M. Fabii Quintiliani Institutionum oratoriarum liber decimus: commentario perpetuo scholarumFleckeiseniae, 1831 - 93 pagine |
Altre edizioni - Visualizza tutto
M. Fabii Quintiliani Institutionum Oratoriarum Liber Decimus: Commentario ... Quintilian Quintilian Anteprima non disponibile - 2018 |
M. Fabii Quintiliani Institutionum Oratoriarum Liber Decimus: Commentario ... Quintilian Quintilian Anteprima non disponibile - 2018 |
Parole e frasi comuni
Achillem adjicere aetate affectibus Alcaeus Beier Brut Caesius Bassus calor Carbo carmm caussa caussarum caussis certe Cicero Ciceroni circ codd cogitatio cujus Daehne Dial dicendi Dronk Elegia Ellendt eloq eloquendi eloquentiae erit exercitationis facere facultate Finn genere Germ Gernh Graeci gravitas Hefs HELMSTADII Herm Herz Heus hist Homero Homerus Ideoque illa ille illis interim ipsa judiciis judicio judicium Kritz lectione legendo lima magis Matth maxime Menander mihi Muell multa necesse nihil omnibus optime orationes orator oratores Pacuvius Pindarus Planc Plat plurimum possit potest potissimum prae praecipue quaedam quanquam quidquid Quint Quintil quisque ratio rebus rerum Ruhnk saepe saepius Sall satis Satura Schmid scribendi scribendum semper Sidon sine sint Soph Spald Stallb stilo Tacitum tamen tantum Tull ubique universum usus Varro velut verba verborum vett videtur Walch Weichert καὶ οἱ τῶν
Brani popolari
Pagina 13 - Namque is et sermone (quod ipsum reprehendunt, quibus gravitas et cothurnus et sonus Sophoclis videtur esse sublimior) magis accedit oratorio generi et sententiis densus et in iis, quae a sapientibus tradita sunt, paene ipsis par, et dicendo ac respondendo cuilibet eorum, qui fuerunt in foro diserti, comparandus ; in afíectibus vero cum omnibus mirus tum in iis, qui miseratione constant, facile 69 praecipuus.
Pagina 18 - ENNIUM 88 sicut sacros vetustate lucos adoremus, in quibus grandia et antiqua robora iam non tantam habent speciem quantam religionem.
Pagina 27 - C. vero Caesar si foro tantum vacasset, non alius ex nostris contra Ciceronem nominaretur : tanta in eo vis est, id acumen, ea concitatio, ut illum eodem animo dixisse quo bellavit appareat ; exornat tamen haec omnia mira sermonis, cuius proprie studiosus "
Pagina 27 - Multa in Asinio Pollione inventio, summa diligentia, adeo ut quibusdam etiam nimia videatur, et consilii et animi satis ; a nitore et iucunditate Ciceronis ita longe abest, ut videri possit saeculo prior.
Pagina 31 - Nam et orationes eius et poemata et epistolae et dialogi feruntur. In philosophia parum diligens, egregius tamen vitiorum insectator fuit. Multae in eo claraeque sententiae, multa etiam morum gratia legenda; sed in eloquendo corrupta pleraque atque eo perniciosissima, quod abundant, dulcibus vitiis.
Pagina 15 - Demosthenes ac paene lex orandi fuit; tanta vis in eo, tam densa omnia, ita quibusdam nervis intenta sunt, tam nihil otiosum, is dicendi modus, ut nec quod desit in eo nec quod redundet invenias.
Pagina 19 - RABIRIUS ac PEDO non indigni cognitione, si vacet. LUCANUS ardens et concitatus et sententiis clarissimus, et, ut dicam quod sentio, magis oratoribus quam poetis imitandus.
Pagina 25 - Nam mihi videtur M. Tullius, cum se totum ad imitationem Graecorum contulisset, effinxisse vim Demosthenis, 109 copiam Platonis, iucunditatem Isocratis.
Pagina 32 - Neque enim dubitari potest, quin artis pars magna contineatur imitatione. Nam ut invenire primum fuit estque praecipuum, sic ea, quae 2 bene inventa sunt, utile sequi. Atque omnis vitae ratio sic constat, ut quae probamus in aliis facere ipsi velimus.
Pagina 22 - Attius atque Pacuvius clarissimi gravitate sententiarum, verborum pondere, auctoritate personarum. Ceterum nitor et summa in excolendis operibus manus magis videri potest temporibus quam ipsis defuisse.