45.

agitat curas aperitque domos.
pastor gelida cana pruina
grege dimisso pabula carpit.
ludit prato liber aperto
nondum rupta fronte iuvencus.
vacuae reparant ubera matres.
errat cursu levis incerto

molli petulans haedus in herba.
pendet summo stridula ramo
pennasque novo tradere soli
gestit querulos inter nidos.
Thracia paelex,

turbaque circa confusa sonat
murmure mixto testata diem.
carbasa credit dubius vitae
navita ventis

laxos aura complente sinus.
hic exesis pendens scopulis
aut deceptos instruit hamos
aut suspensus spectat pressa
praemia dextra: sentit tremulum
linea piscem.

HORATII.

MARTIIS caelebs quid agam Kalendis,

quid velint flores et acerra turis
plena miraris positusque carbo in
caespite vivo,

docte sermones utriusque linguae.
voveram dulcis epulas et album

46.

Libero caprum, prope funeratus
arboris ictu.

hic dies anno redeunte testus
corticem adstrictum pice demovebit
amphorae fumum bibere institutae
consule Tullo.

sume, Maecenas, cyathos amici
sospitis centum et vigilis lucernas
perfer in lucem; procul omnis esto
clamor et ira.

mitte civilis super urbe curas :
occidit Daci Cotisonis agmen,
Medus infestus sibi luctuosis
dissidet armis,

servit Hispanae vetus hostis orae
Cantaber sera domitus catena,
iam Scythae laxo meditantur arcu
cedere campis.

neglegens, nequa populus laboret,
parce privatus nimium cavere et
dona praesentis cape laetus horae ac
linque severa.

EIUSDEM.

FESTO quid potius die

Neptuni faciam? prome reconditum, Lyde, strenua Caecubum,

munitaeque adhibe vim sapientiae.

inclinare meridiem

sentis ac, veluti stet volucris dies,

47.

parcis deripere horreo

cessantem Bibuli consulis amphoram? nos cantabimus in vicem

Neptunum et viridis Nereidum comas; tu curva recines lyra

Latonam et celeris spicula Cynthiae; summo carmine, quae Cnidon

fulgentisque tenet Cycladas et Paphum iunctis visit oloribus,

dicetur merita Nox quoque nenia.

EIUSDEM.

48.

VILE potabis modicis Sabinum
cantharis, Graeca quod ego ipse testa

conditum levi, datus in theatro

cum tibi plausus,

care Maecenas

eques, ut paterni

fluminis ripae simul et iocosa

redderet laudes tibi Vaticani

montis imago.

Caecubum et prelo domitam Caleno
tu bibes uvam: mea nec Falernae
temperant vites neque Formiani
pocula colles.

EIUSDEM.

O FONS Bandusiae splendidior vitro, dulci digne mero non sine floribus,

cras donaberis haedo,

cui frons turgida cornibus

49.

primis et venerem et proelia destinat ;
frustra nam gelidos inficiet tibi
rubro sanguine rivos
lascivi suboles gregis.

te flagrantis atrox hora Caniculae
nescit tangere, tu frigus amabile
fessis vomere tauris
praebes et pecori vago.

fies nobilium tu quoque fontium,
me dicente cavis impositam ilicem
saxis, unde loquaces
lymphae desiliunt tuae.

EIUSDEM.

VELOX amoenum saepe Lucretilem mutat Lycaeo Faunus et igneam defendit aestatem capellis

usque meis pluviosque ventos.
impune tutum per nemus arbutos
quaerunt latentis et thyma deviae
olentis uxores mariti,

nec viridis metuunt colubras
nec Martialis Haediliae lupos,
utcumque dulci, Tyndari, fistula
valles et Usticae cubantis
levia personuere saxa.

di me tuentur, dis pietas mea
et musa cordi est. hinc tibi copia
manabit ad plenum benigno

ruris honorum opulenta cornu.
hic in reducta valle Caniculae

vitabis aestus et fide Teia
dices laborantis in uno

Penelopen vitreamque Circen.
hic innocentis pocula Lesbii
duces sub umbra nec Semeleius
cum Marte confundet Thyoneus
proelia nec metues protervom
suspecta Cyrum, ne male dispari
incontinentis iniciat manus

et scindat haerentem coronam
crinibus immeritamque vestem

50.

INCERTI AUCTORIS.

EGO haec, ego arte fabricata rustica,
ego arida, o viator, ecce populus
agellulum hunc, sinistra et ante quem vides,
erique villulam hortulumque pauperis
tuor malaque furis arceo manu.
mihi corolla picta vere ponitur,
mihi rubens arista sole fervido,
mihi virente dulcis uva pampino,
mihi coacta duro oliva frigore.
meis capella delicata pascuis
in urbem adulta lacte portat ubera ;
meisque pinguis agnus ex ovilibus
gravem domum remittit aere dexteram,
teneraque matre mugiente vaccula
deum profundit ante templa sanguinem.
proin, viator, hunc deum vereberis
manumque sursum habebis: hoc tibi expedit.