Immagini della pagina
PDF
ePub

δεξιὰν ὀρέγων τοῖς μαχομένοις καὶ τῇ φωνῇ σημαίνων ἑαυτόν. Τέλος δὲ τῶν θηρίων ἐκβιαζομένων μάλιστα τοὺς Ρωμαίους καὶ τῶν ἵππων, πρὶν ἐγγὺς γενέσθαι, δυσανασχετούντων καὶ παραφερόντων τοὺς ἐπιβάτας, ἐπαγαγὼν τὴν Θετταλικὴν ἵππον 5 αὐτοῖς ταρασσομένοις ἐτρέψατο πολλῷ φόνῳ. Διονύσιος μὲν οὖν ὀλίγῳ τῶν πεντακισχιλίων καὶ μυρίων ἐλάσσονας πεσεῖν ἱστορεῖ Ρωμαίων, Ἱερώνυμος δὲ μόνους ἑπτακισχιλίους, τῶν δὲ περὶ Πύρρον ὁ μὲν Διονύσιος μυρίους καὶ τρισχι λίους, ὁ δὲ Ἱερώνυμος ἐλάττονας τῶν τετρακισχιλίων κράτι 10 στοι δὲ ἦσαν οὗτοι· καὶ τῶν φίλων ὁ Πύρρος καὶ τῶν στρατηγῶν οἷς μάλιστα χρώμενος διετέλει καὶ πιστεύων ἀπέβαλεν. Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὸ στρατόπεδον ἔλαβε τῶν Ῥωμαίων ἐκλιπόντων καὶ πόλεις συμμαχίδας αὐτῶν προσηγάγετο καὶ χώραν πολλὴν διεπόρθησε καὶ προῆλθεν ὅσον μὴ πλέον σταδίων τριακο15 σίων ἀποσχεῖν τῆς Ρώμης. Αφίκοντο δὲ αὐτῷ Λευκανῶν τε πολλοὶ καὶ Σαυνιτῶν μετὰ τὴν μάχην, οὓς ἐμέμψατο μὲν ὑστερήσαν. τας, ἦν δὲ δῆλος ἡδόμενος ὅτι μόνοις τοῖς μετ ̓ αὐτοῦ καὶ Ταραντίνοις ἐκράτησε τῆς μεγάλης Ρωμαίων δυνάμεως.

5

XVIII. Ῥωμαῖοι δὲ Λαιβῖνον μὲν οὐκ ἀπήλλαξαν τῆς ἀρ 20 χῆς· καίτοι λέγεται Γάϊον Φαβρίκιον εἰπεῖν, ὡς οὐκ Ηπειρώ ται Ρωμαίους, ἀλλὰ Πύρρος νενικήκοι Λαιβῖνον, οἰόμενον οὐ τῆς δυνάμεως, ἀλλὰ τῆς στρατηγίας γεγονέναι τὴν ἧτταν· ἀναπληροῦντες δὲ τὰς τάξεις καὶ συντάττοντες ἑτέρους προθύμως

Adj. beruht der Unterschied, also der Ton, daher die prädicative Stellung. - 3. δυσανασχετούν των = consternatis. 4. παραφερόντων] und die Reiterei unaufhaltsam fortrissen, weil sie eben scheu geworden waren. 6. Διο

[ocr errors]

νύσιος] aus Halikarnassos, lebte seit 30 v. Chr. in Rom, vgl. Einl. II Thl.

7. Ιερώνυμος] aus Kardia im Thrakischen Chersonnes (Eumenes!), beschrieb die Thaten Alexanders und seiner Nachfolger (der Diadochen). Er war durch seine Stellung zu den verschiedenen Herrschern in der Regel gut unterrichtet und wurde deshalb von den späteren Historikern über jene Periode viel benutzt. χρώμενος πιστεύων] Beide Participien gehören κι διετέλει. Justin. XVIII, 1, 7: nam et Pyrrus ipse graviter vulneratus est et magna pars militum eius caesa, maioremque gloriam eius victoriae quam laetitiam habuit. 13. προσηγάγετο] wusste für sich zu gewinnen. Die Römer zogen sich zunächst in ihre Colonie Ve

Histor. Quellenbuch. II, 1. 2. Aufl.

nusia zurück, den einzigen Stützpunkt der Römer in Unteritalien. Ueber Rhegion vgl. II. Thl. zu Polyb. I, 7. 14. προῆλθεν] Es war die Absicht des Pyrros, sich mit den Etruskern in Verbindung zu setzen; denn er wusste noch nicht, dass die Römer bereits Friede mit ihnen geschlossen hatten. Er durchzog verwüstend Campanien, dann das Land der Herniker, erstürmte Fregellae, zog in Anagnia ein und rückte weiter gegen Praeneste. Da zwang ihn die Nachricht von dem Friedensschluss der Römer mit den Etruskern zum Rückzug. Vgl. Nieb. R. G. III, 580 sq. Die Sendung des Kineas fällt in die Zeit des Marsches gegen Rom. 14. ὅσον μή c. Inf. = so weit, dass er nicht mehr entfernt war (castra habere), so dass ocov fast ὥστε wird.

[ocr errors]
[blocks in formation]

καὶ λόγους ἀδεεῖς καὶ σοβαροὺς περὶ τοῦ πολέμου λέγοντες ἔκπληξιν τῷ Πύρρῳ παρείχον. "Εδοξεν οὖν αὐτῷ πέμψαντι πρότερον διάπειραν λαβεῖν τῶν ἀνδρῶν, εἰ συμβατικῶς ἔχοιεν, ἡγουμένῳ τὸ μὲν ἑλεῖν τὴν πόλιν καὶ κρατῆσαι παντάπασιν οὐ μικρὸν ἔργον οὐδὲ τῆς παρούσης δυνάμεως εἶναι, τὴν δὲ φι- 5 λίαν καὶ τὰς διαλύσεις κάλλιστα ἔχειν πρὸς δόξαν αὐτῷ μετὰ νίκην. Πεμφθεὶς οὖν ὁ Κινέας ἐνετύγχανε τοῖς δυνατοῖς καὶ δῶρα παισὶν αὐτῶν καὶ γυναιξὶν ἔπεμψε παρὰ τοῦ βασιλέως. Ἔλαβε δὲ οὐδείς, ἀλλ ̓ ἀπεκρίναντο πάντες καὶ πᾶσαι, ὅτι δημοσίᾳ σπονδῶν γενομένων καὶ τὰ παρ' αὐτῶν ὑπάρξει πρόθυμα 10 τῷ βασιλεῖ καὶ κεχαρισμένα. Πρὸς δὲ τὴν σύγκλητον ἐπαγωγὰ τοῦ Κινέου πολλὰ καὶ φιλάνθρωπα διαλεχθέντος ἄσμενοι μὲν οὐδὲν οὐδὲ ἑτοίμως ἐδέχοντο, καίπερ ἄνδρας τε τοὺς ἡλωκότας ἐν τῇ μάχῃ δίχα λύτρων ἀφιέντος αὐτοῖς τοῦ Πύρρου καὶ συγκατεργάσεσθαι τὴν Ἰταλίαν ἐπαγγελλομένου, φιλίαν δὲ ἀντὶ 15 τούτων ἑαυτῷ καὶ τοῖς Ταραντίνοις ἄδειαν, ἕτερον δὲ μηδὲν αιτουμένου. δῆλοί γε μὴν ἦσαν ἐνδιδόντες οἱ πολλοὶ πρὸς τὴν εἰρήνην ἡττημένοι τε μεγάλῃ μάχῃ καὶ προσδοκῶντες ἑτέραν ἀπὸ μείζονος δυνάμεως τῶν Ἰταλικῶν τῷ Πύρρῳ προσγε γονότων. Ἔνθα δὴ Κλαύδιος ̓́Αππιος, ἀνὴρ ἐπιφανής, ὑπὸ 20 δὲ γήρως ἅμα καὶ πηρώσεως ὀμμάτων ἀπειρηκώς πρὸς τὴν πολιτείαν καὶ πεπαυμένος, ἀπαγγελλομένων τότε τῶν παρὰ τοῦ βασιλέως καὶ λόγου κατασχόντος, ὡς μέλλει ψηφίζεσθαι τὰς διαλύσεις ἡ σύγκλητος, οὐκ ἐκαρτέρησεν, ἀλλὰ τοὺς θεράποντας ἄρασθαι κελεύσας αὑτὸν ἐκομίζετο πρὸς τὸ βουλευτήριον ἐν 25 φορείῳ δι ̓ ἀγορᾶς. Γενόμενον δὲ πρὸς ταῖς θύραις οἱ μὲν

3. εἰ συμβατικῶς ἔχοιεν] qui, si
forte ad pacem inclinarent animi,
condiciones ferret. Vgl. Liv. XXII,
58 (Hann. nach der Schlacht bei
Cannae). - 7. ἐνετύγχανε] Plin.
h. n. VII, 24, 88 Cineas Pyrrhi re-
gis legatus senatui et equestri ordini
Romae postero die quam advenerat,
omnibus nomina reddidit (= be-
grüsste sie mit ihrem Namen).
8. καὶ γυναιξίν] M. Cato in der Rede
für die lex Oppia (Liv. XXXIIII, 4,
6): Patrum nostrorum memoria per
legatum Cineam Pyrrhus non viro-
rum modo, sed etiam mulierum ani-
mos donis temptavit. nondum
lex Oppia ad coërcendam luxuriam
muliebrem lata erat, tamen nulla
accepit. 9. πάντες καὶ πᾶσαι,
Männer und Frauen, cf. Dem. de
cor. 1: τοῖς θεοῖς εὔχομαι πᾶσι καὶ
πάσαις. 10. πρόθυμα, studium,
κεχαρισμένα, gratia, voluntas.
14. ἀφιέντος, freigeben wollte.
16. ἕτερον δὲ μηδέν] Anders lauten

[ocr errors]

die Friedensbedingungen bei Appian Samnit. 10: ἐδίδου δ ̓ αὐτοῖς εἰρήνην καὶ φιλίαν καὶ συμμαχίαν πρὸς Πύρρον· εἰ Ταραντίνους μὲν ἐς ταῦ τα συμπεριλάβοιεν, τοὺς δ ̓ ἄλλους Ἕλληνας τοὺς ἐν Ἰταλίᾳ κατοικοῦντας ἐλευθέρους καί αὐτονόμους ἐῷεν, Λευκανοίς δὲ καὶ Δαυνίοις καὶ Βρεττίοις ἀποδοῖεν ὅσα αὐτῶν ἔχουσι που λέμῳ λαβόντες. καὶ γιγνομένων, ἔφη, τούτων Πύρρον ἀποδώσειν αὐτοῖς τοὺς αἰχμαλώτους ἄνευ λύτρων. — 20. Κλαύδιος Αππιος] Caecus (Censor 312). Die Reden des Kineas u. Appius restituirt gewissermassen Nieb. R. G. III, 566 bis 578. Vgl. Ennius bei Cic. Cato m. § 16: Quo vobis mentes, rectae quae stare solebant Antehac, dementes sese flexere viai? Die Rede des Appius kannte noch Cicero (Brut. c. 16) und zur Zeit des Seneca und Tacitus wurde sie sogar viel noch gelesen (Sen. ep. 114). Er zeichnete also seine

παῖδες ἅμα τοῖς γαμβροῖς ὑπολαβόντες καὶ περισχόντες εἰσῆγον, ἡ δὲ βουλὴ σιωπὴν αἰδουμένη τὸν ἄνδρα μετὰ τιμῆς ἔσχεν.

ΧΙΧ. Ὁ δὲ αὐτόθεν καταστὰς Πρότερον μὲν ἔφη τὴν περὶ τὰ ὄμματα τύχην ἀνιαρῶς ἔφερον, ὦ Ρωμαῖοι, νῦν δὲ 5 ἄχθομαι πρὸς τῷ τυφλὸς εἶναι μὴ καὶ κωφὸς ὤν, ἀλλ' ἀκούων αἰσχρὰ βουλεύματα καὶ δόγματα ὑμῶν ἀνατρέποντα τῆς Ῥώμης τὸ κλέος. Ποῦ γὰρ ὑμῶν ὁ πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους θρυλούμενος ἀεὶ λόγος, ὡς, εἰ παρῆν ἐκεῖνος εἰς Ἰταλίαν ὁ μέγας Αλέξανδρος και συνηνέχθη νέοις ἡμῖν καὶ τοῖς πατράσιν ἡμῶν 10 ἀκμάζουσιν, οὐκ ἂν ὑμνεῖτο νῦν ἀνίκητος, ἀλλ ̓ ἢ φυγὴν ἂν ἤ που πεσὼν ἐνταῦθα τὴν Ῥώμην ἐνδοξοτέραν ἀπέλιπε; Ταῦτα μέντοι κενὴν ἀλαζονείαν καὶ κόμπον ἀποδείκνυτε Χάονας καὶ Μολοσσούς, τὴν ἀεὶ Μακεδόνων λείαν, δεδιότες καὶ τρέμοντες Πύρρον, ὃς τῶν ̓Αλεξάνδρου δορυφόρων ἕνα γοῦν ἀεὶ περιέπων 15 καὶ θεραπεύων διατετέλεκε καὶ νῦν οὐ βοηθῶν τοῖς ἐνταῦθα μᾶλλον Ἕλλησιν ἢ φεύγων τοὺς ἐκεῖ πολεμίους πλανᾶται περὶ τὴν Ἰταλίαν ἐπαγγελλόμενος ἡμῖν τὴν ἡγεμονίαν ἀπὸ ταύτης τῆς δυνάμεως, ἣ μέρος μικρὸν αὐτῷ Μακεδονίας οὐκ ἤρκεσε διαφυλάξαι. Μὴ τοῦτον οὖν ἀπαλλάξειν νομίζετε ποιησάμενοι 20 φίλον, ἀλλὰ ἐκείνους ἐπάξεσθαι καταφρονήσαντας ὑμῶν, ὡς πᾶσιν εὐκατεργάστων, εἰ Πύρρος ἄπεισι μὴ δοὺς δίκην ὧν ὕβρισεν, ἀλλὰ καὶ προσλαβὼν μισθὸν τοῦ ἐπεγγελάσαι Ρωμαίοις Ταραντίνους καὶ Σαυνίτας. Τοιαῦτα τοῦ ̓Αππίου διαλεχθέν τος ὁρμὴ παρέστη πρὸς τὸν πόλεμον αὐτοῖς καὶ τὸν Κινέαν 25 ἀποπέμπουσιν ἀποκρινάμενοι Πύρρον ἐξελθόντα τῆς Ἰταλίας οὕτως, εἰ δέοιτο, περὶ φιλίας καὶ συμμαχίας διαλέγεσθαι, μέχρι δὲ οὗ πάρεστιν ἐν ὅπλοις πολεμήσειν αὐτῷ Ρωμαίους κατὰ κράτος, κἂν μυρίους ἔτι Λαιβίνους τρέψηται μαχόμενος. Λέγε ται δὲ Κινέαν, ἐν ᾧ ταῦτα ἔπραττεν, ἅμα ποιησάμενον ἔργον 30 και σπουδάσαντα τῶν τε βίων γενέσθαι θεατὴν καὶ τῆς που λιτείας τὴν ἀρετὴν κατανοῆσαι καὶ διὰ λόγων ἐλθόντα τοῖς ἀρίστοις τά τε ἄλλα τῷ Πύρρῳ φράσαι καὶ εἰπεῖν, ὡς ἡ σύγ

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][merged small]

und focht mit ihm in der Schlacht
bei Ipsos (301 v. Chr.); dann begab
er sich zu Ptolemaeus nach Aegyp-
ten, endlich wusste er sich Epirus
zu erhalten zwischen der Ueber-
macht des Demetrius und Lysi-
machus (Seleucus). 23. Ταραν
τίνους, die Selbständigkeit u. Straf-
losigkeit von Tarent, zugleich aber
auch die Bundesgenossenschaft der
24. ὁρμὴ πα-
genannten Völker.
ρέστη] cf. Ennius: Decretum est fos-
sare corpora telis, Dum quidem unus
homo Romae toti superescit.
ἅμα ποιησάμενον ἔργον] indem er
damit zu gleicher Zeit sein Geschäft
zu fördern suchte. - 30. τῶν βίων]

[ocr errors]

29.

κλητος αὐτῷ βασιλέων πολλῶν συνέδριον φανείη, περὶ δὲ τοῦ πλήθους δεδιέναι, μὴ πρός τινα φανῶσι Λερναίαν ύδραν μα χόμενοι· διπλασίους γὰρ ἤδη τῷ ὑπάτῳ τῶν παρατεταγμένων πρότερον ἠθροῖσθαι καὶ πολλάκις εἶναι τοσούτους ἔτι τῶν Ρωμαίων ὅπλα φέρειν δυναμένους.

5

ΧΧ. Ἐκ τούτου πρέσβεις ἀφίκοντο περὶ τῶν αἰχμαλώτων οἱ περὶ Γάϊον Φαβρίκιον, οὗ πλεῖστον ἔφη Ῥωμαίους λόγου ἔχειν ὁ Κινέας ὡς ἀνδρὸς ἀγαθοῦ καὶ πολεμικοῦ, πένητος δὲ ἰσχυρῶς. Τοῦτον οὖν ὁ Πύρρος ἰδίᾳ φιλοφρονούμενος ἔπειθε λαβεῖν χρυσίον, ἐπ ̓ οὐδενὶ δῆθεν αἰσχρῷ, φιλίας δέ τι καὶ 10 ξενίας ἐπονομάζων τοῦτο σύμβολον. ̓Απωσαμένου δὲ τοῦ Φαβρικίου τότε μὲν ἡσύχασε, τῇ δ ̓ ὑστεραίᾳ βουλόμενος αὐτὸν ἐκπλῆξαι μήπω θεατὴν ἐλέφαντος γεγενημένον ἐκέλευσε τῶν θηρίων τὸ μέγιστον ἐξόπισθεν αὐτοῖς παραστῆσαι κοινολογουμένοις αὐλαίαν παρατείναντας. Εγένετο δὴ ταῦτα· καὶ σημείου 15 δοθέντος ἡ μὲν αὐλαία παρήχθη, τὸ δὲ θηρίον ἄφνω τήν τε προνομαίαν ἀράμενον ὑπερέσχε τῆς κεφαλῆς τοῦ Φαβρικίου καὶ φωνὴν ἀφῆκε φοβερὰν καὶ τραχεῖαν. Ὁ δὲ ἠρέμα μεταστραφεὶς καὶ διαμειδιάσας πρὸς τὸν Πύρρον εἶπεν, Ούτε χθές με τὸ χρυσίον ἐκίνησεν οὔτε σήμερον τὸ θηρίον. Ἐν δὲ τῷ 20 δείπνῳ λόγων παντοδαπῶν γενομένων, πλείστων δὲ περὶ τῆς Ἑλλάδος καὶ τῶν φιλοσοφούντων, ἔτυχέ πως ὁ Κινέας ἐπιμνη σθεὶς τοῦ Ἐπικούρου καὶ διῆλθεν ἃ λέγουσι περὶ θεῶν καὶ πολιτείας καὶ τέλους, τὸ μὲν ἐν ἡδονῇ τιθέμενοι, πολιτείαν δὲ

der Lebenseinrichtung, Lebensweise der Römer. 2. Λερναίαν ΰδραν] Bez. die Unerschöpflichkeit der römischen Macht; denn für jeden Kopf, den man der Lernäischen Hydra abschnitt, wuchsen ihr sofort zwei wieder. Daher sprichwörtlich ὕδραν τέμνειν. Die Stärke des Volksheeres gegenüber einem wenn auch noch so geübten Söldnerheer konnte Cineas und Pyrros nicht entgangen sein.

6. Ἐκ τούτου] Pyrrhos musste sich zurückziehen, da Laevinus von Campanien und Tib. Coruncanius von Norden her aus Etrurien heranrückte und zugleich die Reserve in Rom sich fertig machte. P. bezog nun Winterquartiere in Tarent, die Römer zu Firmum in Picenum. In diese Zeit fällt die Gesandtschaft des C. Fabricius. 8. ἀγαθοῦ, πολεμικοῦ, πένητος] Fabricius ist gleichsam die mythische Person für alle Römertugenden jener Zeit." 9. Es ist nicht unwahrscheinlich, dass P. hoffte, den

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

-

Fabricius für sich gewinnen zu kön-
nen, da die Fabricii dem unterdrück-
ten Volksstamm der Hernici ange-
hörten. 10. δῆθεν] videlicet, sci-
licet. 13. Da indessen Fabricius
in der Schlacht bei Heraclea mit-
gekämpft hatte, cf. p. 177, 20, so
musste er die Elephanten bereits
kennen gelernt haben. 23. Επι-
κούρου] Geb. 342, lehrte zu Athen
bis zu seinem Tode 270. Die Be-
geisterung für ihn, die Verehrung
nicht nur seiner Schüler, sondern
auch des Volkes zu Athen war un-
geheuer. Kein Wunder, dass Pyr-
ros und Kineas gerade die Lehre
des Epicur, die damals alle Zeitge-
nossen bewegte, zum Gegenstand
der Unterhaltung mit Fabricius
machen. Ueber die Lehre selbst,
welche Lucretius (Freund des Q.
Cicero) poëtisch und geistreich be-
handelt hat, vgl. Ueberweg (Grund-
riss der Gesch. der Philosophie des
Alterthums) p. 175 sqq.
24. καὶ
τέλους] das höchste Gut, d. h. der
Grundsatz, nach dem man zu be-

[ocr errors]

φεύγοντες ὡς βλάβην καὶ σύγχυσιν τοῦ μακαρίου, τὸ δὲ θεῖον ἀπωτάτω χάριτος καὶ ὀργῆς καὶ τοῦ μέλειν ἡμῶν εἰς ἀπράγμονα βίον καὶ μεστὸν εὐπαθειῶν ἀποικίζοντες. Ἔτι δὲ αὐτοῦ λέγον τος ἀνακραγων ὁ Φαβρίκιος, Ηράκλεις“ εἶπε Πύρρῳ τὰ 5 δόγματα μέλοι ταῦτα καὶ Σαυνίταις, ἕως πολεμοῦσι πρὸς ἡμᾶς. Οὕτω δὴ θαυμάσας το φρόνημα τοῦ ἀνδρὸς καὶ τὸ ἦθος ὁ Πύρρος ἔτι μᾶλλον ὠρέγετο φιλίαν ἀντὶ πολέμου πρὸς τὴν πόλιν αὐτῷ γενέσθαι· κἀκεῖνον ἰδίᾳ παρεκάλει ποιησάμενον τὰς διαλύσεις ἕπεσθαι καὶ συζῆν μετ ̓ αὐτοῦ πρῶτον ὄντα πάντων 10 τῶν ἑταίρων καὶ τῶν στρατηγῶν. Ὁ δὲ ἡσυχῆ λέγεται πρὸς αὐτὸν εἰπεῖν Αλλ' οὐδὲ σοὶ τοῦτο, βασιλεῦ, λυσιτελές ἐστιν· αὐτοὶ γὰρ οἱ νῦν σε τιμῶντες καὶ θαυμάζοντες, ἂν ἐμοῦ πεῖ ραν λάβωσιν, ὑπ ̓ ἐμοῦ μᾶλλον ἐθελήσουσιν ἢ σοῦ βασιλεύε σθαι. Τοιοῦτος μὲν ὁ Φαβρίκιος. Ὁ δὲ Πύρρος οὐ πρὸς 15 ὀργὴν οὐδὲ τυραννικῶς ἐδέξατο τὸν λόγον, ἀλλὰ καὶ τοῖς φί λοις ἀπήγγειλε τοῦ Φαβρικίου τὴν μεγαλοφροσύνην καὶ τοὺς αἰχμαλώτους ἐκείνῳ μόνῳ διεπίστευσεν, ὅπως, εἰ μὴ ψηφίσαιτο τὴν εἰρήνην ἡ σύγκλητος, ἀσπασάμενοι τοὺς προσήκοντας καὶ τὰ Κρόνια διεορτάσαντες ἀποπεμφθεῖεν πάλιν πρὸς αὐτόν. Καὶ 20 ἀπεπέμφθησαν μετὰ τὴν ἑορτὴν τῷ ὑπολειφθέντι τῆς βουλῆς ζημίαν τὸν θάνατον ψηφισαμένης.

66

21

ΧΧΙ. Μετὰ ταῦτα τοῦ Φαβρικίου τὴν ἀρχὴν παραλαβόντος ἧκεν ἀνὴρ εἰς τὸ στρατόπεδον πρὸς αὐτὸν ἐπιστολὴν κοι μίζων, ἣν ἔγραψεν ὁ τοῦ βασιλέως ἰατρὸς ἐπαγγελλόμενος φαρ 25 μάκοις ἀναιρήσειν τὸν Πύρρον, εἰ χάρις αὐτῷ παρ' ἐκείνων ὁμολογηθείη λύσαντι τὸν πόλεμον ἀκινδύνως. Ὁ δὲ Φαβρίκιος δυσχεράνας πρὸς τὴν ἀδικίαν τοῦ ἀνθρώπου καὶ τὸν συνάρ χοντα διαθεὶς ὁμοίως ἔπεμψε γράμματα πρὸς τὸν Πύρρον κατὰ τάχος φυλάττεσθαι τὴν ἐπιβουλὴν κελεύων. Εἶχε δὲ οὕτως τὰ 30 γεγραμμένα. »Γάϊος Φαβρίκιος καὶ Κόιντος Αιμίλιος ὕπατοι Ρωμαίων Πύρρῷ βασιλεῖ χαίρειν. Οὔτε φίλων εὐτυχὴς ἔοικας εἶναι κριτὴς οὔτε πολεμίων. Γνώσῃ δὲ τὴν πεμφθεῖσαν ἡμῖν

urtheilen hat, was gut oder wünschenswerth und was schlecht oder schädlich ist. 1. τοῦ μακαρίου, beatae vitae, quae in tranquillitate animi posita videbatur. 3. Vgl. die p. 171, 7 aus Cicero angeführte Stelle. Diese Unterhaltung des Fabricius mit Cineas bestätigt Cic. Cato m. 43. 10. Angemessener erscheint die Antwort, welche Fabr. dem P. bei App. Samn. 10 gibt: τὴν δ ̓ ἐμὴν, παρρησίαν οὔτε τῶν σῶν φίλων οὐδεὶς οὔτε αὐτὸς οἴσεις σύ, ὦ βασιλεῦ· καὶ τὴν πενίαν τὴν ἐμαυτοῦ μακαρίζω μᾶλλον ἢ τὸν τῶν τυράννων πλοῦτον ὁμοῦ καὶ φόβον. 17. διεπίστευσεν] Vgl.

[ocr errors]
[ocr errors]

21.

Ennius bei Cic. Off. I c. 12. 18.
τὰ Κρόνια] Saturnalia im December,
vgl. Hor. Sat. II, 7 Iam dudum
ausculto et cupiens tibi dicere ser-
vus pauca reformido etc.
θάνατον] Vgl. die Unsicherheit der
Berichte über einen ähnlichen Fall
nach der Schlacht bei Cannae bei
Livius XXII, 61.

22. Μετὰ ταῦτα] Consuln im J.
279 waren P. Sulpicius u. P. De-
cius Mus, gegen die Pyrros bei
Asculum (in Apulien) kämpfte; da-
gegen C. Fabricius u. Q. Aemilius
Papus führten das Consulat 278.
Ueber die Sage vgl. Nieb. R. G.
ΙΙΙ, 595. –
III,
28. διαθεὶς ὁμοίως]

« IndietroContinua »