ΘΟΥΚΥΔΙΔΟΥ Ξ Υ Γ Γ Ρ Α Φ Η Σ Δ. σιοι καὶ Λο οῦσι. Ρη 1 1. Τοῦ δ ̓ ἐπιγιγνομένου θέρους περὶ σίτου Μεσσήνην ἐκβολὴν Συρακοσίων δέκα νῆες πλεύσασαι καὶ μὲν Συρακό Λοκρίδες ἴσαι Μεσσήνην τὴν ἐν Σικελίᾳ κατέλα– κροὶ ἀφιστᾶ βον, αὐτῶν ἐπαγαγομένων, καὶ ἀπέστη Μεσσήνη σιν, τὴν Ῥης 2 Αθηναίων. ἔπραξαν δὲ τοῦτο μάλιστα οἱ μὲν Λοκροί δηΣυρακόσιοι ὁρῶντες προσβολὴν ἔχον τὸ χωρίον τῆς Σικελίας καὶ φοβούμενοι τοὺς ̓Αθηναίους μὴ ἐξ αὐτοῦ ὁρμώμενοί ποτε σφίσι μείζονι παρα σκευῇ ἐπέλθωσιν, οἱ δὲ Λοκροί κατὰ ἔχθος τὸ Ρηγίνων, βουλόμενοι ἀμφοτέρωθεν αὐτοὺς κατα3 πολεμεῖν. καὶ ἐσεβεβλήκεσαν ἅμα ἐς τὴν Ρηγίνων οἱ Λοκροὶ πανστρατιᾷ, ἵνα μὴ ἐπιβοηθῶσι τοῖς Μεσσηνίοις, ἅμα δὲ καὶ ξυνεπαγόντων Ρηγίνων φυγάδων, οἳ ἦσαν παρ ̓ αὐτοῖς τὸ γὰρ Ρήγιον Cap. 1. § 1. θέρους. Eiusque vere. Cf. c. 2 et adn. III 116, 1. – περὶ σίτου ἐκβολήν τὴν των σταχύων ἐκ τῶν καλύκων γένεσιν. ἐπιφέρει γὰρ [2, 1] ὑπὸ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τοῦ ἦρος [πρὶν τὸν σῖτον ἐν ἀκμῇ εἶναι] προς δὲ σταχύες ἐκφύονται. Schol. Recte igitur Port.: cum segetes spicas emittere inciperent. πλεύσασαι, provectae. αὐτῶν, i. e. τῶν Μεσσηνίων. Cf. adn. I 136, 1 et paulo post adn. § 3. Messana superiore aestate invita Atheniensium societati se applicaverat. Πελοποννή ἐπὶ πολὺν χρόνον ἐστασίαζε καὶ ἀδύνατα ἦν ἐν τῷ παρόντι τοὺς Λοκροὺς ἀμύνεσθαι, ᾗ καὶ μᾶλ λον ἐπετίθεντο. δηώσαντες δὲ οἱ μὲν Λοκροὶ τῷ 4 πεζῷ ἀπεχώρησαν, αἱ δὲ νῆες Μεσσήνην ἐφρούρουν καὶ ἄλλαι [αἱ] πληρούμεναι ἔμελλον αὐτόσε ἐγκαθ ορμισάμεναι τὸν πόλεμον ἐντεῦθεν ποιήσεσθαι. 2. Ὑπὸ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους τοῦ ἦρος, 1 στοι ἐς τὴν Αττικὴν ἐσ πρὶν τὸν σίτον ἐν ἀκμῇ εἶναι, Πελοποννήσιοι καὶ βάλλουσιν οἱ ξύμμαχοι ἐσέβαλον ἐς τὴν ̓Αττικήν ἡγεῖτο δὲ Αθηναῖοι δὲς στόλον μὲν 'Αγις ὁ ̓Αρχιδάμου, Λακεδαιμονίων βασιλεύς), καὶ ἐς Σικελίαν ἐγκαθεζόμενοι ἐδῄουν τὴν γῆν. Αθηναῖοι δὲ τὰς 2 ζονται, δια τε τεσσαράκοντα ναῦς ἐς Σικελίαν ἀπέστειλαν, νοοῦνται δὲ ὥσπερ παρεσκευάζοντο, καὶ στρατηγοὺς τοὺς ὑποκαὶ τῇ Κερκύ τα καὶ τῇ Πε- λοίπους, Εὐρυμέδοντα καὶ Σοφοκλέα Πυθόδω λοποννήσω ρος γὰρ ὁ τρίτος αὐτῶν ἤδη προαφίκτο ἐς Σι κελίαν. εἶπον δὲ τούτοις καὶ Κερκυραίων ἅμα 3 παραπλέοντας τῶν ἐν τῇ πόλει ἐπιμεληθῆναι, οἳ ἐληστεύοντο ὑπὸ τῶν ἐν τῷ ὄρει φυγάδων· καὶ Πελοποννησίων αὐτόσε νῆες ἑξήκοντα προεπεπλεύ κεσαν τοῖς ἐν τῷ ὄρει τιμωροὶ καὶ λιμοῦ ὄντος παρασκευά προσίσχειν. μεγάλου ἐν τῇ πόλει νομίζοντες κατασχήσειν ῥᾳδίως 4 τὰ πράγματα. Δημοσθένει δὲ ὄντι ἰδιώτη μετὰ τὴν ἀναχώρησιν τὴν ἐξ ̓Ακαρνανίας αὐτῷ δεηθέντι εἶπον χρῆσθαι ταῖς ναυσὶ ταύταις, ἢν βούληται, περὶ τὴν Πελοπόννησον. οὖν τὴν Πύ 1 3. Καὶ ὡς ἐγένοντο πλέοντες κατὰ τὴν Λακω- Δημοσθένης νικὴν καὶ ἐπυνθάνοντο ὅτι αἱ νῆες ἐν Κερκύρα λον τῆς Μεσο ἤδη εἰσὶ τῶν Πελοποννησίων, ὁ μὲν Εὐρυμέδων σηνίας αξιοί τειχίζεσθαι, καὶ Σοφοκλῆς ἠπείγοντο ἐς τὴν Κέρκυραν, ὁ δὲ ᾧ οἱ ἄλλοι Δημοσθένης ἐς τὴν Πύλον πρῶτον ἐκέλευε σχόντας στρατηγοί ἀντιλέγου αὐτοὺς καὶ πράξαντας ἃ δεῖ τὸν πλοῦν ποιεῖσθαι. ἀντιλεγόντων δὲ κατὰ τύχην χειμὼν ἐπιγενόμενος Cap. 3. § 1. Λακωνικήν. Cuius nomine etiam Messenia continetur. Cf. II 25. Πύλον. Totum locum Thueydidis, in quo de Pylo et Sphacteria et rebus ibi gestis agitur, in compendium redactum Britannice interpretatus est et illustravit Leakius in itineris per Peloponnesum facti descriptione vol. I p. 401 sqq. Ceterum cf. Diod. XII 60. De Pylo a Demosthene occupata narratiunculam propter ea, quae Thucyd. scribit, parum probabilem servavit PoIyaen. III 1, 1. Super situ Pyli et Sphacteriae et quibus locis nunc responderent disseruit Arnoldus vol. II p. 400 sqq., quocum praeter alios praecipue Leakius 1. d. conferendus est. Thucydidis aetate Pylum non fuisse urbem, sed ante castellum ibi ab Atheniensibus exstructum promontorii deser ti nomen ex § 2. 3 apparet. Cf. σιν. κατήνεγκε τὰς ναῦς ἐς τὴν Πύλον. καὶ ὁ Δημο- 2 σθένης εὐθὺς ἠξίου τειχίζεσθαι τὸ χωρίον (ἐπὶ τοῦτο γὰρ ξυνέπλευσε), καὶ ἀπέφαινε πολλὴν εὐπορίαν ξύλων τε καὶ λίθων καὶ φύσει καρτερὸν ἂν καὶ ἐρῆμον αὐτό τε καὶ ἐπὶ πολὺ τῆς χώρας ̇ ἀπέχει γὰρ σταδίους μάλιστα ἡ Πύλος της Σπάρτης τετρακοσίους καὶ ἔστιν ἐν τῇ Μεσσηνίᾳ ποτὲ οὔσῃ γῇ, καλοῦσι δὲ αὐτὴν οἱ Λακεδαιμόνιοι Κορυ Cap. 3. § 2. τοῦτο Aug. Ven. T. Pal. It. Vat. Gr. M. I. W. X. Y. Z. al. Quod ut exquisitius recepimus. Cf. V 87 et ibi adn. Vulgo τούτῳ, quem casum locis I 74 et Xen. Cyr. I 6, 39 tuetur Arn. Cf. sd. III 42, 6. ξυνέπλευσε codd. longe plurimi et optimi, ξυνέπλευσαν Pal., ξυνέκπλευσε Μ., vulg. ξυνεκπλεῦσαι. Cf. adn. αὐτό τε. 1n optimis libris αὐτὸ τότε, vix recte, τότε non vertit Valla. (τοῦ Εὐρυμέδοντος καὶ Σοφοκλέους). §2. ἐπὶ τοῦ το] ήγουν ἕνεκα τοῦ τειχισθῆναι. Schol. ξυνέπλευσε. Vulg. ξυνεκπλεύσαι facilem habet explicationem. Saepe enim ex verbis voluntatis, postulandi, hortandi, similibus dicendi verba repetenda sunt. Velut ex παραινείν ΙΙΙ 31, 1, ex αναπείθεσθαι III 94, 3 (cf. III 75, 1), ex κελεύειν III 94, 5, ex ἐάν V 41, 2, ex ἐπιμαρτύρεσθαι VI 29, 2, ex παραιτεῖσθαι V 63, 3. Etiam ex querendi verbis, velut ex ἐπικαλείν V 56, 2, ex μέμφεσθαι VIII 50, 5. Similiter putandi notio ex verbis cogitandi aliquid facere, videndi, sciendi, timendi, similibus depromenda est. Sicut ex διανοεῖσθαι VI 96, 1, ex ὁρᾶν IV 27, 1. VII 42, 4, ex εἰδέναι VI 64, 1, ex φοβείσθαι IV 8, 8, ex formula ἐς μέγα δέος κατέστησαν IV 108, 1 et ex simili ἐς ὑποψίαν καθίστη ν 29, 3. Qualia apud Latinos quoque reperiri constat. De Graecis cf. Matth. Gr. § 537 extr. et § 634, 4. Sed non minus optimorum librorum scriptura narra 66 tioni convenit. Demosthenem enim eo consilio Athenis profectum esse, non postea cepisse vel inde apparet, quod statim cum Messeniae oram praeterveherentur navium duces Pylum appellere iussit ibique facere, quae opus esse viderentur. ἐπὶ πολὺ τῇς χώ ρας. Cf. adn. 1 1, 2. ἀπέχει γάρ.,,Ex deprave. libris Kistem. praeferebat de [Sed] γάρ h. l. spectat ad ἐρημίαν πολλὴν τῆς χώρας. Haack. σταδίους τετρακοσί ους. Consentit Strab. 551. Ex Arrowsmithii tabula viam esse 42 mill. geogr. docet Clint. Fast. Hell. p. 403 ed. Krueg. de stadiorum magnitudine disserens. Olympica stadia esse demonstrat etiam Puill. Boblaye Parietin. Peloponn. p. 113 sqq. de Pylo explicans. Paulo minus (575 pedum Britann.) stadium Thucydideum esse putaverat Leak. Topogr. Athen. p. 382 interpr. Germ. αὐτήν ad Pylum, non ad Messeniam spectare et ex verbis Strabonis paulo ante adscriptis, unde Coryphasium montis vel promontorii nomen esse apparet, intellegitur et collatis locis IV 118, 4 et V 18, 7, ubi manifesto de 3 φάσιον. οἱ δὲ πολλὰς ἔφασαν εἶναι ἄκρας ἐρήμους τῆς Πελοποννήσου, ἣν βούληται καταλαμβάνων τὴν πόλιν δαπανᾶν. τῷ δὲ διάφορόν τι ἐδόκει εἶναι τοῦτο τὸ χωρίον ἑτέρου μᾶλλον, λιμένος τε προσόντος καὶ τοὺς Μεσσηνίους οἰκείους ὄντας αὐτῷ τὸ ἀρχαῖον καὶ ὁμοφώνους τοῖς Λακεδαιμονίοις πλεῖστ ̓ ἂν βλάπτειν ἐξ αὐτοῦ ὁρμωμένους καὶ βεβαίους ἅμα τοῦ χωρίου φύλακας ἔσεσθαι. 1 4. Ὡς δὲ οὐκ ἔπειθεν οὔτε τοὺς στρατηγοὺς ἁπλοίας δε οὔσης ἡ Πύοὔτε τοὺς στρατιώτας, ὕστερον καὶ τοῖς ταξιάς- λοςἐκτειχίζε χοις κοινώσας, ἡσύχαζεν, ὑπὸ ἀπλοίας μέχρι Pylo legitur, docet Arn. Cf. Vischer in Mus. Helv. I p. 388. § 3. δαπανᾶν. Εἰς ἀναλώματα μεγάλα ἐμβάλλειν interpretatur Suid. Est sumptu exhaurire, conficere. Similiter Appi. Civ. I 94 ἄνεμος πόλιν ἐδαπάνησε, consumpsit. Dici etiam de conficiendo seu consumendo tormentis et morbis cognoscitur ex ed. mai. et ex Steph. Thes. διάφορον ... ἑτέ ρου μᾶλλον. „Διάφορον hic significat eximium, imprimis commodum. Rarum est, ut μᾶλ λον sequatur.” Bloomf μένος τε προσόντος. De hoc portu vide plura c. 8 et 13. λι καὶ τοὺς Μεσσηνίους πλεῖστ ̓ ἂν βλάπτειν. Oratio proprie ita procedere debebat, καὶ τῶν Μεσσηνίων πλεῖστ ̓ ἂν βλαπτόντων. Sed ut III 94, 3, ubi cf. adn., transiit ad infinitivum, ad quem ex superioribus ἐδόκει vi diversa (pu tabat) sive ἐνόμιζε repetendum, pro quo ne ότι ἐνόμιζε requiri existimes, cf, adn. ad simillimum enuntiatum V 53. αὐτῷ, i. e. τῷ χωρίῳ. „Messenios autem, qui Naupactum tenebant, cur οἰκείους Πύλῳ et Lacedaemoniis ὁμοφώνους esse dicat Thuc., cognosci potest e Pausan. Messen. XXIV et XXVII." Duk. De priore cf. 41, 2, de altero III 112, 4. Cap. 4. § 1. ὕστερον τοῖς ταξιάρχοις κοινώ- er ται. |
