· μετονομασθεῖσα εὐφωνότερον, miror editores non vidisse Τρι vaxia esse veram scripturam, aut fortasse Ogivaxía, et tum - Τρινακία pro Τρινακίς. Θρινακία nihil est nisi asperior et fortasse antiquior eiusdem vocabuli pronunciandi ratio. Ita Eustathius ad Dion. Perieg. (Toraxíus) hanc insulam dià tò ¿oiziva Joídaxı vocatam esse dicit, ubi germanam scripturam esse Spírazı editores non vidisse mirum est. Hanc emendationem profecto haud dubiam relinquit Stephanus Byz. ἐκλήθη δ ̓ οὕτως ou Joívaní totiv ouola scribens. Quae melius percipientur, si 9pivaza tridentem et generatim quamque formam triangulam significare cogitaverimus." [Cod. 48. Teixavia. Antea Çl. quoque a pr. man. Toò ngóτ.]

[Thy Zixellav etiam Ven. Laur. 47. 48. et nunc Haack. A CL. Ty Bloomfieldio teste abest. Τῆς Σικελίας ideo retinuit Did., quia iteratio accusativi durum quiddam et insolitum haberet, quod ipsum iudicium, quatenus verum est, (parum esse autem ex adnot. ad I. d. apparet,) receptam scripturam comprobat. De vv. τà ngós add. ad III, 6.]

§. 3. Αλισκομένου. „Pro ἁλόντος. BAU. Quo ne opus sit, cum διαφυγόντες iungendum, non cum ἀφικνοῦνται,

Τρώων τινὲς — Ἔλυμοι. Cf. L. 2. p. 499 sq. Add Nieb. L d. p. 188. et 203. Dionysii Ant. p. 41. 42. more Graeco Elymum ducem, Erycis conditorem, fingentis narrationem iterat Bloomf.

*Eqvg. Vid. I. 2. p. 538. et cf. Bloomf.

Eytora. [Cl. Ven. Aly.] Vid. Salmas. p. 78. b." WASS. CL L. 2. p. 537 sq., unde pleraque repetiit Bloomf. Mannert. I. d. p. 394 sq. Kephalid. Itinerar. Ital. et Sic. I P. 247.

Owxiwr.,,Hic Bochart. Geogr. sacr. p. 630. Thucydidem falli existimat." BLOOMF.,,An corruptum nomen? [At vid. Paus. V, 25, 3.] an, quia pauci tantum Graeci se barbaris adiunxerunt, iccirco coloniam inter barbaras recenset?" DOBR. Et hanc ob causam, et quia lingua et instituta Elymorum erant barbara. Aliud autem exemplum famae domiciliorum a victoribus et victis post bellum Troianum communiter positorum profert Niebuhrius L d. p. 203.

§. 4. Zixeλol. De his vid. I. 2. p. 500. A Niebuhrio dicta ex ed. 3. leguntur p. 52 sqq. p. 64 sqq. p. 91 sq. [4€ plene etiam Ven. Laur.]

'Italias. Quem ambitum haec appellatio apud Thucydidem habeat, de eo vid. I. 2. p. 544. sive Nieb. p. 19 sq.

'Ertavda. In Latio maxime et vicinis regionibus.

Φεύγοντες τοὺς Ὀπικούς. [Ita Did., Ὄπικας Bloomf. et Arm, sed Cl. ex emend., fuerat 'Oruxous Ven. ut It.] Antiochus

Syracusanus, cuius narrationem ceteris 1. 2. p. 500. prolatis Thucydides antetulit, Oenotros addit loco Dionysii ibi dicto. Quod idem a Thucydide factum esse Nieb. p. 92. falso tradit. Oenotros recte omissos esse ex horum et Siculorum necessitudine ab eodem demonstrata apparet. ,Putantur Opici et Osci [et Ausones] iidem esse. Tenuerunt partem Latii et Campaniae." WINSEM. Vid. Mannert. IX. 1. p. 697. Nieb. p. 71 sqq. Wachsm. Hist. Rom. antiqu. p. 65 sqq. Infra c. 4. Cumae in Opicia sitae esse dicuntur, ubi vid. adnot. Eos Opicos, a quibus Siculi expulsi sint, Cascos fuisse efficere studet Niebuhrius p. 91 sq.

Ἐπὶ σχεδιῶν

πορθμόν. „Vel distinguendum post σχεSiv, vel cum L. Valla vertendum: ratibus observato, quum ventus posuisset, freto. Huius commigrationis totidem verbis meminit Dion. Hal. Hist. l. I. p. 17. [56. R.] xataσzɛvaσáμɛrol oyeδίας ἐπὶ τῷ πορθμῷ, καὶ φυλάξαντες κατιόντα τὸν ῥοῦν, ἀπὸ τῆς Ἰταλίας διέβησαν. Hups. Melius haud dubie comma ponatur post σχεδιῶν [ut ἐπὶ σχεδιῶν ad διέβησαν pertineant]. Tηotiv hic est observare, captare, abpassen, [ut saepe apud Thuc. et alios. Cf. ad III, 22. et Bloomf. in ed.] noodμós autem est opportunitas, conditio traiiciendi. [Latine traiectus, traiectio, dixeris. Ita Bloomf. Cf. adnot. ad Schol. II, 83., ubi huius loci non immemores esse debebamus.] Fretum ipsum notari, ut Port. vertit, haud congruerit verbo tŋoɛiv, nisi hoc sit obsidere, usque tenere, (donec detur atque aperiatur traiectus ;) non placet." BAU. » Σχεδιῶν μικρῶν τινῶν καὶ αὐτοσχεδίων πλοιαρίων. ἔοικε δὲ Θουκυδίδης πιστεύειν ὅτι πλοίοις οὐκέτι [οὔπω dicere volebat] ἐχρῶντο ἀγνοίᾳ οἱ περὶ τὴν Ἰταλίαν.“ ΔΟΥΚΑΣ. Ratibus. De hac significatione vid. Bloomf. ad Aesch. Pers. v. 69." BLOOMF.,,Malim 'Orixods, ws eixòs, xai εἰκὸς, λέγεται· ἐπί —, Vel ὡς εἰκός· καὶ, ὡς μὲν λέγεται, ἐπί . In his non mihi satisfacio, sed persuasum habeo nunquam ita ineptiisse magnum scriptorem, ut orgaτòv noλúv hoc modo traiecisse crediderit, nedum ut addiderit os eixós. Quid, si ista

καὶ

εἰκὸς καί ex v. l. nata sunt εικόυς ? i. e. καὶ (i. e. γράφεται) 'Олεixos." DOBR. Qui mire hariolatur. Librorum scripturam Dion. Hal. 1. d. satis confirmat. ,, Quid in ea improbabile sit, non comprehendo. Spartacus totum suum exercitum eadem ra→ tione in Siciliam traiicere sibi proposuit, et Cicero sola M. Crassi virtute consilioque factum dicit, ne ratibus coniunctis freto fugitivi ad Messanam transire possent. Verr. V, 2." ARN. Quid, quod nostra memoria Napoleo simili modo numerosum exercitum in Britanniam transducere aliquando cogitavit!

Κατιόντος τοῦ ἀνέμου. Vallae interpretationem quum

t

ventus posuisset, quam probari posse putat Huds., non facile quenquam recepturum existimo. Ponere dicuntur venti, quum flare desinunt, ut notum est ex Ovidio, Virgilio aliisque.

Graecis aveμos xation est ventus spirans et crebrescens, ut loquitur Virg. III. Aen. 530., et quidem a tergo euntes prosequens. Thuc. II, 25. ἀνέμου δὲ κατιόντος μεγάλου. [At ibi haec vis non apta. Vid. illic adnot.] Ibid. 84. ws de tò nνevμa xaτýει, fie. Ex Tov xóλnov ěžénvevoɛ, ut paulo ante dixerat. Lucian. H. Ver. Hist. p. 686. [c. 37. seu t. II. p. 131.] Ewdev dé árnyó, μεθα σφοδρότερον κατιόντος τοῦ πνεύματος. Et Pollux I, 105. inter ea, quae de secunda navigatione dicuntur, habet xatıóvtos τοῦ ἀνέμου. Sic κατιόντα τὸν ῥοῦν aestum secundum dicit Dion. Hal. apud Huds., de quo vid. Casaub. ad Dion. p. 4. [56. R.]" DUK. Kariéra est descendere, de vento oriri, consurgere; et vere descendit tunc ventus quum a montibus omnino [aut coelo], tum a litore, post terga navium traiicere volentium in diversam oram, unde et xatayis et xaráis poetis (Callim. Hymn. in Dian.) dicitur." BAU. Add. Matth. ad Hom. Hymn. in Apoll. v. 433. „Fortasse hic et apud Dion. valet setting down the straits, i. e. a septentrione ad meridiem, sicut aestus marinus plerumque deferri ex mari Tyrrheno in Siculum dicebatur, quasi illud sublimiorem superficiem haberet quam hoc. Vid. Strab. I.

p. 55." ARN. Argutius, ut videtur. Ex consuetudine sermonis de solo secundo vento poni Bloomf. in transl. affirmat, quod non verum esse ex adnot. ad II, 25. 84. apparet. Cf. Sinten. ad Plut. Pericl. p. 227. et Haack. in ed. 2. Plerumque hanc vim inesse nemo negabit.

"Ahhws nws. Velut nando. Ita certe Bloomf. ad h. 1., cui tamen et verbum ɛiçлλɛiv parum favet, et freti natura.

Εἰσὶ δὲ καὶ νῦν Negari haec propter Diod. V, 6. a Cluverio audivimus I. 2. p. 500 sq. At vid. Nieb. 1. d. p. 70. Mannertus autem IX. 2. p. 247. adeo plura apud Thucydidem narrari fingit, quam quae apud eum leguntur.

ων

[Σικελών etiam Ven., Σικελοῦ 47. 48., Σικελού Laur. Vulgatam unus Did. superstitiose servavit. Quum Oenotri ex Arcadia in Italiam profecti dicantur Dion. p. 235., aut ab aliquo pro glossa vocem Αρκάδων voci Σικελῶν additam esse, aut ipsum Thucydidem hoc sentientem, Oenotros Arcades fuisse, Aozádov scripsisse Goell. suspicatur. Altera suspicio jure displicet Bloomfieldio, quia et, id quod falso opponit, reges Arcadiae nusquam nominentur, et coloniae ex hac terra profectae dux non Italus, sed Oenotrus, Lycaonis filius, existimatus esse videatur, id quod claris verbis scribit Dion. 1. d. Causam mendi inde repetendam esse, quia Oenotri ex Arcadia orti esse dicantur, etiam Nieb. 1. d. p. 54. putat.]*

[Τοὔνομα - Pro hoc cap. leg. τοῦτο ἔχοντος.]

Οὕτως Ἰταλία ἐπωνομάσθη. [Οὕτως Bau. male hinc, ea de causa, interpretatus est. 'Iraλla etiam Dobraeo aliquatenus suspectum p. 119. Contra Haack. nunc germanum ducit.] „Eroνομάσθη est pro simplici ὠνομάσθη, ut saepius ἐπωνυμία, quin et Latinum cognomen, pro ipso nomine ac solo." BAU. Bespondet nostro benennen (denominare).,, Antiochus ap. Dion. p. 27. Sylb. [88. R.] Ἰταλία δὲ ἀνὰ χρόνον ὠνομάσθη ἐπ ἀνδρὸς δυνατοῦ, ὄνομα Ἰταλοῦ. — Cf. fragm. Timaei 38. p. 245. [et Dio Cass. p. 2.] De origine nominis Italiae vid. porro Heyn. exc. 21. ad Virg. Aen. I. t. II. p. 186. Aristot. Polit. VII, 10. Paul. Diacon. hist. Longobard. II, 23." GOELL.. Cf. Fabric. ad Dion. Cass. p. 2." BLOOMF. Add. Nieb. 1. 1. p. 15 sqq. Mannert. IX. 1. p. 20 sqq.

"

§. 5. Eroaròs noλuç. Per appositionem dicta esse docet Bau. Τοὺς μázy únéoteihar. Aliter Diod. Vid. I. 2. p. 501. [Avtotechav nunc receperunt Bekk. et Goell. Aut sic aut vnéOTεhav legendum esse affirmat Bloomf. Quum illud de repellendo saepe apud Thuc. legatur, hoc nusquam, utrum probabilius sit, satis liquet.,,Bekkeri coniectura confirmatur Isocr. Panath. p. 241. d. τοὺς βαρβάρους ἀνέστειλαν ἀπὸ τῆς θα Adoons, et Strab. IV, 1, 5. p. 180., ubi de Sextio, Aquarum Sextiarum conditore, loquens, xai ix ans пugakius, inquit, ἀνέστειλε τοὺς βαρβάρους. Quare eam in ordinem recepi, quum antoteiλav vix significationem huic loco aptam habere videatur." ARN. Bene.]

Εσπέρια.

'Eonéqia. „Lobeck. ad Phryn. p. 52. terminationis, ubi altera quoque os adest, qualitatis vim tribuit. Sed onéQios et έoniós non differt, nisi quod prius magis poeticum [?] est, et de coeli plaga quoque usurpatur." MEHLHORN. de adiect. pro adverb. p. 8.

Ἐπεὶ διέβησαν. Ensi est ov. Vid. quae dixi ad Iphig. Aul." DOBR. Cf. ad I, 6, 5. et de Lat. quum Kritz, ad Sall. Ing. 91, 1.

Ἔτη

sv. Hic iterum Thucydidem errasse observat Cluver. p. 29." Huds. C. I. 2, p. 501. Niebuhrius p. 53. nihil decernens ',, quod Thucydidem scribit in definienda migrationis Siculorum aetate Antiochum secutum esse, fallitur." GOELL, de sit. Syrac. p. 6. Etenim Avtíoxos xoórov pèv où Sydoï τῆς διαβάσεως, Θουκυδίδης δὲ Σικελοὺς μὲν γράφει τοὺς ἀπαναστάντας, Ὀπικοὺς δὲ τοὺς ἐκβαλόντας, τὸν δὲ χρόνον πολλοῖς ἔτεσι τῶν Τρωϊκῶν ὕστερον. Dion. Ant. I, 22. p. 58 sq. - §. 6. [4è xai. Kai om. Ven.]

Dolvines. Cf. I. 2. p. 501. Cum Cluv. consentiens Arn. contra Paus. V, 25, 3., sicut Gades et Uticam, ita has colonias Siculas ex

ˋˋˋ

ipsa Phoenice conditas, sed iam ante Xerxis aetatem Carthaginienses ab omnibus Phoenicum coloniis ad occasum in Europa sitis praecipuum columen et praesidium propter Tyri labem existimatos esse cl. Herod. I, 166. VII, 158. Polyb. III, 22. 23. docet. Loci Heerenii huc spectantes ex ed. 3. sunt I. 2. p. 45 sqq. (ex ed. 4. p. 42 sqq.) et II. 1. p. 84 sqq. (ex ed. 4. p. 77.) A Phoenicibus non tam colonias quam mercium horrea et fora rerum venalium, qualia a Lusitanis, Batavis, Britannis olim in India, condita videri probare studet Bloomf.

Per omnem Siciliam cir

Περὶ πᾶσαν τὴν Σικελίαν. cumquaque." "BAU. Cf. Matth. Gr. §. 589. c. [Mév om. Cl. Ven. Tum Ty post ní om. etiam 47.]

Anohaẞovies. Hoc verbum, de quo vid. ad I, 7., quatenus etiam ad τὰ ἐπικείμενα νησίδια pertineat, partem signi ficationis (uлó) amittere Bloomf. in ed. adnotat. Id est, per zeugma ibi simile verbum ex eo repetendum.

Τὰ ἐπικείμενα νησίδια. „, Aegates et alias prope Lilybaeum sitas has fuisse verisimile est." BLOOMF. [Deinde Evexev nunc etiam Haack. revocavit.]

Ἐπειςέπλεον.

'Eлeçeлhεov. „Eni valet alii post alios. [Immo insuper, ad veteres incolas.] Hoc verbum rarissimum est et in Steph. Thes. omissum, sed invenitur etiam Xen. Hell. I, 1. et Dion. Cass. 313, 100. et 329, 56." BLOOMF. Huc spectat libellus, qui inscribitur Lettera di Vincenzo Mortillaro al Direttore del Giornale di Scienze, Lettere et Arti per la Sicilia. Panorm. 1827. Agitur ibi de xarà áλaoσav inɛiçnhet̃v, quae locutio cm πόλεμον πολεμεῖν, ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν similibusque comparatur. [Pro ἐκλιπόντες m. et 47. ἐκλειπόντες.]

Motúry. Vid. I. 2. p. 538 sq. Cluverium secutus est Arrowsmith. Sed ea insula, quam Motyae respondere dicit, est Trinas, remotior a continente. Ego quidem in Smythii tabula non minus quam sex parvas insulas inter Lilybaeum et Aegithallum invenio, quarum tribus quum intervallum a Diodoro significatum conveniat, quae ex his vetus Motya fuerit, definiri posse mihi non videtur." BLOOMF. Mannerto IX. 2. p. 382. est insula di Mezzo.

Zolóerta. Cf. I. 2. p. 535. et hic Bloomf., qui Fazellii verba ex Cluv. Sic. p. 278. transscripsit.

Ilávoquov. Cf. I. 2. p. 536. Quam prudenter situs hoΠάνορμον. rum trium locorum delecti sint, facile patet, quum Motye insula fnerit, Solus natura munitissima, Panormus unus optimorum Europae portuum." BLOOMF.

[Evvoixioartes etiam in libello Italico Mortillari defenditur, ubi civibus frequentare explicatur. Evvoixnoartes Ven. 47. 48., avroixtourtes Laur. Ald. Steph. 1.]