Immagini della pagina
PDF
ePub
[ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

Qu

uae in hac editione paranda efficere et voluerimus et debuerimus, inde, quod hic liber pars est Bibliothecae Graecae Gothanae, apparet. Nam ea de causa usibus primarum classium gymnasiorum, eorum, qui in academiis literas Graecas tractare pergunt, aliorumque, qui in legendis scriptoribus veteribus id unum spectant, ut et verba quam maxime emendata et sententias recte intelligant, destinatus est. Quare scripturae discrepantiam raro et ibi solum adnotavimus, ubi aut ab exemplis Bekkerianis recessimus, aut de integritate verborum ibi editorum dubitari posse arbitramur. Multo diligentius explanationi prospeximus. Quum autem bre'vitati studendum esset, in rebus grammaticis ubicunque fieri poterat, eos, qui hoc exemplo uterentur, ad Rostii et Matthiaei grammaticas, rarius, ubi hae aut una ex his sufficere non videretur, ad alias, in rebus ad antiquitates Graecas pertinentibus ad Hermanni, Schoemanni, Wachsmuthii scripta notissima, in historicis ad Thirwalli historiam Graecorum in Germanicum conversam delegavimus, ex quibus libris Rostianum et Hermannianum a discipulis, reliquos una cum his ab iis, qui in literis Graecis longius processerint, consuli volumus. Geographicum librum dolemus nullum exstare, qui discipulis

Thucydidem legentibus suppetat; nam ne ex Bobrikii quidem Graecia geographia Thucydidea satis cognoscitur, multo minus ex brevibus compendiis docendi orbis terrarum descriptionem veteribus usitatam. Sed vel iis, qui maiores libros sibi comparare possunt, atque iis recte uti sciunt, nullus unus in Germania compositus ad notitiam regionum et locorum, quorum in hac historia mentio fit, idoneam sibi parandam commendari potest, quum Krusii Graecia, ut alia omittamus, nec absoluta sit, et ad unam hanc terram illustrandam conscripta. Quare praeter eam Leakii maxime libros laudare debuimus, idque eo rectius facere nos posse existimavimus, quia Bibliothecae Gothanae exempla non solum in Germania, ubi Leakii scripta praeter translata in sermonem patrium rariora sunt, sed etiam in Britannia veneunt. Ceterum topographiae Athenarum ab hoc egregio viro confectae editionis secundae exemplum, quum ad duos primos historiae Thucydideae libros adnotata ad bibliopolam mitteremus, nondum in manus nostras pervenisse non inutile duximus admonere, etsi non multa ibi correcta sunt. Non magis Kampii observationum criticarum ad Thucydidem partem primam, in qua de nonnullis locis libri primi subtiliter disputatur, potuimus consulere.

Ern. Frid. Poppo.

ΜΑΡΚΕΛΛΙΝΟΥ

ἐκ τῶν εἰς Θουκυδίδην σχολίων περὶ τοῦ βίου αὐτοῦ Θουκυδίδου και τῆς τοῦ λόγου ιδέας.

.

Τῶν Δημοσθένους μύστας γεγενημένους θεί ων λόγων τε καὶ ἀγώνων, συμβουλευτικών τε καὶ

Μαρκελλίνου ἐκ τῶν εἰς Θουκυδίδην σχολίων περὶ τοῦ βίου αὐτοῦ Θουκυδίδου καὶ τῆς τοῦ λόγου ιδέας. Hanc inscriptionem Bekkerus huic libello praefixit e cod. Pal. pro vulg. Μαρκελλί νου περὶ τοῦ Θουκυδίδου βίου καὶ τῆς ἰδέας αὐτοῦ ἀπὸ τῆς ὅλης ξυγγραφῆς παρεκβολή.

[ocr errors]

Quis fuerit aut qua aetate vixerit hic Marcellinus, non ita facile est coniicere. Scriptorum, qui eius meminerunt, primus, quod sciam, et antiquissimus est Suidas in v. ἀπήλαυσε et v. ἀπολαύειν. Verum an is sit, quem in v. Magκελλίνος Sallustio philosopho [saec. IV. p. Chr. n.] familiarem fuisse narrat, pronuntiare non ausim. Gesneri suspicio est non alium esse ab Ammiano Marcellino [ eiusd. saec. script.], cuius ex XXXI. Historiarum libris exstant hodie libri XVIII., nempe quia Ammianus ille Graecum se fuisse dicit extremis libri XXXI. verbis, et phrasis ipsa satis hoc prodit; ad quam coniecturam firmandam non leve accedit argumentum, quod Am. Marcellinus, ut notavit Valesius, plurimis [? nonnullis] in locis imitatus est Thucydidem, et nonnulla ab eo mutuari solet." HUDS. Eum, quem nos Marcellini nomen

prae. se ferentem habemus libelIum, ex diversis atque a compluribus viris conscriptis, postea vero leviter iunctis partibus constare vel ei, qui semel hanc vitam perlegerit, atque perversam eius descriptionem, turbatam saepe seriem narrationis, repetitiones earundem rerum saepius et aliis modis institutas, sententiarum (§. 26. et 46., item §. 32. et 55.) repugnantiam animadverterit, non potest dubium videri. Docuerunt hoc complures (vid. Fabric. Bibl. Gr. II. p. 721.), et tres partes huius vitae distinxerunt, quarum altera a §. 45., tertia a §. 54. inciperet. Cf. Grauert. ad Marcell. Vit. Thuc. Obs. crit. in Mus. Rhen. I, 3. Sed sunt fortasse adeo quatuor partes. Cf. adn. ad §. 33. et 45. Auctor primae et longissimae satis bonis fontibus, Hellanico, He-' rodoto, Cratippo, Timaeo, Androtione, Philochoro, Demetrio Phalereo, Praxiphane, Hermippo, Polemone, Didymo, Antyllo, usus est. Sed male eum id fecisse, atque libellum ieiunum, locis communibus et verborum lusibus temere exornatum, omnino perperam compositum esse demonstrat Roscher. de Vit. Thuc. p. 82. sq.

§. 1. Τῶν Δημοσθένους cet. Ex hoc initio hunc libellum

« IndietroContinua »