11 in turba quidem haerere plebejum quemquam: qui, si nihil aliud, admoneat collegas; liberos, et cives eorum, non servos, militare, quos hieme saltem in domos ac 12 tecta reduci oporteat: et aliquo tempore anni parentes liberosque ac conjuges invisere, et usurpare libertatem, 13 et creare magiftratus. Haec taliaque vociferantes adversarium haud inparem nacti sunt Ap. Claudium, relictum a collegis ad tribunicias seditiones compri Talia nequicquam perarantem Cera manum, summoque in mar- Sed ad sententiam Terentius Eu- - perfice hoc Precibus, pretio, ut haeream in par te aliqua tandem apud Thaïdem. M. Seneca controv. 28. Non poteft filia tam angufte paternis tabulis adhaerere, quas aut totas possidere debet, aut totas perdere. Martialis 9. Ep. 49. - conviva nec ultimus haesi. J. FR. GRON. hre Lovel. 1. et 4. Simile compendium deinde caus. sa exstitisse videtur, ut perperam scriberetur habere, pro haerere, in Lovel. 5. et Hearnii Oxon. N. [Veith.] Solent autem ea verba et alibi in Mitis commutari. V. ad 29, 4, 8. §. 11. Admoneat collegas, liberos et cives eorum, non servos, mi. litare) amoveat Gaertn. admoveat Lovel. 5. et Haverk. V. infra ad 9,38, 12. Tum liberos cives eo rum, et non servos Harlej. 2. et Haverk. Paullo ante to qui deeratin Florent. Sed interceptum est a praecedentis ultima syllaba. quam. Tale exemplum etiam supra habuimus 2, 7, 10. §. 12. Usurpare libertatem, et creare magiftratus] Hic folium unum vel alterum periit in Fragm. Hav. et demum incipit iterum infra c. 10, 4. Ceterum supra re libertatem est in Lovel. 3. Tum ac creare magiftratus in Voff. 1. et Leid. 2. §. 13. Haec taliaque vociferantes adversarium haud inparem nacti sunt] Haec itaque vociferantes Hearnii Oxon. B. Haec et alia vociferantes Harlej. 2. Haec aliaque vociferantes Lovel. 2. 4. Gaertn. Haverk. et apud Hearnium L. 1. et C. quod forte non inprobandum. Supra 1,50, 7. Haec atque alia eodem pertinentia seditiosus facinorosusque homo quum maxime dissereret. Infra 29, 1, 25. Наес aliaque dicendo non populares modo, sed Ausetanos quoque, vicinam gentem, concitat. Ita Gronovius ex Mstis restituit, pro taliaque. V. etiam, quae ad eum locum notantur. Voces hae saepe in Mstis turbari solent. V. infra hoc lib. ad c. 5, 6. et Glarean. ad 10, 10, 6. Adde viros doctos ad Suet. Aug. 43. Sed nec vulgatum temere spernendum. Similiter enim. Tacit. 11. Ann. 24. His atque talibus haud permotus princeps statim contra disseruit. Tum aversarium Portug. Deinde nati sunt Klockian, Relictum a collegis] Non tamen mendas; virum inbutum jam ab juventa certaminibus plebejis: quem auctorem aliquot annis ante 14 fuisse memoratum est, per collegarum interceffionem, tribuniciae potestatis dissolvendae. III. Is tum jam, non promtus ingenio tantum, 1 sed usu etiam exercitatus, talem orationem habuit: Si umquam dubitatum est, Quirites, utrum tribuni ple- 2 bis vestra, an sua, caussa seditionum semper auctores solum; uti adparet ex iis, quae scribit Livius c. 7. Senatusconsultum factum est, ut tribuni mi. litari concione advocata peditibus equitibusque gratias agerent: sed cum aliis relictum, ut solum ex omnibus maxime idoneum comprimendis seditionibus tribuniciis. DUK. relictum ab collegis Haverk. relictum ad collegas Lovel. 1. relictum a collegio Lovel. 5. Imbutum jam ab juventa certaminibus plebejis] jam juventa Lovel. 5. jam a juventa Portug. et Gaertn. jam ubi certaminibus Voff. 1. in quo jam añ, id est ante, certaminibus inter versus adscriptum est, quod exstat in contextu Lovel.1. jam certaminibus Leid. 2. Praeterea certaminibus plebis Voff. 2. et Lovel. 3. In fine cap. dissolvundae, pro dissolvendae, Harlej. 1. §. 1. Is tum jam non promtus ingenio tantum] Is cum jam non promtus Voff. 2. Lovel. 3. et Portug. a m. 1. Ifte jam non promtus Florent. et Neapolit. Latinii. Is tamen jam, Lovel. 4. et 5. V. ad 22, 17, 5. De particulis tum jam, sive ordine inverso, ut saepe obcurrunt, jam tum, v. supra ad 1,41, 7. Mox trajectis vocibus sed et usu exercitatus Lovel. 4. sed etiam usu exercitatus, Harlej. 2. Haverk. et prisci excusi usque ad Aldum, qui dedit usu etiam, quomodo etiam praeferunt reliqui scripti; nisi quod etiam desit in Lovel. 5. et exercitus habeat Florent. de quo v. ad 27, 44, 6. §. 2. Si umquam dubitatum est, Quirites] dubitatum est quis Leid. 1. dubitatum est cur Klock. pro quo in margine dubitatum est quin pro varia lectione adscribitur. dubitatum est a quin Voff. 1. in cujus ora alia adpicta est scriptura dubitatum est a Quiritibus. Et hoc modo praeferunt Leid. 2. et Lovel. 1. Vestra, an sua, caussa seditionum semper auctores fuerint] Lege ὑφ' ἓν semper - auctores, hoc est sempiterni. De quo v. Animadversiones nostras ad Propertii 1. Eleg. 18, 15. Ut tibi sim merito semper furor. Hoc noto, ut arguam scripturam Palat. secundi, immutantis in deterius seditionum auctores semper fuerint. Infra c. 42. Nec ullum erat tempus, quod a novae sempercladis alicujus spectaculo cessaret. GEBH, Similiter etiam Gebhardus ad d. loc. Propertii accipiebat illud Livii in praefat. Dum novi semper-scriptores aut in rebus certius aliquid adlaturos se, aut scribendi arte rudem vetuftatem superaturos credunt. Ceterum Palat. secundo concinunt hic Lovel. 5. et Haverk. Neque multum inter 1 fuerint, id ego hoc anno desisse dubitari certum habeo. 3 et quum laetor, tandem longi erroris vobis finem factum effe, tum, quod secundis potiffimum veftris rebus hic ervor est sublatus, et vobis, et propter vos reipublicae 4 gratulor. An est quisquam, qui dubitet, nullis injuriis esse puto, utro ordine verba le. gantur. Receptum tamen non muto ob reliquorum, et inter eos optimorum, codicum consensum. Quamvis autem figura illa ὑφ' ἓν crebro cum particula semper obcurrat, ut Volf. multis exemplis docet 5. Instit. Orat. 4, 6. eam tamen non ubique quaerendam arbitror. Certe neceffe non est, ut ad eam hoc loco recurramus, quum commodissime τὸ semper ad verbum fuerint referri possit; ut apud Tibull. 1. El. 1,5. Nec Spes deftituat, sed frugum semper acervos Praebeat. Ubi non jungendum semper-acervos, sed semper praebeat. apud Livium 6,40,9. Quae tundem ifta mer ces est, qua vos semper tribunos plebis habeamus. ubi similiter jungi debent voces semper habeamus. multo minus eo recurrendum est supra apud Liv. in Praefat. §. 2. Non enim adsequor, quid ibi notaret semper-scriptores. In hac figura nimius ubique fuit Gebh. V. etiam supra ad 2, 52, 7. Insuper veftra ac sua caussa Lovel. 5. Tum seditionis semper auctores Harlej. 2. et Haverk. sed accusationi Appii magis convenit numerus pluralis, quem servant alii Deinde auctores fuerunt omnes. Leid. 2. Id ego hoc anno desisse dubitari certum habeo] Pronomen ego, quod in scriptis constanter exstat, non adparet in edd. vett. Primus id recepit Aldus. Praeterea dedisse habet Leid. 1. desiisse Leid. 2. Male. V. infra ad 9, 46, 3. §. 3. Et quum laetor, tandem longi erroris etenim laetor Leid. 2. et tum laetor Lovel. 4. 5. Harlej. 2. et Haverk. V. ad 6, 23, 3. Mox vobist finem facturum esse Lovel.5. Tum, quod secundis potissimum his vestris rebus hic error est sublatus] Ablativus his a quopiam additus est. Nec enim in Borbetomagensi codice habetur.RHEN. To his servant Lovel. 4. Harlej. 2. Portug. et Haverk. [Veith.] hiis veftris habent Voff. 1. Leid. 2. et Lovel. 1. is veftris Leid. 1. Lovel. 2. et Klockian. iis vestris Lovel. 5. Adsentior tamen Rhenano id pronomen delenti, quod non agnoscunt Florent. Voff. 2. Lovel. 3. Harlej. 1. Gaertn. et edi. tiones principes. Primus Aldus contextui adjecerat. Alio etiam ordine quod potissimum secundis praefert Harlej. 2. Mox et propter vos, et reipublicae, addita voce, Harlej. 2. et propter vos rep. Lovel. 5. §. 4. An est quisquam, qui du. bitet, nullis injuriis veftris] Legendum omnino est ullis. quod et vis τῆς διανοίας, et haec verba ostendunt, si quae umquam. Ridendus vero hoc loco Gallicus interpres vetus. T. FABER. Contra Dou jatius, adversatus Fabro, contendit; non poffe hoc loco demta negatione idoneum sensum ex mente auctoris confici; necessa-rio itaque legendum esse an est quisquam, qui dubitet, sive qui nesciat, nullis umquam, aut, quod eodem redit, numquam ullis injuriis veftris aeque offensos etc. Clariff. vero Ant. Perizonius, veftris, si quae forte aliquando fuerunt, umquam aeque, quam munere Patrum in plebem, quum aera militantibus conftituta sunt, tribunos plebis obfensos ac concitatos effe? quid illos aliud aut tum timuisse creditis, aut 5 hodie turbare velle, nisi concordiam ordinum, quam servato τῷ nullis, pro umquam, malebat numquam. Miror hic viros doctos haesiffe. Aeque offen. sos nullis injuriis capiendum est, ac si dixiffet, non aeque offensos ullis injuriis. Plaut. in Epid. 2, 3, 1. Nullum esse opinor ego agrum in agro Attico Aeque feracem, quam hic est nofter Periphanes. Ita neminem eorum per Italiam ire liciturum, pro non liciturum, quemquam eorum ire per Italiam, infra est 42, 36, 6. ubi vide, quae notantur. nullis et umquam in omnibus scriptis et editis constanter supersunt, nisi quod in illis, pro nullis, praeferant Voff. 2. et Lovel. 3. Praeterea an est quisq. qui habet Leid. 1. an est priusquam qui Haverk. Deinde injuriis üris, sive noftris, Lovel. 2. Id foret a nobis inlatis: quo sensu infra obcurrit hoc lib. c. 54, 3. Etsi minus injuriae veftrae, quam meae calamitatis, meminisse juvat, id est, injuriae a vobis inlatae. Terent. Heaut. 1, 1, 85. Carens patria ob meas injurias. Hic tamen vulgatum servo; ftris enim exstat in reliquis om. nibus codd. Injuriae veftrae autem sunt vobis inlatae, quas vos perpessi eftis. Ita Sall. in Jug. 14. Incertus, quid agam; tuasne injurias persequar, ipse auxilii egens. c. 20. Existumans, dolore permotum Adherbalem injurias suas manu persecuturum. quo utroque loco v. Cort. (*Liv. 1, 13, 1. quarum ex injuria.) Ceterum mirariis Voff. 1. cujus margini tamen adjectum est, alios legere erariis, vel injuriis. Si quae forte aliquando fuerunt] Video diversam etiam lectionem quibusdam placuisse, si quae forte aliquando inciderunt. RHEN. Plerique manu et typis descripti constanter praeferunt fuerunt. In Florent. tantum est, duplici lectione recepta, inciderunt fuerunt; sed in Lovel. 4. fuere. in Lovel. 1. et Leid. 2. fuerint, qui posterior mox addita voce quum nunc munere praefert. Conftituta sunt, tribunos plebis offensos ac concitatos esse] conftituta sint Voff. 2. Deinde offensos et concitatos editi ante Aldum, qui primus ac concitatos vulgavit, consentientibus scriptis. Insuper τὸ esse deficit in Leid. 2. Paulio ante militibus, pro militantibus, Lovel. 4. Male. Infra hoc cap. §. 7. Utrum militantium adversarii eftis, an caussam agitis? c. 4, 1. Nunc de ipsa conditione militantium dicere libet. Ita sρατευόμενος pro σρατιώτης apud Sueton. in Tib.. 21. Inter tot rerum difficultates καὶ τοσαύτην ἀποθυμίαν ερατευομένων. Dion. Hal. 8. Ant. p. 541. ̓Αργύριον εἰς τοὺς ὀψωνιασμοὺς τῶν ςρατευομένων ἀναλούσθαι. Lucas in Evang. 3, 14. Ἐπηρώτων δὲ ἀυτὸν καὶ δρατευόμενοι. Similia praesertim apud Poëtas frequenter obcurrunt. V. Vechner. Hellenol. 1. 1. part. 2, 9. p. 119. §. 5. Quid illos aliud aut tum timuisse creditis] quod illos principes excusi; pro quo Ascensius L dissolvendae maxime tribuniciae potestatis ventur effe? 6 Sic, hercule, tamquam artifices inprobi, opus quaerunt: qui et semper aegri aliquid effe in republica volunt, ut anno 1513. quid illos substituit. Neque aliter in scriptis inveni. Tum quid illos autem alios timuisse Lovel. 5. quid illos aliud autu timuisse, neglecta unius literaet repetitione, et duabus vocibus in unam contractis, Leid. 1. Hinc factum, ut quid illos aliud aut, id est, autem timuisse datum sit in Gaertn. quod ipsum totidem literis est in Lovel. 4. Ex eo iterum natum quid illos aliud aut timuisse, ut praeferunt Voff. 2. Lovel. 2. 3. et Portug. Potest tamen illud tum etiam interceptum esse a primis literis vocis sequen. tis timuisse. quid illos ante timuisse se in Neapolitano reperiffe testatur Latinius. [quid illos autem aliud timuisse Veith.] Μox τὸ nisi exsulat a Leid. 2. Quam dissolvendae maxime tribu. niciae poteftatis rentur esse] Non dubito, quin scripserit Livius, quam dissolvendae maxime tribuni. ciae poteftati rentur esse. ut sit loquendi modus crebro obvius, apud hunc auctorem. Sic et libro proxime superiori [c. 35, 9.] Experiundam rem denique in uno alterove esse, sitne aliquis plebejus ferendo magno honori. Item infra hoc lib. [c.6, 15.] Etsi prodendae patriae dissolvendaeque reipublicae est. RHEN. Quidam caussam intelligunt, ut sit sensus, quam concordiam rentur effe cauffam dissolvendae potestatis tribunitiae. Quidam, pro genitivo poteftatis, dativum potestati restituerunt, quod placet. Nam verbum sum saepe hunc habet casum. GLAR. In vetuftis plerisque libris legitur poteftatis in gignendi, non poteftati. Quam lectionem probat Rhenanus, intelligens usitatam hanc locutio casu non nem historicis esse, ut dicant, Esse alicujus rei faciendae, pro pertinere ad rem illam faciendam. Sic loquitur 3, [39,8.] Quod unum exaequandae libertatis esset. Et 39, [16, 9.] Nihil aeque dissolvendue religionis esse. Et Sal. lustius in concione Lepidi [in fragm. l. 1. Hist.] Et omnia retinendae dominationis honefta aeftimet. Et Livius 27, [9, 12.] Eaprodendi imperii Romani, tradendae Annibali victoriae esse. Ergo poteftatis retinendum. SIG. Eleganter hic quidem Sigonius, et subservit alter Voffianus, quo nunc primum incipio uti. Alter tamen, Helm. Buslid. Rott. Chifletianus subscribunt Borbetomagensi, et habent poteftati. J. FR. GRON. dissolvend maxime et tribuniciae Portug. dissolvendae maxime et tribuniciae Leid. 2. et Lovel. 1. quomodo etiam est in contextu Voff.1. pro quo in margine emendatur dissolvendue maximum tribuniciae. quod praefert Gaertn. solvendae maxū et tribuniciae Klockian. Deinde tribuniciae potestati ventur esse praeter Voff. 1. habent etiam Leid. uterque, Lovel. 1. 2. 4. et Gaertn. ut supra 2, 5, 4. Ut tam eminens area, firmaque templis quoque ac porticibus suftinendis esset. c. 9, 6. Divites conferrent, qui oneri ferendo essent. 10, 5, 5. Satis fretus, esse etiam nunc tolerando certamini legatum. 30, 6, 3. Ea modo, quae reftinguendo igni forent, portantes. Reliqui tamen mei servant alteram lectionem tribuniciae poteftatis rentur esse, quod Hearnio etiam obvium fuit in Oxon. L. 1. 2. et C. et Latinio in Neapolit. Id autem recte Sigonius exponit, eam pertinere rentur ad dissolvendam tribuniciam potestatem. Ita |