dedit, gaudete coloni; distendet spicis horrea plena Ceres, oblitus et musto feriet pede rusticus uuas, dolia dum magni deficiantque lacus. ac madidus baccho sua festa Palilia pastor concinet: a stabulis tunc procul este, lupi. ille leuis stipulae sollemnis potus aceruos accendet, flammas transilietque sacras. et fetus matrona dabit, natusque parenti oscula comprensis auribus eripiet ; nec taedebit auum paruo aduigilare nepoti balbaque cum puero dicere uerba senem. tunc operata deo pubes discumbet in herba, arboris antiquae qua leuis umbra cadit, aut e ueste sua tendent umbracula, sertis uincta, coronatus stabit et ipse calix. at sibi quisque dapes et festas extruet alte caespitibus mensas caespitibusque torum. ingeret hic potus iuuenis maledicta puellae, postmodo quae uotis inrita facta uelit : nam ferus ille suae plorabit sobrius idem et se iurabit mente fuisse mala. pace tua pereant arcus pereantque sagittae, Phoebe, modo in terris erret inermis Amor. : 85 90 95 100 105 ars bona sed postquam sumpsit sibi tela Cupido, eheu, quam multis ars dedit illa malum ! et mihi praecipue, iaceo cum saucius annum et (faueo morbo cum iuuat ipse dolor) usque cano Nemesim, sine qua uersus mihi nullus uerba potest, iustos aut reperire pedes. at tu (nam diuum seruat tutela poetas), praemoneo, uati parce, puella, sacro, ut Messalinum celebrem, cum, praemia belli, ante suos currus oppida uicta feret, ipse gerens laurus : lauro deuinctus agresti miles 'io' magna uoce 'triumphe' canet. tum Messalla meus pia det spectacula turbae et plaudat curru praetereunte pater. adnue: sic tibi sint intonsi, Phoebe, capilli, sic tua perpetuo sit tibi casta soror. 115 120 12 II. vi. 1-42 Cruel Love Castra Macer sequitur : tenero quid fiet Amori? sit comes et collo fortiter arma gerat? et seu longa uirum terrae uia seu uaga ducent aequora, cum telis ad latus ire uolet? ure, puer, quaeso, tua qui ferus otia liquit, atque iterum erronem sub tua signa uoca. ecce mihi lucent Rutulis incendia castris : iam tibi praedico, barbare Turne, necem. ante oculos Laurens castrum murusque Lauini est Albaque ab Ascanio condita Longa duce. te quoque iam uideo, Marti placitura sacerdos Ilia, Vestales deseruisse focos, concubitusque tuos furtim uittasque iacentes et cupidi ad ripas arma relicta dei. 59 : |