DE GRAECIS

IN

THUCYDIDE M SCHOLIIS

HENR. STEPHANI

IUDICIUM.

Quaedam etiam de ufu fuae ad horum Scholiorum lectionem Proparafceues.

SCHOLIA in Thucydidem quafdam expofitiones eiufmodi habent, ac fuum lectorem de nonnullis admonent, quae talia funt, ut vel propter illa omnibus, qui lectionis Hiftorici huius ftudiofi funt, in pretio effe mereantur: atque habeant, unde fibi de illorum editione gratulentur. Id denique, quod in titulo velut elogium illis datur, cum abfque ipfis Hiftoricus ifte non facile intelligi poffe dicitur, (totus enim fuperiorum exdécev titulus eft hic Σχόλια παλαιὰ καὶ ξυνοπτικὰ εἰς ὅλον τὸν Θουκυδίδην, ὧν χωρὶς οὐκ εὐSúveros o Eurypageús Germanicam (Baf. 1540) excipio, cui ifte praefixus eft, eundem fenfum efficiens, fed voce quadam inepte ficta utens, ouxu δίδης μετὰ σχολίων παλαιῶν καὶ πάνυ ὠφελίμων, χωρὶς ὧν ὁ συγγραφεὺς TOλù άvεUXEρús éori) alicubi non minus verum quam honorificum effe comperitur. Ideo autem, alicubi tantummodo, non ubique verum comperiri dico, partim quod in quam plurimos difficiles obfcurofque locos nihil quidquam afferant, partim quod nonnulla eorum, quae in quofdam SurguvéTous afferunt, lectori, qui & iudicio valeat & in Graeca fit lingua fatis exercitatus, fatisfacere minime poffint. Omitto eas, in quibus omnino a Thucydidis mente aberrat, expofitiones, ita ut aliud plane, quam quod a Thucydide dicitur, nobis dicant: quarum exempla in annotationibus meis Aferentur. Verum ea, in quibus σφάλλεται, iis in quibus͵ τὰ τῆς ἐξηγήσεως ab eo xaтopbouтxι (fi haec antitheta Thucydidea ad noftrum hunc de fcholiis in Thucydidem fermonem transferre licet) condonanda effe, & fateor ipfe, & mecum, ut opinor, quicunque non vel ingrati, vel nimium morofi funt, fatebuntur.

Sed quoniam ficut multos Thucydidis locos his fcholiis opus habere diatum eft, ita etiam ad horum fcholiorum lectionem multis opus effe fcio aliqua expofitione quorundam loquendi generum, feu quarundam fermonis formularum, , quas fortafe ἐξηγητικὰς vel potius σχολικὰς vocare quis pof fit: non male collocaturum me bidui fpatium putavi, fi eas a me collectas non proponerem folum, fed etiam exponerem.

Prius tamen quam ad illam poSiSaoxaníav aggrediar, qua lector ad horum fcholiorum lectionem praeparetur, hoc etiam ad plenam lectoris pona paoxsuny requiri puto, ut de iis alia pauca eum praemoneam, Sciat igitur, haec fcholia (quorum more loquendo, loréov dicendum fuisset) non ab uno omnia, fed a pluribus scripta esse, & ita quidem, ut variarum expofitios Thucydid. Vol. VI.

A 2

4

num a variis fcriptarum velut fragmenta tantummodo in locis plerifque fint, quae cum pro diverfo diverforum lectorum iudicio excerptae & quorundam Thucydidis exemplarium margini adfcriptae effent, tandem a quopiam ex illis collectae fuerunt, praefixis unicuique ipfis Thucydidis verbis, in quae unaquaeque fcripta effet, aut fcripta effe videretur. Plures autem fcholia in hunc fcriptorem edidiffe, (nifi forte aliud nomen fuis in eum inyooi dare maluerint) vel inde difcimus, quod in his Antylli & Phoebamonis nec nor Aefculapit fit mentio. Atque haec e pluribus effe colletta inde apparet, quod alicubi ab uno expofitionem alterius reprehendi videamus. Nam alioqui diver fas etiam expofitiones unius eiufdemque effe poffe, non ignoro. Utinam veτο non haec τεμάχη haberemus ἐκ τῶν δείπνων illorum veterum expofitcfed illa ipfa Seinva tota ad nos pervenissent. non enim ( ut opinor) tantum mihi in emendanda Laurentii Vallae interpretatione laborandum & antea fuiffet, & nunc quoque, qui novum laborem pofcerent, loci fupereffent. Sed boni tamen confulendae nobis funt hae reliquiae, ( de quibus meum iudicium in praefixa meae Thucydidis editioni ad lectorem Epiftola patefeci) uti a famelicis aliqua κρεῶν vel ἰχθύων τεμάχη, aut etiam τεμάχια, quae μεγάλων δείπνων effent reliquiae, boni confulerentur.

Frum,

Ceterum ne hoc quidem tacebo, nonnulla effe, quae non tam fint hunc vel illum Thucydidis locum exponentis, quam id, quod in eo fcribitur, tan. quam memorabile & notabile, obfervantis, & alios pariter obfervare & notare iubentis. Hoc autem vel ex verbo onpsicoal patere nobis poteft, quod habes pag. 478. nam in ifta huius Hiftorici verba, quae ibi leguntur, Pibuτῶν Θρακών, fcribitur, σημείωσαι ὅτι καὶ οἱ Βιθυνοί, Θράκες. Sic vero & pag. 479 eft aliquid, (multo quidem certe maioris momenti) quod omissóσασθαι iubemur. nam ibi in ifta Thucydidis verba, καὶ ἅμα τῶν Εἰλώτων βουλομένοις ἦν ἐπὶ προφάσει εκπέμψαι &c. haec fcribuntur, Σημείωσαι τὸ Λακωνικὸν ἔργον εἰς τοὺς Εἵλωτας γενόμενον, καὶ ὅπως αὐτοὺς λαθραίως Siebelpav. Sed multo plures funt loci, in quibus, illo onusiras praeter milo, ὅτι tantum pofitum fut. Ex illis eft ife pag. 502, ὅτι ὁ συγγρ. nam in haec Thucydidis verba, exfilii fui mentionem facientis, xai žuvέβη μοι φεύγειν τὴν ἐμαυτοῦ ἔτη εἴκοσι μετὰ τὴν ἐς ̓Αμφίπολιν στρατη γίαν, inter illa fcholia leguntur ifa, ὅτι ὁ συγγραφεὺς εἴκοσιν ἔτη ἔφυγε τὴν πατρίδα, καὶ περὶ Πελοπόννησον διέτριβε. Minime autem novus videbi tur hic voculae ori ufus iis, qui epitomen Strabonis & alia quaedam ex aliis fcriptoribus itidem excerpta legerint, & quem Euftathius etiam habeat annotandi morem meminerint. Nam his in locis ante ori effe ellipfin verbi illius onpetwoal, aut alius huiufmodi, in meis Schediafmatis docui.

♦ Addam & iftud, eius fcholiorum in alienas fedes migrationis, cuius a me in illa quam dixi epiftola facta mentio fuit, caufam id videri, quod cum margini (uti dixi) adfcriberentur, ea verba, ad quae pertinebant, id eft, ad quorum expofitionem fcripta erant, minime praefigi folebant. Paulatim enim per negligentiam factum eft, ut non e regione loci, quem exponebant, fed procul ab illo fcriberentur; & ab eo, qui inde ea fumebat, verba illa e regione quorum in margine fcripta erant, illis, quamvis nihil commune cum iis habentia, praefigerentur, Quamvis autem ex infinitis propemodum locis prior editio errorem hunc fuftuliffet, reliquerat tamen huic aliquot repurgandos. Hos igitur partim in ea, partim inter has in haec scho lia annotationes, repurgatos invenies.

A D

LECTIONEM SCHOLIORUM GRAECORUM

IN

THUCYDIDEM

SCRIPTORUM

PROPARASCEUE

H. STEPHAN L

LECTOR I.

His tibi Thucydidis permulta aenigmata poffunt
Vinci armis, alio vix fuperanda modo.
Arma dare haud fatis eft: armorum qui docet ufum,
Quae dat, ab hoc plena nempe iuvaris ope.

INCIPIAM igitur ab illis quibus utitur verbis, cum fe totius loci fenfum declaraturum promittit. Nam pro eo, quod vulgo dicimus, Senfus eft, (funt vero & qui fententiam loci alicuius talem effe dicant) ita loquitur, & vous, vel, ô dè vous' & interdum ἡ διάνοια. Aut etiam ὁ νοῦς, τοιοῦτος, vel ἡ διάνοια, τοιαύτη. Invenies item, ὁ νοῦς οὕτως ἔχει, vel, ὁ νοῦς ἔχει de ut pag. 480 1. 24.

Quin etiam occurrent tibi nonnunquam ista verba, 7ò XSYÓKLEVOR, TOIOÛTÓV ÉCTI, ut pag. 404 1. 20. Legitur autem hoc loquendi genus & apud fcholiaftem Ariftophanis : ut in hunc Equitum verfum, Οὐ φροντίζων τῶν ἰδιωτῶν οὐδενὸς, εἴ σοβ χαριζοίμην, fcribit, τὸ λεγόμενον, τοιοῦτόν ἐστιν, Ἐν δευτέρῳ τὴν πρὸς τοὺς ἰδιώτας ἀπέχθειαν ἐποιούμην, ἕνεκα τοῦ ἀποθε ραπεῦσαι τὴν πόλιν. Eodem pertinent haec quae legimus verba pag. 591 1. 14, τοῦτο δυνάμει τοιοῦτόν ἐστιν. quod perinde eft, ac fi Latine dicas, idem hoc valet atque iftud.

Utitur verbo oneì per parenthefin nofter enarrator, cum

alicuius loci fenfum vult aperire: ut pag. 452 1. 6, in haec verba, ἀποβάντες δὲ, ἐν τῷ ἴσῳ ἤδη &c. fcribit, άποβάντες δὲ (φησὶ) τῶν νεῶν, ἴσοι γίνονται ἡμῖν. Habes vero & paulo ante, ῥᾷστον γὰρ (φησὶν ἐστὶν ἔτι αὐτοὺς ὄντας ἐπὶ τῶν νεῶν auúvardai. Verum alicubi fupervacaneum effe hoc verbum dicere poffumus: cum praecedat, & vous, vel à ♪iávoia, aut, ἡ διάνοια, τοιαύτη. ut pag. 451 1. 37 hunc in locum, καὶ τὸν πολέμιον δεινότερον ἕξομεν &c. fcribitur, ἡ διάνοια, τοιαύτη, Οἱ πολέμιοι (φησίν) ὑποχωρησάντων ἡμῶν, ἀποβάντες τῶν νεῶν. Sed multo etiam magis fupervacaneum vel ipfum verbum noi vel ipfum nomen dicere poffumus, ubi coniunguntur: ut pag. 390 1. 11, ὁ δὲ νοῦς φησὶν ὅτι ἄφρονές εἰσιν. Sed hypofigme pofita eft poft νοῦς.

Crebrae funt ante aliquam expofitionem & VOCES TOUTÉTTI atque your non quidem ambae fimul, fed earum altera. Scribo autem TOUTEGTI, ut apud eum frequentius fcriptum eft, quam disiuncte TOUT' GTI' quamvis haec refpondeant Latinis vocabulis id eft: quae disiuncta ubique inveniuntur. Sed non minus frequens, vel potius magis, vocula nyour, quae itidem fonat id eft: cum alioqui plerumque reddenda fit potius voce videlicet. Adhiberi autem folitam fuiffe particulam your, ficut & EITOU, locis huiufmodi, ex Suida & Euftathio difcimus: quorum ille quidem adverbia Sacaqntixà, hic vero coniunctiones EnvEUTIKùs effe tradit: addens & Tor. Ceterum poni folet your, úbi unum tantum vocabulum alio vocabulo exponitur, aut certe pauca tantum paucis: ut pag. 451 1. 26, in haec verba, és áváynnν áçîntai, habemus hoc fcholium, ήγουν, ἀναγκαῖα εἰσι καὶ βίαια. Utitur & vocula ἤτοι, eodem modo: ut pag. 418 1. 23. Verum interdum (ne fis nefcius) baec ipfa vocula To disiunctiva eft, altera fermonis parte habente alteram, quae ei refpondere folet. ut pag. 549 1. 32, in haec verba, naì Thelooi oow, annotatur, noi nur τῶν Ἰώνων· fed adiicitur, ἢ ὑμῶν τῶν Σικελιωτῶν. Apertius autem eft particulam iftam hunc, non alterum, habere ufum cum verbum addit: ut pag. 5341. 10, ἤτοι κυρίως σημείοις λέο γει, καθάπερ καὶ τὰ στρατεύματα· ἢ (ὡς ἔνιοι) σημεῖα τὰς ἔξωθεν καταγραφὰς τῶν νεῶν. Sic pag. 549 1. 4, in expofitione horum vocabulorum, τήν τε κοινὴν ὠφέλειαν.

Hifce particulis, id eft, unicuique harum, isodvvap.εiv dicere poffumus duas iflas voculas, vì Tou quae fonant, quod Latini enarratores dicunt, pro eo, quod eft. Sed vulgo dicitur etiam pro, fine adiectione. Exemplum habes pag. 452 1. 33,