Ueber die Verwandtschaft des persischen, germanischen und griechisch-lateinischen Sprachstammes

Copertina anteriore
Meissner, 1827 - 187 pagine

Dall'interno del libro

Altre edizioni - Visualizza tutto

Parole e frasi comuni

Brani popolari

Pagina xii - Und der Herr sprach: Siehe, es ist einerlei Volk und einerlei Sprache unter ihnen allen und haben das angefangen zu tun; sie werden nicht ablassen von allem, was sie sich vorgenommen haben zu tun.
Pagina 48 - Armorici pacandum mare accepisset, quod Franci et Saxones infestabant, multis barbaris saepe captis nee praeda integra aut provincialibus reddita aut imperatoribus missa, cum suspicio esse coepisset consulto ab eo admitti barbaros, ut trans- 20 euntes cum praeda exciperet atque hac se occasione ditaret, a Maximiano iussus occidi, purpuram sumpsit et Britannias occupavit.
Pagina xii - Wohlauf, lasset uns eine Stadt und Thurm bauen, dess Spitze bis an den Himmel reiche, dass wir uns einen Namen machen; denn wir werden vielleicht zerstreut in alle Länder.
Pagina 51 - Reges ex nobilitate, duces ex virtute sumunt. Nee regibus infinita aut libera potestas : et duces exemplo potius, quam imperio, si prompt!, si conspicui, si ante aciem agant, admiratione praesunt.
Pagina xii - Daher heisst ihr Name Babel, dass der Herr daselbst verwirrt hatte aller Länder Sprache, und sie zerstreuet von dannen in alle Lander.
Pagina 54 - Horum omnium fortissimi sunt Belgae, propterea quod a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, minimeque ad eos mercatores saepe commeant atque ea quae ad effeminandos animos pertinent important, proximique sunt Germanis, qui trans Rhenum incolunt, quibuscum continenter bellum gerunt.
Pagina 52 - Codanus vocatur, teiertus insulis : quarum •clarissima Scandinavia est, incompertae magnitudinis, portionem tantum eius , quod sit notum , Hillevionum gente .quingentis incolente pagis , quae alterum orbem terrarum eam appellat.
Pagina xii - erste künde' (aus der zeit der babylonischen Sprachverwirrung) l buch Mosis 1 1 cap. 2 v. 'da sie nun zogen gegen morgen, fanden sie ein eben land, im lande Sinear, und wohnten daselbst...
Pagina 53 - Nee alus prisca illa duravit appellatio, quam qui extremi gentium harum ignoti prope caeteris mortalibus degunt.
Pagina 46 - Terra, etsi aliquante specie differt, in Universum tamen aut silvis horrida aut paludibus foeda, humidior qua Gallias, ventosior qua Noricum ac Pannoniam aspicit, satis ferax, frugiferarum arborum impatiens, pecorum fecunda, sed plerumque improcera.

Informazioni bibliografiche