cupimus transferantur; quicquid etiam Polycarpus Lyferus dixerit, cuius verba quia aliis impudentiæ quidpiam continere videntur,huc tranfcribam: vorzeiten/ inquit, sind so wol die Dedicationes an großer Herrn Höffen reichlich vergolten worden; und hat mancher Herr selbsten angehalten/ daß man ihme etwas in öffentlichem Druck zuschreiben solle: Dann sie den ftudiis günstig/ und der Meinung gewesen sind/ daß sie dadurch einen unsterblichen Nahmen bes kommen. Aber nun ist es sehr davon kommen. Der Ursach halben habe ich mir långstens fürgenommen/ daß ich entweder niemand/ oder nicht leicht iemand anders / dann meiner genådigen Herrschafft/ von der ich ohne dem meinen Sold und Auffenthalt habe/ dedicirren wolte. Dann allda versehe ich mich/ seye es nicht unangenehm/und weil es mir bereits bezahlet ist/darffich nicht auff andere belohnung warten So siehet meine Herrschafft zugleich auch/daß Kost und Brod bey mir nicht ganz unnüß angewendet seye. (in dedicatio

catione def Regenten Spiegels) Hæc magnæ famæ Theologus: cuius veftigiis non raro minorum gentium Apoftoli ita infiftunt, vt quauis concione publicata vel fœminam Illuftrem, vel quod frequentius eft, decadem Mercatorum conquirant, qui cum nonnifi ab inftitoribus fuis extollantur, magni admodum æftimanta Viro plurimum Reuerendo laudari, a cuius ore fingulis feriis pendentes, inter fraudes ac dolos, inter auaritiæ ac vitiorum Bacchanalia verorum nihilominus Chriftianorum nomen publico teftimonio tuentur ; illuftri admo; dum documento, hic etiam veriffimum effe quod iam olim Petronius iudicauit: Quiduis numis præfentibus opta,

eueniet.

Ex quibus omnibus clariffime patefcit Authores Obferuationum iuftiffimis rationibus non deftitui, quod a dedicationibus adeo abhorreant. Eft enim Viri fapientis fuæ, quantum fieri poteft parcere famæ, nihilque committere, ex quo alii non fine fpecie poffint inferre, aliquid lucelli exfpectari; quod certe eui

b3

tari

tari nequit,fi communis femita calcetur, & in libri frontifpicio auaritia hedera, hoc eft, ieiuna dedicatio fufpendatur. Nam quod Erafmus alicubi aduerfus eos folam præfcriptionem fufficere existimat, qui morem dedicandi rationibus quibusdam in dubium vocare aufi sunt, id hominis illius ingenio imputandum eft, quippe qui non alio fine Viris Primatibus opera fua infcripfit, quam vt aureas pateras acciperet, chartisque pallentibus pro feculi iftius genio ditaretur. Sed vtinam & ipfe e librorum fuorum nuncupationibus tantum femper gratiæ retuliffet,quantum fpe fæpe deglutiuerat. Refert enim ille in Epift, ad Petrum Curfium tam atrocem fibi iniuriam ab Impresfore quodam veteratore, cui Xenia nondum perfoluerat, fuiffe illatam, vt aureis numis trecentis eam redimere voluiffet. Nam cum, inquit, in vidua mea, quam Sereniffima HungariaRegina dedicaueram ad lau¬ dem cuiusdam fanctissima fœmina inter alia liberalitatem illius in pauperes referrem,bac verba fubiunxi: Atque mente illa ufam eam femper fuiffe, qua talem fœminam deceret.

Vnde fceleftus ille animaduertens fibi vindite occafionem oblatam effe ex mente illa, Mentula fecit. Pesfimum fane factum, fi Erafmum audias, qui auaritiæ stimulis non leuiter agitatus hic ingentis cuiusdam fummæ naufragium fecit. Alii vero non admodum deteftabuntur impoftorem, quia plerumque cum auarus deluditur, cæteri, quos cura hæc non tangit, fecure rident. Sed dicat aliquis, vtut in quibusdam dedicationibus macula fit, nec honefta forte intentio, effe tamen aliquas, quæ laude fua non deftituuntur. Quid enim,aiunt; Antu Veteres culpabis omnes, qui Imperatoribus ac Principibus libros fuos defponderunt, vt eorum præfidio, ac tutamine vterentur? an Calumniatores forte noftris temporibus deficiunt? Caue, addunt, ne petulantia fræna laxes, teque & Authores obferuationum periculo inimicorum exponas; aut, quod ipfe nolis, differtationibus, quæ ab illis eduntur, celerem interitum concilies. Sed me miferum, inquam, aut meticulofum,

fi fulgure ex pelui commoueri poffem, aut hifce rationibus terreri. Tenuit Veteres, non ignoro, hæc dementia,vt, quod æternum, cunctisque venerandum effe volebant, Numini cuidam confecrarent: Quod ipfum a lucis ac templis ad ftudia paulatim demigrauit, maxime cum Poetæ inciperent prurire, & æmulatio etiam inter Philofophos invalefceret, Hinc ergo ad Alexandrum M. aliosque Græcorum Principes factæ προσφωνήσεις; ita vt ipfe Diogenes Laerti us in Chryfippo reprehendere pene videatur, quod cum tam multa fcripferit, nulli vnquam Regi quidquam adfcripferit. Romani vero apud quos commutatione rerum facta, ftudiorum denique gloria erat, pari paffu incedentes ad Imperatorum fuorum limina, quicquid in buccam venerat, deponebant, fub inanisfimo hoc prætextu, vt velut fub Aiacis clypeo tuti effent. Ita M. Vitruvius de Architectura fcripfit ad Octauium Auguftum. Julius Pollux dictionarium fuum dicauit Commodo Cafari; Oppianus và «Misurina Antonino L. Septimii Seueri