hunc, ne in Sardiniam proficisceretur, P. Licinius certatum est] Pal. pr. Et in se- missae] MS. Longobardicus om. §. 6. Ita provincia erepta prae- Frob. demum anno 1535. addi. Et multae ex jussu populi re- 6 bus deinde intra paucos dies (neque enim multi milites legendi crant) profectis, consules praetoresque 8 in provincias proficiscuntur. Fama deinde de rebus in Asia geftis temere vulgata sine auctore: et poft dies paucos nuncii certi literaeque imperatoris Ro be crearet. ubi alia notantur. 27, 7, 13. Ob similis iram fugae missi eo ab senatu fuerant. et hic etiam quaedam notavi. Ovid. 4. Met. 235. stimulataque pellicis ira Vulgat adulterium. ubi vide Cel. Burm. Mox auctoritate sua decreverunt Voss. et Gaertn. Ita variant etiam scri pti cap. 13, 10. Verba et, ut jus inter peregrinos diceret, decreverunt desunt in Lov. 3. et Harl. [sed ut jus Bamb.] §. 7. Delectibus deinde intra paucos dies etc. perfectis] Dilectibus Lov. 1. Harl. Mead, ambo, et Gaertn. Ita paffim in decem prioribus Livii libris exhibent Miti optimi, Flor. ac Leid. pr. et sacpe bonitate iis proximi Vol. 1. Fragm. Hav. et Harl. 2. Alibi etiam alii codd. Vide Juret ad Paullini vit. B. Martini 1, 27. Gebh. ad Liv. 9, 17, 15. Celeb. Burm. ad Nas 10. Met. 324. 14, 678. Gratii Cyneg. 127. Suet. Ca. lig. 43. Corte ad Piinii 2. ep. 13. et quae notavi ad Silii 7,43. Si. militer diligere pro deligere. V. ad 2, 33.7. 10, 14. 1. et pluribus locis. Dein profectis Voff. et Lov. 6. Vide ad cap. 6, 7. prefe. ctis Mead. 2. et Gaertn. Vide ad 9, 10, 7. §. 8. Fama deinde de rebus in Asia gestis Fama deinde rebus Voff. Lov. 1. 2 3. 4. 6. Mead. uterque, et Gaertn. [Bamb.] Sed praepositionem elisit syllaba f. nalis vocis proximae. V. ad 3, 30, 3. et 8, 7, 3. Nisi potius ex eorum tide scribendum sit Fama dein de rebus. V. ad 2, 33, 1. De ro dein v. ad 3, 3, 6. §. 9. Desierant enim victum in Aetolia metuere] Legendum eft victam Aetoliam. GELEN. Hic male interpolavit Gelenius, dubium ex ingenio, an ex libro ante malam manum passo. Verum eft, quod habent omnes no. ftri scripti et editi olim: desierant enim victum in Aetolia metuere. De solo enim hic Antiocho sermo eft: neque erat ea tum reipublicae Romanae conditio, ut ifto bello valde timerent Aetolos: itaque nec timere eos desierant. Quin etiam non soli Aetoli (fuerant eorum tantum quatuor millia) ad Thermopylas ab Acilio Glabrione consule erant divicti, sed maxime Antiochus tota Graccia expul sus. Deceptus videtur auctor il lius lectionis Livii verbis, quae sunt prope finem hujus libri [c. 58, 8.] Caeterum vere aestiman. ti Aetolicum magis ad Thermopylas bellum, quam regium, fuit. quota enim parte virium arum ibi dimicavit Antiochus? Sed tamen haec ipsa non Aetolos modo, verum etiam regem in parte virium devictum indicant. P. Scipio apud Appianum [B. Syr. pag. 3.) ad legatos Antiochi: ës te tyv EXλáða diελθὼν ἐδουλοῦτο τοὺς Ἕλληνας ὑπὸ Ῥωμαίων ἄρτι αυτονόμους aperμévovs, néXpi nepi Оɛpuo. πύλας ήττήθη μάχη. Caeterum suspectum illud averterunt famam praesertim si contra aeftimes conjecturam Alb. Rube mam adlatae; quae non tantum gaudium ab recenti 9 metu adtulerunt, (desierant enim victum in Aetolia metuere) quam averterunt famam : quod incuntibus id bellum gravis hoftis et suis viribus, et quod Hannibalem rectorem militiae haberet, visus fuerat. nihil 10 nii. quae non tantum gaudium ab recenti metu attulerunt, (desierant enim victum in Aetolia metuere) quam a vetere fama, quod ineuntibus id bellum gravis hostis et suis viribus, et quod Annibalem rectorem haberet, visus fuerat, Valde placet. neque aliter scripsit Livius. J. FR. GRON. Recte priscam lectionem victum in Aetolia metuere adversus Gelenium Gronovius tuetur, quam servant Lov. 2. 4. Harl. Mead. ambo, et Gaertn. Id vero, quod Gelénius repositum voluit, potius ex libro interpolato, quam ex ingenio ejus depromtum videtur. Certe victam Aetoliam metuere praefert etiam Lovel. 3. victam Aetoliam et uere Voll. victum in Aetoliam et uere Lov. 1. victum in Aetolia et uere Lov. 6. victum in Aetoliam metuere Lov. 5. et quaedam ex edd. principibus. Praeterea Rubenii conjectura, quam a vetere fama, et Cl. Crevierio placuit, et mihi admodum probabilis videtur. E am nonnihil juvat, quod averterunt fama legat Lov. 1. [Bamb.] adverterunt fama Voll. averterat fama Lov. 6. In ea autem locutione, ab recenti metu et a vetere fama, praepositio a ponitur pro ob. Vide ad 26, 1, 3. Observa etiam non tantum, quam, pro non tantum, quan tum poni, ut ex gloffa hic praefert Lov. 6. vel non tam, quam. Ita 6, 9, 9. Non tanta spe scalis capi urbem posse, quam ut etc. spatium intrandi sine certamine moenia haberet. 26, 1, 3. Non ab ira tantum, etc. quam quod urbs etc. recepta inclinatura rursus animos videbatur. Ter. Hec. 3, 4, 2. Non, Hercle, verbis, Parme- Statius 5. Silv. 3, 212. ... nec enim mihi sidera tan. tum Aequoraque, et terras, quam vos debere parenti. Auctor Dialogi de Causs. corr. eloq. 6. Ullane tanta ingentium opum ac magnae potentiae voluptas, quam spectare homines veteres et senes? etc. Quod an recte soloccismi accusetur in Supplem. Actor. erudit. Lipsiens. tom. 10. pag. 228. ex adlatis aliorum exemplis judicari poteft. Mox Hannibalem terrorem rectorem Voff. Sed media vox ex sequenti perperam nata videtur. Tum vis fuerat Lov. 1. jussus fuerat Lov. 3. Vide ad 9, 24, 4. usus fuerat Mead. 1. Alibi haec vocabula commutantur. V. ad 7, 34, 7. Ampliff. Bouhier. ad Cic. 1. de N. D. 5. et viros doctos ad Suet. Aug. 43. pias] Ita primus Gruterus edi. §. 10. Aut minuendas eas codit; incertum tamen, qua auctoritate. Antea legebatur ejus copias, quod servant Volf. Lov. fide id revocavi. sex, Harlej. ct Gaertn. quorum §. 1. Haud multo post M. Aurelius Cotta, legatus L. Scipionis] Haud multo tempore post 1 tamen aut de consule mittendo in Asiam mutandum, aut minuendas ejus copias, censuerunt; metu, ne cum Gallis foret bellandum. LII. Haud multo poft M. Aurelius Cotta, legatus L. Scipionis, cum Antiochi regis legatis, et Eume2 nes rex Rhodiique Romam venerunt. Gotta in senatu primum, deinde in concione juffu Patrum, quae acta in Asia essent, exposuit. Supplicatio inde in triduum decreta eft, et quadraginta majores hoftiae 3 inmolari jussae. Tum omnium primum Eumeni senatus Voff. Sed vox addita eft ab interprete. Vide Cort. ad Sall, Jug. 13, 1. Scipionis praenomen L. quod ab omnibus codd. noftris, et edd. antt. exsulat, Aldus ex cod. Mog. recepit. Voces L. Sci. pionis, cum Antiochi regis legatis desunt in Lov. 1. culpa li. brarii ob repetitionem vocis le. gatus, legatis. V. ad 9, 11, 11. To Romam mox non exftat in Lov. 6. Ceterum cum his et seqq. conferendus eft Polyb. in Exc. Legat. num. 25. §. 2. Supplicatio inde in triduum decreta est, et quadraginta] supplicatio in triduum Harl. Sed vocula inde, sive, ut per compendium scribitur, in, elisa eft a sequenti in. V. ad 1, 54, 1. 3, 44, 9. 10, 4, 5. 26, 5, 6. 28, 11, 15. et Cel. Burm. ad Suet. Caes. 35. Contra inde vel in interdum repetitum eft ex sequenti in. Vide ad 36, 21, 6. supplica. tio inde triduum Lov. 5. 6. et ed. Camp. ubi viciffim to inde vel in sequentem praepositionem in intercepit. Vide ad cap. 31, 4. Praeterea est neglegitur in Lov. 3. quod verbum excidit ob voculam sequentem et. Vide ad cap. praec. $. 3. [contentione pro concione Bamb.] §. 3. Tum omnium primum Eumeni) Pall. uterque, et vet. ed. exhibent Omnium primum Eumeni senatus datus est, excluso Tum. Statim Pal. pr. et vet. ed. Is cum breviter egis. set gratias Patribus. GEBH. Voculam Tum, quae omittitur etiam in omnibus Mftis noftris, Hearnii L. 1. [Bamb.] et edd. vetuftis, Aldus ex fide cod. Mog. adposuit. Deinde breviter egisset gratias bov. 1. 2. 3. 5. et edd. antt. Particulam et idem Aldus ex eodem cod. adscivit, adftipulantibus ceteris noftris. Quod obsidione se ac fratrem exemissent] Hoc loco fratrem. singulari inquit numero, cum paulo poft (hoc et seq. cap.] ter dicturus sit fratres plurativo numero. et lib. 38, (ia. 13.] praeter Attalum etiam Athenaeum Eumenis fratrem Livius nomi. nat. Quanquam hunc locum ad. juvare poteft locus ille, cujus mentionem lib. 33, (21.] fecimus, ubi de Attalo hujus Eumenis pa rente, uxorem (inquit Livius) ac liberos duos superstites habuit. Sed eum locum, ut hune, corruptum puto. Tres item Attali, et duo Eumenes multum negotii faceffunt lectori in horum datus eft. Is Is quum breviter et egisset gratias Patribus, quod obsidione se ac fratrem exemissent, regnumque ab injuriis Antiochi vindicassent: et gratulatus effet, quod mari terraque prospere res gessissent; quodque regem Antiochum, fusum fugatumque 4 et exutum castris, prius Europa, post et Asia, quae cis Taurum montem est, expulissent: sua deinde me- 5 rita malle eos ex imperatoribus suis legatisque, quam se commemorante, cognoscere, dixit. Haec adpro- 6 bantibus cunctis, jubentibusque, dicere ipsum, omis regum genealogia, de quibus obiter in Horatium diximus libro 1. carm. od. 1. GLAR. Vide Ru. pert. ad Besoldi Synops. min. c. 12. et Spanh. de Praeft. et us. num. Diàl. 8. pag. 511. Mox regnum ab injuriis, expuncta copulativa que, Lov. 5. et 6. Quod mari terraque prospere res gessissent] Pal. alter res prospere gessissent. GEBHARDUS. res prospere gessissent Lov. 1, 2. 3. Harl. et Mead. 1. res prospere cessissent Lov. 4. et Mead. 2. Ita Epit. Liv. 130. Bellum Parthis intulit: et quum, duabus legionibus amissis, nulla re prospere cedente, retro rediret. Salluft. Catil. 26. Catilinae neque petitio, neque insidiae prospere cessere. ubi vide Cort. Ovid. 8. Her. 101. Res haec una mihi conjux bene cessit Orestes. ubi vide Heins. Potius tamen exiftimo, lectionem hanc natam esse errore scribarum, qui rà gessi et cessi saepissime commutarunt. V. ad 4, 44, 9. 6, 27, 5. 8, 33, 8. 9, 17, 12. 27, 22, 1. Viros doctos ad Curtii 5, 2, 3. Salmas. ad Flori 1, 1, 3. Nic. Heins. ad Nason. 2. Faft. 380. et Bentl. ad Hor.1. sat. 1, 31. Ratio cft similitudo literarum C. et G. V. ad 6, 25, 6. Insuper terra marique Lov. 6. S. 4. Prins Europa, post, et Asia, quae cis Taurum montem est] MS. prius Europa, postca Asia. MOD. post Asia Lov. 5. Harl. et edd. ante Aldum, qui vulgatum primus recepit, aditipulantibus reliquis meis Mais. Tum montem Taurum Gaertn. Paullo ante vox Antiochum non eft in Lov. 6. [post omittit Bamb.] §. 5. Quam se commemorante cognoscere] Libri omnes conti. nent cognosci. GEBH. Omnes ante Curionem cognosci. Fuit cognosse. J. FR. GRON. Non primus Curio cognoscere edidit, sed diu ante Frob. anno 1535. lenii emendata sit, ejus ctiam quae editio quum ad mentem Geforte consilio hacc lectio recepta eft. Interim non soli typis exarati vetuftiores cognosci praeferunt, sed etiam Voff. Lov. 1. 3. 4.5.6. Harl. Mead. ambo, Gaertner. et Hearnii L. 1. ac N. (Bamb.] De to cognosse, quod ejus loco reponendum conjicit Gron. v. ad 22, 3, 2. In praecedentibus sua inde merita Lov. 6. |