Wieczory pielgrzyma: rozmaitosci moralne, literackie i polityczne, Volume 38

Copertina anteriore

Dall'interno del libro

Pagine selezionate

Parole e frasi comuni

Brani popolari

Pagina 22 - Polska jest pokazana, że tak powiem, raczej z szarego końca iw taratatce folwarcznej, zaściankowej; wreszcie już upstrzona i rozrabiana cudzoziemczyzną, co pójść naturalnie musiało za osadzeniem treści poematu w czasach porozbiorowych i ostatnich. Mickiewicz, którego umysł przeznaczony jest do pomysłów szlachetnych, do rzeczy wzniosłych i niepospolitych, wprowadziwszy się w towarzystwo Rózeczek, Brzytewek, Scyzoryków, Konewek i tym podobnych różnego rodzaju oryginałów, był...
Pagina 139 - Bo wszyscy z domy i zdrowiem swoim w nieprzyjacielskiej ręce stękać będą, poddani tym którzy ich nienawidzą. Ziemie i księstwa wielkie które się z Koroną zjednoczyły, iw jedno ciało zrosły, odpadną, i rozerwać się dla waszej niezgody muszą.
Pagina 87 - Nuż gdy jeszcze owi przyrodzeni błazenkowie a owy dziateczki wdzięczne przypadną, gdy jako ptaszątka koło stołu biegając świrkocą, a około nich kuglują, jaka to jest rozkosz a jaka pociecha. Już jedno weźmie, drugiemu poda, tedy się tu sobie urozkoszują, to się tu im jako nalepszym błazenkom uśmieją. A ono gdy już imie mówić, tedy leda co bełkocze, a przedsię mu nadobnie przystoi.
Pagina 150 - Boże, obróci. O trzech wolnościach dobrych wiemy, czwartej się, jako szatańskiej, zarzekamy. Święta wolność jest: grzechom i czartu nie służyć, a tyraństwa piekielnego uchodzić. „Kto czyni grzech — mówi Pan — niewolnikiem jest u grzechu
Pagina 152 - I przeto bydlęcej krwie jeść zakazano, aby się człowiek od rozlania ludzkiej krwie odrażał. Rzecze kto: „Ksiądz się wdawa w politykę". Wdawa i wdawać się winien; nie w rządy jej, ale w zatrzymanie, aby jej grzechy nie gubiły, a wykorzenione z niej były, a dusze ludzkie w niej nie ginęły. Abo nie słyszym, co Pan Bóg do Jeremiasza mówi? „Otom cię postanowił nad narodami i królestwy, abyś wykorzeniał, psował i gubił (grzechy i złości), a budował i szczepił (bojaźń...
Pagina 139 - Będziecie nie tyło bez pana krwie swojej i bez wybierania jego, ale też bez ojczyzny i królestwa swego, wygnańcy, wszędzie nędzni, wzgardzeni, ubodzy, włóczęgowie, które popychać nogami tam, gdzie was pierwej ważono, będą.
Pagina 138 - Tak was złupią i tak łyskać łystami będziecie, gdy nieprzyjaciele na głowy wasze przywiedzie Pan Bóg iw taką was sromotę poda! I będzie wam złość wasza, jako mur porysowany wysoki, który, gdy się nie spodziejecie, upadnie, i jako garncarska flasza, mocno uderzona, z której się nie najdzie skorupka na noszenie trochy ognia i na poczerpnienie trochy wody z dołku".
Pagina 148 - Pawła ś. ukamienowali, i jako umarłego odeszli. Taki też statek w pospólstwie: jako im królikowie ich udadzą, tak idą i giną. A o te króliki nie trudno, którzy jadowitemi językami myśli swe zakryte wykonywając, poburzą prostaki, i od nich na sejmach mówią, i czynią co chcą, i składają na bracią: a bracia abo o tym nie myślili, abo zwiedzieni jako dzieci, pod płaszczem wolności, wrzaskiem i krzykiem przyzwolili, nie wiedząc drugdy na co, i szkody a zguby swej nie bacząc.
Pagina 87 - ... kuglują, jaka to jest rozkosz a jaka pociecha. Już jedno weźmie, drugiemu poda, tedy się tu sobie urozkoszują, to się tu im jako nalepszym błazenkom uśmieją. A ono gdy już imie mówić, tedy leda co bełkocze, a przedsię mu nadobnie przystoi. Tu już patrząc na onę swoję pociechę, jakoż nie mają Pana Boga chwalić? jakoż mu dziękować nie mają?
Pagina 43 - młodszych pisarzy" proponując im (można to tak chyba rozumieć) coś w rodzaju nowego rozbioru Polski: „Kto wie, może niezadługo który nowy poeta, naśladując niby Mickiewicza, zacznie jaką epopeję od tych słów: «O ziemio Czerska! ojczyzno moja! ty dla mnie jesteś wszystkiem na świecie, i td» albo: «O powiecie Latyczewski! O powiecie Hajsyński! ojczyzno moja!

Informazioni bibliografiche