GLOSSAE NOMINUM EDIDIT GUSTAVUS LOEWE ACCEDUNT EIUSDEM OPUSCULA GLOSSOGRAPHICA COLLECTA A GEORGIO GOETZ UNIVER LIPSIAE IN AEDIBUS B. G. TEUBNERI MDCCCLXXXIV Quadriennium nunc abiit ex quo prima huius libelli plagula typis exscripta est: gravi flebilique amici casu fit ut cui gratulandi causa dedicatum esset opusculum idem ultimam inponere manum cogar praefandique negotium suscipere. Recensio ducta erat ad glossam 990: quae sequuntur absolvi itemque haec praemonita ita composui, ut Prodromi verba saepius exscriberem pauculasque adnotationes marginales Loewii adsciscerem: utrumque ubi factum sit, indicatur. § 1. Ex duobus glossarum nominum codicibus vetustior est cod. Amplonianus saec. IX (A) de quo Prodr. p. 111 sqq. accurate disputatur. Continet tria glossaria glossasque nominum loco tertio inde a fol. 34°c usque ad fol. 37°c. Inter fol. 36 et 37 duo folia interciderunt, qua lacuna c litterae finis, integrae d e f g, principium h litterae absorpta sunt', i. e. circiter 552 glossae. Tres enim pagina columnas habet singulaeque columnae 46 glossas capere solent. Mira praecedit inscriptio haec: NUNC ALIAE1 XIII (vel XUI) EXIGUAE SECUNTUR quae quo spectare videatur fortasse alii explicabunt. In fine haec sunt: et ÷ fiñ, unde apparet nihil in hoc libro post fol. 37 intercidisse. — Primus glossas nominum edidit Franciscus Oehler in Iahnii annal. t. XIII (a. 1847) ita tamen ut 40 glossas consulto omitteret (10. 29. 63. 85. 101. 121. 210. 227. 243. 248. 269. 290. 413. 426. 429. 441. 456. 459. 493. 860. 862. 871. 882. 888. 890. 892. 913. 944. 988. 998. 1000. 1003. 1024. 1051. 1057. 1066. 1067. 1074. 1076. 1079). Ac ne reliquas quidem ea qua par erat dili 1) ALIAE spectat ad titulum secundi glossarii, ubi sic est: 'incipit II conscriptio glosaru | in unam quibus verba quoq. † nom | alia mixtim f latina † saxoniae | inseruntur.' a* gentia tractavit, quod hac editione adhibita facile apparebit. Glossulas non ita multas bene emendavit, alias infelici conatu temptavit, de longe plurimis videtur desperavisse. Ab Oehlero pendet Vincentius de Vit in glossario, quod lexico Forcelliniano addidit: cuius conamina pauca in adnotatione commemorata sunt. § 2. Post Oehlerum anno 1854 Ferdinandus Deycks neglectis Oehleri glossis idem glossarium mutilum ex codice monasterii Werthinensis ad Ruram edidit,' qui de codice suo sic disputat (p. V): Octo scilicet sunt folia eius formae quam quartanam solent nominare, quorum quidem quattuor ultima dimidia paginae parte sunt mutilata, quum librorum tegumento quondam inservierint. Fuerunt in bibliotheca olim celeberrima monasterii Werthinensis ad Ruram, quae inde a S. Ludgeri temporibus usque ad saeculi XVIII. finem omnis doctrinae laude floruit magnamque optimorum librorum copiam habuit, cuius vix pauca passim vestigia restant. Sed ut ad folia nostra redeamus octo, scripturam ostendunt ea saeculi fere XI. satis nitidam et elegantem, duabus columnis constantem, in plerisque emendatam ac raro vitiosam."2 Quibus verbis usus et adscitis lacunarum signis, quae Deycksius addidit, sic fere fuisse dispositas singulas glossas intellexisse mihi videor: 39 3 a 254-278; b 281-309. 3 a 312-338; b 341-370 (?). 4*a 371(?)—400 (?); b. 401 (?)—430(?). 4 a 431 (?)-460; b 461-490. 5 a 491-520; b 521-550. 5 a lacuna; b 551-579. 1) In ind. lect. Monast. a. 1854/5. 2) De fatis fragmenti Werthinensis paucis disputat W. Crecelius Mus. Rhen. vol. XXXII (a. 1877) p. 634 sq., ubi narrat, fragmentum glossarum Deycksium ab amico Lacombletio archivario Dusseldorpiensi, accepisse, idque etiamnunc in Deycksii heredum manibus esse. وو 8 a lacuna; 806-832. Ex qua tabula elucet circiter tricenas glossas intercidisse post v. 550, 633, 719, 805, i. e. circiter 120 glossas. § 3. Mirum sane videtur, quod nemo quod sciam ante Loewium perspexit, fragmentum Deycksianum (W) quomodo cum tertio glossario Amploniano cohaereat.1 Idem enim uterque codex glossarium tradit diversa ratione mutilatum. Fuerunt in W circiter 435 glossae quae nunc quidem absunt ab Amploniano: in quo cum circiter 552 perierint, inter 832 et 833 lacuna 117 glossarum statuenda est: unde integrum glossarium circiter 1300 glossas continuisse efficitur. Olim huc rettuli miram illam Amploniani inscriptionem (XIII=MCCC) quode nunc dubito. C Codex A quamvis superet aetate W, haud paucis tamen locis ei cedit: multas enim W scripturas emendatiores habet velut 20/21, 73, 74, 97, 140/141, 148, 244, 253, 261, 305, 339, 369, alias: neque tamen exempla desunt, ubi A praeferendus sit, ut 19, 38, 122, 167, 169, 182, 206, 256, 301,2 alia: quibus lectionibus comparatis neque W ex A pendere neque aut A aut W neglegendum esse facile intelleges. Pauca vitia ad commune archetypum revocanda sunt, ut 81, 144, 176, 256, 285 (farina), 358, 5093: quorum numerus cum non ita magnus sit, archetypum librorum AW ad 1) Ac ne post Loewium quidem haec res omnibus nota est. Certe H. Sweet the Epinal glossary, London 1883' ut Loewii Prodromum ita hoc fragmentum videtur ignorare. 2) Post 461 celeber: inlustris A, cliens: fugitiuus W, aperte intèrpolati Loewio iudice. Mihi indicium hac in re servatum esse videtur, in archetypo cliens: seruus profugus vel fugitiuus fuisse pro glossa 459, hanc autem signo post 461 relatam, unde turbae in utroque libro natae. Traiectionem commendat lex terminationum, de qua infra. 3) Ex interpretamentis exempla petii; nam in lemmatis iudicium lubricum potest huc spectare velut 300. Gl. 173 M. Schmidt proponit abstinentia pro absentia: quae coniectura si probatur, novum est exemplum. |