Catilina Iugurtha historiarum reliquiae: Incertorum auctorum epistolae ad Caesarem invectivae declamatio in Catilinam |
Cosa dicono le persone - Scrivi una recensione
Nessuna recensione trovata nei soliti posti.
Altre edizioni - Visualizza tutto
Gai Salustii Crispi Catilina Iugurtha historiarum reliquae. Incertorum ... Caius Sallustius Crispus Visualizzazione completa - 1852 |
Gai Salustii Crispi Catalina, Iugurtha, Historiarum reliquiae: incertorum ... Sallust Visualizzazione completa - 1853 |
Gai Salustii Crispi Catilina: Iugurtha historiarum reliquiae ; Epistolae ad ... Sallust Visualizzazione completa - 1852 |
Parole e frasi comuni
alia alii aliis aliquis animo animus armis auctor belli bello bellum Catilina Cato causa Ceterum Cicero cuius deinde dicit dicitur eadem eius eodem eorum erant esset exercitu facere facile factum fere fieri fuerit fuisse Gellius habet hæc hanc haud hist hominum hostium huius igitur illa ille illi illis illud inde Italia Itaque item Iugurtha lectio Leid libri libro Livius locis locum magis magna manu maxume mihi milia minus multa multi multo nemo neque nihil nomen Nonius nunc omnibus omnis omnium Paris populi posse postea postquam potest præterea primo primum propter publica quæ quem quippe quis quisque quorum quos rebus recte rerum Romam Romani Salustii Salustius satis scriptum senatus Serv Servius ad Verg sese simul sine sint supra tamen tantum tempore tibi Varro verba verum videtur vita
Brani popolari
Pagina 32 - Qui demissi in obscuro vitam habent, si quid iracundia deliquere, pauci sciunt; fama atque fortuna eorum pares sunt ; qui magno imperio praediti in excelso aetatem agunt , eorum facta cuncti mortales novere.
Pagina 284 - Opus siet facto, secundae res laetitia transvorsum trudere solent a recte consulendo atque intellegendo. quo maiore opere dico suadeoque, uti haec res aliquot dies proferatur, dum ex tanto gaudio in potestatem nostram redeamus.
Pagina 225 - Igitur discubuere. Sertorius inferior in medio; super eum L. • Fabius Hispaniensis Senator ex proscriptis; in summo Antonius et infra scriba Sertorii Versius, et alter scriba, Maecenas , in imo inter Tarquitium et dominum Perpernam.
Pagina 31 - Omnis homines, Patres conscripti, qui de rebus dubiis consultant, ab odio, amicitia, ira atque misericordia, vacuos esse decet.
Pagina 285 - Rodienses modo id noluere, sed multos populos atque multas nationes idem noluisse arbitror atque haud scio, an partim eorum fuerint, qui non nostrae contumeliae causa id noluerint evenire: sed enim id metuere - si nemo esset homo, quem vereremur, quidquid luberet faceremus -, ne sub solo imperio nostro in servitute nostra essent. libertatis suae causa in ea sententia fuisse arbitror.
Pagina 49 - ... nam saepe ego audivi Q.. Maxumum P. Scipionem, praeterea civitatis nostrae praeclaros viros solitos ita dicere: cum maiorum imagines intuerentur, vehementissume sibi animum ad virtutem accendi. e scilicet non ceram illam neque figuram tantam vim in sese habere, sed...
Pagina 8 - Igitur primo pecuniae, deinde imperi cupido crevit; ea quasi materies omnium malorum fuere. Namque avaritia fidem, probitatem ceterasque artis bonas subvortit; pro his superbiam, crudelitatem, deos neglegere, omnia venalia habere edocuit. Ambitio multos mortalis falsos fieri subegit, aliud clausum in pectore, aliud in lingua promptum habere, amicitias inimicitiasque non ex re, sed ex commodo aestumare, magisque voltum quam ingenium bonum habere.
Pagina 3 - Omnis homines qui sese student praestare ceteris animalibus summa ope niti decet ne vitam silentio transeant veluti pecora, quae natura prona atque ventri oboedientia finxit. Sed nostra omnis vis in animo et corpore sita est; animi imperio, corporis servitio magis utimur; alterum nobis cum dis, alterum cum beluis commune est.
Pagina 16 - Ea res in primis studia hominum accendit ad consulatum mandandum M. Tullio Ciceroni. Namque antea pleraque nobilitas invidia aestuabat, et quasi pollui consulatum credebant, si eum quamvis egregius homo novus adeptus foret. Sed ubi periculum advenit, invidia atque superbia post fuere.
Pagina xxii - Nam quis nescit, primam esse historiae legem, ne quid falsi dicere audeat ? deinde ne quid veri non audeat? ne qua suspicio gratiae sit in scribendo? ne qua simultatis ? Haec scilicet fundamenta nota sunt omnibus.