Ignota tauris illigaturum iuga Perunxit hoc Iasonem:
Hoc delibutis ulta donis pellicem, Serpente fugit alite.
Nec tantus umquam siderum insedit vapor Siticulosae Apuliae;
Nec munus humeris efficacis Herculis
At, si quid umquam tale concupiveris, Iocose Maecenas, precor,
Manum puella savio opponat tuo,
Extrema et in sponda cubet.
40. A Contest between two Buffoons.
Sarmenti scurrae pugnam Messique Cicirri, Musa velim memores, et quo patre natus uterque Contulerit lites. Messi clarum genus Osci; Sarmenti domina exstat: ab his maioribus orti Ad pugnam venere. Prior Sarmentus: " Equi te Esse feri similem dico." Ridemus, et ipse Messius: "Accipio;" caput et movet. "O, tua cornu Ni foret exsecto frons," inquit, "quid faceres, quum Sic mutilus miniteris ?" At illi foeda cicatrix Setosam laevi frontem turpaverat oris.
Campanum in morbum, in faciem permulta iocatus, Pastorem saltaret uti Cyclopa, rogabat:
Nil illi larva aut tragicis opus esse cothurnis. Multa Cicirrus ad haec: donasset iamne catenam Ex voto Laribus, quaerebat; scriba quod esset, Deterius nihilo dominae ius esse. Rogabat Denique, cur umquam fugisset, cui satis una Farris libra foret, gracili sic tamque pusillo? Prorsus iucunde cenam produximus illam.
41. A Quarrel is sometimes entertaining.
Proscripti Regis Rupili pus atque venenum Hybrida quo pacto sit Persius ultus, opinor
Omnibus et lippis notum et tonsoribus esse. Persius hic permagna negotia dives habebat Clazomenis, etiam lites cum rege molestas; Durus homo atque odio qui posset vincere Regem, Confidens tumidusque, adeo sermonis amari, Sisennas, Barros ut equis praecurreret albis. Ad Regem redeo. Postquam nihil inter utrumque Convenit;-hoc etenim sunt omnes iure molesti, Quo fortes, quibus adversum bellum incidit: inter Hectora Priamiden animosum atque inter Achillem Ira fuit capitalis, ut ultima divideret mors, Non alium ob causam, nisi quod virtus in utroque Summa fuit; duo si discordia vexet inertes, Aut si disparibus bellum incidat, ut Diomedi Cum Lycio Glauco, discedat pigrior, ultro Muneribus missis-Bruto praetore tenente Ditem Asiam, Rupili et Persi par pugnat, uti non Compositum melius cum Bitho Bacchius. In ius Acres procurrunt, magnum spectaculum uterque. Persius exponit causam, ridetur ab omni Conventu, laudat Brutum laudatque cohortem : Solem Asiae Brutum appellat, stellasque salubres Appellat comites, excepto Rege; canem illum, Invisum agricolis sidus, venisse; ruebat Flumen ut hibernum, fertur quo rara securis. Tum Praenestinus salso multoque fluenti Expressa arbusto regerit convicia, durus Vindemiator et invictus, cui saepe viator Cessisset, magna compellans voce cuculum. At Graecus, postquam est Italo perfusus aceto, Persius exclamat: "Per magnos, Brute, deos te Oro, qui reges consueris tollere, cur non
Hunc Regem iugulas? Operum hoc, mihi crede, tuorum est."
Ibam forte Via sacra, sicut meus est mos, Nescio quid meditans nugarum, totus in illis; Accurrit quidam notus mihi nomine tantum,
Arreptaque manu: Quid agis, dulcissime rerum?"
"Suaviter, ut nunc est," inquam, "et cupio omnia, quae vis." Quum adsectaretur: "Num quid vis?" occupo. At ille:
"Noris nos," inquit; "docti sumus." Hic ego: "Pluris Hoc" inquam "mihi eris." Misere discedere quaerens, Ire modo ocius, interdum consistere, in aurem Dicere nescio quid puero, quum sudor ad imos Manaret talos. "O te, Bolane, cerebri Felicem!" aiebam tacitus, quum quidlibet ille Garriret, vicos, urbem laudaret. Ut illi
Nil respondebam, "Misere cupis," inquit, "abire: Iamdudum video; sed nil agis; usque tenebo; Prosequar hinc quo nunc iter est tibi."
Circumagi: quendam volo visere non tibi notum;
Trans Tiberim longe cubat is, prope Caesaris hortos." "Nil habeo quod agam, et non sum piger, usque sequar te.” Demitto auriculas, ut iniquae mentis asellus, Quum gravius dorso subiit onus. Incipit ille: "Si bene me novi, non Viscum pluris amicum, Non Varium facies: nam quis me scribere plures Aut citius possit versus ? quis membra movere Mollius? invideat quod et Hermogenes, ego canto." Interpellandi locus hic erat: "Est tibi mater,
Cognati, quis te salvo est opus ?" Haud mihi quisquam : Omnes composui." "Felices! Nunc ego resto. Confice namque instat fatum mihi triste, Sabella Quod puero cecinit divina mota anus urna : 'Hunc neque dira venena, nec hosticus auferet ensis, Nec leterum dolor aut tussis, nec tarda podagra; Garrulus hunc quando consumet cumque : loquaces, Si sapiat vitet, simul atque adoleverit aetas.'
"Pauper Opimius argenti positi intus et auri, Qui Veientanum festis potare diebus Campana solitus trulla vappamque profestis, Quondam lethargo grandi est oppressus, ut heres Iam circum loculos et claves laetus ovansque Curreret. Hunc medicus multum celer atque fidelis Excitat hoc pacto: mensam poni iubet atque Effundi saccos nummorum, accedere plures
Ad numerandum: hominem sic erigit; addit et illud: "Ni tua custodis, avidus iam haec auferet heres.
Men' vivo? Ut vivas igitur, vigila: hoc age! Quid vis?
Deficient inopem venae te, ni cibus atque Ingens accedit stomacho fultura ruenti.
Tu cessas? Agedum, sume hoc ptisanarium oryzae! Quanti emtae? Parvo. Quanti ergo? Octussibus. Heu, heu, Quid refert, morbo an furtis pereamve rapinis?'"
Hor. Sat., II. iii. 122–157.
44. Precepts of Gastronomy.
Nec sibi cenarum quivis temere arroget artem, Non prius exacta tenui ratione saporum. Nec satis est cara pisces averrere mensa Ignarum, quibus est ius aptius et quibus assis Languidus in cubitum iam se conviva responet. Umber et iligna nutritus glande rotundas Curvet aper lances carnem vitantis inertem: Nam Laurens malus est, ulvis et arundine pinguis. Vinea submittit capreas non semper edules. Fecundae leporis sapiens sectabitur armos. Piscibus atque avibus quae natura et foret aetas, Ante meum nulli patuit quaesita palatum. Sunt, quorum ingenium nova tantum crustula promit. Nequaquam satis in re una consumere curam, Ut si quis solum hoc, mala ne sint vina, laboret, Quali perfundat pisces securus olivo.
Massica si caelo suppones vina sereno, Nocturna, si quid crassi est, tenuabitur aura, Et decedet odor nervis inimicus; at illa Integrum perdunt lino vitiata saporem. Surrentina vafer qui miscet faece Falerna Vina, columbino limum bene colligit ovo, Quatenus ima petit volvens aliena vitellus. Tostis marcentem squillis recreabis et Afra Potorem cochlea: nam lactuca innatat acri Post vinum stomacho; perna magis ac magis hillis Flagitat immorsus refici, quin omnia malit, Quaecumque immundis fervent allata popinis. Hor., Sat., II. iv. 35-62.
45. The Plagues of Life in Town.
Matutine pater, seu Iane libentius audis, Unde homines operum primos vitaeque labores Instituunt―sic dis placitum-tu carminis esto Principium. Romae sponsorem me rapis: "Eia Ne prior officio quisquam respondeat, urge!" Sive Aquilo radit terras seu bruma nivalem Interiore diem gyro trahit, ire necesse est. Postmodo, quod mi obsit, clare certumque loquuto Luctandum in turba et facienda iniuria tardis. "Quid vis, insane, et quas res agis?" improbus urget Iratis precibus: "tu pulses omne, quod obstat, Ad Maecenatem memori si mente recurras?" Hoc iuvat et melli est, non mentiar; at simul atras Ventum est Exquilias, aliena negotia centum Per caput et circa saliunt latus. "Ante secundam Roscius orabat sibi adesses ad Puteal cras." "De re communi scribae magna atque nova te Orabant hodie meminisses, Quincte, reverti." "Imprimat his, cura, Maecenas signa tabellis." Dixeris: "Experiar;"-"Si vis, potes" addit et instat. Hor., Sat., II. vi. 20-39.
46. Circumstances alter Cases.
Luculli miles collecta viatica multis
Aerumnis, lassus dum noctu stertit, ad assem Perdiderat; post hoc vehemens lupus et sibi et hosti Iratus pariter, ieiunis dentibus acer,
Praesidium regale loco deiecit, ut aiunt, Summe munito et multarum divite rerum. Clarus ob id factum, donis ornatur honestis, Accipit et bis dena super sestertia nummum. Forte sub hoc tempus castellum evertere praetor Nescio quod cupiens, hortari coepit eumdem Verbis, quae timido quoque possent addere mentem I, bone, quo virtus tua te vocat, i pede fausto, Grandia laturus meritorum praemia !—Quid stas? Post haec ille catus, quantumvis rusticus: Ibit, Ibi eo, quo vis, qui zonam perdidit, inquit.
Hor., Epp., II. ii. 26-40.
« IndietroContinua » |