De coniuratione Catilinae liber1828 |
Parole e frasi comuni
Ablativ ad Div ähnliche Allobrogen Andr animi animus atque Attic Ausdruck B. G. VII Bedeut Begriff Beisp bezeichnet bloss Bremi Brisson Caes Caesar Catil Catilina caussa Cicero Codd comitia Consul Cornel Corte Daher Desgl diess Duker zu Flor eben eius enim erat erst esset etiam exercitu extr facere fuit gebraucht Genitiv gewöhnlich griech haec Hist homines Horat ibid ipse Iustin konnte Kriege Lesart lich Livius Lucius Vettius magis magna Manut Menschen mihi modo multa neque nihil omnes omnia omnibus paullo Plin Praetor quae quam quibus quid quis quisque quod quum Ramsh Ruhnk Sache sagt Sall Sallust scheint Senat Senatus seyn sibi Sinne statt steht Stelle Subjekt Suet Sueton sunt synon Tacit tamen Terent theils Tibull Tusc Ueber Vellej Vergl vero verschiedne VIII Volk wohl Wort καὶ
Brani popolari
Pagina 289 - De poena possum equidem dicere, id quod res habet, in luctu atque miseriis mortem aerumnarum requiem, non cruciatum esse; eam cuncta mortalium mala dissolvere; ultra neque curae neque gaudio locum esse.
Pagina 289 - Als eine Handvoll leichten Staubs. — So geht Der Mensch zu Ende — und die einzige Ausbeute, die wir aus dem Kampf des Lebens Wegtragen, ist die Einsicht in das Nichts Und herzliche Verachtung alles dessen, Was uns erhaben schien und wünschenswert.
Pagina 239 - Ex quo intellegitur, ut fatum sit non id, quod superstitiose, sed id, quod physice dicitur, causa aeterna rerum, cur et ea, quae praeterierunt, facta sint et, quae instant, fiant et, quae sequuntur, futura sint.
Pagina 271 - Omnis homines, patres conscripti, qui de rebus dubiis consultant, ab odio, amicitia, ira atque misericordia vacuos esse decet.
Pagina 14 - Sed in magna copia rerum aliud alii natura iter ostendit. 3. Pulcrum est bene facere rei publicae; etiam bene dicere haud absurdum est;- vel pace vel bello clarum fieri licet; et qui fecere et qui facta aliorum scripsere, multi laudantur.
Pagina 37 - ... se quisque hostem ferire, murum adscendere, conspici, dum tale facinus faceret, properabat: eas divitias, eam bonam famam magnamque nobilitatem putabant; laudis avidi, pecuniae liberales erant; gloriam ingentem, divitias honestas volebant.
Pagina 12 - Verum ubi pro labore desidia, pro continentia et aequitate lubido atque superbia invasere, fortuna simul cum moribus immutatur. Ita imperium semper ad optumum quemque a minus bono transfertur.
Pagina 114 - Dein iurare cogebant diro quodam carmine in exsecrationem capitis familiaeque et stirpis composito, nisi isset in proelium, quo imperatores duxissent, et si aut ipse ex acie fugisset aut, si quem fugientem vidisset, non extemplo occidisset.
Pagina 106 - ... dicet aliquid, de re parum. In re enim, quod optimum sit, quaeritur : in homine dicitur, quod est. Itaque licet dicere et Ennium, summum epicum poetam, si cui ita videtur ; et Pacuvium tragicum; et Caecilium fortasse comicum.
Pagina 13 - Sed multi mortales, dediti ventri atque somno, indocti incultique vitara sicuti peregrinantes transiere : quibus prefecto contra naturam corpus voluptati, anima oneri fuit. Eorum ego vitam mortemque juxta aestumo, quoniam de utraque siletur.