sul manebat in sententia sua. Poffeffores et ma- 3 gna pars Patrum, tribuniciis se jactare actionibus principem civitatis, et largiendo de alieno popularem fieri querentes, totius invidiam rei a tribu in Leid. 1. et aliis. In eo autem compendio explicando faepe librarios lapfos effe, videbimus infra ad 10, 10, 2. Deinde vox tentatam male neglexit scriba Harlej. 2. adjutore servant omnes noftri. Gebhardo autem indignum puto, ex vitiata Palat. pr. scriptura effingere adursore, quae vox toti Latio incognita fuit. Tum itaque, pro utique, eft in Harlej. 1. Sed et hoc cespitantis librarii peccatum eft. V. infra hoc lib. ad c. 52, 5. [obtinere Veith.] Denique suscipiant, pro suscipiunt, Gaertn. Mox in verbis sequentibus tò et non habet Lipsiens. §. 3. Possessores et magna pars Patrum, tribuniciis sejactari actionibus principem civitatis] Scribendum tribunitiis se jactare actionibus. RHEN. Possessores, magna pars Patrum, refecta copula, Harlej. 1. quasi Livius indicare voluiflet, magnam partem senatus agrum publicum occupaffe, ejusque posseffioni incubare. Alii tamen omnes codd. diffentiunt. Praeterea tribuniciis se jactare actionibus, ut Rhenanus legendum monuit, fervant etiam Florent. Voss. ambo, Leid. ambo, Harlej. 1. Lipsiens. et Fragm. Hav. a m. 1. et cum illis etiam omnes, quas vidi, priscae editt. usque ad Aldum, qui quidem in contextu ipfo receptam antea lectionem fecutus eft, fed inter errata jactari reponendum monuit, cui quidam recentiorum dicto audientes fuerunt. Ex codicibus autem noftris emendationem illam Aldi praeferunt etiam Harlej. 2. Portug. Gaertu, Haverk. et Frag mentum Hav. a m. 2. Sed tum diftinguendum ac legendum foret, Possessores et magna pars Patrum, tribuniciis se jactari actionibus, principem civitatis elargiendo de alieno popularem fieri, querentes, etc. et se jactari exponendum effet, se vexari. Et hanc lectionem Sigonius in priori Scholiorum ed. adverfus Rhenanum defendere conatus eft, praetexens ita fieri, ut duobus malis se Patres premi querantur, et tribuniciis, et consularibus actionibus. Quum tamen Scholion hoc pofterioribus edd. omissum, ibique lectio Rhe. nani recepta sit, tacite deinde etiam fequor illos codices, qui fententiam mutasse videtur. Ego legunt et conjungunt se jactare principem civitatis. Ita vero jactare se tribuniciis actionibus notabit, tribuniciis actionibus favendo, easque promovendo gratiam plebis, auram popularem captare. Cic. Orat. iv. Catil. 5. Sancit in posterum, ne quis hujus supplicio levando se jactare, et in perniciem populi Romani posthac popularis esse possit. Elargiendo de alieno] Vitiatus locus eft. Corrige, et largi. endo de alieno. Totam vero sententiam sic diftingue, Possessores et magna pars Patrum tribunitiis se jactare actionibus principem civitatis, et largiendo de alieno popularem fieri querentes.RHEN. Non aliter edd. priscae Andreae, Campanique, ut et Pall. primus ac tertius. Sec. elargiendo, quod dudum rejecit Rhenanus. GEBH. Pendet his locus ex fuperiori, quique illum corrupit, etiam hunc māla manu 4 nis in consulem averterant. Atrox certamen aderat, ni Fabius consilio neutri parti acerbo rem expediffet. T. Quinctii ductu et auspicio agri cap5 ti priore anno aliquantum a Volscis effe: Anti tetigit. Nam, elargiendo legen. dum effe, iterum primus Aldus in erratis monuit; cum quo faciunt Portug. Haverk. et Fragm. Hav. Priores recte ediderant, ipfe etiam in contextu Aldus, et largiendo; quod et praeferunt reliqui codices, cum Fiorent. Propria in hac re vocabula sunt largiri, largitor, et largitio. Infra 5, 26, 1. Largitioni tribuni ciae adversarius quaerebatur. ubi v. J. Fr. Gronovium. 6, 16, 6. Jamque haud procul seditione res erat, cujus leniendae caussa, postulante nullo, largitor voluntarius repente senatus factus. Cic. 1. de Offic. 19. Exsistuntque in republica plerumque largitores et factiosi, ut opes quam maximas consequantur. 2. de Orat. 25. De ambitu ruro illud datur, ut possis liberalitatem ac benignitatem ab ambitu atque largitione se. jungere. Juftin. 1,9. Ut regnum, quod fraude quaesierant, indul. gentia et largitionibus confir. marent. Ceterum elargiendo, pro et largiendo, eft genus erroris, quod frequenter in vetuftis codd. obcurrit. Ejus exempla plura infra videri poffunt ad 38, 49, 4. Invidiam rei a tribunis in consulem averterant] Pudet tam levia toties iterare. Scribendum hic ex sec. ab tribunis, ut mox ab Volscis. GEBH. a tribunis omnes noftri retinent. quare etiam servandum puto. Praeterea in consulem adverterant Harlej. 3. Portug. et Fragm. Hav. a m. 1. everterat Haverk. a m. 1. in T. Quinctii ductu] Pall. tres et editiones L. Quintii. Ita mox vocat primus Gn. Quinctum. GEBH. L. Quincti Florent. L. Quintii, vel L. Quincti etiam tantum non omnes noftri cum editis usque ad Aldum, qui quidem in contextu eamdem scripturam retinuit, sed in erratis ejus loco T. Quintii ductu reponit. Unus Lipsiens. L. et Vin praefert. Intelligitur autem T. Quinctius proximi anni consul, quem Τίτου Κοϊντίου Καπι. τωλίνου nominibus vocavit Dion. Halic. 9. Antiq. p. 613. Titov Koivriov Diod. Sicul. 11. Bibl. p. 279. In ejus praenomine etiam lapsi sunt librarii supra 2, 64, 2. Agri capti priore anno aliquantum a Volscis esse] Palat. pr. agri capti priore_aliquantum a Volscis anno. Esse Antium etc. GEBH. In ordine ver. borum aut interpunctione nihil mutant noftri. Sed primore an◄ no habet Leid, 2. errore librarii, a quo hominum genere solent hae voces in Matis confundi. V, infra ad 37, 43, 10. Prae um, propinquam, opportunam, et maritimam urbem, coloniam deduci poffe: ita sine querelis poffefforum plebem in agros ituram, civitatem in concordia fore. Haec sententia accepta eft. Tri- 6 umviros agro dando creat T. Quinctium, A. Vir terea ab Volscis solus Haverk. quomodo ex Palat. sec. hic legendum effe supra Gebh. censuit ad §. praec. Sed, reliquis, et noftris, et ejus ipsius, codici. bus receptam lectionem firmantibus, nihil mutandum puto. De nique aliquantulum eft in vetufis edd. pro quo Aldus aliquantum dedit. Et id praeferunt etiam omnes codd. quibus usus sum. aliquantulum Veith.] §. 5. Antium propinquum, op、 portunam et maritimam urbem coloniam deduci posse] Lectio vetus: Antium, propinquam, opportunam, et maritimam urbem. sie infra [c. 10, 11.] Coloniam fidam, propinquam, infamem fieri. RHEN. propin. quam, ut Rhenanus emendabat, habent omnes noftri, et cum iis, quas vidi, editiones usque ad Aldinam, quae prima exhibuit propinquum. Antium propinquam, opportunam Florent. Insuper optimam et maritimam urbem Vol. 1. pro quo tamen opportunam in margine correctum. [colonias Veith. ] §. 6. Haec sententia accepta est. Triumviros agro dando creant] In archetypo Vormaciensi legitur, Triumviros agro dando creat. Subaudi Fabius consul. RHEN. Editi ante Rhenanum creant. Et sic quoque Voll. uterque, Rott. Forte, Hac sententia accepta, triumviros agro dando creant. J. FR. GRO. NOV. creant profluxit ex Aldi. na ed. ubi in erratis ita emendatur. Eamdem scripturam servant Portug. Haverk. et Fragm, Hav. Liv. Tom. II. Pars I. a m. 2. quam etiam Hearne se in Oxon. L. 2. N. et C. reperisse profeffus eft. Ad id verbum, si lectio illa placuerit, erit in telligendum Romani, vel popu lus. V. Cl. Perizon. ad Val. Max. 2, 2, 1. ubi pluribus exemplis docuit, id Livio solemne atque admodum frequens effe, ut tertia persona numeri pluralis uta tur, non praemisso nomine, ad quod referri debeat. Infra 4, 11, 1. Consules creant M. Fabium Vibulanum, Postumum Aebutium Cornicinem. Poffet etiam intelligi creant, nempe Patres. A senatu enim circa haec tempora illos magiftratus nonnumquam creatos effe, qui poftea semper comitiis conftituti sunt, patet ex Dionys. Hal. 7. Ant. p. 428. Διὰ τάυτας μὲν δὴ τὰς ἀιτίας τῶν κληρούχων αποτολὴ ταχεῖα ἐ γίνετο, τριῶν ἀποδειχθέντων ἀνδρῶν ὑπὸ τῆς βουλῆς ἡγεμό. vov. et Liv. 6, 21, 3. Patres decreverunt, ut primo quoque tempore ad populum ferretur de bello eis indicendo. ad quam militiam quo paratior plebes esset, quinqueviros Pomptino a gro dividendo, et triumviros Nepete coloniae deducendae creaverunt. Verum lectionem, quam Rhenanus probavit, tuentur reliqui codices; in quorum numero sunt etiam integerrimi et fide digniffimi: tuentur etiam priscae edd. usque ad Aldum, qui in erratis demum, ut jam dictum, vulgatum mutare adgressus eft. Eam igitur scripturam alteri praeferendam puto. Creat autem, nempo Fabius consul, B ginium, P. Furium. jufli nomina dare, qui a7 grum accipere vellent. Fecit ftatim (ut fit) fastidium copia; adeoque pauci nomina dedere, ut ad explendum numerum coloni Volsci adderentur: cetera multitudo poscere Romae Romae agrum malle, 8 quam alibi accipere. Aequi a Q. Fabio (is eo ducendae agroque dividundo creaverunt K. Duilium, T. Quinctium, M. Fabium. Et ita saepe. Alibi copula additur, alibi etiam duplex. Quare in his ftandum optimorum codd. fide et auctoritate. Denique ordine mutato P. Furium, A. Virgineum Leid. 2. §. 7. Fecit statim (ut fit) fastidium copia] fastidio Lipsiens. Unde conjici poffet, legendum effe, Fuit statim (ut fit) fasti cujus consilio atrox, quod inftabat, certamen discuffum eft. Liv. 8, 16, 13. Consules creati sunt T. Veturius, Sp. Postumius. Etsi belli pars cum Sidicinis restabat, tamen, ut beneficio praevenirent desiderium plebis, de colonia deducenda Cales retulerunt: factoque senatusconsulto, ut duo millia quingenti homines eo scriberentur, iriumviros coloniae deducendae agroque dividundo creaverunt K. Duilium, T. Quinctium, dio copia. Saepe enim fuit et M. Fabium. 9, 28, 8. Triumviros creavere, ac misere colono. rum quatuor millia insequentes consules. Quod autem Gronovius, ut uno`spiritu oratio Livianae continuetur, legendum censeat, Hac sententia accepta, triumviros, quid de ea emendatione judicandum sit, infra videbimus hoc libro ad c. 22, 3. Denique dando agro alio ordine praefert Portug. triumviros agro dando creat Florent. T. Quintium, A. Virginium, P. Furium] T. Quinctium Leid. 1. V. ad 1, 30, 2. Tum A. Verginium Vol.1.Leid. 1. et Gaertn. A. Virgineum Leid. 2. V. ad 2, 17, 1. Deinde, et P. Furium Haverk. Sed reliqui particulam connectentem non admittunt. Et recte. Saepe enim Livius eam omittere solitus eft. Infra 4, 11, 5. Triumviri ad coloniam Ardeam deducendam creati Agrip. pa Menenius, T. Cloelius Siculus, M. Aebutius Elva. 8, 16, 14. Triumviros coloniae de fecit in Mtis confundi solent. V. infra ad 31, 45, 2. Reliquis tamen omnibus pro vulgato ftantibus, ab eo non discedo. Facere fastidium, quemadmodum facere desiderium, miserationem, verecundiam, et similia, Liv. 7, 24, 10. Eademque caussa dictatoris desiderium senatuifecit. 9, 5, 13. Tum a consulibus abire lictores jussi, paludamentaque detracta tantam inter ipsos miserationem fecerunt. 35, 45, 4. Adventum ejus et majestatem ad verecundiam faciendam Romanis vim majorem habituram, quam arma. Mox poscere agrum Romae malle alio ordine Lipsiens. [Volscitum adderentur Veith. ] §. 8. Irritamque eam ipsi subita incursione in agrum Latinum fecere] Palat. sec. irritamque eam sibi subita incursione. GEBH. Noftri omnes confianter ipsi servant. Paullo ante is cum eo exercitu venerat, in alium ordinem digeftis vocabulis, Lipsiens. cum exercitu venerat) pacem petiere, irritamque eam ipsi subita incursione in agrum Latinum fecere. II. Q. Servilius, insequenti anno (is enim cum Sp. Poftumio consul fuit) in Aequos miffus, in Latino agro ftativa habuit. intra caftra quies §. 1. Q. Servilius insequenti anno] in sequenti duabus voci bus Leid. 2. et Fragm. Hav. Prae. terea Quincius Servilius Lipsiens. V. ad cap. praec. §. 1. Stativa habuit. Intra castra quies necessaria morbo inplici tum exercitum tenuit] Recte ita Camp, nam tres Pall. et Andreas in Latino agro stativa habuit castra. Quies necessaria etc. GEBH. Campanum sic habere intelligo, quem inter meos primum video secutum Juntam. Andreas, Tar. Bec. Ven. Asc. Mog. vocabulis [ Intra castra] deficiuntur. Flor. tres Pall. V off. [uterque, Helm. Rott. stativa habuit castra. quies. Lege, sta. tiva habuit. Castris quies. Ut hoc libro [c. 26, 3.] Nulla magnopere clade accepta, castris se pavidus tenebat. J. FR. GRONÓV. Lectionem vulgatam poft Campanum ante Juntam primus admisit Aldus: sed ea in nullo mihi codice inventa eft, nisi in Leid. 2. et Fragm. Hav. in quo pofteriore to Intra tantum in margine, sed a manu prima, ex. aratum adparet. Voces Intra ca. stra, quas non agnoscunt typis excusi, praeter Campanum, omnes usque ad Aldum, desunt etiam in Harlej. 1. Sed an quies, et quidem necessaria, exercitum tenuit morbo inplicitum? id eft, an quies cauffa exftitit, ne exercitus convalescere poffet? Non credo. stativa habuit castra. quies necessaria ete. praeter Vol. utrumque, jam a Gronov. memoratum, habent Leid. 1. Har. lej. 2. Lipsiens. Gaertn. Portug. Haverk. et Fragm. Hav. in con. textu. Eamdem lectionem etiam Hearne invenit in Oxon. B. L. 2. C. et N. Sed eadem ratio obftat, ne etiam haec scriptura pla. cere poffit. Praeterea, stativa castru saepius apud Cic. Caes. Saliuft. aliosque scriptores ob. currere, ultro confiteor; an ta. men apud Livium inveniatur vehementer dubito: certe apud eum notare me non memini: (* nisi forte huc referas Liv. 43, 23, 5.) quum contra simpliciter paffim stativa dixerit. Supra 1, 23, 5. Ea res ab stativis excivit Mettum. c. 57, 4. In iis stativis, utfit longo magis, quam acri, bello, satis liberi commeatus erant. 2, 52, 3. Quum haud procul inde stativa consul habuisset. Infra hoc lib. c. 22, 4. Haud procul oppido stativisque hostium consedit. 3-, 33, 3. Ibi paucos dies stativa habuere. et mox codem cap. Stativa deinde ad Hellespontum aliquamdiu habuerunt. 38, 15, 15. Ibi plures dies stativa habuit. c. 40, 4. Lysimachiae stativa habuit. 39, 30, 5. Paucos dies quietis stativis manserunt. Et ita alibi saepe. Similiter etiam ubique aestiva, hiberna dixit. nisi quod castra hiberna infra obcurrant (* 29, 35, 13.) 34, 13, 2. Castra hiberna mille passuum ab Emporis posuit. Sed vide ad eum locum. Arbitror itaque recte Gro novium emendafle stativa ha |