72 2 SENTENCES FOR YOUNGER PUPILS. 23. Delectaverunt me epistolæ tuæ. 25. Magna spes est in exercitus tui viribus. 28. Sunt exercitus boni, sed rudes. 30. Tauri pro vitulis contra leones contendunt. 31. Curat deus homines,civitates,nationes,gentes. 32. Natura hominis ab reliquis animalibus differt. 33. Jucunda est memoria præteritorum malorum. 34. Excisa est arbor, non evulsa. 35. Infra lunam nihil est nisi mortale et caducum. 36. Democritus explicat cur ante lucem galli canunt. 37. Brutus heri venit in Tusculanum post septimam horam. 38. Nostri sunt amnes, nostri lacus. 39. Sanguis per venas in omne corpus diffunditur. 40. Cornibus tauri, apri dentibus, morsu leones se tutantur. 41. Stoici diviserunt naturam hominis in animum et corpus. 23 Att. IV. 11.—24 N. D. Praef.—25 Ad. Brut. I. 15.— 26 N. D. III. 13, 32.—27 II. 40, 102.—28 Ad. Brut. I. 9.— 29 Fam. IX. 26.30 Fin. III. 20, 66.-31 N. D. III. 38.—32 Off. I. 27. 33 Fin. II. 32.-34 Att. XV. 14.-35 Som. Scip. 4.-36 Div. II. 6.-37 Att. XIII. 7.- .38 N. D. II. 60, 152.-39 N. D. II. 55.40 II. 50.—41 Fin. IV. 7. INTRODUCTORY EXERCISES. EASY SENTENCES ON MISCELLA. NEOUS SUBJECTS. 1. VERE amicitiæ sempiternæ sunt. 2. Iracundus non semper iratus est. 3. Ad decus et ad libertatem nati sumus. 4. Optimus est portus pœnitenti mutatio consilii. 5. Leve est onus beneficii gratia. 6. Omnes immemorem beneficii oderunt. 7. Omnis actio vacare debet temeritate et negligentia. 8. Vita, mors, divitiæ, paupertas omnes homines vehementissime permovent. 9. Ignoratio futurorum malorum utilior est quam scientia. 4 XII. 2, 7.. 5 Planc. 32, 3 Phil. III. 14, 78. — Off. II. 18, 63. 7 I. 29, 101. 8 II. 10, 37. 9 Div. II. 9, 23. 10. Tacitæ magis et occultæ inimicitiæ timendæ sunt quam indictæ et apertæ. 11. Facilius est apta dissolvere quam dissipata connectere. 12. Indignum est a pari vinci aut superiore, indignius ab inferiore atque humiliore. 13. Quot homines, tot sententiæ: falli igitur possumus. 14. Plerumque creditur iis, qui experti sunt. 15. Ut imago est animi vultus, sic indices oculi. 16. Jacet corpus dormientis, ut mortui ; viget autem et vivit animus. 17. Proxime et secundum deos homines hominibus maxime utiles esse possunt. 18. Communem totius generis hominum conciliationem et consociationem colere, tueri, servare debemus. 19. Incertum est, quam longa nostrum cujusque vita futura sit. 20. Breve tempus ætatis satis est longum ad bene honesteque vivendum. 21. Profecto nihil est aliud bene et beate vivere, nisi honeste et recte vivere. 13 Fin. J. 5, 15. 16 Div. I. 30, 63. -- 11 Or. 71, 235. 14 Top. 19, 74. 17 Off. II. 3, 11.-18 15 Or. 18, 60. I. 41, 149. 19 Verr. II. 1, 58, 153.-20 Cato, 19, 70. 21 Parad. I. 3, 22. Nihil tam volucre quam maledictum : nihil facilius emittitur, nihil citius excipitur, nihil latius dissipatur. 23. Omnia brevia tolerabilia esse debent, etiam si magna sunt. 24. In præstantibus rebus magna sunt ea, quæ sunt optimis proxima. 25. Aliorum judicio permulta nobis et facienda et non facienda et mutanda et corrigenda sunt. 26. Ad quas res aptissimi erimus, in iis potissimum elaborabimus. # 27. Ea sunt animadvertenda peccata maxime, quæ difficillime præcaventur. 28. Egens æque est is, qui non satis habet, et is, cui nihil satis potest esse. 29. Male se res habet, quum, quod virtute effici debet, id tentatur pecunia. 30. O dii immortales! non intelligunt homines, quam magnum vectigal sit parsimonia. 31. Res familiaris quæri debet iis rebus, a quibus abest turpitudo; conservari autem diligentia et parsimonia; eisdem etiam rebus augeri. 32. Esse oportet, ut vivas, non vivere, ut edas. 22 Planc. 23, 57.- 23 Læl. 27, 104.-24 Or. 2, 6.25 Off. I. 41, 147. - 26 I. 31, 114. 27 Rosc. A. 40, 116.28 Heren. IV. 17, 24. 29 Off. II. 6, 22. 30 Parad. VI. 2, 49.31 Off. II. 24, 87. 32 Heren. IV. 28, 39. FIRST COURSE. СНАР. І. VIRTUE. 1. OMNIBUS virtutibus instructos et ornatos tum sapientes tum viros bonos dicimus. 2. Ea denique virtus esse videtur præstantis viri, quæ est fructuosa aliis, ipsi autem laboriosa aut periculosa, aut certe gratuita. 3. Magna vis est in virtutibus: eas excita, si forte dormiunt. 4. Honestum, etiam si in alio cernimus, tamen nos movet atque illi, in quo id inesse videtur, amicos facit. 5. Nihil est virtute amabilius; quam qui adeptus erit, ubicunque erit gentium, a nobis diligetur. 6. Habet hoc virtus, ut viros fortes species ejus et pulchritudo etiam in hoste posita delectet. 1 Tusc. V. 10, 28.2 De Or.II.85,346.-3 Tusc. III. 17, 36.4 Off. I. 17, 55.—5 N. D. I. 44, 121.—6 Pis. 32, 81. |