tiones et epistulae ex historiis excerptae Oratio Lepidi cos. ad populum Romanum VM. Aemili Lepidi consulis ad populum Romanum oratio contra Sullam 1 aestumatis | existumatis 1 tutandis V | vitandis 8 aestumet V | existumet 18 atque atqui 20 qua raptum ire Madvigius et Iordanus (quam raptum iri V) | quam captum ire 21 victoriam V victorem 23 intellegerent V | intellegerint 24 a servis sumpta scripsi || acerbissuma Oratio Philippi in senatu (SEA) V || Oratio Philippi in sententia 3 omissa cura | amissa curia 7 nemo diurna nemo non diurna 12 videmini tanta (itanta) ▼ || videmini intuentes tanta 14 gratia tribuniciam gratia plebei tribuniciam 16 regem scripsi (neque leges V) | neque leges 17 mehercule (ex mehercules) || mehercules 19 obpressit (opp.) V || obrepsit 21 nostra V vostra Oratio C. (Cai) Cottae ad populum Romanum V | Oratio G. Cottae consulis ad populum Romanum 9 ingenio senio Epistula Cn. Pompei ad senatum 5 Lacetaniam V cod. Aurelian. | Iacetaniam 5 ambitione (Aur. om. mea) || ambitione mea 6 Durium V Aur. || Turiam 9 quae ▼ Aur. || qua 9 aerique sunt Aur. (onorique V) || onerique Oratio Macri trib. pleb. ad plebem 5 praemiis praemiis ***** || 7 placent Viacent 8 et V Scilicet 11 vobis V || vos 12 quaesita est, et erepta in posterum vis tribunicia | quaesita est et erepta in posterum, vis tribunicia 13 animadvortatis (anim aduertatis) V || animum advortatis 14 omittundum (omittendum) V || amittundum 15 modo, patricium modo, tum patricium 15 iussa Viussi 19 ignaviam cuiusque tenuissima spe frustratur Orellius (ignam quiusque tenuissimas perfrustratur V) || ignavi cuiusque tenuissimas spes frustratur 20 quae qua 23 potestatis V || potestatis restituendae 27 atque V || Atqui Ep. Mithr. 2 tibi si perpetua V Tibi perpetua 2 nisi hostes opportuni et scelestissumi, egregia fama, si Romanos obpresseris, futura est, neque egregia fama, si Romanos obpresseris, futura est. Nisi hostes opportuni et scelestissumi, neque 13 Calchedona || Chalcedona 14 et Heracleam V et apud Heracleam parvo labore [parvo labore] 17 raptum Ciacconius (partum 17 peste V pesti. V) vi partum 16 DE C. SALLUSTIO CRISPO SELECTA VETERUM TESTIMONIA. Euseb. chron. canon. ap. Hieronym. ad ann. Abr. 1930 [= 01. CLXXIII 2 = 667 u. C. = 87 a. Chr n.]: Sallustius Crispus scriptor historicus in Sabinis Amiterni nascitur. id. ibid. ad ann. Abr. 1981 [01. CLXXXVI 1 718 u. c. = Sallustius diem obiit quadriennio ante Actiacum bellum. chron. pasch. I p. 347, 11 Bonn.: ὑπάτων Μαρίου τὸ ζ' καὶ Κίννα τό β' [α. 668 86]. Σαλούστιος ἐγεννήθη καλάνδαις ὀκτωβρίαις. ibid. p. 359, 10 (errore ut videtur): ὑπάτων Κενσωρίνου καὶ Σαβίνου [α. 715 = 39] . . . Σαλούστιος ἀπέθανε πρὸ τριῶν ἰδῶν μαΐων. Sall. Cat. 3, 3: sed ego adulescentulus initio sicuti plerique studio ad rem publicam latus sum, ibique mihi multa advorsa fuere. invect. in Sall. 5, 15: primum honorem in quaestura adeptus . . . Gell. XVII, 18: M. Varro. . C. Sallustium scriptorem seriae illius et severae orationis, in cuius historia notas censorias fieri atque exerceri videmus, in adulterio deprehensum ab Annio Milone loris bene caesum dicit et, cum dedisset pecuniam, dimissum. Ascon. in Cic. or. pro Mil. p. 33 Kiessl. et Schoell. (146 Hotom. 38 Bait.): inter primos et Q. Pompeius et C. Sallustius et T. Munatius Plancus tribuni plebis [a. 702 = 52] inimicissimas contiones de Milone habebant, invidiosas etiam de Cicerone, quod Milonem tanto studio defenderet. . . . postea Pompeius et Sallustius in suspicione fuerunt redisse in gratiam cum Milone ac Cicerone. Dio XL 63, 2 sqq.: καὶ γὰρ τιμηταὶ τὸν χρόνον τοῦτον [α. 704 = 50] 8 τε Κλαύδιος ὁ Αππιος καὶ ὁ Πίσων, καίτοι μὴ βουληθείς, ἐγένοντο. καὶ οὗτος μὲν διὰ τὴν συγγένειαν ὑπῆρχε τῷ Καίσαρι, ὁ δὲ δὴ Κλαύδιος ἠναντιοῦτο μὲν αὐτῷ, τὰ γὰρ τοῦ Πομπηίου ᾑρεῖτο, οὐκ ἐλάχιστα δὲ καὶ ἄκων ὠφέλησε πλείστους γὰρ καὶ τῶν ἱππέων καὶ τῶν βουλευτῶν διέγρα ψεν, ἐκβιασάμενος τον συνάρχοντα, κακ τούτου πάντας αὐ τοὺς τὰ τοῦ Καίσαρος φρονεῖν ἐποίησεν. ὁ γὰρ Πίσων οὔτ ̓ ἄλλως πράγματ ̓ ἔχειν ἐθέλων καὶ πρὸς τὴν τοῦ γαμβροῦ φιλίαν πολλοὺς θεραπεύων αὐτὸς μὲν οὐδὲν τοιοῦτον ἐποίησεν, ἐκείνῳ δὲ οὐκ ἀντέπραξε πάντας μὲν τοὺς ἐκ τῶν ἀπελευθέρων, συχνοὺς δὲ καὶ τῶν πάνυ γενναίων, ἄλλους τε καὶ τὸν Κρίσπον τὸν Σαλούστιον τὸν τὴν ἱστορίαν γρά ψαντα, ἀπελάσαντι ἐκ τοῦ συνεδρίου. inv. in Sall. 6, 16 sq.: .... quod si . . . . illud censorium eloquium Appii Claudii et L. Pisonis, integerrimorum virorum, quo usus est quisque eorum, pro lege palam universis recitarem, nonne tibi viderer aeternas inurere maculas, quas reliqua vita tua eluere non posset? neque post illum dilectum senatus vidimus te, nisi forte in ea te castra coniecisti, quo omnis sentina rei publicae confluxerat. at idem Sallustius, qui in pace ne senator quidem manserat, postea quam res publica armis oppressa est, idem a victore, qui exsules reduxit, in senatum per quaesturam reductus est [a. 705 49]. Oros. VI 15, 8: At vero Dolabella partium Caesaris in Illyrico per Octavium et Libonem victus copiisque exutus ad Antonium fugit. Basilus et Sallustius cum singulis legionibus, quibus praeerant,.. adversus Octavium et Libonem profecti et victi sunt [a. 706/7 48/7]. App. b. civ. II 92: = ὡς δ ̓ ἦλθεν (Καῖσαρ ἐς Ρώμην [α. 707 = 47]), ἡ ń μὲν στάσις ἡ πολιτικὴ κατεπαύετο, ἑτέρα δ ̓ ἐπ' αὐτὸν ἀν ίστατο τοῦ στρατοῦ, ὡς οὔτε τὰ ἐπηγγελμένα σφίσιν ἐπὶ τῷ κατὰ Φάρσαλον ἔργῳ λαβόντες, οὔτε ἐννόμως ἔτι βραδύνον τες ἐν τῇ στρατείᾳ· ἀφεθῆναί τε πάντες ἐπὶ τὰ αὑτῶν ἠξίουν. ὃ δ ̓ ἐπήγγελτο μὲν αὐτοῖς ἀριστά τινα ἐν Φαρσάλῳ, καὶ ἕτερα ἀόριστα ὅταν ὁ ἐν Λιβύῃ πόλεμος ἐκτελεσθῇ· τότε δ ̓ ἔπεμπεν ἄλλας ὁρίζων ἑκάστῳ χιλίας δραχμάς. οἱ δὲ αὐτὸν οὐχ ὑπισχνείσθαι μᾶλλον ἢ αὐτίκα διδόναι πάντα ἐκέλευον· καὶ περὶ τῶνδε Σαλούστιον Κρίσπον πεμφθέντα πρὸς αὐτοὺς ὀλίγου καὶ διέφθειραν, εἰ μὴ διέφυγε. Dio XLII 52, 1 sq.: ἐν Καμπανίᾳ δὲ οἱ πλείους αὐτῶν, ὡς καὶ ἐς τὴν ̓Αφρι κὴν προπλευσόμενοι, ἦσαν. οὗτοι οὖν τόν τε Σαλούστιον παρ ̓ ὀλίγον ἀπέκτειναν, στρατηγὸς γὰρ ἐπὶ τῷ τὴν βουλὴν ἀναλαβεῖν ἀπεδέδεικτο, καὶ ἐπειδὴ καὶ ἐκεῖνος διαφυγών αὐτοὺς ἐς τὴν Ῥώμην πρὸς τὸν Καίσαρα ὥρμησε, τὰ γιγνό μενά οἱ δηλώσων, ἐφέσποντό τε αὐτῷ συχνοί μηδενὸς φειδόμενοι, καὶ ἄλλους τε τῶν ἐντυχόντων σφίσι καὶ βουλευτὰς δύο ἔσφαξαν. Cic. ep. ad Att. XI 20, 2 (scr. a. d. XVI kal. Sept. a. 707 = 47): (Caesar) etiam Sallustio ignovit: . is venit, ut legiones in Siciliam traduceret. bell. Afr. 8, 3: item C. Sallustium Crispum praetorem [a. 708 = 46] ad Cercinam insulam versus, quam adversarii tenebant, cum parte navium ire iubet, quod ibi magnum numerum frumenti esse audiebat. ibid. 34, 1. 3: per idem tempus C. Sallustius Crispus, quem paucis ante diebus missum a Caesare cum classe demonstravimus, Cercinam pervenit. ... Sallustius interim praetor a Cercinitanis receptus magno numero frumenti invento naves onerarias, quarum ibi satis magna copia fuit, complet atque in castra ad Caesarem mittit. ibid. 97, 1: ex regnoque [Iubae Caesar a. 708 = 467 provincia facta atque ibi Sallustio pro consule cum imperio relicto ipse Zama egressus Uticam se recepit. App. b. civ. II 100: καὶ τὴν ἀρχὴν τὴν Ἰόβα Καῖσαρ ὑποτελῆ Ῥωμαίοις ἐποίησεν, αὐτῇ Σαλούστιον Κρίσπον ἐγκαταστήσας. Dio XLIII 9, 2: καὶ τοὺς Νομάδας λαβὼν (ὁ Καῖσαρ) ἔς τε τὸ ὑπήκοον ἐπήγαγε καὶ τῷ Σαλουστίῳ λόγῳ μὲν ἄρχειν ἔργῳ δὲ ἄγειν τε καὶ φέρειν ἐπέτρεψεν. ἀμέλει καὶ ἐδωροδόκησε πολλὰ καὶ ἥρπασεν, ὥστε καὶ κατηγορηθῆναι καὶ αἰσχύνην αἰσχί στην ὀφλῆσαι, ὅτι τοιαῦτα συγγράμματα συγγράψας καὶ πολλὰ καὶ πικρὰ περὶ τῶν ἐκκαρπουμένων τινὰς εἰπὼν οὐκ ἐμιμήσατο τῷ ἔργῳ τοὺς λόγους. ὅθεν εἰ καὶ τὰ μάλιστα ἀφείθη ὑπὸ τοῦ Καίσαρος, ἀλλ ̓ αὐτός γε ἑαυτὸν καὶ πάνυ τῇ συγγραφῇ ἐστυλοκόπησε. inv. in Sall. 7, 19: non ita provinciam vastavit, ut nihil neque passi sint neque exspectaverint gravius in bello socii nostri, quam experti sunt in pace hoc Africam inferiorem obtinente? unde tantum hic exhausit, quantum potuit aut fide nominum traici aut in naves contrudi; tantum, inquam, exhausit, patres conscripti, quantum voluit. ne causam diceret, sestertio duodeciens cum Caesare paciscitur. quod si |
