Se recepere, uri sua popularique passi] A primo Palat. ab. eli to uri. neque comparet in secundo, pro quo populari sua passi, neque in tertio, sua populari passi. poftea que allutum ab adultera manu. GEBH. se recepere,popularique passiFrag. ment. Hav. se recepere, sua popularique passi Leid. 1. et Portug. a m. 1. se recepere, suaque populari passi Portug. a m. 2. et liaverk. se recepere, sua populari passi Gaertn. [Veith.] se recepere, populari sua passi Harlej. 2. et Hearnii Oxon. B. et C. se recepere, uri sua et populari passi Lipsiens. a m. 2. Per omnem hostium agrum] per omnium hostium agrum ila verk. V. ad 45, 19, 15. Mox infesto agmine populabundum iis set, pro populabundus isset, Gaertn.

S. 1. Consules inde Postumius Albus, Sp. Furius Fusius. Fusios Furios Fabios scripsere quidam] Ex hac lectione nullus clici pot eft senfus. Videndum igitur, ne verior sit lectio Sp. Furius sive Fusius. Fusios Furios Fabius et quidam scripsere. Nam et vetus codex Fabius habet. SABELL. Sic ille, si Livium credibile eft fcripfiffe ea, quae ne ipfe quidem, si ad fuperos revocari possit, valeat interpretari. Sed videat lector, (nam conjectura faepe agimus) ne emendatior veriorque sit lectio Postumius Albinus, Sp. Furius sive Fusius. Fusios Furios Fabius et quidam scripsere. ut de Fabio Pictore intelligas, qui rerum Romanarum vetuftiffimus (ut Dionysius

ali

aït) fuit fcriptor. Cui fane opinioni Fabii Quintiliani verba aliquid omninò fidei adjiciunt. Valesii, inquit [1. 1. Inftit. 4.] et Fusii in Valerios Furiosque venerunt. In Fabiis eam mutationem factam, nec ille, nec (quod fciam) alius prodidit quisquam. SABELL. A. Posthumius legen. dum, ut patet ex Dionysio [1.9. p. 519.] atque adeo paullo poft ex ipfo Livio [c. 5. ] ubi refert, quot conful hoftium ceciderit. Praeterea Posthumius nomen mihi videtur, non praenomen, ut in eo, qui conful fuit anno ab urbe condita CCLIII. [2, 18, 1.] et CCLXI. [2, 33, 3.] omiffum C. videtur, ut habent quidam libri. Quod item fufpicor in confule Pothu mio anni cccx11. [4, 11,1.] Quidam Posthumum trifyllabum a

liud

putant, aliud Posthumium tetrafyllabum. GLAR. Legendum A. Postumius Albus, Sp. Furius Fusus. Praetermiffum eft enim pronomen prioris confulis, quod et apud Dionyfium eft [1.9.p.619.] et in Capitolinis confulibus, et ab ipfo infra affertur [c. 5.] Veteres autem libri in pofteriore confule habent Sp. Furius Fuscus mendofe, pró Fusus, quod fuit Furiorum cognomen, ut Julus Juliorum. Quod ex Capitolinis fraginentis intelligi poteft. SIGON. Cognomen Fusius men. dofum eft. idque exiftimo inde proveniffe, quod Furios Fusios à quibusdam nominari adjiciat Livius. Quapropter ita legendus videtur hic locus: Consules inde A. Postumius Albus, Sp. Furius Fusus. Furios, Fusios scripsere quidam; id admoneo, ne quis immutationem ipsorum virorum

esse, quae nominum est, putet. Hinc cognomen Fusus quidam auferendum, alii in Fusius mutandum cenfuere, non intelligentes, de ipfo gentis nomine loqui Livium, non cognomine. Furios scilicet ab aliquibus Fusios vocari. Vetus exemplar Aldinum, quod habeo, genuinae lectionis veftigia quaedam habere videtur, in quo sic legimus, licet men. dofe: Consules inde Postumius Albus, Sp. Furius Fusius. Fusios Furios Fabius scripsere qui. dam; id moneo, ne quis etc. Palam eft, Poftumii praenomen hie periiffe, et Furii cognomen corruptum effe librariorum im. peritia. Quid si ita corrigamus reliqua, quae fequuntur, litteris paucis tantum immutatis? Fusios Furios Fabius scripsit. Equidem id admoneo, ne quis etc. non male, meo judicio, nisi me fallit imperitia. PIGHIUS in Annal. ad ann. CCLXXXIX. p. 121. Palat. pr. ac tertius Consules inde Postumius Albus, Spurius Furius Fuscus. Furios Fusios Fabios scripsere quidam. Ex qua fecit Sabellicus admodum, ut putat, emendate, Postumius Albinus, Spurius Furius. Fusios Furios Fabius et quidam scripsere. Palat. sec. Postumius Albius, Spu. rius Furius Fuscus. Furios Fusios scripsere quidam. Veterum edd. lectiones parco adnotare. GEBH. Pighius ad A.V.CCLXXXIX. adnotat in Aldina, Fusios Furios Fabius scripsere quidam, id admoneo; et ex ea feriptura legendum conjicit: Fusios Furios Fabius scripsit. Equidem id ad moneo. Non dubium eft, quin Fabius ex interpretatione, in Liv. Tom. II. Pars I.

margine ad vocem quidam adfcripta, sit. Nec fcio, quid sibi velit Palmerius in Spicilegio p. 789. Tom. iv. Facis Gruteri, Livium putaffe, auctores veteres in hac re variaffe, quum conftet, eosdem effe Fusios, qui Furii sunt. Nam id ipfum dicit Li. vius, et non aliam mutationem aut diverfitatem in his nominibus effe, quam unius literae; ut in Vetusius et Veturius c. 8. DUKER. Consules deinde habet Fragm. Hav. a m. 1. Utraque vo cula deinde et inde in proponendis novi anni confulibus Livium ufum fuiffe fupra diximus ad 1. 2. partim ad c. 16, 1. partim ad c. 49, 9. Servandum itaque zo inde, quoniam in id confpirant reliqui codd. Praeterea prioris confulis praenomen Aulus non adparet in Voff. 1. Leid.utroque, Harlej. utroque, Lipsiens. Gaert. ner. Portug. Haverk. et Fragm. Hav. [Veith. ] Exfulare etiam ab Oxon. B. L. 2. et N. teftis eft Cl. Hearnius. Recte tamen Glarea. nus et Sigonius ex Dionys. Faftis Capitolinis, et Livio addendum monuerunt, quibus confentit Vol. 2. Ejusdem autem confulis cognomen non Albinus eft, ut Sabellicus volebat, fed Albus, ut ex iisdem Faftis et Dion. pa tet. Cui accedit, Pighium teftari in Annal. ad ann. CoLxxxvi. p. 120. diu poftea demum cogno. men Poftumiae gentis Albus mu. tari coepiffe in Albinus, ut fa cile ex Romanis faftis colligitur. Similiter nempe M. Valerius, qui auxilio corvi Gallum provocatorem proelio singulari devicit, Corvus, ejus autem pofteri Corvini adpellati sunt. V. Sigonium

C

ad Liv. 7, 26, 12. Albius male cognominatur in Harlej. 2. et Haverk. Consules inde an Postumius Albus Florent. Infuper Sp. Furius Fuscus. Furios Fusios Furios scripsere quidam habet Lipsiens. Sp. Furior Fuscos. Furios Fusius Fabios scripserunt quidam Gaertn. Sp. Furius Fuscus. Furios Fusios Fabios scripsere quidam Klockian. Voss. ambo, et Leid. 1. [Veith. nisi quod in hoc scripserunt.] Sp. Furius Fuscus. Furios Fabios Fusios scripsere quidam Leid. 2. Sp. Furius Fuscus. Furios Fuscos Fabios scripsere quidam Portug. a m. 1. ubi vocem Fabios manus altera delevit. Sp. Furius Fusus. Furios Fusios Fabios scripsere quidam Harlej. 1. Sp. Furius Fuscus. Furius Fusius Fabius scripsere quidam Fragm. Hav. Sp. Furius Fuscus. Furios Fusios scripsere quidam Harlej.2. et Haverk. Sp. Furius Fuscus. Furius Fusius Fabio scripsere. Florent. Similis fere lectionum varietas in Oxoniensibus obvia eft. Teftatur enim Hearne, to Furius omitti in cod. C. Fuscus, pro Fusus, reperiri in B. et N. Vo. cem Fabios poft vocem Fusios interjectam elle in cod. C. Primae edd. cam lectionem praefe. runt, quae notae Sabellici praefcribitur. Poftea fecutarum quaedam conjecturam Sabellici receperunt, quaedam id in ca mutarunt, ut vocem sive omitterent. Hinc Ascenfius auno 1510. vulgavit Sp. Furius. Fusios Furios et Fabios scripsere quidam, omilla etiam voce Fusius. in mar.

gine autem monet, videndum esse, ne Fabius ut quidam scripsere legendum sit. ex quo fenfum commodum non elicio. Sed sine dubio in animo habuit partem conjecturae Sabellici, et aberratione operarum ibi ut pro et datum eft. Eadem tamen admonitio non modo ab Ascensio repetita est in margine editionum, quae triennio et fexennio poftea prodierunt, fed etiam in Parisina anni 1529. repetito in omnibus illis codem typographorum errore, quamvis ibi in contextum receptum sit Sp. Furius. Fusios Furios Fabius et quidam scripsere. Unde evenerat, ut admonitio il la marginalis omittenda foret. Aldus deinde, qui Sp. Furius Fusius. Furios Fusios Fabios scripsere quidam cum primis edd. in contextu expreffit, mox in erratis emendari juffit Sp. Furius. Furios Fusios scripsere quidam. Id poftea Frobenius recepit, ejusque exemplo reliqui usque ad Sigonium, qui primus procudit eam lectionem, quae nunc vulgo exfiat. Et eam quoque omnium verofimillimam puto. Ceterum Livius his verbis indicat, eos, qui antea Fusii dicebantur, poftea Furios dictos effe. Olim enim li. tera R. in nullo vel parciffimo ufu erat apud Romanos, ejusque loco adhibebatur litera S. Ĉui rei probandae Klockius ad marginem Livii adfcripfit loca Fefti in v. Arbosem. in v. Aureliam. in v. Helus. et in v. R. pro S. Cic. 9. ad Fam. Ep. 21. Quinctil. 1,6. [nunc c. 4. ] Pompon. 1. 2. §.36.ff. de O.J. et Liv, hoc lib.c.8.

per

Id admoneo, ne quis inmutationem virorum ipsorum esse, quae nominum est, putet] id amoneo Gaertn. et Florent, Solent ubique verba cum praepositionibus a et ad composita commisceri. V. infra ad 40, 55, 5. (*5, 46, 6. 8, 28, 3.) virorum ipsorum immutationem Voff. 1. et

Leid. 2. ipsorum deet in Lipfiens. Deinde quae virorum est Leid. 2. quae nominum esse Haverkamp. [Veith. ]

. §. 2. Quin cum Aequis alter consulum bellum gereret] Palat. tertius, quin cum Aequis no. vum alter consulum bellum ge. reret. GEBH. quin novum Aequis alter consulum bellum gereret Harlej. 2. et Lipsiens. quin novum cum Aequis Haverk. qui novum cum Aequis Gaertn. Sed vocem novum reliqui omnes excludunt, qua etiam facile ac fine damno fententiae carere poffu. mus. Quin et zo bellum exfulat a Leid. 2. Verum et hoc perpe

ram.

Ab Ecetranis Volscis praesidium petiere] Eteranis Vol. 1.

et Leid. 2. in contextu. Aeceteranis Leid. 1. et Harlej. 1. Aceteranis Voff. 2. et Gaertn. Acederanis Harlej. 2. Ceteranis Portug. et Lipsiens. Cetranis Haverk. Eceteranis Fragm. Hav. et Leid. 2. in marg. Eceetranis Florent. Et eodem modo iidem codd. mox . seq. hanc vocem feriptam exhibent, nisi quod tum Acetranum praeferat Leid. 1. Eteranium Leid. 2. Accetera. num Portug, et Aceterarium Li

psiens. V. fupra ad 2, 25, 6.Paullo ante voces Itaque Aequi male omittuntur in Gaertn.

ablato, hoc eft, impetrato et Quo cupide oblato] Palat. pr.

abducto. GEBH. ablato etiam

Vol. 2. quod tamen non a Livii manu profectum, fed ex fcribasim ob et ab in compositis con rum errore natum puto, qui pasfuderunt. (* ita 8, 16, 8.) V. fuad 2, 37, 9. pra

Adeo civitates hae perpetuo in Romanos odio certavere] In Archetypo legitur adeo civita. tes eae perpetuo. RHEN. Campanus edidit civitates eae, ut diu poft illum indicavit Rhenanus. ad quod alludit Palat. tert. civitates e perpetuo. Primus vero civitates haec. Legendum haece, ut et fupra monui. GEBH. civitates ae, omiffa adfpiratione, pro hae, Leid. 1. civitates ee Fragm. Hav. civitatus hee Gaertn. civitates haec Harlej. 1. Vox hae omittitur in Portug. [Veith.] V. summa vi imperabatur Voff. 2. fupra ad 2, 44, 12. Mox bellum parabantur Harlej. 1.

§.3. Ecetranum ad Aequos descisse] Ecetram coloniam fuisse, intelligitur e Dionysio 6,32. DUKER. Vide modo notata ad §. praec. ad Aequos desisse eft in Portug. Lipsiens. et Harlej. 2. Ita alibi etiam erratur in fcriptis. V. infra ad 30, 3, 5. Mox magna vis hominum in, pro in sive inde, Lipsiens. V. infra ad 10, 20, 6. Deinde capitum, pro captum, idem Lipsiens.

Ca

Isque miles per bellum Aequicum vel acerrimus fuit] Aequitum, vel Equitum Leid. 2. Haverk. Lipsiens. Gaertn. et quaedam ex priscis edd. Aequitium Harlej. 2. Aequi tum Portug. a m. 1. Equis tum Fragm. Hav. a m. 2. [ Aequis fum Veith.] Sed vulgatum rectum cft. V. Gronov. fupra ad 2, 58, 3.

§. 4. Ea multitudo dilapsa] Prima vocula non adparet in pris. cis, quas vidi, edd. quae tamen neceffaria eft, ut indicetur non in genere multitudo Aequorum, sed Antiatum, quorum magna vis ad Volscos confugerat. Recte igitur Aldus to ea adjecit, quod etiam fervant codd. fcripti.

§. 5. Necdum matura re, quum defectionem parari] Necdum t

matura re Gaertn. Nec tum matura re Portug. Necdum maturam rem Vol. 2. [Veith.] Nec dum maturare Leid. 2. et Hav. Deinde tamen defectione parari Lipsiens. Pro quum, sive cum, scriptum fuerat cu; id primo mutatum eft in tũ, deinde in tñ, sive tamen. Qui error praeser. tim in hoc cod. frequens eft. Mox verbis fequentibus datum negotium consulibus est, alio vocabulorum ordine recepto,Ha. verk. datum negotium éet (id eft esset) consulibus Gaertn.

Quaererent, quidnam rei esset] Vetus lectio quid rei esset, absque parelco nam. RHEN. quidnam rei esset edidit Andreas. At poit eum Campanus, quemadmodum habetur in Pall. primo ac tertio, quid rei esset. Sed fec. qui rei essent. GEBH. Borb. Flor. duo Pall. et Voll. Rott. Chifl. Helm. quid rei esset, ut rei essent. Videtur fcribendum Campanus edidit. Pal. tertius qui quid id rei esset. J. FR. GRON. quid rei esset, ut Florent. etiam omnes noftri, virorum doctorum cura infpectis codicibus confentientes, nisi quod voces datum set desint in Lipfiens. ob repenegotium etc. quidnam rei estitionem zou esset. V. ad 9, 11, 11. quid rei esset praefert etiam Hearnii Oxon. N. [Veith.] Pro quo si cum Gronov. legendum eft quid id rei esset, cenfendum eft, voculam id interceptam effe ab ultimis literis praecedentis quid. 1, 48, 1. Quid hoc inquit, Tarquini, rei est. Infra hoc lib. c. 17,1. Quid hoc rei est, inquit, tribuni? c. 48, 4. Sinas hic coram virgine nutricem percon. tari, quid hoc rei sit. Alibi quid. nam id rei est, quidnam id est, quisnam is est Livius dixit. V. infra ad lib. 5, 15, 5. (* simpliciter quid rei est, habet 25, 10, 1.) Cl. Ant. Perizonius, qui ad mar