Immagini della pagina
PDF
ePub
[blocks in formation]

LIBERTAS

DE ASSUMTA

A CIVITATIBUS ITALICIS

REIPUBLICÆ FORMA,

ATQUE

ORIGINE LIBERTATIS
IN II S.

DISSERTATIO

QUADRAGESIMAQUINCTA.

Uicumque in A cias, aut Marchias, five Ducatus, jus tribue

Hiftoria veteri aliquantulum verfatus eft aut ad ea quæ in fuperioribus Differtationibus ego attuli, animum adjecit, probe novit, Italicas Urbes (fi Romano Pontifici loca fubjecta excipias ) regnantibus Lan-B gobardis & Francis Regibus, multifque etiam deinde annis, fingulas Comiti aut Castaldio fuo paruiffe, qui præter alios Magiftratus minores loco Regis militiam regebat, atque juftitiam fubject genti miniftrabat. Marchionibus verò, five Ducibus, quibus in defignatas ProvinTom. IV.

batur a Regibus, fubfuiffe eofdem Comites. Rurfus idem norit, plerafque ex hifce Urbibus Sæculo XII Reipublicæ formam ac regimen affumfiffe, foedera iniiffe, bella geffiffe, uno verbo cetera peregiffe, quæ ad liberas, fuique juris Urbes pertinent. Tanta rerum metamorphofis, ex qua attenuata non parum fuit Regia, five Imperialis auctoritas, unde originem duxerit, quove tempore cœperit, fi quifquam fcifcitetur, obfcuram quidem rem fed rem magni momenti, immo maximi ad Hiftoriam Italicam, ideoque minime negligendam, pofcat. Ego quid lucis inter tenebras ex veterum Scriptorum, ac monumentorum inopia offufas detexiffe mihi fum vifus, paucis nunc indicabo. Clariffimum Mutinenfis Urbis ornamentum Sigonius Llb. 10. de Regno Italiæ, ad Annum. Chrifti MCVI. cenfuit, fub Henrico inter Reges V. inter Imperatores Quarto, qui eodem Anno, fublato patre, tutius regnare cœpit, ftatuenda effe primordia Italicæ Libertatis. Imperium

A 2

B

perium inde, ait ille, Henrici filii novum quafi
ftabilienda Libertatis ac dominationis initium
ab Itálicis ipfis eft habitum. Nam hoc impe-
rante Mediolanenfes, atque adeo etiam eorum
exemplo alii, Libertate luxuriantes, ac Regis
arma defpicientes, controverfias, quæ Regis
ante componi fententiá confueverant, armis di-
fceptare inftituerunt, atque ad hanc rationem
fuam finguli Rempublicam contulerunt. Ita
Sigonius cujus fententiæ fua fundamenta non
defunt ; nam revera, uti infra constabit, tunc
in Libertatem acrius atque copiofius affurrexe-
re Populi Italici, ac præcipuè Lombardi. Mihi
tamen liceat quædam rudimenta atque veftigia
arreptæ auctoritatis longe ante ipfum Henri-
cum prodere: neque enim Civitates repentinâ
feditione, fed moderato gradu eò devenere,
ut fibi plenam Libertatem, dominationemque
tamdem adfciverint. Ufque ad mortem Otto-
nis II. Augufti. hoc eft, ufque ad Annum
DCCCCLXXXIII. in officio fefe continuere
Italici Regni Proceres, & Urbes. Regiis
aut Auguftalibus Præfectis affueta gens parere,
quem concordia vota in eligendo, aut fuccef-
fionis jus, aut belli fortuna Regem conftitue-
bant, hunc reverebantur; & fi qui interdum
Epifcopi, Marchiones, aut Comites nova mo-
liti funt, aut in apertam rebellionem erupere,
armis & vi meliora amplecti confilia coacti
funt. Impuberem poft fe filium, Ottonem III.
videlicet, reliquit Otto II. Si fides brevi Chro-
nico Regum Italiæ, quod Tomo z, Anecdotor.
pag. 204. evulgavi, defuncto Secundo Ottone
fuit tunc Regnum fine Rege, Annos V. &
Menfes IX. Profectò diuturnum hujufmodi In-
terregnum, atque Ottonis II. tamdem ad Re-
gnum affumti imbecillis ætas, ejus non brevis
abfentia ab Italico cælo, in caufa mihi fuiffe I
videntur cur Civitates aliquæ in Italia tum
cœperint attollere caput, ac meditari confilia
Libertatis. Et in ea quidem tempora conji-E
ciendos puto Mediolanenfis Urbis funeftos mo-
tus. Telte Arnulpho in Hiftor. Mediolanenfi
Lib. primo Cap. 10. Tomo IV. Rer. Italica-
rum, Landulphus Mediolanenfis Archiepifco-
pus (is Anno DCCCCLXXVIII. confecratus
Anno DCCCCXCVII. finem vivendi fecit )
propter nimiam patris ac fratris infolentiam,
gravem Populi perpeffus eft invidentiam: infta
bant enim præ folito Civitatis abuti Dominie
Urbis dominatio temporibus iis apud Archie-
pifcopum fuiffe videtur e conceffione Ottonum
Cæfarum. Unde Cives indignati una fefe con-
juratione ftrinxerunt. Inde civilis feditio, ac
partium eft facta divifio. Quibus continue ri-
xantibus, grande commiffum eft in Urbe certa
men. Tum Præful cum fratribus folum verte-
re coactus eft. Iterum autem collecto ex di-
verfis partibus agmine, conflixit eifdem cum
Civibus in Campo Carbonaria, ubi facta est
plurima cædes utrinque. Victoria ftetit a Po-Emittemus fine laudatione hominum duodecim Ele-
pulo; fed tamdem odia diffolvit, atque

A autem ex Germanicâ gente, Regem Italia
deligendum tunc inter Magnates ac Populos
Italicos grave fchifma invaluit, hinc Arduino
Eporedia Marchione Rege confalutato, inde
Henrico II. Germaniæ Rege ad eamdem coro-
nam adfcito. Difcordem hunc animorum mo-
tum confequuta funt bella, prædæ, ac incen-
dia. Tamdem Arduino dejecto, Henricus piif-
fimus Cæfar Regnum pacifice tenuit. Eâ igi-
tur occafione cœpere, ut puto, Italici majora
cogitare, fibique plus tribuere, quàm antea
licuiffet Ticinum Anno MXIV. profectus
Henricus, & comiter exceptus, Populum de-
inde tumultuantem, immo rebellantem fenfit:
quæ res non levem Civium eorum cædem,
ipfiufque Urbis teterrimum incendium peperit.
Domita Papiá, inquit Adelboldus Epifcopus
in Vita Sancti Henrici, tota concutitur Italia.
Civitates, ad quas Rex nondum venerat, obfides
ultro tranfmittunt, fidemque debitam per facra
menta promittunt. Indignati Cives Ticinenfes
iram continuere ufque ad fancti Imperatoris
obitum: quo audito, furore conciti Regium
Palatium, potiffimum antea Ticinenfis Urbis
decus, flammis dedere, atque ab imis funda-
mentis dejecere. Egre tulit hujufmodi inju
riam Conradus Henrici fucceffor, Anno M-
XXIV. electus; & quamquam, ut Wippo
in ejus Vita tradit, ad ejus coronationem Ti
cinenfium Legati adeffent, cum muneribus &
Camicis molientes, ut Regem pro offenfione Ci-
vium placarent, id adipifci a Rege nullo modo
valuerunt. Tum eodem Hiftorico tefte in Ita-
liam ingreffus, Papienfes in gratiam recipere
noluit; eorum verò Urbem, quoniam valde
populofa fuit, fubitò capere non potuit; per
biennium tamen omnes Ticinenfes afflixit. Hæc
utique Ticinenfium acta fi rebellionis nomine
notare velis, certe per me liceat: nihilominus.
hinc fatis elucet, jam tum eos Cives domina-
tionem arripuiffe; ceteras verò Civitates, quæ
ut fupra vidimus, obfides tranfmifere ad Hen-
ricum Auguftum, aliquam Reipublicæ formam
prætuliffe. Teftibus etiam Annalibus Pifanis
Tomo VI. Rer. Italicarum, jam Anno MII &
MIV. Pifani vicerunt Lucenfes, Anno MVI.
Pifani Januenfes devicerunt Sardineam.
Mitto cetera, e quibus facile intelligas, Tu-
fciæ Populos, & Genuenfes eo etiam Sæculo
ita fuiffe compofitos, ut aliquâ faltem Liber-
tate fruerentur. Verùm iis Annalibus, utpote
ferius quàm vellem confcriptis, nefcio an fit
penitus fidendum. Quod mihi certum videtur,
Anno MLXXXI Pifana Civitas pacta compo..
fuit cum Henrico IV. Germaniæ ac Italiæ Re-
ge, quæ Ughellius Tomo 3 Ital. Sacr in Ar-
chiepifcop. Pifanis evulgavit. Multa ibi occur-
runt, in hanc rem attente confideranda. Illud
verò in primis, quod Henricus ipfe pollicetur,
inquiens: Nec Marchionem aliquem in Tufciam

pax

inter diffentientes foedus fucceffit. Viden' heic
Mediolanenfem Populum aliquam jam fpeciem
dominationis arripere, ac prælia inire excuffo
Archiepifcopi imperio, quem tamen eidem
præfecerant Augufti? Hæc veftigia nafcentis
Libertatis .

Sed ubi confirmatâ ætate in Italiam defcen-
dit Otto III Rex, poftea Imperator, ad anti-
quum ordinem ac regimen cuncti rediere. An-
no deinde MII. quum nullam prolem poft fe
Otto III. moriens reliquiffet, multique ex Ita-
licis Principibus contenderent, ex fuâ, non

D

Forum in colloquio facto fonantibus campanis.
Hæc indicant, jam conftituta Confilia Populi
Pifani, eifque multum auctoritatis collatum
fuiffe. Incertus fum de tempore, quo pronua-
tiatus fuit Sermo, quem memini me olim le-
gere in Codice MSto Ambrofiane Bibliothecæ,
fub Literâ Q. num. 283. in folio. Is infcribi-
tur: Sermo Domni Uberti venerabilis Abbatis.
Eft autem exhortatio ad virtutes. Præcedit
hæc præfatio: Non eft bonum notam præfum-
tionis incurrere: fed pejus eft, patris amici pre-
cibus non obaudire. Altero quippe fama minui
tur; verùm altero quippe Caritas læditur &c.
Roga-

Rogatus igitur, ut Sermonem, quem imperante A fubfequentes duos annos eadem perturbatio de

99

99

Reverentiffimo Domino ac Patre noftro Archiepifcopo fanita Mediolanenfis Ecclefiæ B. Tecla habuimus, feripto mandarem, licèt diffidam de ingenio, tamen de Caritatis auxilio, cujus hoc opus eft, præfumens, amico morem gerere non abnuo. Nuper igitur in præfata Bafilica nobis refilentibus, visá tam præclará & ordinatá fi liorum Levi multitudine, competenter occurrit dicendum illud Principis Apoftolorum : Vos autem genus electum &c. Illic autem hæc præcipue verba funt animadvertenda, ad Mediolanenfem Populum fpectantia: Tu fupplantare quaris Cremonenfem, fubvertere Papienfem, delere Novarienfem. Manus tua contra omnes, & manus omnium contra te &c. O quando erit illa dies, ut dicat Papienfis Mediolanenfi: Populus tuus Populus meus. Cremenfis Cremonenfi: Civitas tua Civitas mea &c. Quo tempore habitus fuerit prolixus hic Sermo decernere nequaquam aufim. Sunt quæ indicare videantur, circiter Annum MXX. fiquidem ante Sermonem ifta leguntur: Hec minuta liboris fui mittit in gazophylacium Sancti Ambrofii devotio Pauli & Gebehardi, obfecrans gratiffimam Karitatem tuam, fideliffime cuftos Martine, ut eorum in orationibus memoriam digneris frequentare, & fratres vice ipforum faLut are. Uti ex Puricellio & ex Mabillonio in Mufeo Italico conftat, Paulus & Gebehardus Presbyteri circiter Annum MXX. Mediolani floruere. Attamen dubius fum, an eorum verba Sermonem fubfequentem refpiciant, & nihil de ipfius Sermonis, & Huberti Abbatis tempore affirmandum duco. Quod fi tempeftate illâ hic fuerit pronuntiatus, jam habere. mus, Rempublicam Mediolanenfem fub exordium Sæculi a Chrifto nato Undecimi constitutam. Arnulphus Mediolanenfis nuper laudatus Lib. 2. Cap. 7. fcribit, Conrado I. imperante, preffam fuiffe obfidione Laudenfem Urbem ab Heriberto Archiepifcopo & copiis Mediolanenfium, civefque coactos fuiffe accipere novum. Epifcopum Ab illo tempore inter Mediolanenfes atque Laudenfes implacabile viguit odium, unde poftea per multa annorum curricula pradas incendia, cædefaue alternant innumeras, En Populum circiter Annum MXXVIII. bella gerentem adversùs alterum, fcilicet auctoritatis & Libertatis, indicium.

Hifce adde quæ fub eodem Conrado apud Infubres peracta fubinde fuere. Sigebertus Gemblacenfis in Chronico ad Annum MXXXIX. Auguftum hunc in Italiam rediiffe fcribit, quia omnes Longobardi conjuraverant, ut non paterentur quemlibet Dominum qui aliud quàm ipfi vellent, contra fe ageret. Propterea Heribertus Mediolanenfis Antiftes ipfius Conradi juffu carceri datus eft; fed inde fagaciffime elapfus, Mediolanenfes Cives ad arma conver

B

ducta eft, fruitra per Imperatorem Mediolanenfis Urbis obfidione tentatâ. Diffidii ac belli hujus luculentam mentionem habes apud Landulphum feniorem, & Arnulphum, Scriptores Mediolanenfes illius Sæculi, Tomo IV. Colle&tionis Rer. Italicarum. Excogitare hæc non poffumus, quin fimul intelligamus, tunc a Mediolanenfibus fufceptam aliquam Reipublicæ formam, cui tamquam caput Archiepifcopus præfuerit; Magistratus verò Imperiales expulfos, novos verò e Civibus adlectos, qui jus redderent, & militares copias pro rerum neceffitate ductarent. Paria quoque molitos fuif fe Cives Cremonenfes, ex Diplomate ejufdem Conradi apud Ughellium in Vita Hubaldi Epifcopi Cremonenfis compertum habeo. At e vivis erepto Conrado Augufto filius ejus Henricus inter Reges Tertius Anno eodem MXXXIX. fucceffit, ad quem Chronographo Saxone telte e veftigio convolans Heribertus Archiepifcopus, de controverfia fua, quam contra Cafarem exercuit, fatisfaciens, interventu Procerum gratiam Regalem recepit, rurfufque juramento pacem fervaturum affirmans, patriam remeavit. In Picis fæderibus tunc ftabilitis inter Henricum III. & Mediolanenfes poffit quifquam opinari, illud præcipue decre tum fuiffe, ut Regales five Imperiales Magiftratus in Urbe reitituerentur. Et fane hanc Cin rem proditum volo gratiffimum mihi geminum antiquitatis monumentum, nempe duo Placita Mediolani habita Anno MXLV. e quibus intelligas, qui tum Civitati præclariffimæ Regis vice præeffet. Fortaffis etiam Regius Præfectus Mediolanenfibus redditus eft, tantummodo poft extinctum bellum civile Mediolanenfium Anno MXLI. inchoatum. Tunc enim Henricum cogitaffe, quomodo Urbem Mediolinenfium fuis poffet imperiis reintegrare, tradit Landulphus fenior Hiftoricus Mediolanenfis Lib. 2. Cap. 26. Accedit, quod auctoritas Heriberti Archiepifcopi etiam in temporali dominatione Mediolanenfis Urbis magnifica fuit ita ut is ex Auguftorum Privilegio Comes & Rector Civitatis fuiffe videatur. At is morte fublatus Anno MXLV. Januario decurrente, non verò Anno MXLVI uti Puricellius contendit, locum novis Magiftratibus ab Henrico III. Rege adlectis feciffe credendus eft. Animadvertenda etiam, quæ idem Landulphus tradit Lib. 3. cap. 2. nempe Mediolanenfes li quantis diebus poft præclariffini Hereberti deceTum hoc eft, Februario Menfe Anni MXLV. Legatos mififfe ad Imperatorem Henricum, qui noviter furrexerat, noviterque Popu lum ipfum a Majorum ( idest Nobilium) manibus liberaverat. Hæc produnt, Mediolanenfem Populum noviter, hoc eft, non ita multo ante ad officium rediiffe , atque Henrici Au

D

[ocr errors]
[ocr errors]

tit, & Augufto irato fortiter obftitit. Ifta qui-Egufti Magiftratibus fefe fubjecifle. Chartæ

dem non Auno MXXXIX. ut Sigebertus refert, fed Anno MXXXVII. contigere, ut auctor eft Wippo fynchronus Scriptor; & in

verò iftæ defcriptæ fuerunt ex autographis exiftentibus in Archivo infigni Collegii Canonicorum Bafilicæ Ambrofiane Mediolanenfis.

Placitum

« IndietroContinua »