Immagini della pagina
PDF
ePub

adimere, quæ fortissumi viri victores reliquerant :
proinde quasi injuriam facere, id demum esset
imperio uti.

XIII.-I. Nam quid ea memorem, quæ, nisi iis
qui videre, nemini credibilia sunt: a privatis
compluribus subversos montes, maria contracta
messe
2.Quibus mihi videntur Tudibrio fuisse
bra buti
divitiæ; quippe, qu
honeste habere licebat/
of impertitudinem properabant.

To

ww

[ocr errors]

To search

3. Sed lubido buy bad waded them)] stupri, ganeæ, ceterique cultūs, non minor incesse rat: vescendi causā terrā marique omnia exquirere; before dormire priùs, quam somni cupido esset; non famem aut sitim, neque frigus neque lassitudinem to atticinati opperiri, sed ea omnia luxu antecapere, 4. Hæc juventutem, ubi familiares opes defecerant, ad infigured facinora incendebant. 5. Animus imbutus malis facilè lubidinibus cafebated bet eo profusius omnibus modis quæstui atque sumptui deditus

[ocr errors]

artibus haud

it mas
erat.

XIV.-I. In tanta

[ocr errors]

Catilina, id quod factu facillimum erat, omnium

factuque corruptā civitate,

misked

flagitiorum atque a

[ocr errors]

facinorum circum se, tamquam

body stipatorum, catervas habebat.

micked

[ocr errors]
[ocr errors]

2. Nam, quicumque Impudicus, adulter, ganeo, manu ventre bona patria had aceraverat; quique alienum æs grande confiaverat, quo flagitium aut facinus redimeret; 3. præterea,

by.

omnes undique,

judiciis, aut pro

quos
civili

it

[ocr errors][merged small]

daize lingua "perjurio aut sanguine

postremò, omnes

"egestas. conscius animus exagitabat. "agitium,

ii Catilinæ

proxummi

familiaresque erant. 4. Quòd si quis etiam
culpa vacuus in amicitiam ejus inciderat, quot-
idiano usu atque
facilè par similisque

[ocr errors]

ceteris efficiebatur. Sed maxume adolescentium

eorum

familiaritates adpetebat difficmi molles et

safilured by mies

by tate Muxi, dolis haud difficulter capiebantur.

as

uti

[ocr errors]

6. Norta Jusque d

Studium ex ætate flagrabat,"
aljis aliis canes atque equos
; postremò, neque sumptul modestiæ
suæ parcere, dum illos obnoxios
w

[ocr errors]

8.9 fuisse nonnullos, qui ita existumarent— juventutem, quæ domum Catilinæ frequentabat, parum honestè pudicitiam habuisse: sed ex aliis rebus magis, quàm quòd cuiquam id compertum foret, hæc fama valebat.

XV.

.-I. Jam primùm adolescens Catilina multa nefanda stupra fecerat; cum virgine nobili, cum sacerdote Vestæ, alia hujuscemodi contra jus fasque. 2. Postremò, captus amore Aurelia Orestillæ, cujus, præter formam, nihil umquam bonus laudavit, quòd ea nubere illi dubitabat timens privignum adultum ætate, pro certo creditur, necato filio, vacuam domum scelestis nuptiis fecisse. 3. Quæ quidem res mihi in primis videtur causa fuisse facinoris maturandi. 4. Namque animus impurus, dîs hominibusque infestus, neque vigiliis neque quietibus sedari poterat; ita conscientia mentem excitam vastabat. 5. Igitur colos exsanguis, fœdi oculi, citus modò modò tardus incessus; prorsus in facie voltuque vecordia inerat.

XVI. 1. Sed juventutem, quam, ut suprà

for

nothing

[ocr errors]

diximus, illexerat, multis modis mala facinora
edocebat. 2. Ex illis testes signatoresque falsos
commodare; fidem, fortunas, pericula vilia habere.
Pòst, ubi eorum famam atque pudorem adtriverat,
majora alia imperabat : 3.
3. si causa peccandi in
præsens minùs suppetebat, nihilo minus insontes,
sicuti sontes, circumvenire, jugulare: scilicet,
sluggish
ne per otium torpescerent manūs aut animus,
gratuito potiùs malus atque crudelis erat. 4. Eis
amicis sociisque confisus Catilina, simul quòd æs
alienum per omnis terras in
ingens erat, et quòd
having mold
plerique Sullani milites, largius suo us, rapinarum.
mindful of
et victoriæ veteris memores, ciyile bellum exopta-
bant, opprimundæ reipublicæ consilium cepit. 5.
Italia nullus exercitus: Cn. Pompeius in extremis
terris bellum gerebat: ipsi consulatum petenti
indred
magna spes: senatus nihil sanè intentus: tutæ

he made

[ocr errors]

altogether

Jasnabli

tranquillæque res omnes : sed ea prorsus opportuna
Catilinæ.

[ocr errors]

XVII.-I. Igitur circiter Kalendas Junias, L. Cæsare et C. Figulo consulibus, primò singulos adpellare: hortari alios, alios tentare opes suas, & imparatam rempublicam, magna præmia conjurationis docere. 2. Ubi satis explorata sunt, quæ voluit, in unum omnis convocat, quibus maxuma necessitudo, et plurimum audaciæ. 3. Eò convenere, senatorii ordinis, P. Lentulus Sura, P. Autronius, L. Cassius Longinus, C. Cethegus, P. et Servius Sullæ, Servii filii, L. Vargunteius, Q. Annius, M. Porcius Læca, L. Bestia, Q. Curius : 4 præterea ex equestri ordine, M. Fulvius Nobilior,

Gished

hey

moreover

L. Statilius, P. Gabinius Capito, C. Cornelius : ad hoc multi ex coloniis et municipiis, domi nobilest 5. Erant præterea complures paulò occultius consilii hujusce participes nobiles, quos magis dominationis spes hortabatur, quàm inopia, aut alia necessitudo. 6. Ceterum juventus pleraque, sed maxume nobilium, Catilinæ inceptis favebat. Qui

whom

bus in otio vel magnificè vel molliter vivere copiatuity erat, vincerta pro certis, bellum quam pacem lieved malebant. 7. Fuere item ea tempestate qui crede rent M. Licinium Crassum non ignarum ejus consilii fuisse ; quia Cn. Pompeius, invisus, ipsi, shed. magnum exercitum ductabat, cujusvis opes voluisse contra illius potentiam crescere; simul confisum, si conjuratio valuisset, facilè apud illos principem se fore,

[ocr errors]
[ocr errors]

harny husted

XVIII.-I. Sed antea item conjuravere pauci contra rempublicam, in quibus Catilina; de quā, quàm verissumè potero, dicam. 2. L. Tullo M. Lepido consulibus, P. Autronius et P. Sulla, legibus ambitus interrogati, pœnas dederant. 3. Pòst paulò Catilina, pecuniarum repetundarum reus, prohibitus erat consulatum petere, quòd intra legitimos dies profiteri nequiverit. 4. Erat eodem tempore Cn. Piso, adolescens nobilis, summæ audaciæ, egens, factiosus, quem ad perturbandam rempublicam inopia atque mali mores stimulabant. 5. Cum hoc, Catilina et Autronius circiter Nonas Decembris, consilio communicato, parabant in Capitolio Kalendis Januariis L. Cottam et L. Torquatum consules interficere; ipsi, fascibus

correptis, Pisonem cum exercitu ad obtinendas duas Hispanias mittere. * * * * 6. Eā re cognitā, rursus in Nonas Februarias consilium cædis transtulerant. 7. Jam tum non consulibus modo, sed plerisque senatoribus perniciem machinabantur. 8. Quòd ni Catilina maturâsset pro curia signum sociis dare, eo die post conditam urbem Romanam pessumum facinus patratum foret. Quia nondum frequentes armati convenerant, ea res consilium diremit.

XIX.-I. Postea Piso in citeriorem Hispaniam quæstor proprætore missus est, adnitente Crasso, quòd eum infestum inimicum Cn. Pompeio cognoverat. 2. Neque tamen senatus provinciam invitus dederat : quippe fœdum hominem a republică procul esse volebat: simul, quia boni complures præsidium in eo putabant: et jam tum potentia Cn. Pompeii formidolosa erat. 3. Sed is Piso in provincia ab equitibus Hispanis, quos in exercitu ductabat, iter faciens occisus est. 4. Sunt qui ita dicant, imperia ejus injusta, superba, crudelia, barbaros nequivisse pati: 5. alii autem, equites illos, Cn. Pompeii veteres fidosque clientes, voluntate ejus Pisonem adgressos; numquam Hispanos præterea tale facinus fecisse, sed imperia sæva multa antea perpessos. Nos eam rem in medio De superiore conjuratione satis

relinquemus.

dictum.

XX.-I. Catilina ubi eos, quos paulò antè memoravi, convenisse videt: tametsi cum singulis multa sæpe egerat, tamen in rem fore credens universos adpellare et cohortari, in abditam partem

« IndietroContinua »