Southern District of New-York, ss. BE IT REMEMBERED, That on the second day of June, A. D. 1829, in the fifty-third year of the Independence of the United States of America, G. & C. & H. Carvill, of the said district, have deposited in this office the title of a book, the right whereof they claim as proprietors, in the words following: to wit: “C. Crispi Sallustii de Catilinae Conjuratione Belloque Jugurthino Historiae. Animadversionibus Illustravit Carolus Anthon, Lit. Graec. et Lat. in Coll. Col. N. E. Prof. Jaiius.” In conformity to the Act of the Congress of the United States, entitled, "An Act for the encouragement of Learning, by securing the copies of Maps, Charts, and Books, to the authors and proprietors of such copies, during the time therein mentioned.” And also to an Act, entitled, “ An Act, supplementary to an Act, entitled, an Act for the encouragement of Learning, by securing the copies of Maps, Charts, and Books, to the authors and proprietors of such copies, during the times therein mentioned, and extending the benefits thereof to the arts of designing, engraving, and etching historical and other prints.” FRED. J. BETTS, EXCUDIT GULIELMUS E. DEAN. Fusis et Elaboratis. VIRO PLURIMUM REVERENDO, FLORENTI, EPISCOPO NEO-E BORACENSI DIGNISSIMO, QUEM, IN EXTERAS REGIONES OB INCOMMODAM VALETUDINEM PROFECTUM, DESIDERIIS ICTA FIDELIBUS, VOTIS PRECIBUSQUE VOCAVIT, NUNC AUTEM RENOVATIS VIRIBUS REDUCEM ANIMO LAETISSIMO SALUTAT PATRIA, HOSCE LABORES SUOS VENERABUNDUS OBTULIT LECTURIS S. P. D. CAROLUS ANTHON. Quum fratres Carvilii, optimis de literis optime merentes bibliopolae, Sallustium prelo subjiciendum curarent, manumque meam adjutricem, (parvum sane auxilium,) animo bene volenti conquirerent, Sosiorum amicissimorum studiis liberalissimis quin obsequerer nullus dubitavi. Quamquam aliis igitur negotiis districtus, (nam in poëmata Horatiana, et in res saeculorum praeteritorum geographicas, curam operamque haud mediocriter impendo, Deoque favente ad finem labores meos prope diem perduxero,) Sallustianas historias ea forma donare in animum induxi, quae parva, ha vi bilisque, et tironum usui praecipue inserviens, haud multo aere studiosis empturientibus constaret. Neque ad Sallustium edendum, absit verbo invidia, mihimet ipsi plane hospes accedere videbar. Duo enim anni ferme exacti sunt, cum, parentis sui curis destitutam, (nam e vivis excesserat vir doctissimus,) mea qualicunque opella editionem Wilsonianam adjuvi, atque id officii reddere conatus sum quod et praeceptor et amicus postulavit. Si utilitatis fructum hi praebeant igitur, quibus nunc perfunctus sum laboribus, magnopere gaudebo; votis fruiturus felicissimis si eruditorum quoque demereantur suffragia. Praeceptoris nomen dulcissimam viri revocavit memoriam. Priusquam igitur rationes operis diligentius expono, perplacet illa addere, quae viri amicissimi, in editionis supra laudatae prooemio, manes expiaturus conscripsi. Praeceptore meo venerabili fatis abrepto, Sallustiique ab illo ornati redemptoribus librariis novam editionem sub prelum missuris, |