but, when we come to a later period, it is not easy to detach the stories without hurting the general body of the narrative. The Table of Contents will show that I have given all the well-known Tales of Early Rome, and, with two exceptions, nothing else. There are-XXXV, The Battle of Fidenæ, a good example of a spirited Battle Piece, and XLVI, the speech of Camillus, the best specimen, in this part of Livy, of a simple and eloquent Speech.

I have omitted a few passages, but have not altered the text of Livy. The subjects are arranged in Livy's order; but I have purposely abstained from adding dates, in a case where the chronology is so worthless. In my Notes I have endeavoured merely to give such help as a young boy ought to have, without introducing any grammatical theories. I hope I shall not have omitted any matter necessary for a note, while I have tried to keep in mind that notes, to be useful, should be what boys have some chance of remembering.

I hope that this Book may serve in some degree not only to diminish the ennui of Master and Boy over the Latin Lesson, but also to inspire some few boys, at all events, with a taste for the subject of Roman History, much of the poetry and moral of which is to be found in these Tales.

Leamington College,
March 14, 1862.

ORIGINES ROMANÆ.

I

ROMULUS AND REMUS.

B.C. 775.

(1) Debebatur, ut opinor, fatis tantae origo urbis, maximique secundum deorum opes imperii principium. Vestalis, quum geminum partum edidisset, seu ita rata, seu quia deus auctor culpae honestior erat, Martem incertae stirpis patrem nuncupat. Sed nec dii nec homines aut ipsam aut stirpem a crudelitate regia vindicant: sacerdos vincta in custodiam datur; pueros in profluentem aquam mitti iubet. Forte quadam divinitus

super ripas Tiberis effusus lenibus stagnis; nec adiri usquam ad iusti cursum poterat amnis; et, posse quamvis languida mergi aqua infantes, spem ferentibus dabat. Ita velut defuncti regis imperio, in proxima alluvie, ubi nunc ficus Ruminalis est, (Romularem vocatam ferunt) pueros exponunt. Vastae tum in iis locis solitudines erant. Tenet fama, quum fluitantem alveum, quo expositi erant pueri, tenuis in sicco aqua destituisset, lupam sitientem ex montibus, qui circa sunt, ad puerilem vagitum cursum flexisse: eam summissas infantibus adeo mitem praebuisse mammas, ut lingua lambentem pueros magister regii pecoris invenerit: Faustulo fuisse nomen ferunt. Ab eo ad stabula delatos, Larentiae uxori educandos datos. Ita geniti itaque educati, quum primum

B

adolevit aetas, nec in stabulis nec hi ad pecora segnes, venando peragrare saltus: hinc, robore animis, corporibus, sumpto, iam non feras tantum subsistere, sed in latrones, praeda onustos, impetum facere, pastoribusque capta dividere, et cum his, crescente in dies grege iuvenum, seria ac iocos celebrare.

(2) Iam tum in Palatino monte Lupercal hoc fuisse ludicrum ferunt, et a Pallanteo, urbe Arcadica, Pallantium, dein Palatium, montem appellatum. Huic deditis ludicro, quum sollemne notum esset, insidiatos ob iram praedae amissae latrones, quum Romulus vi se defendisset, Remum cepisse ; captum Amulio regi tradidisse, ultro accusantes. Crimini maxime dabant, in Numitoris agros ab iis impetum fieri: inde eos, collecta iuvenum manu, hostilem in modum praedas agere. Sic Numitori ad supplicium Remus deditur. Iam inde ab initio Faustulo spes fuerat, regiam stirpem apud se educari: nam et expositos iussu regis infantes sciebat, et tempus, quo ipse eos sustulisset, ad id ipsum congruere. Sed rem immaturam, nisi aut per occasionem aut per necessitatem, aperire noluerat. Necessitas prior venit: ita, metu subactus, Romulo rem aperit.

(3) Forte et Numitori, quum in custodia Remum haberet, audissetque, geminos esse fratres, comparando aetatem eorum et ipsam minime servilem indolem, tetigerat animum memoria nepotum: sciscitandoque eodem pervenit; ut haud procul esset quin Remum agnosceret. Ita undique regi dolus nectitur. Romulus, non cum globo iuvenum, (nec enim erat ad vim apertam par) sed aliis alio itinere iussis certo tempore ad regiam venire pastoribus, ad regem impetum facit: et a domo Numitoris alia comparata manu adiuvat Remus. Ita regem obtruncant. Numitor inter primum tumultum, hostes invasisse urbem atque adortos regiam dictitans, quum pubem Albanam in arcem praesidio armisque obtinendam avocasset; postquam iuvenes, perpetrata caede, pergere ad se gratulantes vidit, extemplo advocato concilio, scelus in se fratris, originem nepotum, ut geniti, ut educati, ut cogniti essent, caedem deinceps tyranni, seque eius auctorem ostendit. Iuvenes, per