Пiovvot. Cf. adnot. ad V, 14.

'EVTEEV (i. e. Motya) háziorоν пλоvν. Cf. I. 2. p. 538. ,,Ex Arrowsmithii tabula centum tantum millia passuum sunt ad proximum Africae locum, Hermaeam Acram." BLOOMF.

b) Adnotata ad Scholia.

'Ad P 10. v. 4. Hoc Scholion delendum; nam casu huc irrepsit. Vid. ad c. 1. P

8. v. 5.

Ad v. 6. "Iẞnges-] oti solus Aug. habet.

Ad p. 11. ν. 1. Σικανοῖς. ,, Aug. adscr. Σικανοῖς· Ἔλυμοι, Τρῶες, Ἴταλοι (sic), Φοίνικες. ΒΑ.

Ad v. 9. Αd v. 11. V. 3. els Exe. Phryn. p. 48.

Katórios] Anyovios. At vid. ad Thuc.

Ἀπὸ Ἰταλοῦ] V. 1. liber οὐδαμῶς Θουκυδίδης. Similia recentiorum dicendi genera vide apud Lob. ad V. 5. avdel. Liber avdo. Dativum iunge cum ἔφασκε, nisi τυχεῖν τινί soloece pro ἐντυχεῖν τινι ab hoc Graeculo scriptum esse credere mavis. V. 6. ἐντύποις. Immo ἐν τόποις. De re, quae hoc toto Scholio explicatur, vid. Nieb. 1. d. p. 16. et quos hic citat.

Ad p. 12. ν. 3. Πρὸς τὰ μεσημβρινὰ —] - ἀκρωτήριον Cass. Bekk., ἀκροτήριον Aug. Vulgo depravate καὶ ἀκρότερον.

Αd v. 6. Διέβησαν] — τῆς Ἰταλίας Σικελοί Cass. Aug. Bekk. Vulgo tãs Eixellas, male, quum de Siculis Italiam incolentibus agatur.

Ad p. 13. v. 3. 4. Legitur hic vulgo Scholion 'Enɛiðǹ dè oi “ElAnves] row of Polvizes, quod quum ineptum sit, Bekk. expunxit. Sed caput eius debere esse xliлóvies Tà nhεíw recte adnotavit Goell.

Αd v. 6. Συμμαχία τε —] Caput vulgo est ἐγγὺς τῶν Ἐλύμων ξυνοικίσαντες sed proxima his verba explicantur. · Σικελίας. Deest aliquid post Zixelias, fort[ass]e quod significaret haud procul aberant, vel oppositi erant. Cluver. Sicil. p. 42" HUDS. In Aug. quae ad eund. vers. leguntur, ea vid. ad c. 3. init.

CAP. III.

a) Adnotata ad verba Thucydidis.

§. 1. Elλvov. Cf. I. 2. p. 502.

[IIowτov etiam Ven. K. 47. 48. De Aug. tacet Bekk., sed ex Pal. quoque enotat ed. Franc. in Praef. t. II. p. XXXIII. Adverbium pro adiectivo legimus iam I, 53. III, 101. Cf. infra c. 78. et script. discr. ad VIII, 100. Recepit nunc Goell. Vulgatam servarunt Bloomf. Arn. Did.]

Χαλκιδῆς.

Xaλxids. [Nunc Haack.],, De Chalcidensium migratione vid. Cluver. p. 37.“ HUDS.

Μετὰ Θουκλέους οἰκιστοῦ. Steph. Βyz. s. Χαλκίς• Θεο κλῆς ἐκ Χαλκίδος μετὰ Χαλκιδέων καὶ Ναξίων ἐν Σικελία TÓλELS EXTIσE. Cf. Duk. I. 2. p. 502. et Ephor. apud Strab. p. 267. (410.) seu apud Marx. p. 154. Polyaen. V, 5.

Názov xioav. [Ita Ven. et taciti Aug. Pal. It. Vat. in Bekk. ed. ster., quod de It. Vat. refellunt exempla maiora.] Cf. L. 2. p. 529 sq. et adnot. ad IV, 25. De Naxi conditae tempore vid. quos citant Goell. de sit. Syrac. p. 6. et Herm. Antiqu. Gr. §. 83. adnot. 2., et praeter hos Clint. Fast. Hell. p. 278 sq. ed. Krueg., qui Eusebium secutus Ol. XI, 3. a. Chr. 734. urbem constitutam esse vult. Secus Od. Muell. Dor. II. p. 487. in Ol. V, 2. origines reiiciens. Add. Boeckh. Corp., inscript. II. p. 355. et ad §. 2. ac 4, 1.

Απόλλωνος Αρχηγέτου βωμόν. Vid. I. 2. p. 531. Cf. Schol. Pind. Pyth. v. 80. Statua Apollinis doxnyérov temporibus bellorum civilium Romanorum atque, id quod Appiani verbis contineri videtur, adeo Antoninorum aetate supererat. Vid. Appi. Bell. civ. V, 109. Cultus Apollinis eo valde propagatus erat, quod multae coloniarum Graecarum iussu oraculi Delphici conditae erant. Vid. Cluv. Sic. p. 93. Muell. Dor. I. p. 264." AnN. Appi. l. d. ὁ δὲ Αρχηγέτης Απόλλων ἀγαλμάτιόν ἐστιν, ὃ πρῶτον ἐστήσαντο Ναξίων οἱ εἰς Σικελίαν ἀπῳκισμένοι. Deinde östis dictum pro simplici ös. Cf. Matth. Gr. §. 403. b. Θεωροί. Rerum divinarum curatores." HUDs. Vid. adnot. ad V, 16. [Deinde nhéwo Ven. Laur. 47. 48. Did. et tacite m.]

§. 2. Συρακούσας δὲ τοῦ ἐχομένου [Ven. et Ald. quoque ἐρχομ.] ἔτους Αρχίας [48. ὁ ̓Αρχ.]. „Huius meminit Strabo L. VI. p. 259. [immo 269. s. 413. et saepius.]" HUDS. „,Huius praeter Strabonem multi alii meminerunt. Vid. Scaliger. ad Euseb. num. MCCLXXXIII. Cluver. Sicil. ant. I. p. 139. 140. Schol. Aristoph. Equ. v. 1089. Eustath. ad Dion. Perieg. v. 369. Suidas perperam Αρχίας Συρακούσιος, quem Corinthium fuisse constat. Ceterum omnia, quae hic Thucydides de originibus urbium Siciliae tradit, latius exsequitur Cluverius, qui de singulis consuli potest." DUK. Locis a Cluv. et Duk. excitatis addatur Paus. V, 7, 2. ὃς (scil. ὁ θεὸς ὁ ἐν Δελφοῖς) Αρχίαν τὸν Κορίνθιον ἐς τὸν Συρακουσῶν ἀποστέλλων οἰκισμὸν καὶ τάδε εἶπε τὰ ἔπη· Ορτυγίη τις κεῖται ἐν ἠεροειδέϊ πόντῳ Θρινακίης καθύπερθεν, ἵν' Αλφειοῦ στόμα βλύζει, Μισγόμενον πηγαῖς εὐριπείης [πηγαῖσιν εύρείτης] Αρεθούσης. BLOOMP. Add. I. 2. p. 517. et Krebs. Lection. Diod. p. 203 sqq.,,Quando conditae Syracusae? Eusebii codices Ol. IX, 3. 4. X, 3. XI, 1. ponunt Naxon conditam (Pontac. p. 355. D.) XI, 1. ed. Scal. Marmor Arundel. Archiam decimum a Temeno facit, lin. 47. ergo decimum quartum ab Hercule; sed idem Phidonem undecimum ab Herc. ponit 631 ann. ante Diognetum. Fuerit ergo 531. ante Diognetum Archias, i. e. ante Christum 795., sed hoc manifesto falsum. Quod si sic supputes:

etiam' magis abludat ratio. Scholiastes Pindari Olymp. V, 16. conditam Camarinam ait Ol. XLV. adstipulante Wesseling. ad Diod. XI, 76. Syracusas conditas ante Cam. 135 ann. = Ol. 33, 3. ergo Cam. cond. Ol. 45, 1.

Syr. cond.

33, 3.

11, 2." DOBR. Cf. quos sub vv. Názov xioar diximus, ex quibus Clinton. Ol. XI, 4. a. Chr. 733., Herm. Antiqu. Gr. §. 84. Ol. XI, 2. a. Chr. 735., Od. Muell. 1. d. Ol. V, 3. rem factam esse censent. Add. Mannert. Geogr. IX. 2. p. 307 sqq., qui adeo in Ol. XVII, 4. a. Chr. 709. refert. Omnis quaestio pendet ex c. 4, 1. 2. 4., ubi vid. adnot. Cf. etiam 5, 3. Nomen urbi Syraco paludem dedisse affirmat Bloomf. Cf. I. 2. p. 516. [Tum Aug. quoque wxnoe.]

Σικελούς. Non scripsisse Thucydidem τους Σικελούς, quia dicere vellet de Siculis illos, qui, docere Letronnium Topogr. Syr. p. 94. adnotat Goell. hic et de sit. Syrac. p. 43. Sed ille halucinatur. Cf. Diurn. Ien. a. 1829. p. 129.

Ἐκ τῆς νήσου. Insulam intelligit Ortygiam, quintam [recentioribus temporibus, cf. I. 2. p. 510.] Syracusarum partem, ponte [Thucydidis tempore aggere, vid. ibid.] connexam; quae et Arr et proprio nomine Ortygia dicebatur. Vid. Cluver. Sicil. p. 155. etc. et Bocharti Geogr. sacr. part. poster. l. I. c. 28.“ HUDS. „Ad ea, quae hic e Cluverio adnotat Huds., add. Neapol. ad Ovid. IV. Fast. 471." DUK. Cf. Letronn. 1. d. p. 14 sqq. Add. de sit. Syrac. p. 44 sq." GOELL., qui idem refutat SchoHastae Pind. Pyth. II, 1. de origine Syracusarum commentum. [Maioris literae N auctor Letronn. p. 44., relegans ad Livium, qui Nason appellet XXV, 24. 29. 30. 31. Obtemperavit Did., Bloomf. et Arn. non item. Nec opus videtur, quum relativa enunciatio sequatur.]

IIεQixλvouévn. [Dativum, qui etiam Bloomfieldio placet, receperunt Arn. et nunc Bekk. Nominativum defendit Goell. interpretatus: in qua iacet interior urbs, quae iam non undique mari cincta est; quod potius πόλις ἡ ἐντὸς ἡ νῦν οὐκέτι περιxλvouén dicatur.],,Rarum verbum est, et a lexicographis κλυζομένη neglectum [?]; cuius ego nonnulla exempla adnotavi, quorum aptissimum est Eur, fragm. incert. 94, 1. üdatı nɛqıxλvšoμévn [-όμενος] Ακροκόρινθος, BLOOMF.

Ἡ έξω προςτειχισθεῖσα [Ven. προςτειχιθεῖσα] πολυάνθρω лos yéveτo. Port.: ea, quae est extra (hanc insulam), muro (alteri urbi) adiuncta populo frequens facta est. Communita

16.

ad

populoque frequentata est. Vel muro addito (muro circumducto) colis frequentata est." HUDS. ,,Ut, quae Thuc. his exprimere voluit, accurate teneamus, iuvat comparare лроçτεiodɛłoα cum 10057worioa et noósywois Strab. I. p. 102. A. et Schol. Pind. Ναι. 1, 1. [Ορτυγία — προςχωσθεῖσα χερρόνησος γέγονεν ]. Quae tres voces plane eandem notionem praebent Ortygiae inshe muro (διὰ τείχους) aut aggere (διὰ χώματος) Siciliae mctae. Unde sequitur vocabulum Teixos, quod Thucydideo προςτειχισθεῖσα continetur, idem atque χῶμα λίθου valere, et mnibus verbis id exprimi, quod scriptor brevitatis minus quam Thucydides studiosus hoc fere modo explicuerit: votegov de χρόνῳ καὶ ἡ πόλις ἔξω [ἡ ἔ. π.] συναφθεῖσα πρὸς τὴν πό ἂν ἐντὸς [τ. ἐ. π.] διὰ χώματος λίθου πολυάνθρωπος ἐγένετο. Eadem significatio praepositionis nós cum verbis copulatae in duobus vocabulis tabularum Heracleensium invenitur. Vid. Mazocch. ad tab. Heracl. p. 161, 25. et 254, 24." LETRONN. l. d. p. 94 sq. Пoós quidem nihil dubitationis habet; at quum Tɛiχος et τειχίζειν ubique apud Thuc a nomine χῶμα et huic cognatis diligenter discernantur, etsi huius scriptoris aetate Ortygiam cum Sicilia aggere iunctam esse ex superioribus verbis certum est, verbо лoоçтεyev id non significatur, sed ,,оTECε valet addere muro locum alteri iam munito. Est verbum rarissimum, quod nusquam alibi puto inveniri nisi Dion. Hal. Ant. p. 137, 20. προςετείχισε τῇ πόλει." BLOOMF. (Τείχισμα) лOOSTEOIẞáλλε Th nóλee Thuc. V, 2. de simili re legitur. Did. autem, ne verba πολυάνθρωπος ἐγένετο de sola Acradina (nam eam Thucydidi esse tv w nókav vidimus I. 2. p. 510 sq.) Geta sint, ἡ ἔξω πόλις προςτειχισθεῖσα nominativos absolutos esse vult, delegans ad III, 53. IV, 108. Quae exempla a nobis I. 1. p. 108. 110. tractata patet esse diversa. Neque ad hanc interpretationem opus est confugiamus, quum ex addito xal ante Ew non solam exteriorem urbem frequentem factam esse satis appareat. §. 3. Acortivovs. Ita hanc urbem semper vocari, non AzóνTLOV [cf. Zumpt. ad Cic. Verr. II, 66.], praeterquam quod hoc apud Ptolemaeum [III, 4.] legatur, ubi Cluverius Aɛovtîrov, ipse covτivo scriptum malit, et hoc nomen Cluverium [p. 126.] satis probabiliter quidem ab appellativo 2wv, cuius animalis imago in numis huius urbis expressa sit, ducere, fortasse tamen ab auctore coloniae potius repetendum esse, Bloomf. adnotat. Qui de illo Aɛovτivov, quod Cluverio tribuit, falsa narrat. Vid. Sic. ant. 1. d. Ceterum de Leontinis add. I. 2. p. 527. et Mannert. IX. 2. p. 300 sqq.

Avtoi Katavator. Non igitur, ut plerumque, conditorem a maiore patria acceperunt. Cf. Bloomf. in transl. [Deinde 48. Εὔαρχον ἐποιήσαντο.]

b) Adnotata ad Scholia.

Ad p. 14. ν. 1. Ἑλλήνων] In libro caput male est Εγγὺς τῶν 'Elúpov c. 2. extr. p. 113. Exhibetur recensus Graecarum Siciliae urbium, quarum nonnullae in libro perperam scriptae sunt; nam legitur ibi Συρακουσσαι, Λεοντίνοι, Σελίνους, Γέλα, Ιμέρα,

Καμάρινον.

Ad p. 15. v. 1. Capiti addi potest x Koolvov. Bekk. totum Scholion delevit. Kal ante Kopivio cum Cass. et Aug. abiecimus. Ad v. 3. "Yotegov de xpóvw] In Aug. hoc Scholion refertur ad Συρακούσας δέ. ἡ ἐν τῇ Σικελίᾳ ἔξω πόλις Cass. Aug. Bekk. ,, Puto insuper legendum ἡ ἔξω π. Duk. Vulgo absurde ή Σικελία ἔξω πόλις.

a) Adnotata ad verba Thucydidis.

§. 1. Κατὰ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον. Ergo anno quinto post Syracusas conditas. Cf. paulo post dicta.

'Yлio Пavτaxvov. [Ita etiam Laur. 47. atque olim Cl. Ilavτaxlov Did.],,De hoc post Cluverium [apud nos I. 2. p. 526.] etiam Bochartus egit I. Chanaan. c. 28." DUK. Articulum si desideres, vid. ad Xen. Anab. IV, 7, 18. Praecedens into relatum ad Catanam ad dextram ripam Bloomfieldius putat valere, ubi Trotilum ponit Cluv. 1. d. Per se nihil est nisi ad ripam. Vid. Bred.

[Toútikov. Iccirco, quod alibi non nominetur, suspectari non debere, quum nomen ex Towrós bene ductum videatur, et locum obscurum ac Thucydidis aetate propemodum desertum fuisse ex additis verbis ti ovoμa xwolov appareat, docet Bloomf. Contra Trogilus est portus Syracusanorum, de quo vid. I. 2. p. 512. Пodrilov Ven. quoque. Paulo post ed. Bes. aitóε.] Τοῖς Χαλκιδεῦσιν ἐς Λεοντίνους ὀλίγον χρόνον ξυμπολι Tεvoas. De oratione cf. adnot. ad Schol. Trotilus circiter quinto anno post Syracusas conditus est; sed restat, ut definiatur, quantum temporis inter Trotilum et Megara condita interfuerit, quaeque accurata sit verborum óhíyov xoóvov significatio. Quod Eusebius notat [Syracusarum conditarum] tempus, eis, quae ad Trotilum et Thapsum gesta sunt, et Megaris condendis unum aut duo annos attribuit, quum marmor Parium inter Trotilum et Megara constituta viginti amplius annos interfuisse ponat. Quumque viginti quinque anni vix ỏλiyos xęóvos a Thuc. dici potuerint, tempus ab Eusebio notatum magis cum eius verbis congruere videtur. Sunt etiam alia, quae hoc tempus