Roma antica: 3

Copertina anteriore
nella stamperia de romanis, 1819 - 416 pagine
 

Altre edizioni - Visualizza tutto

Parole e frasi comuni

Brani popolari

Pagina 190 - IMP. CAES. FL. CONSTANTINO MAXIMO PF AVGVSTO SPQR QVOD INSTINCTV DIVINITATIS MENTIS MAGNITVDINE CVM EXERCITV SVO TAM DE TYRANNO QVAM DE OMNI EIVS FACTIONE VNO TEMPORE IVSTIS REMPVBLICAM VLTVS EST ARMIS ARCVM TRIVMPHIS INSIGNEM DICAVIT.
Pagina 61 - IMP. XII COS. XI TRIB. POT. XIV / AEGYPTO IN POTESTATEM / POPVLI ROMANI REDACTA / SOLI DONVM DEDIT Sur la signification de cette dédicace cf.
Pagina 179 - Palatii esse quœ cum ab sacra via descenderis, et per proximum vicum, qui est ab sinistra parle, prodieris posita est, etc.
Pagina 184 - Qua vicina pluit Vipsanis porta columnis Et madet assiduo lubricus imbre lapis, In iugulum pueri, qui roscida tecta subibat, Decidit hiberno praegravis unda gelu : Cumque peregisset miseri crudelia fata, 5 Tabuit in calido vulnere muero tener.
Pagina 144 - Ex honore apparet in magna auctoritate habitum Lysiae opus, quod in Palatio super arcum divus Augustus honori Octavii patris sui dicavit in aedicula columnis...
Pagina 326 - ... caput rerum, Romanam intraverat urbem : erigitur serpens summoque acclinia malo colla movet sedesque sibi circumspicit aptas. scinditur in geminas partes circumfluus amnis (Insula nomen habet) laterumque a parte duorum 740 porrigit aequales media tellure lacertos : hue se de Latia pinu Phoebeius anguis contulit et finem specie. caeleste resumpta luctibus inposuit venitque salutifer urbi.
Pagina 153 - Antoninianas vocavit. quae saxa usque ad nostram memoriam manserunt, sed nuper eruta et exsecta sunt.
Pagina 17 - Suorum vero clypeos in sacro vel publico privatim dicare primus instituit (ut reperio ) Appius Claudius, qui consul cum Servilio fuit anno Urbis CCLIX. Posuit enim in Bellonae aède majores suos, placuitque in excelso spectari, et titulos honorum legi.
Pagina 13 - viddesi alquanto « del canale per dove passava l'acqua, la quale ancora adesso « passa per la casa di un tintore di panni e chiamasi per cor« rotto uso il Fonte di Calcarara, forse per la calcina che quivi « si fa ... » (P. LIGORIO, Libro delle Antichità etc. Venezia, !553. P- !7)- P- S.

Informazioni bibliografiche