NATURALIS HISTORIE LIBRI XXXVII. EX EDITIONE GABRIELIS BROTIER CUM NOTIS ET INTERPRETATIONE IN USUM DELPHINI VARIIS LECTIONIBUS NOTIS VARIORUM RECENSU EDITIONUM ET CODICUM ET INDICIBUS LOCUPLETISSIMIS ACCURATE RECENSITI VOLUMEN QUINTUM. F LONDINI: CURANTE ET IMPRIMENTE A. J. VALPY, A. M. 1826. C. PLINII SECUNDI NATURALIS HISTORIE LIBER XIII. Peregrina arbores, et unguenta. 1. HACTENUS in odoribus habent pretia sylvæ: erantque per se mira singula: juvitque luxuria omnia ea' miscere, et e cunctis unum odorem facere: ita reperta sunt unguenta. (1.) Quis primus invenerit non traditur. Iliacis temporibus non erant: nec thure supplicabatur: cedri tantum et citri suorum fruticum in sacris fumo convolutum nidorem noverant,' jam rosa succo reperto: nominatur enim quo a CAP. I. 1 Ita codd. Hardnini et Chiffl. cum edd. Harduin. 1. 2. 3. Miller. Bipont. et Franz. luxuriam ea omnia Gronov. et edd. vett. Mox, cod. Dalec. odorem facere. Unguenta quis primus.-2 Ita codd. Harduini et Dalec. cum edd. Harduin. 1. 2. 3. Miller. Bipont. et Franz. nidorem verius quam odorem NOTE 688. a Iliacis] Non erant, inquit, lis ult. temporibus ea genera unguentorum ac nomina, quæ luxuria excogitavit, cum e multis simul permixtis unum odorem fecit. Hic Plinium perperam incusat, quem non intelligit, Hieron. Mercurialis de Decor. cap. Vide Athenæum lib. xv. pag. b Cedri t. et citri] Vide quæ dicturi sumus c. 30. c Nominatur] Iliad. Y. 186. podóevτι δὲ χρῖεν ἐλαίῳ, ̓Αμβροσίῳ. que in olei laude. 5 6 f Unguentum Persarum genti se debet.+ Illi madent eo, et accersita commendatione ingluvie natum virus extinguunt." Primum, quod equidem inveniam, castris Darii regis expugnatis, in reliquo ejus apparatu Alexander cepit scrinium unguentorum. Postea voluptas ejus a nostris quoque inter laudatissima atque etiam honestissima vitæ bona admissa est: honosque et ad defunctos 7 pertinere cœpit. Quapropter plura de eo dicemus. Quæ ex his non erunt fruticum, ad præsens nominibus tantum indicabuntur : natura vero eorum suis reddetur locis. h 8 II. Unguentis cognomina dedere aliis patriæ, aliis succi, aliis arbores, aliis causa. Primumque id scire convenit, a Et asciscunt accersuntque unguento commendationem eo nomine, quod ejus ope fætorem oris ex ingluvie ortum extinguunt. noverant Gronov. et edd. vett.-3 Hæc clansula, nominatur e. i. q. i. o. laude, non legitur in cod. Dalec.-4 Persarum esse debet gentis unguentum Gronov. et al. ante Harduin.-5 Sed et batilli madent Parm, et cod. Dalec. Sed illi madent Vet. Dalec. Nam et illi madent Dalec.-6 Darei Chiffl.-7 Ita codd. Harduini et Dalec. cum edd. Harduin. 1. 2. 3. Miller. Bipont. et Franz. honosque is et ad defunctos Gronov. et al. ante Harduin.-8 Vet. Dalec. dicemus, quam quæ ii noverunt. Frutices. mutatam auctoritatem, et sæpius transisse gloriam. Laudatissimum fuit antiquitus in Delo insula: postea Mendesium. Nec mixtura et compositione tantum hoc aecidit: sed iidem succi varie alibi ad quælibet prævaluere, aut degeneravere. Irinum 3d Corinthi diu maxime placuit, postea Cyzici: simili modo rhodinum Phaseli :* quam gloriam abstulere Neapolis, Capua, Præneste. Crocinum in Solis Cilicia diu maxime laudatum,+ mox Rhodi. Enanthinum in Cypro, postea Adramytteo.s Amaracinum in Coo: postea eodem loco' prælatum est melinum. Cyprinum in Cypro, deinde in Ægypto, ubi Mendesium ** et Metopium subito gratius factum est. h 6 b CAP. II. 1 Cod. Dalec. mutata auctoritate ad pejus; Vet. Dalec. mulla, &c. Chiffl. mutata auctoritate et sæpius.-2 Ita codd. Harduini et Dalec. cum edd. Harduin. 1. 2. 3. Miller. Bipont. et Franz. varie alibi atque alibi ad quælibet edd. vett. et Gronov.-3 Vet. Dalec. Bryum; Dale campius legi jubet Bryi num. Mox, cod. Dalec. Corinthium maxime; Chiffl. Corinthidium maxime.— 4 Cod. Dalec. laudatum est.-5 Ita codd. Harduini, Dalec. et Chiffl. Cypro, deinde in Ægypto præpositum, postea Adramyttio Gronov. et al. ante Harduin. Adramyttium, vel Adramytto al. ap. Dalec. Adrumytteo Chiffl.-6 Vox subito NOTE I b Mutatam] Aliud alia ætate unguentum in pretio fuisse. © Mendesium] Ab Ægypti nomo seu præfectura id nomen ei unguento datum. Ea enim genera nunc Plinius enumerat, quibus patriæ appellationem dedere. d Irinum] Quod fit ex iride, de qua dicetur XXI. 19. Transcripsit hæc Plinius ex Apollonio Herophili disci pulo ac sectatore, cujus orationem de eo argumento satis prolixam ex libro De Unguentis'.recitat Athenæus lib. xv. p. 688. “Ipis μèv év *Hadi χρηστοτάτη, καὶ ἐν Κυζίκῳ, κ. τ. λ. e Phaseli] In confinio Lycia Pamphyliæque v. 26. Ibi rhodinum prævaluit, quod ex rosa. Apollonius: ̔Ρόδινον δὲ κράτιστον ἐν Φασήλιδι, καὶ τὸ ἐκ Νέας δὲ πόλεως, καὶ Καπύης. 1 Crocinum] Ex croco. Apollonius: Κρόκινον δ ̓ ἐν Σόλοις τοῖς Κιλικίοις, καὶ év 'Pódy. 8 Enanthinum] Ex œnanthe, de h Amaracinum] Ex amaraco, 1 Eodem loco] In Coo prælatum est ment. ¿ Cyprinum] Quod ex cypro Ægyptia arbore, de qua superiore libro, c. 52. Apollonius: Κύπρινον δὲ προκέκριται τὸ ἐν Αἰγύπτῳ· δεύτερον δέ ἐστι τὸ Κυ· πριακὸν, καὶ τὸ ἐν Φοινίκῃ, καὶ ταύτης τὸ and Zidwvos. k Mendesium] De utroque mox di |