CAP. XLI.

a) Adnotata ad verba Thucydidis,

§. 1. [Τοιαῦτα μὲν etiam K. et tacitus m. Ταῦτα μέν Ven., τοιαῦτα δὲ Laur. Deinde Ven. quoque ὁ Αθηναγόρας ] Mitfordi Athenagoram a praetore interpellatum esse narrantis errorem redarguit Bloomf

Πρὸς τὰ παρόντα. Port. pro praesenti rerum statu. At Dukas: αποτεινόμενος πρὸς τὴν προκειμένην ὑπόθεσιν. Quae aptiora nobis videntar.

..

§. 2. Σώφρον. Dilogiam in hoc frustra quaerit Bloomf. [Deinde παρασκευασώμεθα etiam Cl. Ven. T., παρασκευασό μεθα Laur. Bloomf. Ar.]

un

§. 3. Του γε Bloomf. et nunc Goell. at Bekk. Τι απ dis inclusit Did., non displicere sibi ye significans. Quanquam haec mutatio minima, et y aptissimum est, Arn. tamen reposito eo nodum discindi affirmat, et fieri posse, ut Thucydides scri bere τοῦ τε τὸ κοινὸν κοσμηθῆναι, καὶ τοῦ διαπέμψαι ἐς τὰς πόλεις sibi proposuerit, sed interiectis verbis τὴν δ ̓ ἐπιμέλειαν Έξομεν orationem in τῶν διαπομπών mutaverit. Tad

§. 4. spectare praeter Dukam, cuius verba ibi adscripsimus, etiam Hart. de part. I. p. 93. vult. Confirmatur hoc aliquantum eo, quod Hermocrates c. 34. τά τε αὐτοῦ παρασκευάζεσθαι καὶ πέμπεσθαι πρέσβεις iussit.]

Αγάλλεται. [Laur. ἀγγέλλεται.] Thomas dicit melius esse ἀγάλλεσθαι quam λαμπρύνεσθαι. Sane ἀγάλλεσθαι saepe est gaudere, se efferre et iactare aliqua re. Thuc. ΙΙΙ, 62. και τούτῳ μάλιστα αὐτοί τε ἀγάλλονται. IV, 95. ἣν (πόλιν) ἕκαστος πατρίδα ἔχων πρώτην ἐν τοῖς Ἕλλησιν ἀγάλλεται: Aristoph. Pac. v. 1206. ex Archilocho, Ασπίδι μὲν Σαΐων τις ἀγάλλεται. Aristaen. I. Ep. 15. οἷς ὑπερφυῶς ἀγάλλεσθαι τὸ θῆλυ πέφυκε γένος. Herodot. I, 143. τῷ τε ὀνόματι ἠγάλλοντο. Neque tamen λαμπρύνεσθαι hac significatione improbandum est ut mi nus Atticum, si Scholiasten Aristophanis sequimar, qui ad Equ. ν. 553. Μειρακίων θ ̓ ἅμιλλα λαμπρυνομένων ἐν ἅρμασιν, λαμπρυνομένων exponit καυχωμένων, καὶ νικώντων ἐν τοῖς ἅρμασι" quae et Suidas in λαμπρυνομένων ex eo descripsit. Sed nihil obstat, quo minus λαμπρύνεσθαι ibi de magnifco et splendido apparatu in curribus instruendis accipiatur, ut apud Thuc. VI, 16. καὶ ὅσα αὖ ἐν τῇ πόλει χορηγίαις ἢ ἄλλῳ τῳ λαμπρύνομαι." Duk. Et coniunctum ελλαμπρύνεσθαι VI, 12. Herodoteum est απολαμπρύνεσθαι τοῖσι ἔργοισι. Vid. Valck. ad Herodot. I. p. 20." LENNEP. ad Phal. Ep. 88. p. 280., ubi vide plura. Thucydidis, dictum imitatur Isidor. [Pelusiot.] Ep. Ι. 146. τά τε ἄλλα, οἷς χαίρει ὁ πόλεμος καὶ οἷς ἀγάλλεται,

"

κατασκευάσαι. [Adnotavit Hemsterh. ad Thom. Μ.] BLOOMF., qui Scholiastae explanationem verbi comprobat. §. 4. Τὴν δ ̓ ἐπιμέλειαν – ἕξομεν. Τοῦτο ὡς ἐν παρενθέσει καὶ διὰ μέσου, ὡς ἐγὼ κρίνω, ἀναγνωστέον, ἵνα · ἡ ἑπομένη γενικὴ τῶν – διαπομπῶν ἀποδιδομένη ἤτοι κητικῶς εἰς τὸ βλάβη, ἢ [quod alterum fieri non posse apparet] ἐλλειπτικῶς τῆς ἔκ ἢ ἀπό προθέσεως· οὕτω γὰρ οὐδὲ ὁ τί ἀνωτέρω παρέλκει, ἔνθα φησὶ τοῦ τε τὸ κοινόν, καὶ ἡ ἔννοια εὐοδῶτο ἂν μάλιστα. ΔΟΥΚΑΣ. Sed verba τὴν δ ̓ ἐπιμέλειαν ἕξομεν non esse in transcursu addita inde intelligimus, quia paulo post haec τὰ δὲ καὶ ἐπιμεμελήμεθα ἤδη ad Η ea referuntur, unde illa καὶ τῶν — ex ἐπιμέλειαν καὶ ἐξέτασιν pendere cognoscitur.

Tuy διαπομπῶν. Ὁ ἔφη ἀνωτέρω κεφ. λδ' ὁ Ερ μοκράτης.“ ΔΟΥΚΑΣ.

1

Φαίνηται. Pal. quoque φαίνεται. Deinde etiam Ven. et Laur. ἐπιμελήμεθα.]

b) Adnotata ad Scholia.

Ad p. 97. ν. 10. Μηδὲν δεήση] μάχης. Propr. ἀμύνεσθαι τοὺς ἐπιόντας).

P.

Ad Αd p. 98. ν. 1. Οἷς -] In χαίρει πόλεμος excidisse articulum ὁ Bau. coniecit.

Αd v. 5. Ἐς ὑμᾶς -] Εt ἤγουν et δηλονότι om. Aug. Utrumque igitur uncis notandum.]

a) Adnotata ad verba Thucydidis.

§. 1. [Οἱ δ' Αθηναίοι. Ven. ut Cl.]

Ἐπεξέτασιν. ,, Praepositionem in voc. ἐπεξέτασιν monet Abr. indicare iam antea recensionem praecessisse. BECK. Ita iam Port. Priorem exercitus lustrationem, de qua nihil apud Thuc. legitur, Bloomf., vim vocabuli ab interpretibus non intellectam esse criminatus, in Piraeo, Dukas et Arn. singularum partium in suis cuiusque portibus factam esse coniciunt. [Ven. et Ald quoque ἐπ' ἐξέτασιν.]

[Ορμιεῖσθαί τε καὶ στρατοπεδεύεσθαι. Cf. Lob. ad Phryn. p. 747. Schneid. ad Plat. I. p. 52.]

Τρία μέρη νείμαντες. » Interpreter: tres partes distribuere, dividendo efficere tres p." BAU. deteriora addens. Cf. Matth. Gr. S. 419. i. Krueg. ad Dion. p. 279. „Polyaenus 1,

i. e

---

40, 4. [breviter haec narrans] Alcibiadî adscribit, fortasse quod summus dux fuit." BLOOMF.

"Ev [ita Cl. et corr. Aug. et Did.] ἐκλήρωσαν. Singulas singulis (ducibus) sorte assignarunt.,,Opa xeq. §§.“ 40YKAZ. Talis mos sortiendi etiam alibi fuit, id quod apparet ex Polyb. VI, 20, 20. κληροῦσε (tribuni) τὰς φυλὰς κατὰ μίαν, καὶ προςκαλοῦνται τὴν ἀεὶ λαχοῦσαν." BLOOMr. Cf ad VII, 31. [Deinde qua nhéovτes nunc etiam. Haack., item Did. Vnlgatam quidem sequentibus verbis ἐν ταῖς καταγωγαῖς oppositam esse Dukas putat; at quis classem iam proficiscentem seu in altum navigantem aqua caruisse credat, et quomodo adeo tunc portibus indiguisse dicatur!]

'Ev Tais xαtaywyais. Port. in diversoriis.,,Vel in stationibus." Hups. Neutrum verum. „Id est quέơi, ait Schol. Pollux quoque I, 99. λιμὴν ἢ καταγωγή. Sed Kuhnius ibi putat xaraywyás hic potius esse navium appulsus et subvectiones in portum; nempe quia quévas a xataywyais distinguit Thucydides." DUK. Male gl. Lugd. subductionibus. Nec recte de hoc voc. disputat Dukas. Qui idem paulo post ad agzer, usitatissimum dicendi genus ignorans, » βέλτιον ἴσως ήν ἄρχεσθαι perperam adnotat. [Tà alla etiam Cl. Ven.]

Tan. Vid. adnot. ad II, 81.

[§. 2. Zixeλíav. Cl. Ven. s Tv Ex. Cf. script. discr. ad VIII, 84. extr.]

b) Adnotata ad Scholia.

Ad p. 98. v. 12. Neluavtes] tòv orgaτóv. Supplementum inutile. Cf. ad verb, Thuc.

Ad p. 99. v. 2. Καταγωγαῖς] λιμέσι. De hoc actum est ad Thuc. DuK

66

Αd v. 3. Εὐκοσμότεροι] εἰπακτότ. Corrige εὐτακτότ.

Ad v. 7. Επιστάμενοι] τοὺς φίλους. Accuratius Dukas: τίνες αὐτοὺς τῶν πόλεων δέξονται. Male Bau. τὰ ὄντα, τὰ ἀναγκαῖα, supplevit.

CAP. XLIII.

a) Adnotata ad verba Thucydidis.

Τριήρεσι

"

Triremes armatae 140. [numero minus diligenter computato] Diod. p. 331. d. [XIII, 2.] milites 7000. praeter naves, socios navales." WASS. De numero navium et copiarum ab Atheniensibus in Siciliam tramissarum vid. Wessel. ad Diod. XII, 84. XIII, 2. Boeckh. Staatsh. d. Ath. t. I. p. 287. 313. t. II. p. 194. De numero navium add. Krueg. 1. 1.

p. 309." GOELL. Cum Thucydide plane consentit Plut. Alc. α. 20. ἀνήχθη (Alcibiades) μετὰ τῶν συστρατήγων ἔχων τριή ρεις μὲν οὐ πολλῷ τῶν τεσσαράκοντα καὶ ἑκατὸν ἀποδεού σας, ὁπλίτας δὲ πεντακιςχιλίους καὶ ἑκατὸν, τοξότας δὲ καὶ σφενδονήτας καὶ ψιλοὺς περὶ τριακοσίους καὶ χιλίους. Etenim hi mille trecenti sunt Thucydidis τοξόται 480, σφενδο rita 700, wiλoi 120. Universus igitur pedester exercitus erat 6400 militum. Cf. Bloomf. ad extr. hoc cap., qui Diodorum errasse in militum numero atque insuper verba eius depravata videri longissima adnotatione docet, Thucydidis ratiocinationem parum perspicuam esse falso asseverans, quum ne minima quidem apud hunc de illo numero possit esse dubitatio.

Podlow. Podía etiam corr. Aug. Deinde nevtηKovtépov Aug. Laur.] De his navibus cf. adnot. ad I, 14.

Qv ai μèv ¿§ýzovta. „, Debuisse verti quarum illaè sexaginta (de quibus c. 31.) Abr. monet." BECK. Topes \OTOαTuTides illic §. 3. тpingus inлaywyoí. Cf. Duk. ad extr. hoc cap. Tongais inлaуwyol etiam Demosth. Phil. I. §. 16., de quibus frustra ibi mirari Schaeferum, Bremium, Ruedigerum hine apparet.

[Οπλίταις. Aug. et Pal. quoque ὁπλῖται. Tum πεντακό μer om. etiam pr. man. Cl.]

Ex xatalóyov., Legionarii milites. Port. Ex formula. Vall. Er delectu. Acac. Οἱ ἐκ καταλόγου sunt ἐκ τῶν αὐτ Todorov, [!] id est cives ac indigenae, sic dicti, quoniam ex tabulis, in quas publice nomina et numerum civium referri mos fuit, nominatim citabantur per dnuάozovs." HUDs. Goeller iterat ad III, 87., ubi vid., dicta, Kruegero ad Dion. p. 109. de beri hic confitens. Cf. etiam VI, 26. 31. VII, 20. Wachsm. Antiqu. Gr. II. 1. p. 397.

Θῆτες. Infima Atheniensium classis. Vid. Sigon. de Rep. Athen. et adnot.. ad [III, 16.]" HUDs. Notabile autem eos tunc gravis armaturae milites fuisse. , Hinc Aristoteles observat: δὲ ψιλὴ δύναμις καὶ ναυτικὴ δημοκρατικὴ πάμπαν, quum adeo upata, quanquam in gravis armaturae militibus numerantur, Thetibus delecti fuerint. [Cf. adnot. ad III, 95.] Semel nares. Athenienses ἐπιβάταις superiorum classium, ἐκ καταλόγου VIII, 24., completae sunt, sed huius rei mentio fit, quia inusilata erat, et tempore periculosissimo facta. [Cf. adnot. ad III, 98] Thetes, quum gravis armaturae militum stipendia facerent, publice armatos esse credibile est. Vid. Boeckh. Staatsh. II. P. 35." ARN.

'Emßárai zwv ver. Port.: navium defensores. Vel propugnatores; ita enim militantes in triremibus (Graecis inßára) vocat Livius. Vid. Scheffer. de Milit. nav. 1. II. c. 3." HUDS.

„Erißárns non eandem significationem ubique habet. Quos Homerus εμπόρους, Graeci post Homerum ἐπιβάτας dixerunt, quos vectores [regivews I, 10.] vocant, et a nautis distinguunt Latini. Sed Atticis enßarai sunt, qui e navibus pugnant, [clas siarii, classici milites;] èníxwno [seu noóçxшло I, 10.] qui remigant. Eustath. in Od. &. p. 1447. o nag' 'Oμnow unoρος παρὰ τοῖς μεθ' Όμηρον ἐπιβάτης Αττικοὶ δὲ, τοὺς ἐν ταῖς τριήρεσι κωπηλάτας ἐπικώπους λέγοντες, ἐπιβάτας και λοῦσι τοὺς μαχητάς. Thom. Mag.: ἐπίκωποι οἱ ἔχοντες τὰς κώπας καὶ τὰ πηδάλια· ἐπιβάται δὲ κυρίως οἱ ἐπὶ ἀλλοτρίας τὸν πλοῦν ποιούμενοι, διδόντες ναῦλον. Αττικῶς δὲ οἱ ἔνο πλοί τε ὄντες καὶ παρεσκευασμένοι εἰς μάχην. Εt de his ac cipienda sunt quae habent Harpocration, et ex eo Suidas, et Etym. M. auctor: οὕτως ἐκάλουν τοὺς ἐν ταῖς τριήρεσι στρα τευομένους καὶ μὴ κωπηλατοῦντας, ἀλλὰ μόνον πρὸς τὸ μάθ xeadai Initηdríovs. Schefferus II, de Milit. nav. 3. p. 103. e Thucydide VIII, 1. [immo VII, 1.] et auctore de Bell. Afric. c. 20. disputat nißárus non semper iustos milites significare, et sic dictos videri, qui, quum necessitas requireret, vice militum pugnabant. Sed haec non evertunt sententiam grammaticorum de usu et significatione huius vocis apud Atticos. Eam confirmat hic locus Thucydidis, ubi ἐπιβάται ex ὁπλίταις Atheniensium esse dicuntur, et alter eiusdem, VIII, [24.], eixov dè èniβάτας τῶν ὁπλιτῶν ἐκ καταλόγου ἀναγκαστούς. Eoque etiam referri potest quod Aristoteles, ad rempublicam Atheniensium, ut puto, respiciens, VII. Politicor. 6. scribit: tò μèv yàp imßatıκὸν ἐλεύθερον καὶ τῶν πεζευόντων ἐστί. Nec dubito, quin fallatur Scholiastes Thucydidis III, 95. Inßátas exponens pé: zas.“ DUK.,,Vid. Boeckh. 1. 1. p. 301. L" GOELL. Cf. adnot. ad III, 95. et Schneid. ad Xen. Hell. V, 1, 11. „Locis ad discrimen eorum et nautarum probandum a Duk. excitatis ego addo Xen. Hist. VII, 1, 12. Polyb. I, 51, 2. 60, 3. 61, 3. Arri. E. A. II, 17, 6. et imprimis Herod. VII, 184. VI, 12. Idem VI, 15. locum in triremibus iis assignatum et numerum usitatum ostendit." BLOOMF. Polybianis exemplis ab hoc prolatis Polyb. III, 95. et Plut. Lys. 11. addit Did., eosdem homines a Thuc. I, 121. vavßátas appellari male affirmans. Iam in adnot. ad III, 95., quomodo septingentorum classiariorum numerus in classe centum navium explicandus esset, me ignorare confessus sum. Navibus milites transvehentibus classiarii in ipso traiectu non opus fuisse videantur, et quod magna copia gravis armaturae militum èx xaraλóyov in expeditione fuit, qui, si necesse esset, naves implerent, id ipsum forsitan Athenienses ad numerum classiariorum ita imminuendum, ut pro denis septeni in singulis navibus essent, adduxerit." ARN.

99