Marci Tullii Ciceronis epistolae, recogn. A.S. Wesenberg, Volume 1 |
Dall'interno del libro
Risultati 1-5 di 76
Pagina
... tantum aliquem „ Emendationum " ederem , sed novam hanc epistolarum recognitionem facerem , quam brevi consequetur separatus ab ipsa editione fasciculus ille , quo erit gravissima quaeque mea correctio allatis rationibus argumentisque ...
... tantum aliquem „ Emendationum " ederem , sed novam hanc epistolarum recognitionem facerem , quam brevi consequetur separatus ab ipsa editione fasciculus ille , quo erit gravissima quaeque mea correctio allatis rationibus argumentisque ...
Pagina 14
... tantum mihi videntur stul- titia et inconstantia adversariorum , ut etiam aucto- ritate iam plus valerent : itaque perpaucis adver- santibus omnia , quae ne per populum quidem sine seditione se assequi arbitrabantur , per senatum con ...
... tantum mihi videntur stul- titia et inconstantia adversariorum , ut etiam aucto- ritate iam plus valerent : itaque perpaucis adver- santibus omnia , quae ne per populum quidem sine seditione se assequi arbitrabantur , per senatum con ...
Pagina 15
... tantum enim animi inductio et mehercule amor erga Pompeium apud me valet , ut , quae illi utilia sunt et quae ille vult , ea mihi omnia iam et recta et vera videantur , neque , ut ego arbitror , errarent ne adversarii quidem eius , si ...
... tantum enim animi inductio et mehercule amor erga Pompeium apud me valet , ut , quae illi utilia sunt et quae ille vult , ea mihi omnia iam et recta et vera videantur , neque , ut ego arbitror , errarent ne adversarii quidem eius , si ...
Pagina 22
... tantum vel animi fuisse in illo ordine vel auctoritatis , idemque memineram nobis privatis us- que ad Caesarem et Bibulum consules , quum sen- tentiae nostrae magnum in senatu pondus haberent , 13 unum fere sensum fuisse bonorum omnium ...
... tantum vel animi fuisse in illo ordine vel auctoritatis , idemque memineram nobis privatis us- que ad Caesarem et Bibulum consules , quum sen- tentiae nostrae magnum in senatu pondus haberent , 13 unum fere sensum fuisse bonorum omnium ...
Pagina 23
Marcus Tullius Cicero Albert Sadolin Wesenberg. non 14 culpa , tantum dicam brevi , non mihi exercitum , sed duces defuisse . In quo , ut iam sit in iis culpa , qui me non defenderunt , non minor est in iis , qui reliquerunt , et , si ...
Marcus Tullius Cicero Albert Sadolin Wesenberg. non 14 culpa , tantum dicam brevi , non mihi exercitum , sed duces defuisse . In quo , ut iam sit in iis culpa , qui me non defenderunt , non minor est in iis , qui reliquerunt , et , si ...
Altre edizioni - Visualizza tutto
Marci Tullii Ciceronis epistolae, recogn. A.S. Wesenberg, Volume 2 Marcus Tullius Cicero Visualizzazione completa - 1873 |
Parole e frasi comuni
aliquid animo arbitror Asia Brundisii Brundisium BRUTO CAELIO Caesar Caesarem Caesaris causa certe CICERO S. D. CICERONI Ciceronis epist Cilicia commendo consilium consul Crat cuius dignitatem eius eorum erga erit essem esset etsi exercitum facere faciam fore fuisse gratissimum homines Iconium Idus ille illud ipsum itaque Iunio lentia litteras magis maxime meae meam mecum mehercule meis meum mihi misi neque nihil nostrum numquam nunc omnibus rebus peto Pompeio Pompeius posse possit possum potest praesertim primum provincia publica puto quamquam Quare quoniam quum rei publicae rogo Romae a. u. c. Romae mense scis scribere scribis scripsi semper senatus sine solum spem spero studio summa Syria tamen tecum tibi tuae tuam tuis litteris TULLIUS tuum tuus valde Vale valeas vehementer velim velle vett video volo voluntate vulgo
Brani popolari
Pagina 184 - Simul accepi a Seleuco tuo litteras, statim quaesivi e Balbo per codicillos, quid esset in lege. Rescripsit eos, qui facerent praeconium, vetari esse in decurionibus ; qui fecissent, non vetari. Quare bono animo sint et tui et mei familiares ; neque enim erat ferendum, cum, qui hodie haruspicinam facerent, in senatum Romae legerentur, eos, qui aliquando praeconium fecissent, in municipiis decuriones esse non 2 licere.
Pagina 100 - Coepi egomet mecum sic cogitare: 'Hem! nos homunculi indignamur, si quis nostrum interiit aut occisus est, quorum vita brevior esse debet, cum uno loco tot oppidum cadavera proiecta iacent? Visne tu te, Servi, cohibere et meminisse hominem te esse natum?