Vergils Eklogen in ihrer strophischen Gliederung nachgewiesen mit KommentarB.G. Teubner, 1882 - 226 pagine |
Dall'interno del libro
Risultati 1-5 di 20
Pagina 7
... Jahr ( Ekl . IV ) Vergil wieder mit demselben finden . Er handelte damit ganz im Sinne der Partei des Antonius , welche beständig über die Härte der Mafsregeln der Triumvirn geklagt und möglichst viele Ausnahmen befürwortet hatte . So ...
... Jahr ( Ekl . IV ) Vergil wieder mit demselben finden . Er handelte damit ganz im Sinne der Partei des Antonius , welche beständig über die Härte der Mafsregeln der Triumvirn geklagt und möglichst viele Ausnahmen befürwortet hatte . So ...
Pagina 8
... Jahr , zuerst im März , dann gegen den Winter , III , 34. VII , 9. Lb. II , 150 ; hier sind es noch dazu Zwillinge . Auch aus den reifen Früchten am Baum , Vers 37 , schliefst Spohn , dafs die Handlung unserer Ekloge in den Herbst falle ...
... Jahr , zuerst im März , dann gegen den Winter , III , 34. VII , 9. Lb. II , 150 ; hier sind es noch dazu Zwillinge . Auch aus den reifen Früchten am Baum , Vers 37 , schliefst Spohn , dafs die Handlung unserer Ekloge in den Herbst falle ...
Pagina 50
... Jahr 34 in den Orient geschickt ward , hatte so eben eine Gedichtsammlung ( carmina tua ) veröffentlicht . Menalkas verheifst ihm davon schlechten Erfolg , nur wem Bavius ' Gedichte nicht in den Tod zuwider seien , könne sich mit Mävius ...
... Jahr 34 in den Orient geschickt ward , hatte so eben eine Gedichtsammlung ( carmina tua ) veröffentlicht . Menalkas verheifst ihm davon schlechten Erfolg , nur wem Bavius ' Gedichte nicht in den Tod zuwider seien , könne sich mit Mävius ...
Pagina 58
... Jahr ihrer Entstehung : teque adeo decus hoc aevi te consule inibit , Pollio ; also 714 d . St. ( 40 v . Chr . ) , Cn . Domitio M. f . C. Asinio Pollione Cn . f . cos . mufs sie abgefafst sein . Schapers Versuch , den Pollio zu ...
... Jahr ihrer Entstehung : teque adeo decus hoc aevi te consule inibit , Pollio ; also 714 d . St. ( 40 v . Chr . ) , Cn . Domitio M. f . C. Asinio Pollione Cn . f . cos . mufs sie abgefafst sein . Schapers Versuch , den Pollio zu ...
Pagina 59
... Jahr 40 v . Chr . noch gar nicht die Stellung einnahm , dafs man ihn als Weltherrscher , als Führer einer goldenen Zeit hätte feiern können . In solchem Gewirre der Meinungen kann man es dem christlichen Mittelalter nicht verargen ...
... Jahr 40 v . Chr . noch gar nicht die Stellung einnahm , dafs man ihn als Weltherrscher , als Führer einer goldenen Zeit hätte feiern können . In solchem Gewirre der Meinungen kann man es dem christlichen Mittelalter nicht verargen ...
Altre edizioni - Visualizza tutto
Vergils Eklogen in ihrer strophischen Gliederung: Nachgewiesen mit Kommentar Wilhelm Heinrich Kolster Visualizzazione completa - 1882 |
Vergils Eklogen in ihrer strophischen Gliederung: Nachgewiesen mit Kommentar Wilhelm Heinrich Kolster Visualizzazione completa - 1882 |
Parole e frasi comuni
Amor Amyntas Antonius Apollo Arcades atque aufser beiden Beziehung bukolischen bukolischen Dichtungen carmen carmina Catull Corydon dafs Vergil Damon Damötas Daphnis daſs Dichter Dichtung drei ducite Ekloge Erklärung ersten etiam fafst freilich Freund fünfzeilige Gallus Gedanken Gedicht Gesang gewifs giebt Gott griechischen grofsen haec heifsen heifst Hesiodos Heyne Hirten Hyakinthos ille incipe Intercalaris ipsa ipse Jahr Kola Kolon konnte läfst letzte lich Liebe Lied Lycoris Mantua Meliböus Menalkas Mesodus mihi Moeris Mopsus mufs müfste Namen Natur neque neuen nunc Nymphen Nysa Octavian omnes omnia Ovid Pasiphaë Pollio puer quae quam quid quod quoque Ribbeck richtig sagt Sänger Schaper scheint schliefst Schlufs Servius Silenus Skylla soll stehen Stelle Strophe Strophe und Antistrophe Strophenpaar strophische Gliederung sunt tamen tantum Teil Theokr Theokrit Theokritos tibi Tityrus unserer Varus Vergils Eklogen Vers Verse viel Vofs wohl Wort zeigt zwei zweite καὶ
Brani popolari
Pagina 152 - Saepibus in nostris parvam te roscida mala — Dux ego vester eram — vidi cum matre legentem. Alter ab undecimo tum me iam acceperat annus ; Iam fragilis poteram ab terra contingere ramos. Ut vidi, ut perii ! ut me malus abstulit error ! Incipe Maenalios mecum, mea tibia, versus.
Pagina 18 - ... a Corydon Corydon, quae te dementia cepit! semiputata tibi frondosa vitis in ulmo est. 70 quin tu aliquid saltem potius, quorum indiget usus, viminibus mollique paras detexere iunco? invenies alium, si te hic fastidit, Alexim.
Pagina 212 - Stellarum autem globi terrae magnitudinem facile vincebant. lam ipsa terra ita mihi parva visa est ut me imperii nostri, quo quasi punctum eius attingimus, paeniteret.
Pagina iii - Dicite, quandoquidem in molli consedimus herba : 55 et nunc omnis ager, nunc omnis parturit arbos ; nunc frondent silvae ; nunc formosissimus annus. Incipe, Damoeta ; tu deinde sequere, Menalca : alternis dicetis ; amant alterna Camenae.
Pagina 105 - Audieras et fama fuit sed carmina tantum nostra valent Lycida tela inter Martia quantum Chaonias dicunt aquila veniente columbas.
Pagina 106 - Vare, myricae, 10 te nemus omne canet ; nec Phoebo gratior ulla est, quam sibi quae Vari praescripsit pagina nomen. pergite, Pierides. Chromis et...
Pagina 182 - Vare tuum nomen, superet modo Mantua nobis — Mantua vae miserae nimium vicina Cremonae — cantantes sublime ferent ad sidera cycni. L. Sic tua Cyrneas fugiant examina taxos, 30 sic cytiso pastae distendant ubera vaccae. incipe si quid habes. et me fecere poetam Pierides, sunt et mihi carmina, me quoque dicunt vatem pastores sed non ego credulus illis. nam neque adhuc Vario videor nee dicere Cinna 35 digna sed argutos inter strepere anser olores.
Pagina 17 - Huc ades o formose puer. tibi lilia plenis 45 ecce ferunt Nymphae calathis, tibi candida Nais pallentis violas et summa papavera carpens narcissum et florem iungit bene olentis anethi, tum casia atque aliis intexens suavibus herbis mollia luteola pingit vaccinia caltha.
Pagina 181 - O Lycida, vivi pervenimus, advena nostri (quod numquam veriti sumus) ut possessor agelli diceret 'haec mea sunt; veteres migrate coloni.
Pagina 3 - ... et iam summa procul villarum culmina fumant, maioresque cadunt altis de montibus umbrae.