FRIDER. HENR. BOTHE, D. PHILOS. ET AA. LL. MAG, SOCIETATI, QUAE JENAE EST, EDITIO SECUNDA EMENDATIOR. MANHEMII, SUMTU TOBIAE LOEFFLERI MDCCCXIX. Fromann 5-26-25 11782 PRAEFATIO EDITORIS. Quam uam ante in edendis Ovidii Transmutationibus et Horatio, eandem nunc in Sallustio rationem secuti sumus, ut verba scriptoris secundum melioris notae libros cum scriptos tum impressos quam emendatifsima describeremus, et interpunctionem *), minus saepe curatam, emendaremus; deinde indicem historicum operi adderemus, quam rem utilissimam priores editores nescio quo pacto insuper habuere; tum si quid adhuc inexploratum esse videretur viris eruditissimis, qui in Crispo explanando operam posuerunt, id ipsi denuo per *) Ejus a me correctae unum exemplum proferam in signe, quod est Jug. c. 31. extremo, ubi cum etiam legeretur, sententia inepta: Neque ego vos, Quirites, hortor, ut malitis civis vestros perperam quum rccte fe cisse, plene distinguendum vidi post verbum hortor, itaque loco desperato facile medicatus sum. A * penderemus, quodque de eo in mentem nobis venisset probabile, non quidem in ipsum illud ordinem reciperemus, a qua temeritate jam longe absumus, sed vel in marginibus paginarum notaremus, ut Hist. 1. (18.) et ibidem 2. (7.). 3. (7.), vel, quod magis placet, in praefatione breviter diceremus. Ceterum, quam in prima editione expresserunt ejus curatores, Cortianam recensionem mutandam nobis vidimus antea vulgata, quam probarunt Gruterus, Wassius, et inprimis Havercampius, non quo a vero prorsus aberrasse arbitraremur Cortium, sed quod in re controversa tutius esset via consueta incedere, quam vel cum doctissimis hallucinari. Quod diximus, nihil pro arbitrio mutatum a nobis esse, id non ad veteres quasdam sordes pertinet, quas recolere noluimus; quale est illud in amicitia receptus Belli Jugurthini capite 5., et in partem tertiam Africam posuere ejusdem libri cap. 17., quae scriptura neque Haver |