Harum editionum cum ea sit ratio quae uberiorem disputationem non admittat, praefandi negotio paucis defungar. Ut Thucydidis verba quam emendatissima exhiberem, optimorum codicum auctoritatem, nisi si aut certa Graecitatis lex aut constans scriptoris usus aut luculenta sententiae necessitas aliud flagitaret, diligenter sequendam esse statui. ubi tamen codicum scriptura vel aperte viciosa vel certe diligentissimo scriptore parum digna esse videretur, ibi si qua probabilis medicina sive ab aliis sive a me inventa esset, eam adhibere non dubitavi. quippe tironum commodis, quibus haec opera vel maxime destinata est, melius consultum putavi, si in corruptis locis ea dedissem quae aliquo modo intelligi possent, quam si codicum manifesta vicia retinuissem. ita factum est ut praeter coniecturas iam ab aliis editoribus in ordinem verborum admissas ipse primus aliquot reciperem vel aliorum iudicio comprobatas neo receptas tamen vel sua quadam veritatis specie commendabiles; quas quidem infra singulatim enumeravi. in Hanc igitur rationem cum tenerem, fieri quidem non potuit quin mea cum Bekkerianis, Popponianis, Kruegeriana editionibus, quorum virorum insignia in Thucydidem merita nemo me gratior admiratur, plerisque consentiret, nec desunt tamen in quibus ab omnibus recentioribus discedendum putaverim, sive quod ii immerito codicum auctoritatem neglexisse sive quod ea servasse visi sunt quae genuina esse nullo pacto possem mihi persuadere; ubique autem ita egisse mihi videor, ut et a nimia superstitione et a frivola audacia pari intervallo mea ratio `distaret. In interpunctione constituenda Bekkeri et Kruegeri parcitatem quam Popponis abundantiam imitari malui; neque vero in hoc genere a * putidam quandam constantiam consectandam duxi, quae saepe difficîliorum locorum intellectum impedit magis quam, quo omnis interpungendi utilitas refertur, faciliorem reddit.' in orthographicis quoque ut plurimum Bekkeri editionem novissimam et Kruegeri exemplum expressi, nisi quod ¿úv, és (exceptis verbis quibusdam decompositis), Dagáɛïv et sim. cum Poppone constanter correxi, quoniam omnem fidem excedit, qui ut hoc utar sexcenties έvv scripsisset eum quinquies sexiesve ovv praetulisse. praeterea in eo Bekkeri et Kruegeri orthographiam non sum secutus, quod in ξυμμίξαι et προσμίξαι acutum non mutavi; nam in hoc accentu veterum technicorum praeceptum (v. L. Dindorf. in Steph. Thes. v. uíoyw) mirum in modum cum Thucydidis codicibus consentit. quamquam quum idem praeceptum etiam ad alia verba pertineat, video iam ne in xŋovğac quidem (4, 68. 6, 50.), cuius accentus a recentioribus editoribus mutatus est, quidquam contra omnes codices novandum fuisse, xnovž vero etsi paucis libris suffragantibus cum Bekkero et Kruegero in xñevž mutandum. denique moneo in geminata littera canina spiritus signa aliquoties me invito resedisse. Restat iam ut conspectum proponam eorum locorum, ubi haec editio a recentissimis et optimis discrepat. sunt autem hi fere: 1, 2. pro μετοικίας ἐς recepi μετοικήσεις Ullrichii (Progr. Hamburg. a. 1846 p. 106 sqq.) coniecturam cum mutationis lenitate commendabilem tum mihi quidem eo probatiorem, quod ipse iam abhinc annos undecim in libello quodam academico eandem proposueram. · 1, 12. pro ǹovxáoaca cum optt. codd. scripsi novɣácαoav, quae structura munitur simili accusativi usu 7, 34. ναυμαχήσαντες δὲ ἀντίπαλα μὲν καὶ ὡς αὐτοὺς ἑκατέρους ἀξιοῦν νικᾶν. 1,33. pro κατ' αὐτῶν cum bonis codd. non paucis scr. Hat' avtoús. genitivus videtur ortus esse e proximo ἀλλήλων. 1, 51. articulum post af eixoσɩ vñεs, quem optt. codd. ignorant, addere nolui; nam Thucydidis quidem usus eum non videtur flagitare. 1, 53. pro ¿ußißácavras ex optt. quibusdam codd. scr. ἐσβιβάσαντας. 1,63. pro άлéxε cum oppt. codd. dedi άлeixe, cui non obstat quod praesens sequitur. 1, 69. pro võv tε Stephani recepi coniecturam νῦν γε. 1,71. articulum ante έπitεxvýσews delevi cum oppt. codd. 1, 85. xai ante noάriora, quod optt. codd. omittunt, eieci. 1, 99. рго лообάyovres ex optt. codd. recepi no06ayayóvτes secutus Kaempfium interpret. German. not. 53. 1, 100. pro ξυμπάντων de Popponis coniectura ser. ξύμπαντες. ξύμπαντες. — 1, 101. οὖν μέσος 2, 10. ante Tovs v delevi cum optt. codd. 1, 128. pro neo ex optt. codd. scr., quod non video cur altero deterius existimetur. 1, 144. ¿v ante tαis oπovoαis uncis circumdatis in discrimen adduxi. pro παρείναι τοιάδ ̓ ἔλεξεν de Caroli Sintenis (Philol. I. p. 567 sqq.) coniectura ser. παρῄνει τοιάδε. 2, 13. ἦν post ελάσσονος ab aliis uncis inclusum delevi. 2, 54. in sinaçov contra omnes paene codices augmentum addere religioni erat, quamquam nescio an iniuria, si quidem et veterum grammaticorum testimonia augmentum Atticis vindicant et 6, 92. optt. codd. id exhibent et vix credibile est Thucydidem in hac forma sibi non constitisse. 2, 55. post tavτns cum codd. retinui, quippe quod mihi etiam praestare videatur adverbio a Bekk., Popp., Krueg. recepto. — 2, 57 init. pro d'è cum optt. codd. scr. dé te, ut τè pertineret ad Πελοποννήσιοι; mihi enim haec quamvis insolita particularum dέ te vicinia non visa est aut viciosa esse aut casu exorta, praesertim cum vè sententiae aptissimum sit. 2, 63. pro περ ἅπαντες e compluribus bonis codd. et Dionysio Hal. recepi ᾧ ὑπὲρ ἅπαντας recte a Kruegero commendatum. — 2, 64. μèv post μoos a multis codd. bonis omissum eieci. 2,74. articulum ante ßaoilsus cum optt. codd. omnibus delevi. · 2, 79. ἀποχωροῦσι ante δὲ ἐνέκειντο cum duobus codd. bonis mutavi in dvazogovor, motus huius usus constantia. 2, 96. nal kozatoι ×тh. de Arnoldi coniectura constitui. αι 2, 100. άλλοι βασιλῆς ὀκτώ de Dobraei coniectura etsi paullo audaciore notavi ut suspecta. 3, 12. ἐπ' ἐκείνοις εἶναι de mea coniectura uncis circumdedi. vicium e continuis ortum puto. 3, 31. ἵν ̓ ὑφέλωσι κτλ. de Dobraei ac Popponis coniecturis constitui. 3, 37. of ante oux &§ omisi - ¿§ cum codd. paene omnibus, colo post doxoμévovs posito, ut quae sequuntur epexegesin contineant. Eadem orationis forma extat 2, 60. nai μὴ ὁ νῦν κτλ. 3, 63. ικανή γε κτλ., ubi Reiskius temere ἣ insertum voluit, 6, 11. ốnɛq võv vμɛïs utλ. et in nostra edit. 4, 10., ubi iterum relativum o ante μɛvóvtov omnium paene codd. iussu eiecimus atque item parenthesis signis omissis post vouico colo interpungere potera3, 59. ubi colo post záde posito tolerabilem sensum effecisse videor, 4, 48., ubi eadem medela post diέdaçov adhibita sententiae succurrere studui. — 3, 49. Sɛvréças codicum longe plurimorum et optimorum scriptura, quam nunc etiam Poppo deseruit, ita ferri posse visa est, si narà oлovdηv fortius voce acuitur et un cum Stephano bis cogitatur, quo ipsa voculae collocatio ducit. accedit quod paullo post ❤dásaɩɛv iterum ad navem secundam refertur. 3,56. pro έχωσι ex mus, |