Immagini della pagina
PDF
ePub

modo quaeritur, si majori parti et in summam prodest. Si, quod cuiquam privatim obficiet jus, id destruet ac demolietur, quid adtinebit universos rogare leges, quas mox abrogare, in quos latae sunt, possint? Volo tamen audire, quid sit, propter quod 6 matronae consternatae procurrerunt in publicum, ac vix foro se et concione abstinent. Ut captivi ab Han-7 nibale redimantur parentes, viri, liberi, fratres earum? Procul abest, absitque semper, talis fortuna reipublicae. sed tamen, quum fuit, negastis hoc piis precibus earum. At non pietas nec sollicitudo pro suis, 8 sed religio, congregavit eas.

propter sequens exaequari. V. ad cap. praec. §. 14. V. etiam ad 31, 11, 10. Deinde et acquiri Lov. 1. et 6. et aequari Lov. 2. 3. 4. 5. Harl. Mead. ambo, Gaertn. [Bamb.] et edd. antt. pro quo Al. dus ex membranis Mogunt. et ex. aequari dedit, quod servandum exiftimo. Exaequare cnim Livium saepe usurpaffe, vidimus ad 3, 39, 8. Ejus autem prima syllaba ex elisa est a vocula praecedente et. Simili modo vocula et sequentem praepositionem ex saepe intercepit. V. ad 30, 4, 7. Si quis autem probare vellet cod. Mogunt. lectionem viri patiemini, id accipiendum erit pro vos viri patiemini; de quo v. ad 32, 21, 16. Mox tolerabiles nobis, pro vobis, Voff. V. ad h. lib. c. 2. 3. Vox illa deeft in Harl. Tum simul cum pares esse coeperint Gaertn. simul ut pares esse coeperint Lov. 2. Sed v. ad 6, 1, 6. simul pares esse coeperunt Voff. et Lov. 1. Denique superbiores, pro superiores, Lov. 2. quem er. rorem librarii etiam supra com. miserunt 4, 28, 5.

§. 4. Immo ut, quam accepi.

Matrem Idaeam, a

stis] Immo et Lov. 1. 6. et Voss. Voculam ut neglegit Harl. Sed librarius videtur ferre non potuiffe particulam illam duplicari; de qua elegantia, saepius apud Livium obvia, v. ad 22, 11, 4. Mox vocula quam exsulat a Voss. particula et ab eodem Voff. Lov. 6. et Harl. Tum comprobatis legunt Voff. et Lov. 1. Hinc id est, unam tollendo, omissa media particula ut, Lov. 1. et Mead. 2.

§. 5. Et in summam prodest] MS. Mogunt. et in summa prodest. ac statim quid attinet, pro quid attinebit. iterumque matronae consternatae procurrerunt,pro m. c. procurrant.MOD. in summam omnes mei, quod hic praefero. Quinctil. 1. Inft. 1. Hoc per singulos annos prorogatum in summam proficit. V. ad 3, 61, 12. Mox S. seq. membranae Mog. non tantum procurrerunt, ut Modius monuit, sed etiam abstinent, pro abstineant. quod utrumque, auctoritate optimi cod. motus, recepi. [procucurrerint et abstineant. Bamb.] Tum foro et concione, sine pro

Pessinunte ex Phrygia venientem, accepturae sunt. Quid honestum dictu saltem seditioni praetenditur 9 muliebri? Ut auro et purpura fulgeamus, inquit; ut carpentis, festis profestisque diebus, velut triumphantes de lege victa et abrogata, et captis et ereptis

nomine se, Lov. 5. et edd. Camp. Rom. anni 1472. ac Parm.

§. 8. Non pietas, nec sollicitudo pro suis non pietas, non sollicitudo Harl. quod verum videtur; certe filum Livii redolet. Supra 8, 34, 10. Non signa, non ordines servent, ubi vide, quae notantur; ct ad 40, 15, 5.

Matrem Idaeam Pessinunte ex Phrygia venientem] MS. « Pessinunte. MOD. Mog. a Pessinunte. Ut etiam e Put. reftituimus 29, 10, 5. Si mater Idaea a Pessinunte Romam advecta foret. J. FR. GRON. Ea dem lectio fuiffe videtur in Lov. 3. et Gaertn. Certe ex codd. his,

cum editione lectionem illam praeferente conlatis, nihil notatur. [Id eam Pessinunte, omisso a, Bamb.]

§. 9. Ut auro et purpura fulgeamus, inquiunt'] Scripti et editi ante Mogunt. Ut auro et purpura fulgeamus, inquit. Ob. servavimus scriptoribus antiquis, ante alios Senecae, perpetuam formulam proponendae adversationis esse, inquit, sic absolute, ut intelligere videantur, aliquis ex ifto numero, aliquis contradicturus. Sic 1. de Ira 3. Irascimur, inquit, saepe non illis, qui laeserunt. Ubi Henricus Stephanus conjectat inquis. Infinitis sic locis Seneca: nos paucula notabimus, quae Gruterus et Stephanus, aut alteruter, mutari perperam censuere. 2. de Ira 15. Ut scias, inquit, iram habere in se generosi aliquid, videbis liberas gentes, quae iracundissi

mae sunt. 2. de Benef. 34. Quid ergo, inquit? retulit gratiam, qui nihil fecit. 3, 29. Quicquid, inquit, est, quod dat patri filius, utique minus est. 4, 2. Quid, inquit, tua refert? Et ego sine virtute nego beatam vitam posse inquit, haec mihi praestat. Eoconstare. Eodem, c. 7. Natura, Zeno vester, quum quingentos dem c. 39. Quare ergo, inquit, denarios mutuos cuidam promisisset, etc. Itaque et reftituendum ex melioribus MSS. 1. 5, 18. In infinitum, inquit, me obligas. ubi vulgati ante noftram inquis. 7, 4. Non ideo, quod habeo, meum non est, si tuum est: potest enim idem esse meum et tuum. Is, inquit, cujus prostitutae sunt, leno est. Sic optimus Nazarianus comite uno ex Pall. sic et codices Erasmi: non in

quis, ut vulgo. Sic de Vita beata 18. Aliter, inquit, loqueris, aliter vivis. quum tamen, et quae praecedunt, et quae sequuntur, ad plures dirigantur. Valerius Max. 5, 3. At, inquit, aerario abesse tribunus plebis querebatur quindecim millia aeris. Ubi par offensio Lipsii. J. FR.GRON. Non prima eft Mogunt. quac inquiunt vulgavit; sed ea quinquennio antiquior Ascens. anni 1513. At recte Gronov. inquit revocavit ex edd. prioribus et libris scriptis, quibuscum faciunt mei omnes, et Hearnii L. 1. Praeter Senecam et Valer. Max. similiter loquitur Liv. 6, 40, 8. Sub conditione, inquit, nos reficietis decimum tribunos. Quid est aliud dicere, quod petunt alii,

suffragiis vestris, per urbem vectemur: ne ullus modus sumtibus, ne luxuriae sit.

IV. Saepe me querentem de feminarum, saepe de virorum, nec de privatorum modo, sed etiam magistratuum, sumtibus audistis; diversisque duobus

nos adeo fastidimus, ut sine mercede magna non accipiamus. Sed quae tandem ista merces est, qua vos semper tribunos plebis habeamus? ut rogu. tiones, inquit, nostras etc. omnes conjunctim accipiatis. Et ita 8, 23, 8. quum de Samnitibus numero plurali locutus effet, eorum nomine subjungit: Quid perplexe agimus, inquit? Cic. 1. de Finib. 2. Synephebos ego, inquit, potius Caecilii etc. legam? a quibus tantum dissentio. Phaedr. Praefat. 1. 3.

vers. 4.

[blocks in formation]

Ne ullus modus sumtibus nec Verum, inquit, tanti non est luxuriae sit] ne ullus modus

ingenium tuum.

ubi v. Cel. Burm. Ovid 2. Art. Am. 95.

Det tamen ulla viro mulier, non expedit, inquit.

Ubi Inl. Heinsio Et in Det mutanti subscribo, non item inquis, pro inquit, reponenti. Ceterum, licet codd. omnes inquit hoc.loco servent, non tamen omnes li. brarios locutionem illam intellexisse inde patet, quod fulgeam legant Voll. et Hearnii L. 1. ful. geant Lov. 1. 2. 3. 6. Harl. Mead. 1. et Gaertn.

Ut carpentis, profestis quoque diebus] Vet. lib. ut carpentis festis profestisque diebus. Quod venuftius et gravius eft. SIG. Ita non tantum omnes codd. quibus utor, legunt, sed etiam typis excusi usque ad Froben. qui lectionem a Sigonio damnatam anno 1535. recepit.

sumptibus, ne luxuriae sit Pall. et ant. ed. GEBH. Thuan. ne nullus modus sumptui, ne luxuriae. Quod est egregium, nisi quod MS. habebat sumptus. Etiam prima edit. ne ullus modus sumptibus, ne luxuriae. JAC. bus luxuriaeve sit Lov. 3. nec GRON. nec ullus modus sumtiullus modus sumtibus luxuriae sit Lov. 6. ne ullus modus sumtibusve luxuriae sit Gaertn. ne riae sit Voff. Lov. 4. 5. Hearnii ullus modus sumtibus, ne luxu L. 1. et edd. Camp. Rom. anni 1472. ac Parm. quod recepi. Su. pra 3, 17, 12. Në Sabini, ne Vejens hostis moveretur. 4, 2, 5. Ne quid sinceri, ne quid incontaminati sit. 41, 23, 7. Ne lega. tos, ne nuncios admitteremus regum. Plin. 3. ep. 9. Verebamur, ne nos dies, ne vox, ne latera deficerent. Similes locutiones Livium amare, vidimus ad 5, 35, 4.

vitiis: avaritia et luxuria, civitatem laborare: quae 3 pestes omnia magna imperia everterunt. Haec ego,

quo melior laetiorque in dies fortuna reipublicae est, imperiumque crescit, et jam in Graeciam Asiamque transcendimus, omnibus libidinum inlecebris repletas, et regias etiam adtrectamus gazas, eo plus horreo 4 ne illae magis res nos ceperint, quam nos illas. Infesta, mihi credite, signa ab Syracusis inlata sunt huic urbi. jam nimis multos audio Corinthi et Athenarum ornamenta laudantes mirantesque, et antefixa 5 fictilia Deorum Romanorum ridentes. Ego hos malo propitios Deos; et ita spero futuros, si in suis ma

§.3. Quo magis imperium crescit] Ita MS. Sed cusus tamen Moguntinus aliique veteres libri imperiumque crescit. MOD. Ex uno Moguntino admissum. Prius edebatur, ut omnes, quos vidimus scripti: quo melior laetior. que indies fortuna reipublicae est, imperiumque crescit. Quod mutarunt, qui non crederent za quo melior laetiorque dividenda esse hoc modo, quo magis bona laetaque: atque duas inde particulas ad eam, qua sequens membrum adnectitur, subaudi. endas, perinde ac si dictum quoque esset, et quo magis imperium crescit. De quo compendio et arcana elegantia diximus ad , 25, 13. Eo majore cum gaudio, quo prope metum res fuerat. J. FR. GRON. Codicis Mog. lectionem primus in contextum Froben. anno 1535. admisit. Sed illud, quod editi priores oftentant, imperiumque crescit, supereft in omnibus scriptis meis, et Hearnii L. 1. ac N. quod recte Gronovius probavit, et, quo sensu accipiendum sit, docuit. Ita a, 35. Quo major ira in suos

eminebat, crebraeque nunc que. relae, nunc minae percipiebantur. [§. 2. omnia imperia, omisso magna, Bamb.]

Et jam in Graeciam Asiamque etiam in Graeciam Lov. 1. 2. 6. Harl. Mead. 1. et Gaertn. V. ad 39, 10, 6. et in Graeciam Lov. 2. et Mead. 2. Mox voculam etiam omittunt Lov. 2. et Harl.

Tum attractamus Lov. 2. 5. et

Gaertn. cum edd. antiquis. Aldus attrectamus dedit ex Mfto Mog. V. ad 5, 22, 5. [ adtrectemus Bamb.]

§. 4. Ante fixa fictilia Deorum Romanorum] Antefixa scribendum eft, ut una vox sit tantum. Sic enim Feftus: Antefixa, quae ex opere figulino tectis affigun tur sub stillicidio. SIG. V. ad 26, 23, 4. Paullo ante nam nimis multos Lov. 2. 3. 6. Harl. et Mead. 1. V. ad 9, 17, 5.

§. 5. Ego hos malo propitios Deos, et ita spero futuros] Hos ego malo Lov. 2. 5. et edd. Frobeniana anni 1535. priores. Sed ordo, qui vulgo exftat, placet. V.

nere sedibus patiemur. Patrum nostrorum memoria 6 per legatum Cineam Pyrrhus, non virorum modo sed etiam mulierum animos donis tentavit. nondum lex Oppia ad coërcendam luxuriam muliebrem lata erat: tamen nulla accepit. Quam caussam fuisse 7 censetis? Eadem fuit, quae majoribus nostris nihil de hac re lege sanciendi. nulla erat luxuria, quae coërceretur. Sicut ante morbos necesse est cognitos 8 esse, quam remedia eorum; sic cupiditates prius natae sunt, quam leges, quae iis modum facerent. Quid legem Liciniam excitavit de quingentis jugeribus, 9 nisi ingens cupido agros continuandi? Quid legem

ad 21, 3, 6. Deinde si ita spero sanciundi. Paullo ante fuisse Voff. eosque ita spero Lov. 6. consentis Harl. fuisse censeas sed ita spero Lov. 1. 2. 3. 4. 5. Gaertn. Tum Tandem fuit Lov. Harl. Mead. uterque, Hearnii L. 3. a m. 1. V. ad 7, 35, 12. To fuit 1. et edd. usque ad Mog. qui et omittitur in Lov. 1. Deinde maita ex cod. suo recte dederunt. joribus uris, id eft vestris, pro Alterum inde natum eft, quod ul-nris, id eft nostris, Lov. 1.4. et tima tov Deos litera adcreverit Mead. ambo. [vestris Bamb.] V. capiti sequentis et. V. ad Epit. ad 10, 3. Liv. 48.

§. 6. Tamen nulla accepit] Hanc sententiam sic expressit Varro de vita Populi Romani 2. auctore Nonio v. Negativas duas. Qua abstinentia viri mulieresque Romanae fuerint, apparet, quod a rege munera eoTum noluerit nemo accipere. SIGON. tum nulla accepit Harl. librarii errore. V. ad 22, 17, 5. Paullo ante ad coërcendum luxuriam Voff. et Harl. V. ad 40, 49, 1.

§. 7. Nihil de hac re lege sanciendil legem sanciendi Lov. 4. Harl. et Mead. ambo. Utrumque dici, sancire legem, et lege vidimus ad 3, 55, 5. hic tamen librarios perperam lapsos esse, evincit to nihil. Mog. codex lege

§. 8. Cupiditates prius natae sunt, quam leges] cupiditates privatae sunt Vol. cupiditates primitus sunt Lov. 1. cupiditates priores sunt Lov. 3. a m. 1. Lov. 6. et Gaertn. Mox modum

fecerunt codex Mog.

§. 9. Quid legem Liciniam exStolonis legem, 6, [35, 5.] et 7, citavit de quingentis jugeribus] 16, 9.) SIG. Se in Livio de D. jugeribus scribere, quum inmani errore de L. jugeribus ederetur, jactat Dausquej. ad Silii 7, 261. sive p. 303. Sciendum tamen, errorem hunc, tantum in duabus tribusque edd. obvium, jam sponte a viris doctis, antequam Dausq. moneret, emendatum esse.

« IndietroContinua »