M. Tullii Ciceronis De oratore libri tresWeidmannsche Buchhandlung, 1875 - 195 pagine |
Altre edizioni - Visualizza tutto
M. Tullii Ciceronis De oratore libri tres, Volumi 1-3 Marcus Tullius Cicero Visualizzazione completa - 1882 |
Parole e frasi comuni
aɛy anderen Antonius Aristoteles auch Ausdruck ausser Bake Bedeutung Begriff beiden Beredsamkeit bezeichnet Brut Carbo Catulus causa causis Cicero Conj Consul Cotta Crasse Crassus daher Darstellung dass deren dicendi dicere dieser disp durch ebds eingeklammert einzelnen eius eloquentia Ennius ergänzen esset findet folgenden Form ganze gebraucht Gedanken Gegensatz genere genus gesagt gewöhnlich Grund hinzugefügt hominum illa ille illud Inhalt inquit ipsa iure iuris ius civile können konnte leicht Lesart Lucilius maxime meisten Hdschr mihi mit K nach muss mutili neml neque nicht nihil numquam oben omnibus omnis oratio oratione orationis oratore oratoris philosophia Philosophie posse possit potest rebus Rede Redner rerum saepe Scävola scheint schon scientia sich sine Sinne Socrates statt stehen steht Stelle Sulpicius tamen tamquam Theil tibi Tusc überhaupt übrigen Ueber unten Verbindung verborum verbunden vorher vorhergehenden weiter welche werden wieder wird wofür wohl Wort Worte wurde καὶ
Brani popolari
Pagina 8 - Nam quis nescit, primam esse historiae legem, ne quid falsi dicere audeat ? deinde ne quid veri non audeat?
Pagina 6 - Qui distincte, qui explicate, qui abundanter, qui illuminate et rebus et verbis dicunt, et in ipsa oratione quasi quendam numerum versumque conficiunt : id est, quod dico, ornate.
Pagina 146 - Pollucem fuissent, nimis illum sordide Simonidi dixisse se dimidium eius ei quod pactus esset pro illo carmine daturum, reliquum a suis Tyndaridis quos aeque laudasset peteret, si ei videretur.
Pagina 28 - Ac mihi quidem videntur homines, cum multis rebus humiliores et infirmiores sint, hac re maxime bestiis praestare, quod loqui possunt. Quare praeclarum mihi quiddam videtur adeptus is qui qua re homines bestiis praestent ea in re hominibus ipsis antecellat.
Pagina 154 - Latinis verbis huius verbi vim vel maximam semper putavi. quem enim nos ineptum vocamus, is mihi videtur ab hoc nomen habere ductum, quod 'non' sit 'aptus', idque in sermonis nostri consuetudine perlate patet. nam qui aut tempus quid postulet non videt aut plura loquitur aut se ostentat aut eorum quibuscum est vel dignitatis vel commodi rationem non habet aut denique in aliquo genere aut inconcinnus aut multus est, is 'ineptus
Pagina 28 - Hoc enim uno praestamus vel maxime feris, quod colloquimur inter nos, et quod exprimere dicendo sensa possumus. 33 Quam ob rem quis hoc non iure miretur, summeque in eo elaborandum esse arbitretur, ut, quo uno homines maxime bestiis praestent, in hoc hominibus ipsis antecellat...
Pagina 47 - Rerum enim copia verborum copiam gignit : et, si est honestas in rebus ipsis, de quibus dicitur, existit ex rei natura quidam splendor in verbis.
Pagina 31 - Ut porro conspersa sit quasi verborum sententiarumque floribus, id non debet esse fusum aequabiliter per omnem orationem, sed ita distinctum , ut sint quasi in ornatu disposita quaedam insignia et lumina.
Pagina viii - Thucydides omnes dicendi artificio, mea sententia, facile vicit : qui ita creber est rerum frequentia, ut verborum prope numerum sententiarum numero consequatur, ita porro verbis est aptus et pressus, ut nescias, utrum res oratione, an verba sententiis illustrentur.
Pagina 102 - Omnis enim motus animi suum quemdam a natura habet vultum et sonum et gestum; corpusque totum hominis et eius omnis vultus omnesque voces, ut nervi in fidibus, ita sonant, ut a motu animi quoque sunt pulsae. Nam voces ut chordae sunt intentae, quae ad quemque tactum respondeant, acuta gravis, cita tarda, magna parva; quas tamen inter omnes est suo quoque in genere mediocris.