Varronis adventum exspectat, ut ex consuetudine ejus non minus, quam ex studiis ac libris, cum quibus in gratiam redierit, solatium doloris petat, quem ex adflicta republica ceperat. M. T. CICERO M. TERENTIO VARRONI S. D. Ex his litteris, quas Atticus a te missas mihi legit, quid ageres, et ubi esses, cognovi: quando autem te visuri essemus, nihil sane ex iisdem litteris potui suspicari. In spem tamen venio, appropinquare tuum adventum: qui mihi utinam solatio sit! Etsi tot tantisque rebus urgemur, ut nullam allevationem quisquam non stultissimus sperare debeat: 'sed tamen aut tu potes me, aut ego te fortasse aliqua re juvare. Scito enim me, posteaquam in urbem venerim, redisse cum veteribus amicis [id est, cum libris] nostris in gratiam. etsi non idcirco eorum usum di 2 1 sed tamen] sed videtur delendum in hac interpunctione. Si etsi tot debeat antecedentibus adjungendum est, et punctum post debeat, stare potest. · aliqua re juvare, ad consolationem pertinet. 2 id est, cum libris nostris.] Hoc insititium judicat Valkenarius, V. C. ad Eurip. Fragm. p. 194. Vere, ut opinor. natum est e glossa. Sed a glossa tantum est id est, cum libris. nostris pertinet ad amicos. |