tantummodo mittendos ; alii cum omnibus copiis eundum cenfebant, terrendofque metu, si cunctarentur.

VII. Quum circa hanc fere consultationem di. fceptatio omnis verteretur ; Annibal, nominatim interrogatus fententiam, in universi belli cogitationem regem, atque eos qui aderant, tali oratione avertit : si ex quo trajecimus in Graciam, adhibitus effem in consilium, quum de Euboea, de Achais, de Bæotia agebatur ; eam fententiam dixiffem, quam hodie, quum de Theffalis agitur, dicam. Ante omnia Philippum doo Macedonas in societatem belli quacunque ratione cenfeo deducendos effe. nam quòd ad Embæam Bæotosque don Theffalos atrinet, cui dubium eft, quin, ut quibus nulla fua vires fint, præfentibus adulando semper, quem metum in confilio habeant, eodem ad impetrandam veniam utantur, fimul ac Romanum exercitum in Grecia viderint, ad consuetum imperium se avertant ? nec iis noxa futurum fit, quòd, quum Romani procul abeffent, vim tuam præfentis exercitusque tui experiri noluerint ? Quanto igitur prius potiusque est Philippum nobis conjungere, quàm hos; cui, si femel in cauffam descenderit, nihil integri futurum fit ; quique eas vires afferat, qua non acceffio tantum ad Romanum effe bellum, sed per se ipsa nuper fuftinere potuerint Romanos ? Hoc ego adjuncto (absit verbo ' invidia) qui dubitare de eventu poffim ? quum, quibus adversus Philippum valuerint Romani, iis nunc fore videam ut ipsi oppugnentur. Ætoli

, qui Philippum ( quod inter omnes constat ) vicerunt, cum Philippo adversus Romanos pugnabunt : Amynander atque Athamanum gens, quorum secundùm

Ætolos

Ætolos plurima fuit opera in eo bello, nobifcum Stabunt. Philippus tum, te quieto, totam molem fuftinebat belli : nunc duo maximi reges, Asia Europaque viribus adversus unum populum (ut meam utramque fortunam taceam) patrum certè ætate ne uni quidem Epirotarum regi parem, quicquid tandem erit vobiscum comparatus, geretis bellum.

Qua igitur res mihi fiduciam prabet, conjungi nobis Philippum poffe ? Una, communis utilitas, qua Societatis maximum vinculum est : altera, auctores vós Ætoli. Vefter enim legatus hic Thoas inter cetera, qua ad exciendum in Graciam Antiochum die cere eft folitus, ante omnia hoc semper affirmavit ; fremere Philippum, don agre pati, sub specie pacis leges servitutis fibi impositas. Ille quidem fere beftia, vin&ta aut clause, do refringere claufra cupienti, regis iram verbis aquabat : cujus fi talis animus eft, folvamus nos ejus vincula, den clauftra refringamus, ut erumpere diu coërcitam iram in hoftes communes possit. Quod fi nihil eum legatio noftra moverit : at nos, quoniam nobis eum adjur. gere non possumus, ne hoftibus noftris ille adjungi possít, caveamus. Seleucus filius tuus Lysimachia eft : qui şi eo exercitu, quem secum habet, per

Thraciam proxima Macedonia cæperit depopulari, facile ab auxilio ferendo Romanis Philippum ad sua potiffimùm tuenda avertet. De Philippo meam fena tentiam habes. De ratione universi belli quid fentirem, jam ab initio non ignorafti. quòd fi tum auditus forem, non in Euboea Chalcidem captam, ego caftellum Euripi expugnatum Romani, sed Etruriam Ligurumque doo Gallia Cisalpina oram bello ardere, do, qui maximus iis terror eft, Annibalem in Italia

In que

effe audirent. Nunc quoque arceffas cenfeo omnes navales terrestresque copias. Sequantur claffem oneraria cum commeatibus. nam hic ficut ad belli munera pauci fumus, fic nimis multi pro inopia commeatuum. Quum omnes tuas contraxeris vires, divifam claffem partim Corcyre in ftatione habebis, ne transitus Romanis liber ac tutus pateat : partim ad littus Italia, quod Sardiniam Africamque fpe&at, trajicies : ipse cum omnibus terreftribus copiis in Byllinum agrum procedes, inde Gracie prali debis, dan Speciem Romanis traje&turum te prebens, dg, si res poposcerit, traje&turus. Hæc fuadeo, qui, ut non omnis peritissimus fim belli, cum Romanis certè bellare bonis malisque meis didici. confilium dedi, in eadem nec infidelem nec fegnem operam polliceor. Dii approbent eam fententiam, que tibi optima vifa fuerit.

VIII. Hæc ferme Annibalis oratio fuit. quam laudârunt magis in præsentia qui aderant, quàm rebus ipsis exsecuti sunt. nihil enim eorum est factum, nisi quòd ad classem copiasque arcefsendas ex Asia Polyxenidam misit. Legati Lariflam ad concilium Theffalorum sunt misli, & Ætolis A. mynandroque dies ad conveniendum exercitui Pheras est indictus. eodem & rex cum suis copiis confestim venit. Ibi dum opperiretur Amynandrum atque Ætolos, Philippum Megalopolitanum cum duobus millibus hominum ad legenda offa Macedonum circa Cynoscephalas, ubi debellatum erat cum Philippo, misit ; five ab ipso quærente sibi commendationem ad Macedonum gentem & invidiam regi, quòd infepultos milites reliquiffet, monitus ; five ab insita regibus vanitate, ad con

he

Glium specie amplum, re inane, animo adjecto. cling Tumulus eft in unum oflibus, quæ pafsim strata

erant, coacervatis factus : qui nullam gratiam ad Macedonas, odium ingens ad Philippum movit. Itaque qui ad id tempus fortunam esset in confilio habiturus, is extemplo ad M. Bæbium proprætosem misit, Antiochum in Theffaliam impetum feciffe, fi videretur ei, moveret ex hibernis : se obviam processurum, ut quid agendum esset consultarent,

IX. Antiocho ad Pheras jam castra habenti, ubi conjunxerant ei se Ætoli & Amynander, legati ab Larissa venerunt, quærentes, quod ob factum dictumve Thellalorum bello lacesseret eos : fimul orantes, ut, remoto exercitu, per legatos, fi quid ei videretur, fecum disceptaret. Eodem tempore quingentos armatos duce Hippolocho Pheras in

præsidium miferunt. hi exclusi aditu, jam omnia G

itinera obfidentibus regiis, Scotuffam fe receperunt. Legatis Lariffeorum rex clementer respondit ; Non belli faciendi, sed tuendæ & ftabilienda libertatis Thessalorum caussa, se Theffaliam intrålle. Similia his qui cum Pheræis ageret misfus : cui nullo dato responso, Pheræi ipli suum legatum ad regem, principem civitatis Pausaniam, miserunt, Qui quum haud dissimilia his, ut in caulla pari, quæ pro Chalcidensibus in colloquio ad Euripi fretum dicta erant, quædam etiam ferociùs egisset ; rex etiam atque etiam deliberare cos juffos, ne id confilii caperent, cujus, dum in futurum nimis cauti & providi eflent, extemplo pceniscret, dimisit.

Hæc renunciata Pheras legatio quum esset, ne paullum quidem dubitârunt, quin VOL. V.

D

pro

pro fide erga Romanos, quicquid fors belli tulik set, paterentur. Itaque & hi fumma ope paraban: fe ad urbem defendendam : & rex ab omni parte fimul oppugnare mænia eft aggressus. ut qui fatis intelligeret (neque enim dubium erat) in eventu cjus urbis pofitum effe, quam primam aggrefius effet, aut fperni deinde ab univerfa gente Theffaforum, aut timeri fe, omnem undique terrorem obfeffis injecit. Primum impetum oppugnationis fatis constanter fuftinuerunt : deinde, quum multi propugnantes caderent, aut vulnerarentur, labare animi coepere.

Revocati deinde castigationibus principum ad perseverandum in propofito, relieto exteriore circulo muri, deficientibus jam copiis, in interiorem partem urbis concesserunt, cui brevior orbis munitionis circumjectus erat. poftremò victi malis quum timerent, ne vi captis nulla apud victorem venia effet, dediderunt fese. Nihil inde moratus rex, quotuor millia armatorum, dum reçens terror esset, Scotuffam mifit. nec ibi mora deditionis est facta, cernentibus Pheræorum receas exemplum, qui, quod pertinaciter primò abnuerant, malo domiti tandem feciffent. cum ipfa urbe Hippolochus Lariffæorumque deditum eft præfidium. Dimissi ab rege inviolati omnes, quòd eam rem magni momenti futuram rex ad conciliandos Larissæorum animos credebat.

X. Intra decimum diem quàm Pheras venerat, his perfectis, Cranonem profectus cum toto exercitu, primo adventu cepit. inde Cypæram, & Metropolim, & iis circumjecta caftella recepit : omniaque jam regionis ejus, præter Atracem & Gyrtonem, in potestate erant. Tum aggredi Larif

fam