poffint, quibus adhuc aliquid candoris eft, vel finceritatis. Sane fi in ipfam hominis naturam penitio inquirere velimus, deprehendemus credo talia indi cia, ex quibus tuto inferre poffis, omnes & fingulos mortalium adeo corrupros effe, vt nunquam aliquid boni ab iis prou ficifcatur, nifi quidem minorem maliti am virtutis titulo commendare, aut fi etam probitatem fub vera honeftatis fpecie obtrudere aufis. Meo iudicio a uaritia, ambitio, voluptas pari paffu ambulant, nec vel huius, vel illius conftantiæ attribuendum eft, quod nullis auari tiæ vel voluptatis ftimulis vrgeatur. Na tura eum aliorfum rapit, & prædominans ille affectus; non virtus, aut voluntas aliqua recta, quæ vbique deficit, & non nifi inter cœlites, ac beatiffimarum animarum confortia reperitur. I gitur, fi dicendum,quod res flagitat,laudare prope mentiri eft: fed quod tamen in omnibus dedicationibus ita inualuit, vt is officio fuo minus recte videatur functus, qui ex pumilione Atlantem, ex Sardanapalo Herculem, & ex Mida Apol a 3 pollinem formare vel fingere neglexit. Neque enim putandum eft, has delicias folis Poetis effe proprias, qui grallis incedendo meras hyperbolas proiiciunt;! & ex parua fcintilla folem vel incendium facere confueuere ; cum longius hoc malum ferpferit, ac in eorum etiam ani⇒ mis egerit radices, qui facro umbone te Etinil nifi candorem ac pietatem præ fe ferunt. Exempla funt odiofa, fed quorum infignis numerus fuppeteret, nifi anathemata metueremus, vel fancras i ras, quas non guttatim effundunt Miniftri Dei,fed pleno modio aliis admetiuntur, quos diuerfa faltem fentire fufpicantur. Quapropter, ne nos quoque tali periculo fubiiciamur, Philippum Melanch tonem primum nominaffe fufficiat, qui ob variatam Confeffionem Auguftanam commune iam Theologorum Lutheranorum odium fuftinet, quiue librọ III. epift. ad Iohannem Heffum infigne moderationis fuæ fpecimen videtur edidif fe. Ita enim ille p. 216. Orationem Tibi dedicaueramus; fed officii gratia Legatus quidam Cafareanus intercepit cui infcribenda 404 fuit, fuit Oratio, aula ftudio, hoc eft, adfentandi gratia NB. Sic enim fenfim nobis Theologis faciendum videtur iuuanda publica caufa ftudio. Iam fi ea adhuc effet Melanchtonis authoritas, quæ tefte Camerario in vita eius p. 12. fuperiore feculo fuit, non dubitarem profecto, quin ftudiofi vel alii etiam hunc dedicandi morem fint imitaturi, quemadmodum & eiusdem inceffum, & linguæ balbutiem, & nefcio quem palpebrarum motum, aliasque gefticulationes ac defectus corporis in exemplum ac imitationem fibi ridicule propofuere. Sed enim, cum iam multiad eam lucem peruenerint, vt vitia Philippi ab eiusdem virtutibus probe norint difcernere, intempeftiuus fane metus effet, fi viros fapientes ad has ineptias prolapfuros denuo exiftimaremus. Minimum Authores obseruationum felectarum tanti hæc non æftimant fed potius firmisfime fibi perfuadent, nihil perniciofius effe, quam ftolidam adulationem, quæ plerumque magnæ fortunæ comes, inanes Principumac Regum fpes ita inflare apta eft, vt nascentibus virtutibus oppresfis ambitionis oeftro agitentur, coloque fibi aperto Herculem, & Patrem Liberum & & cum Polluce Caftorem nouis Numinibus ceffuros cum Alexandra M. fuauiffime interdum fomnient (Curt. lib. 8. c. 5.) Eft enim exiguus illorum Principum numerus, qui propitias aures Gnathonibus denegant & pinguem alapam præmii loco impingunt; quod de Sigismundo Romanorum Imperatore Maiorum annales teftantur. Plerique hodie a teneris occæcati veritatem non vident, pofteaquam femel ad ima præcordia inimodi cæ adfentatorum laudes defcenderunt. Hinc facile fibi perfuaderi patiuntur Phoebum ad ipforum præfentiam Lyram deponere, gloriamque quam acquifiuerunt, non in Meridionali plaga fed in Vrfæ maioris confiniis, vel fi quid vlterius eft, terminari. Miferos, mortales quos Pædagogus, Migdilybs, bifulcilingua, adulator ita decipit ac in gyrum agitat, vt nec næuos fuos animaduertere nec originem fuam. poffint agnofcere, quæ terreftris eft, non cæleftis, humana non di vina. Sed ita tamen eft. Eo auda ciæ procesfit hoc hominum genus, vt iam Appion apud Plinium publice ia&tari non erubuerit, se immortalitatem donare illis, ad quas aliquid commentaretur, quafi fcilicet homo nihili ab interi tu vindicare alios poffet, cuius fcripta æterna obliuio dudum fepeliuit. Quis autem foret tam amens, vt fempiternis fe florere laudibus fomniaret, nifi ipfe animum excitauerit e veterno? An aliena forte mendacia tanti roboris erunt? An pauxillum chartæ tantæ efficaciæ fic quidem fentit ad hæc ysque tempora puluerulenta fchola, fic Magiftri credidere atque Do&tores, qui ius atque normam alienæ famæ penes se effe fingebant, Sed fingebant tantum ex inani quodam fa ftu,quo in transuerfum acti nil rectum exiftimarunt, nifi quod cum ipforum moribus, vel fyllogismis in Barbara, & Celarent, vel Doctrina de ftillicidiis,vel fyftemate de Hæreticis perfequendis vel alio quodam Medicæ fictionis Magnetismo, conueniret, ..: Vnde etiam eft , quod quilibet fectæ fuæ homines |