TOUTOV Twν nueρw." BLOOMP. Nobis ut Goellero plurali non solum adventus, sed etiam profectionis dies significari videtur. ^ Η λίσαντο * ποταμῷ. Polyaen. I. d. ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς τῷ Συμαίθω ποτ. [Σιμ. Cl. demum a 'man. 2.]

§. 2. [Пposióvtes. Confirmat Polyaen. 1. d. In Aug, Bekkero teste noosióvtes. Deinde te om. Ven.]

Σικελῶν. Cf. 62, 5.

Τὰς ναῦς καὶ τὰ πλοῖα. Cf. adnot. ad IV, 116.

§. 3. Ἐς τὸ κατὰ τὸ Ὀλυμπιεῖον. ",,Valla vertit in mal grum portum ante. Olympieum. Hoc indicio est eum in sno exemplari itidem habuisse verba péyuv kuéva, quae hic in cod Reg. [et H.] super [vulg.] 5 Tóv manu recenti scripta sunt. Ea utrum e vetustis libris sumpta, an a magistro aliquo profecta sint, non facile dixerim. Sed magis suspicor ab aliquo addita esse, qui ita explenda, quae ad sententiam perficiendam deesse videbantur, putaverit; vel quod Olympium magno portui Syracusarum vicinum esse sciebat, ut ex iis, quae de eo Cluverius habet, constat; vel quod apud Diodorum Sic. 1. XIII. [c. 6.] β. 333. legerat: οἱ δὲ Ἀθηναῖοι, παραπλεύσαντες ἐς τὸν μέγαν λιμένα τῶν Συρακουσίων, μετὰ πολλῆς ἡσυχίας τοῦ τε Ολυμ πιείου κύριοι κατέστησαν, καὶ πάντα τὸν παρακείμενον τόπον καταλαβόμενοι, παρεμβολὴν ἐποιήσαντο. Thucydidem scripsisse és tòv μéyav λquéva, ideo mihi non persuadere possum, ut credam, quia verba μéyav λquéva ab omnibus aliis mss. absunt, et quia exßaiver est e navi in terram egredi, quod multis ostendi non necesse est. Itaque etsi verum est, quod Diodorus scribit, παραπλεύσαντες εἰς τὸν μέγαν λιμένα, tamen admodum improprie dicas ἐξέβαινον ἐς τὸν λιμένα, si velis dicere navibus portum ingressi exscensionem in terram fecerunt. Scholiastes vulgatas (nam in Cass. [et Aug.] hoc Scholion non legitur) ita scribit, quasi putaverit deesse tózov: idque in interpretatione sua expressit Portus. Hoc quoque non magnopere probo ob eam causam, quod, quum haec vox xaz deest, fere adiectivum aut pronomen ponitur, cum quo coniungi possit, ut v quvega, è initηdziw [c. 64.], et alia [apud Lamb. Bos. p. 482 sqq.], non articulus solus. [Et in illis ipsis fingunt ellipsin, quum re vera neutra adiectivorum substantive posita sint,

apud Latinos et Germanos.] Fortassis legendum est 5 và κατὰ τὸ Ὀλυμπιείον per ellipsin τοῦ χωρίον vel μέρος, ut IV, 78. et alibi τὰ ἐπὶ Θράκης, cap. sequ. τῇ μὲν τειχία τε καὶ οἰκίαι εἶργον παρὰ δὲ τὸ κρημνοί, c. 75. παρὰ πᾶν τὸ πρὸς τὰς Ἐπιπολὺς ὁρῶν, c. 64. περὶ τοῦ πρὸς τῷ Ὀλυμπ wywolov.“ DUK. Ineptissima profert Bau., tó in ed. 2. recepit Goell, Etiam Bloomf. praefert tó, quod confirmetur. verbis c. 64. [modo excitatis]. Addit se aliquando suspicatum

esse to scripturae compendio ex tónov ortum esse, id quod Abreschio quoque in mentem venit, qui tamen et ipse Dukeri coniecturam praeferebat, Vulgata non offendit Bernhardyum Synt. p. 184., qui comparat Soph, Oed, C. 1061. tòv ¿qégne QOY," HERTL. At apud Soph. ex superioribus zoov supplen dum esse recte ibi, docet Heller. Nec v IIvdiov c. 54., ub cf. adnot., huc referes. Manet igitur, id quod contra Haack iam olim diximus, ellipsis nominis Tónos inaudita, et ró Arn. a Did recte receperunt. Locum ipsum in Olympiei iugis fuisse, quorum partes extremas et declives Athenienses occupaverint, quum Syracusani reliqua tenerent, docere studet Gail. in adnot. ad, transl. Gall. Praepositio xarú [a Porto iuxta conversa] accurate accepta locum, ubi Athenienses egressi sint, plane exadversum Olympieum fuisse, i, e. rectam lineam ex Olympico ad litus, ductam ad illum pertinuisse, significet. Vid. Herod. I, 76. ἡ Πτερίη ἐστὶ κατὰ Σινώπην πόλιν τὴν ἐν Εὐξείνῳ πόντῳ μákra xequén." ARN. Cf. adnot. ad I, 33, 3. Significari pratum VI, 96. 97. nominatum coniecimus I. 2. p. 516., et probat Goell. ed. 1. p. 105., ed. 2, p. 196. Sed recte dissentit Arn. Vid. adnot. infra ad 66, 1. [Deinde zò σTourónedov etiam Aug. Ven. T. Arn. ac nunc Bekk. et Goell, Tó om Bloomf. et Did., cui paulo post άлotquñóuɛvoi placet.]

Ad p. 139. v. 4.

b) Adnotata ad Scholia.

[Ad p. 140. v. 5.

Elva -] your om. Aug.
Post 2. add. Kavo. zaí.]

Ad v. 8. 4ñжṛai] àvéñàevoav mendose exaratum pro —εv.

a) Adnotata ad verba Thucydidis.

§. 1. [Kadioav nunc etiam Haack. et a pr. man. Cl. In Gr. quoque et Laur, xaviour. Apud Appianum II, 565, 68. legi ἐπὶ λόφου καθεῖσε, quo libri H. scriptura καθεῖσαν confirmetur, adnotat Bloomf. Sed apud Appi, alii libri xadσɛ, quod ex natiot ortum sit, alii et Schweigh. xúas exhibent. Verbi xadise ita positi exempla idem Bloomf. hic et ad II, 71 adscripsit. Cf. maxime IV, 93. 25 xwolov xadions et V, 7. καθίσας ἐπὶ λόφου καρτεροῦ τὸν στρατόν.]

-.

Ἐς χωρίον ἐπιτήδειον — Plut. I. d. (Νικίας) τῶν τε λι μένων (negligentius dixit pro τοῦ μεγάλου λιμένος) ἐκράτησε, καὶ τῷ στρατοπέδῳ κατέλαβε χώραν, ὅθεν ἥκιστα βλαπτόμε νος οἷς ἐλείπετο τῶν πολεμίων ἤλπιζεν ἐξ ὧν ἐθάρρει πολεμήσειν

uwkurwc: Haec igitur duces Atheniensium dolo suo effecerunt, non quae narrant Polyaen. et Front.

Μάχης ἄρξειν ἔμελλον. „ Non placet versum Porto: proelii initium [erant] facturi, quoties vellent. Aoxe est in potestate habere, non incipere. Pressius verteris: in potestate, habituri pugnam, nempe quam et declinarent, si pugnare nollent, et tamen suo commodo indidem capesserent, avtоXQÚTOQES TYS Páyns ROTUOTÁVTES." BAU Nobis sententia quidem ea videtur, quam Bau. exposuit, sed interpretatio Porti probanda, ex qua illa facile elicitur.

[HAT' v. „Dele v.", DODR Non opus. Cf. ad II,

80, 8.] Avnhoer [De mtacet Bekk.], Idem hic et alibi quod. βλάπτειν. 1, 53. λῃσταὶ τὴν Λακωνικὴν ἧσσον ἐλύπουν. ARN. apud quem vide plura.

Τῇ μὲν γὰρ τειχία τε καὶ οἰκίαι -. Pugnam ad radices Olympiei in austrum versus spectantes, non inter Olympieum et urbem commissam esse, adnotat Gail. ad transl. Gall. c. 66., relegans ad Philol. III. 2. p. 139. 142. Secus Goell. ad sinistram Anapi ripam pugnatum esse censens. „Non possum quin situm a Goellero in Syracusarum tabula castris Atheniensium assignatiun nimis ad septentrionem spectare admoneam. Dubitari enim vix posse opinor, quin ad ostia Anapi eiusque ripam sini-: stram fuerint, ad portum usque vergentia, atque e contrario propemodum eo, ubi fuit pons Anapi, quem intersciderunt, pertinentia. Ita verbis ruer Thucydides latus sinistrum, verbis zuà tó dextrum significat. Latera autem sola ideo nominari observemus, quia tergum Anapo munitum erat; fronti denique, trunquam equitatus periculum afferre putabatur. Aedificia et munitiones in via Syracusis ad Olympieum ferente videntur fuisse, et palus huic viae adiacuisse. Loca praecipitia, quorum mentio fit, a parte dextra erant, et rupes devexae atque arduae ad portam spectantes videntur fuisse. Polyaenus [1, 39, 2.] Nicia audore Athenienses τριβόλους κατασπείραι, quibus equi claudi fierent, addit." BLOOMF. Cuius explicationi primum hoc obstat, quod, si cornu sinistrum Atheniensium prope viam ad Olympicum ferentem collocamus, saxa praerupta ad portum vergentia iis non ad dextram fuerunt, sed si significatur & xenuvòs, ös tur 'Enπολῶν πρὸς τὸν μέγαν λιμένα ὁρᾷ c 101., quanquam haec rapes remotior videtur, a fronte, sin colles ab Olympieo in mare excurrentes, ut Anapus, a tergo. Deinde Athenienses castra ita metatos esse, ut solum dextrum cornu mari proximum esset, sinistrum longe ab eo ad viam Helorinam spectaret, per se parum verisimile est. Denique ab Atheniensibus frontem et a Syinsanis tergum Syracusis obversum esse ideo neges, quod hi

se recipientes viam Helorinam dicuntur transisse; inde enim recta acie ante hanc, non transversis ordinibus inter eandem et mare, exercitus instructos esse colligas... Cf. adnot. ad §. 3. ,,Nobis tumulus (mamelon) Olympieo vicinus, ubi Polichnen [VII, 4] sitam fuisse probabile est, convenientior esse et rebus at Thac indicatis respondere magis videtur quam situs adhuc ab interpretibus loco assignatus, ubi xonuvolab illo nominati non reperiuntur; praetereas interscissus Anapi pons castra post hunc fluvium collocata esse probare nobis videtur., Nomine ipso 70Aixvn, quod fuit suburbium [?] Olympieo adiacens, explicantur τα τειχέα καὶ οἰκίαι καὶ δένδρα, quae aditus castrorum ab equitatu Syracusanorum defendebant. Palus (λíuvy) pariter inter castra et Syracusas erat. [At vide infra dicta.] In regionis imagine, quam Hittorffii amicitiae debeo, duo. cernuntur tumuli, quorum alter optime situi Olympiei, alter castris Atheniensium congruit. Hunc a Thucydide verisimile est significari verbis tò κατὰ τὸ Ὀλυμπιείον c. 65. et τοῦ πρὸς τῷ Ὀλυμπιείῳ χωρίου c. 64., quod Athenienses occuparunt; et fuit revera locus aptus, zaplov Zлitýdairy ad castra ibi ponenda. Praeterea hic locus Dasconi et stationi classis. propior erat quam est regio inter Anapum et Syracusas interiecta, adhuc castris Atheniensium assignata. [Cf. adnot. ad verba iniúox.] Denique‹ Diodorus has res multo brevius Thucydide narrans scribit XIII, 6.: Tou τε Ολυμπίου κύριοι κατέστησαν, καὶ πάντα τὸν περικείμενον Tónov xataλaußavóuɛvoc —. Quibus verbis totum pro parte nominat; nam Olympieo Athenienses non potitos esse, quod Syracusani, veriti, ne illi pecunias inde auferrent, praesidium in eo collocassent, Thucydides VI, 70. refert [ubi cf. adnot.]; quae ipsa verba Olympieum in tumulo Polichnae adiacenti situm fuisse credibile reddunt... Polichne postea a Syracusanis, quum Nicias [iterum Syracusas profectus] castra Plemmyrii locasset, occupata est VII, 4. Olympieum autem iam hieme ab iisdem munitum est VI, 75., et gravis armaturae militibus inter pugnam VII, 37. narratam obsessum, unde secundum Thucydidem nunquam ab Atheniensibus captum esse colligere possumus." Dm. Locus, ubi Athenienses in prima, quam fecerunt, exscensione - castra constituerunt, haud difficile definiri potest. Prope templum Iovis Olympii 64, 1., e regione huius templi, i. e. in orae loco templo proximo 65, 2., fuisse, et rupes quasdam in vicinia habere 66, 1. dicitur. Itaque dubium non est, quin exscensio non multum ad meridiem versus ab ostio Anapi facta sit, et locus, ubi Athenienses castra habuerint, inter paludem et saxum iuga Olympiei finiens fuerit. Ita utrumque latus eorum munitum erat; nam rupes praeruptiores erant, quam quae ex Olympieo in Athenienses invadere equitibus permitterent, nisi prius in vallem via

Helorina descendissent, ideoque, non adversus cornu hostium, sed a fronte procederent." ARN. in Syracusarum tabulae explicatione p. 520. Itaque hic quoque castra Atheniensium in dextra Anapi ripa collocat. Cui sententiae paludem, quae non videretur alia nisi Lysimelea esse, obstare I. 2. p. 516. diximus; eam enim, quam solam quum aliae tabulae a nobis inspectae tum Didotiana continent, in sinistra Anapi ripa collocant. At Arnoldiana tabula ceteris plerumque accuratior adeo nullas in sinistra ripa paludes, ubi fuisse ex VI, 101. atque aliunde utique constat, sed plures in dextra exhibet. Atque ad eandem dextram ripam paludes, quae nunc Pantano dicantur, esse dicit Kephalides II. p. 46. Et quum reliqua omnia sententiae eorum, qui Atheniensium castra ibi collocant, faveant, etiam in dextra Anapi ripa prope illas domus et arbores seu prope sinistrum cornu Atheniensium locum quendam palustrem fuisse statuere malumus quam aliis difficultatibus inexplicabilibus impediri. Accedit quod, si de maiore illa palude Lysimelea ageretur, Thucydidem non λίμνη, sed ἡ λίμνη ἡ Λυσιμέλεια καλουμένη, ut VII, 53., scripturum fuisse verisimile est. Ceterum de verborum naçà de To collocatione, quam inusitatam appellat Arn., vide adnot. ad III, 61.

§. 2. Zravowμa. Bloomf. postquam naturam huius valli obscuriorem esse praemisit, pergit his fere verbis.,, Haud dubie in extrema statione navali Atheniensium, quam castris continuatam esse certum est, aliquantum in mare porrectum est eo consilio, ut illam stationem tuens velut portum singularem efficeret." Did. utrum hoc vallum a mari, an, quod Heilmanno placuit, a terra cogitandum sit, in adnot. non significat, comparans locos duos, quorum alter VI, 75. τὴν θάλασσαν προεσταύρωσαν τ ἀποβάσεις ἦσαν illi, alter VI, 97. διασταυρωσάμενος τὸν ἰσθμόν buie explicationi favet; sed in tabula vol. IV. vallos in mari pinxit,,Munitionis, de qua Thuc. loquitur, hoc consilium videtur fuisse, ut a terra classem ab impetu defenderet; eamque per loca editiora ita ductam esse, ut hostem ex Olympieo per dorUm montium progredientem retineret, probabile est." ARN. l. d. Nos, quum valli iuxta naves fixi esse dicantur, et de aditibus obseptis postea separatim agatur, cum Bloomf. facimus.

VII, 38.

دو

Cf.

Καὶ ἐπὶ τῷ Δάσκωνι — Δάσκων erat sinus et castel um in Sicilia. Vid. Cluv. Sic. p. 180. et Bochart. de Phoenicam coloniis 1. I. c. 28." HUDS. Cf. I. 2. p. 513. et 516. Goeller sententiam de situ et natura Dasconis bis mutavit. Nam in ed. 1., ut a nobis 1. d. factum est, Dasconem et μvzóv unum eundemque fuisse locum inde, quod, quam cladem Eurymedontis Tancydides VII, 52. in v accidisse scribat, eandem in Thucyd. Adnott. IV.

16